Become fond of it...จากร้ายกลายเป็นรัก

ในยามเช้าซึ่งฉันยังนอนหลับอยู่แล้วก็ไม่อยากตื่นด้วย “นี้ !! พริลตื่นได้แล้วลูก”โห่ยังเช้าอยู่เลยไม่อยากตื่นเลยอ้ะ TT’

ฉันนอนงั่วเงียอยู่ที่เตียง อุ๊ย !! ทำมัยมันรู้สึกเย็นที่ตัวจังเลยเปียกๆด้วยรึว่าแม่เอาน้ำมาราดใส่ฉันอีกแล้วหรอเนี่ย

“แม่เอาน้ำมาราดใส่หนูทำไมเนี่ย” อาการง่วงเริ่มหายไปความความงุดหงิดก็เข้ามาแทน

“ไปอาบน้ำเดียวนี้เลยพริลไม่งั้นแม่จะเอาไม้มาตี” แง่ๆนี้ฉันโตแล้วน่ะเนี่ยทำเหมือนฉันเป็นเด็กไปได้

“ก็ได้ เออแล้ววันนี้หนูต้องไปเรียนโรงเรียนไหนน่ะ” ฉันถามพลางลุกขึ้นจากเตียงไปหยิบผ้าขนหนู

“ก็ไปอาบน้ำสิเดียวแม่พาไป อาบเร็วๆด้วยแม่รออยู่ข้างล่างน่ะแล้วนี้ข้าวแม่เอามาให้แล้ว” แม่ชี้ไปที่โต๊ะข้างเตียงของฉันแล้วก็เดินออกไปจากห้อง

“เฮ้อ คิดถึงเพื่อนตัวแสบของฉันจังเลยตอนนี้มันจะเหงามั้ยน้า คงเหงาแน่ๆเลยเพราะฉันเองก็ยังเหงา” นี้ฉันบ้าเปล่านี้คุยกับตัวเอง

แล้วฉันก็อาบน้ำทานข้าวเสร็จแม่ก็พาฉันไปที่โรงเรียน

“ถึงแล้วน่ะโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนใหม่ของลูกตอนกลับเดียวจะมีคนมารับลูกกลับบ้านน่ะแม่มได้ไปรับ” แม่พลางหยิบเงินในกระเป๋าส่งให้ฉัน

“ห้ะ โรงเรียนนี้อะหรอโรงเรียนใหญ่จังเลยแล้วใครจะมารับลูกกลับบ้านละ?” ฉันเลือบไปเห็นชื่อโรงเรียน International School นี้มันโรงเรียนใหญ่ที่สุดในประเทศเลยน่ะเนี่ยOoO

“ แน่นอนสิ่ลูกเป็นใคร ลูกเป็นลูกของนักธุรกิจใหญ่ที่สุดในประเทศเลยน่ะเดียวลูกก็รู้เองเมื่อถึงเวลานั้นโอเคน่ะ “ ทุกคนได้ยินถูกแล้วแหละพ่อฉันเป็นนักธุรกิจมีเงินมหาศาลแค่ฉันเอ่ยปากว่าอยากได้อะไรพ่อก็หาให้ได้หมด แต่พ่อฉันไม่ค่อยมีเวลาให้เลย

“ โอเคค่ะ งั้นหนูไปแล้วน่ะ บ๊ายบายค่ะม่าม๊า ฮ่าๆ “ กันหันไปจุ๊บแก้มแม่ แม่ถึงกับหน้าเหวอไปเลย แล้วฉันก็ลงจากรถทันทีแล้วใครจะส่งฉันกลับบ้านละนี้แม่ก็ไม่ยอมบอกจะเซอร์ไพส์ฉันรึไงเนี่ย เออ ! แล้วฉันต้องไปเรียนที่ตึกไหนเนี่ยแม่ไม่บอกฉันเลย จะไปถูกมั้ยเนี่ย แล้วฉันก็เดินเข้าไปในโรงเรียนทุกคนมองฉันอย่างกับตัวประหลาด - -‘

แต่มันก็หน้าประหลาดอยู่หรอกเพราะฉันแต่งชุดอยุ่บ้านมา ก็แม่ให้ใส่มาแบบนี้อ่าหนูไม่ผิดน้า

แล้วฉันก็เห็นผู้หญิงคนนึงท่าทางเป็นมิตรอยู่เลยเดินเข้าไปถามเกี่ยวกับตึกเรียน

“เธอๆ ฉันถามไรหน่อยสิ่ “ ฉันเดินเข้าไปสะกิด

“ เอ่อ...จะถามไรหรอก “ เธอคนนั้นมีท่าทางตกใจเล็กน้อย นี้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวประหลาดเลยอ่า

“ คือฉันเป็นเด็กใหม่ ไม่รู้ว่าต้องเรียนตึกไหนพอจะบอกได้หรือป่าว “ ฉันทำหน้าตาเป็นมิตรที่สุด

“ อ่อๆเหมือนได้ยินข่าวเกี่ยวกับเด็กใหม่อยู่เธอไปเรียนตึกนั้นเลยน่ะ ชั้น 3 “ แล้วเธอคนนั้นก็ชี้ไปที่ตึก 5

“ อ่อจ้า ของคุณมากน่ะ ฉันชื่อพริล ยินดีที่ได้รู้จัก “ ฉันยิ้มหวานแล้วก็เดินไปตามที่เธอคนนั้นบอก

ณ ห้องเรียน

“  นี้ๆวันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำทุกคนน่ะจ้า คนนี้น่ารักมากเลยละจะบอกให้ “ แล้วครูก็กวักมือรียกฉันให้เข้าไป

“ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเอพริลยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะ “ ฉันพูดด้วยความตื่นเต้น

ฮิ้วๆ เสียงพวกผู้ชายแซวฉัน โอ้ย เขินอ้ะ -/////-

“นี้ๆพวกเธอหยุดแซวเพื่อนใหม่ได้แล้ว เอพริลหนูไปนั่งตรงนั้นน่ะจ้ะ “ครูชี้ไปที่โต๊ะข้างๆผู้ชายผู้หญิงคนนึงหน้าตาถือว่าดีอยู่ แต่เหมือนเคยเห็หน้ายังไงไม่รู้ จริงด้วยเธอคนนั้นที่ฉันถามเมื่อเช้าแล้วฉันก็เดินไปนั่งข้างๆเธอคนนั้น

“นี้เธอ เธอชื่อไรหรอ ? “ ฉันถาม

“อ่อ ฉันชื่อบูม “ ชื่อเหมือนเพื่อนรักสุดแสบของฉันเลยอ่า

“อ่อจ้า ยินดีที่ได้รู้จักน่ะบูม” ฉันยิ้มหวานให้บูม

“ นี้ยัยบูม ลุกไปสิฉันจะนั่งกับเอพริลสุดสวย “ ฉันกับบูมหันไปมองตามเสียง โอแม่จ้า !! หล่อมากเลยค่ะ  หน้าตาออกเท่ๆ>< แล้วบูมก็ลุกออกไปอย่างง่ายดาย

นายหน้าหล่อเข้ามานั่งแทนที่บูมแล้วว

 “นี้ๆเธอ “ นายเก็กสะกิดแขนฉัน (ตั้งชื่อให้เองเลย)

“ห่ะ มีไรหรอ?” ฉันหันไปตามเสียง

“ เธอชื่อเอพริลหรอ “  ยิ้มหวานให้ด้วยอ่า >//////< พริลเขิน

“ ใช่ๆแล้วนายชื่อไรหรอ” ฉันถามแบบไม่เต็มเสียง

“ ชื่อธามไท ฉันแค่ถามชื่อทำมัยเธอต้องหน้าแดงด้วยเนี่ย อะๆอย่าบอกน่ะว่าเธอรักฉันแล้วอ่าไม่ดีน่ะเบบี๋ ฮ่าๆ “  ฉันอุตสาชมในใจว่าหล่อแต่พอจริงๆแล้วหลงตัวเองชะมัด

“ นี้นายหลงตัวจริงๆเลยน่ะ “ ฉันตอบแบบหน้าเหวอ

“ เธอนี้ตาไม่ถึงจริงๆเลยน่ะใครๆในโรงเรียนนี้ก็ชอบฉันกันทั้งนั้นแหละเพราะฉันติดTop ten อันดับหนึ่งของโรงเรียนเลยน่ะจะบอกให้”นายธามทำหน้าตาภาคภูมิใจมาก

“ หรอ.. แล้วไงอ่า ก็คนเหมือนกัน ฮ่าๆ “ ฉันตอบไปแบบกวนๆ

โปรดติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะเริ่มสนุกแล้วสิ่5555 ^0^