Become fond of it...จากร้ายกลายเป็นรัก

และแล้วนายบ๊องก็มาส่งฉันถึงบ้านจริงๆแล้วนายบ๊องรู้จักบ้านฉันได้ไงเนี่ย
“นายรู้จักบ้านฉันได้ไงเนี่ย “
“ ฉันเก่งไง เบบี๋ ป่ะๆเดียวไปหาแม่ยายกันดีกว่า”
ตอนได้กวนมากน่าเอาเท้ายันออกจากรถจริงๆแล้วแม่ฉันเป็นแม่ยายมันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
“ ใครเป็นแม่ยายนายห่ะ ?”
“ก็แม่เธอไงจ๊ะที่รัก “ นายบ๊องหยิกแก้มฉันเบาๆ
“ เหอะๆ เดียวนายได้เจอแม่ฉันแน่ ! “ ฉันพลักมือออก
แล้วนายบ๊องก็ตามฉันเข้ามาให้บ้านด้วย นายจะกล้าไปถึงไหนเนี่ยยังไม่เคยมีใครกล้าขนาดนี้มาก่อนเลยน่ะเนี่ย
“สวัสดีครับคุณแม่” แหม่ๆเรียกแม่ซะด้วยแล้วก็ไหว้ซะงามเลยพอกับฉันกวนได้กวนดี
“อ่าจ๊ะแม่ขอบใจมากน่ะที่มาส่งลูกสาวแม่ พริลรู้จักธามแล้วรึยัง ? “ ห่ะ นี้มันเรื่องไรเนี่ยทำมัยแม่รู้จักนายบ๊องด้วย
“ เอ่อ.. รู้จักแล้วค่ะเรียนต้องเดียวกันแล้วแม่รู้จักนายบะ เอ้ย ธาม ได้ไงอะค่ะ “
“ อ้าว ! ธามยังไม่ได้บอกพริลหรอว่าธามเป็นลูกของเพื่อนแม่แล้วธามก็จะไปรับไปส่งทุกวัน” หุฉันไม่ได้ฝาดไปใช่มั้ย นายบ๊องจะไปรับไปส่งฉันทุกวัน ให้ตายเหอะฉันอยากจะหนีออกจากที่นี้จัง T^T
“ ห่ะ! ทำมัยแม่ไม่ไปส่งแล้วก็ไปรับลูกอ่า “
“ ก็ธามเป็นคนอาสาเองว่าจะไปรับไปส่งลูกแล้วอีกอย่างบ้านธามก็ใกล้ๆกับบ้านเราด้วย” แม่จ๋าอย่าทำร้ายหนูเลย แง่ๆ
“ โอเคค่ะ “
“งั้นผมขอตัวกลับก่อนน่ะคับ “ พึ่งรู้ตัวเรอะว่าต้องกลับอะ
“ นายควรจะกลับไปตั้งนานแล้วน่ะ ไปเลยไป๊ “
“ลูกพูดกับธามดีๆหน่อยสิธามเขาอุตสาใจดีไปรับไปส่งนะ” โห่แม่ไม่รู้อะไรนายนี้มันกวนมากเลย = =’

“แม่เข้าข้างคนอื่นอะงอนแล้ว “ ไปทำใจในห้องตัวเองดีกว่านี้ฉันต้องนั่งรถอีตานี้จริงๆใช่มั้ย TT’
 

เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปติดตามเลยน่ะค้า