SHORT FICTION PF
6.7
เขียนโดย PFเลิฟเว่อร์
วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.31 น.
2 เรื่องที่
8 วิจารณ์
15.83K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 14.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในผับดัง เสียงเพลงดังสนั่น ยังมีหญิงสาวคงหนึ่ง ซึ่งเธอฮอตมาก นักท่องราตรีทั้งหลายต่างหมายปองเธอทั้งสิ้น
วันนี้เธอมาด้วยชุดเกาะอกมินิคอกเทลสีแดงเพลิงตัวสั้นสุดเซ็กซี่ อวดเรียวขางามให้สาวๆทั้งหลายอิจฉา เธอคน
นั้นก็คือฟาง ทุกอิริยาบถของร่างบาง ถูกสายตาคมกริบดุจเหยี่ยวของบางคนจับจ้องอยู่เสมอ
"ฟางครับ เราไปแดนซ์กันเถอะครับ"กวิน หนุ่มหล่อลูกครึ่ง ที่หมายจะแอ้มร่างเล็ก เรื่องปกติ เธอน่ะฮอตจะตาย
ชายหนุ่มที่จ้องมองเธออยู่นานรอดูการตอบสนองของร่างบางต่อไป ชายหนุ่มที่ว่า คือ ป๊อปปี้ แฟน(เก่า)ของฟาง
ที่เพิ่งจะสลัดฟางทิ้งไปเมื่อไม่กี่วันก่อน แล้ววันนี้ก็ต้องตกใจเมื่อบังเอิญมาพบสาวหวานอย่างฟาง ที่พลิกบทบาท
มาเป็นSassy Girl
"ค่ะ"และก็ต้องตกใจเมื่อร่างบางที่จับจ้องเซย์ เยส เอ๊ะ แต่ลืมไปหรือเปล่า ลุคใหม่ของฟางน่ะ แซ่บเว่อร์
ป๊อปปี้รีบตรงดิ่งไปหาทั้งสองที่ยืนคุยกันอย่างสนิทสนมตรงบาร์
"ฟาง!"
"ค..คะ"ฟางตอบโดยที่ยังไม่ได้หันไปมอง มันทำให้อารมณ์โกรธของอีกฝ่ายพุ่งสูงยิ่งขึ้นและกระชากแขนกลม
กลึงให้หันมา
"นะ..นาย"
"หึ!"แค่นหัวเราะน้อยๆออกมา อุ้มร่างเล็กพาดบ่า ยัดใส่รถ ขับมาที่คอนโดของเขาที่ไม่ไกลจากผับนัก
"ปล่อยนะ ปล่อยสิ!! กรี๊ดดดดด"กรีดร้องออกมาทันทีที่โดนเหวี่ยงลงบนเตียง
"เธอไปอ่อยอะไรนายนั่นฮะ!!!"
เพี๊ยะ!!
ฝ่ามือเล็กตวัดเข้าที่ใบหน้าหล่อเต็มแรง ซึ่งมากพอที่จะทำให้อีกฝ่ายหน้าหันได้ ป๊อปปี้ตวัดใบหน้ากลับมามองผู้ตบ
อย่างโกรธจัด
กดร่างแน่งน้อยลงกับเตียง ตรึงแขนทั้งสองไว้ แล้วทาบทับตัวลงมา ขยี้จูบที่ปากบางอย่างป่าเถื่อน เปรียบเหมือน
พระเอกที่ใช้กำลังข่มขืนนางเอกก็ไม่ปาน
"ฮึก อื้อออ"ร่างเล็กครางออกมา น้ำตาคงไหลไม่หยุดหย่อน
"คงได้กันมาแล้วล่ะสิ ถึงได้ครางออกมาเนี่ย ลองดูซิว่าฉันกับมันใครจะเด็ดกว่ากัน"พูดจบก็กระชากเดรสออกมา
รวดเดียว เนื้อผ้าบาดเนื้อนวลจนเลือดออกซิบๆ หากแต่เขาไม่ได้สนใจ สายตามองไปที่ร่างเปลือยเปล่า ที่มี
อาภรณ์ติดกายอยู่เพียงสองชิ้น
"อย่านะ ฉะ ฉันยัง มะ ไม่เคย ฮึก ฮืออ"เว้าวอนร่างสูงอย่างหวาดกลัว
"คงเชื่อ!!"มองคนใต้ร่างอย่างเหยียดๆ สลัดเสื้อผ้าของตัวเองทิ้ง แล้วปลดบราเซีย และแพนตี้ตัวน้อยออกมา
สอดใส่เข้ามาโดยที่ไม่มีการปรนเปรอใดๆทั้งสิ้น ทำให้ช่องทางหวานขยายออกจนรู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก
"อ๊าา เจ็บ!! ฮึก อื้ออ"ร่างบางร้องออกมาตามความรู้สึก ทำให้ป๊อปปี้ตกใจไม่น้อย เธอไม่เคยจริงๆด้วย
"ฟะ ฟาง ป๊อปขอโทษ เจ็บมากมั้ย"ป๊อปปี้กระวนกระวายถามฟางที่นอนอยู่ใต้ผ้าห่ม ตัวสั่นระริกเพราะความกลัว
"ฮึก ฮือๆ ฮือออ"ร่างสูงรีบคว้าร่างของฟางมากอดปลอบทันที ร่างแน่งน้อยที่ซบอยู่ตรงอกของเขานั้นกำลังขวัญ
เสียอย่างหนัก
"ป๊อปน่าจะฟังฟางตั้งแต่แรก ฟางยังบริสุทธิ์จริงๆ"
"ฮึก..ออกไปนะ ออก ปะ..ไป..."เพราะความหวาดกลังที่เข้าจู่โจมจับจิต จึงทำให้บนลมไป ร่างสูงรีบสำรวจ
ร่างกายที่บอบช้ำของฟางทันที มีทั้งคราบเลือดที่มุมปาก จากการกัดของเขาเอง รอยตีตราสีแดงระเรื่อที่ประปราย
อยู่ตามต้นคอขาว และเนินอกอิ่ม รอยแดงรอบข้อมือจากการบีบอย่างแรง เขาคงเลวมากสินะ ที่ทำร้ายหัวใจและ
ร่างกายเธอถึงเพียงนี้ จริงๆแล้วเขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะหวงด้วยซ้ำ เพราะสถานะระหว่างเขาและเธอก็แค่คนเคยรู้จัก
สถานะที่เขาเป็นคนบอกกับเธอเอง...
"ขอโทษนะฟาง ป๊อปคงเลวมากจริงๆ"พูดกับตัวเองแล้วคว้าร่างที่หลับไปแล้วมากอดแนบอกไปจนเช้า
เช้าต่อมา
"กรี๊ดดดดด ฮึก ฮืออ"
"ฟะ ฟาง ป๊อปขอโทษนะ ที่ทำกับฟางแบบนั้น ป๊อปจะรับผิดชอบฟางเอง"ป๊อปปี้ที่ได้ยินเสียงฟางรีบผลุ่นผลันเข้า
มาในห้องทันที
"ออกไปจากชีวิตฉันได้มั้ย"
"ฟะ ฟาง"
"ทำเหมือนเราไม่รู้จักกัน เหมือนอย่างที่นาย....เคยบอกได้รึเปล่า"พูดออกมาอย่างยากเย็น น้ำตาที่รื้นอยู่ตรงขอบ
ตาก็พาลจะไหลลงมาอีกรอบ
"ไม่"
"ทำไมล่ะ นายเคยบอกฉันเองไม่ใช่หรอ ว่าให้เราทำเหมือนไม่เคยรู้จักกัน ฮึก"น้ำตาไหลออกมาแล้ว จนได้...
"ป๊อปรักฟางนะ"ยิ่งประโยคนี้ ยิ่งทำให้น้ำตาพรั่งพรูออกมาราวกับเขื่อนแตก
"นายจะเอาอะไรจากฉันอีก จะหลอกฉันอีกทำไม แค่นี้มันยังไม่สาสมแก่ใจอีกรึไง"
"ป๊อปรักฟางจริงๆ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย"
"เพื่ออะไร เพื่อหลอกฟันฉันงั้นหรอ"เขาตกใจ!! ตกใจมากทำไมเธอถึงได้เป็นแบบนี้
"ไม่เชื่อหรอ ป๊อปพิสูจน์ก็ได้ครับ"พูดจบก็ก้มลงประกบปากบาง จูบที่สื่อความหมายลึกซึ้ง จูบแห่งความคิดถึงและ
คนึงหา จูบนี้ที่ทำให้ฟางกลับมามั่นใจได้ว่าเขารักเธอจริงๆ
"เชื่อป๊อปรึยังครับ"เมื่อถอนจูบ ก็ถามทันที
"ค่ะ.."แค่คำสั้นๆก็สามารถทำให้หัวใจที่โรยราของทั้งสองกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
"ป๊อปรักฟางนะครับ"
"ฟางก็รักป๊อปค่ะ..."
วันแต่งงาน ป๊อปปี้♥ฟาง
ณ ริมหาด
"ฟางครับ ป๊อปรักฟางนะ"
"ค่ะ ฮึก ฟางดีใจนะ ที่ได้มีวันนี้ วันที่ป๊อปบอกรักฟางด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน วันที่ฟางกับป๊อปรักกัน วันที่เรายังมีกัน
และกัน"ฟางพูดอย่างมีความสุข และส่งยิ้มไปให้สามีหมาดๆ
"ไม่ใช่วันนี้วันเดียวครับ แต่จะเป็นแบบนี้ตลอดไป"ป๊อปปี้ส่งคำพูดหวานเชื่อมไปให้ภรรยาสาวแสนสวย ก่อนที่จะ
โอบเอวบางนั่งดูดาวที่เรียงรายอยู่บนท้องฟ้าเหมือนกับมันเป็นพยานรักระหว่างเขาและเธอ
วันนี้เธอมาด้วยชุดเกาะอกมินิคอกเทลสีแดงเพลิงตัวสั้นสุดเซ็กซี่ อวดเรียวขางามให้สาวๆทั้งหลายอิจฉา เธอคน
นั้นก็คือฟาง ทุกอิริยาบถของร่างบาง ถูกสายตาคมกริบดุจเหยี่ยวของบางคนจับจ้องอยู่เสมอ
"ฟางครับ เราไปแดนซ์กันเถอะครับ"กวิน หนุ่มหล่อลูกครึ่ง ที่หมายจะแอ้มร่างเล็ก เรื่องปกติ เธอน่ะฮอตจะตาย
ชายหนุ่มที่จ้องมองเธออยู่นานรอดูการตอบสนองของร่างบางต่อไป ชายหนุ่มที่ว่า คือ ป๊อปปี้ แฟน(เก่า)ของฟาง
ที่เพิ่งจะสลัดฟางทิ้งไปเมื่อไม่กี่วันก่อน แล้ววันนี้ก็ต้องตกใจเมื่อบังเอิญมาพบสาวหวานอย่างฟาง ที่พลิกบทบาท
มาเป็นSassy Girl
"ค่ะ"และก็ต้องตกใจเมื่อร่างบางที่จับจ้องเซย์ เยส เอ๊ะ แต่ลืมไปหรือเปล่า ลุคใหม่ของฟางน่ะ แซ่บเว่อร์
ป๊อปปี้รีบตรงดิ่งไปหาทั้งสองที่ยืนคุยกันอย่างสนิทสนมตรงบาร์
"ฟาง!"
"ค..คะ"ฟางตอบโดยที่ยังไม่ได้หันไปมอง มันทำให้อารมณ์โกรธของอีกฝ่ายพุ่งสูงยิ่งขึ้นและกระชากแขนกลม
กลึงให้หันมา
"นะ..นาย"
"หึ!"แค่นหัวเราะน้อยๆออกมา อุ้มร่างเล็กพาดบ่า ยัดใส่รถ ขับมาที่คอนโดของเขาที่ไม่ไกลจากผับนัก
"ปล่อยนะ ปล่อยสิ!! กรี๊ดดดดด"กรีดร้องออกมาทันทีที่โดนเหวี่ยงลงบนเตียง
"เธอไปอ่อยอะไรนายนั่นฮะ!!!"
เพี๊ยะ!!
ฝ่ามือเล็กตวัดเข้าที่ใบหน้าหล่อเต็มแรง ซึ่งมากพอที่จะทำให้อีกฝ่ายหน้าหันได้ ป๊อปปี้ตวัดใบหน้ากลับมามองผู้ตบ
อย่างโกรธจัด
กดร่างแน่งน้อยลงกับเตียง ตรึงแขนทั้งสองไว้ แล้วทาบทับตัวลงมา ขยี้จูบที่ปากบางอย่างป่าเถื่อน เปรียบเหมือน
พระเอกที่ใช้กำลังข่มขืนนางเอกก็ไม่ปาน
"ฮึก อื้อออ"ร่างเล็กครางออกมา น้ำตาคงไหลไม่หยุดหย่อน
"คงได้กันมาแล้วล่ะสิ ถึงได้ครางออกมาเนี่ย ลองดูซิว่าฉันกับมันใครจะเด็ดกว่ากัน"พูดจบก็กระชากเดรสออกมา
รวดเดียว เนื้อผ้าบาดเนื้อนวลจนเลือดออกซิบๆ หากแต่เขาไม่ได้สนใจ สายตามองไปที่ร่างเปลือยเปล่า ที่มี
อาภรณ์ติดกายอยู่เพียงสองชิ้น
"อย่านะ ฉะ ฉันยัง มะ ไม่เคย ฮึก ฮืออ"เว้าวอนร่างสูงอย่างหวาดกลัว
"คงเชื่อ!!"มองคนใต้ร่างอย่างเหยียดๆ สลัดเสื้อผ้าของตัวเองทิ้ง แล้วปลดบราเซีย และแพนตี้ตัวน้อยออกมา
สอดใส่เข้ามาโดยที่ไม่มีการปรนเปรอใดๆทั้งสิ้น ทำให้ช่องทางหวานขยายออกจนรู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก
"อ๊าา เจ็บ!! ฮึก อื้ออ"ร่างบางร้องออกมาตามความรู้สึก ทำให้ป๊อปปี้ตกใจไม่น้อย เธอไม่เคยจริงๆด้วย
"ฟะ ฟาง ป๊อปขอโทษ เจ็บมากมั้ย"ป๊อปปี้กระวนกระวายถามฟางที่นอนอยู่ใต้ผ้าห่ม ตัวสั่นระริกเพราะความกลัว
"ฮึก ฮือๆ ฮือออ"ร่างสูงรีบคว้าร่างของฟางมากอดปลอบทันที ร่างแน่งน้อยที่ซบอยู่ตรงอกของเขานั้นกำลังขวัญ
เสียอย่างหนัก
"ป๊อปน่าจะฟังฟางตั้งแต่แรก ฟางยังบริสุทธิ์จริงๆ"
"ฮึก..ออกไปนะ ออก ปะ..ไป..."เพราะความหวาดกลังที่เข้าจู่โจมจับจิต จึงทำให้บนลมไป ร่างสูงรีบสำรวจ
ร่างกายที่บอบช้ำของฟางทันที มีทั้งคราบเลือดที่มุมปาก จากการกัดของเขาเอง รอยตีตราสีแดงระเรื่อที่ประปราย
อยู่ตามต้นคอขาว และเนินอกอิ่ม รอยแดงรอบข้อมือจากการบีบอย่างแรง เขาคงเลวมากสินะ ที่ทำร้ายหัวใจและ
ร่างกายเธอถึงเพียงนี้ จริงๆแล้วเขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะหวงด้วยซ้ำ เพราะสถานะระหว่างเขาและเธอก็แค่คนเคยรู้จัก
สถานะที่เขาเป็นคนบอกกับเธอเอง...
"ขอโทษนะฟาง ป๊อปคงเลวมากจริงๆ"พูดกับตัวเองแล้วคว้าร่างที่หลับไปแล้วมากอดแนบอกไปจนเช้า
เช้าต่อมา
"กรี๊ดดดดด ฮึก ฮืออ"
"ฟะ ฟาง ป๊อปขอโทษนะ ที่ทำกับฟางแบบนั้น ป๊อปจะรับผิดชอบฟางเอง"ป๊อปปี้ที่ได้ยินเสียงฟางรีบผลุ่นผลันเข้า
มาในห้องทันที
"ออกไปจากชีวิตฉันได้มั้ย"
"ฟะ ฟาง"
"ทำเหมือนเราไม่รู้จักกัน เหมือนอย่างที่นาย....เคยบอกได้รึเปล่า"พูดออกมาอย่างยากเย็น น้ำตาที่รื้นอยู่ตรงขอบ
ตาก็พาลจะไหลลงมาอีกรอบ
"ไม่"
"ทำไมล่ะ นายเคยบอกฉันเองไม่ใช่หรอ ว่าให้เราทำเหมือนไม่เคยรู้จักกัน ฮึก"น้ำตาไหลออกมาแล้ว จนได้...
"ป๊อปรักฟางนะ"ยิ่งประโยคนี้ ยิ่งทำให้น้ำตาพรั่งพรูออกมาราวกับเขื่อนแตก
"นายจะเอาอะไรจากฉันอีก จะหลอกฉันอีกทำไม แค่นี้มันยังไม่สาสมแก่ใจอีกรึไง"
"ป๊อปรักฟางจริงๆ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย"
"เพื่ออะไร เพื่อหลอกฟันฉันงั้นหรอ"เขาตกใจ!! ตกใจมากทำไมเธอถึงได้เป็นแบบนี้
"ไม่เชื่อหรอ ป๊อปพิสูจน์ก็ได้ครับ"พูดจบก็ก้มลงประกบปากบาง จูบที่สื่อความหมายลึกซึ้ง จูบแห่งความคิดถึงและ
คนึงหา จูบนี้ที่ทำให้ฟางกลับมามั่นใจได้ว่าเขารักเธอจริงๆ
"เชื่อป๊อปรึยังครับ"เมื่อถอนจูบ ก็ถามทันที
"ค่ะ.."แค่คำสั้นๆก็สามารถทำให้หัวใจที่โรยราของทั้งสองกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
"ป๊อปรักฟางนะครับ"
"ฟางก็รักป๊อปค่ะ..."
วันแต่งงาน ป๊อปปี้♥ฟาง
ณ ริมหาด
"ฟางครับ ป๊อปรักฟางนะ"
"ค่ะ ฮึก ฟางดีใจนะ ที่ได้มีวันนี้ วันที่ป๊อปบอกรักฟางด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน วันที่ฟางกับป๊อปรักกัน วันที่เรายังมีกัน
และกัน"ฟางพูดอย่างมีความสุข และส่งยิ้มไปให้สามีหมาดๆ
"ไม่ใช่วันนี้วันเดียวครับ แต่จะเป็นแบบนี้ตลอดไป"ป๊อปปี้ส่งคำพูดหวานเชื่อมไปให้ภรรยาสาวแสนสวย ก่อนที่จะ
โอบเอวบางนั่งดูดาวที่เรียงรายอยู่บนท้องฟ้าเหมือนกับมันเป็นพยานรักระหว่างเขาและเธอ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ