ยัยแสบซ่าส์กวนใจตาบ้าสุดป่วน(ตอนเดียวจบ)

บอร์ดหน้าโรงเรียนหัวหน้าทีม kamikaze คนใหม่ โทโมะ(ทีมประกวดร้องเพลง)แก้วเดินไปมองบอร์ดหน้าโรงเรียนอย่างสนใจ(มากกกกกกกก)พร้อมกับอึ้งๆนิดๆในความหล่อและรอยยิ้มของโทโมะแล้วก็เดินออกมาพลั้ก<< นั้นเสียงชนกันหรือไร แรงไปป้ะๆๆ555แก้ว:โอ้ยยยยยยย เจ็บบบบบ เดินยางงายเนี่ยยยยยโทโมะ:ขอโทษครับๆๆๆๆๆๆ ผมรีบไปหน่อยเจ็บมากหรอแก้ว:เฮ้ย!!นายๆๆนายคือหัวหน้าทีมคนใหม่ใช่ป้ะโทโมะ:อะห้ะ ฉันเองแหละ หล่อใช่ป่ะล่ะแก้ว:ถ้ารู้ว่าจะหลงตัวเองขนาดนี้ --โทโมะ:5555 ล้อเล่นๆๆ อยู่ทีมไรอะแก้ว:อยู่กามิดิโทโมะ:อ๋ออออออ เราคงได้เจอกันอีกอะไปก่อนนะ รีบๆๆๆแก้ว:เออ ไปเหอะเฮ้ยๆๆๆรู้สึกเหมือนไม่ค่อยจะสบายดีสักเท่าไหร่ไปห้องพยาบาลหน่อยไป อืมไป ไปดีกว่า(waewwii:ม๊าพูดคนเดียวววววว)-ห้องพยาบาล-แก้ว:เออก็ไม่มีไข้นี้หว่า สบายดีนิแล้วทำไมรู้สึกแปลกๆเหมือนจะเป็นไข้เลยแก้วพูดเมื่อเอาปรอทวัดไข้ออกจากปากแก้ว:ถ้าฉันจะบ้าขนาดนี้-ห้องซ้อมร้อง+เต้น(kamikaze)-แก้ว:ก็เพราะฉันหลงทางหลงอยู่กลางใจของเธอแก้วร้องพร้อมกับจดเนื้อเพลงลงในกระดาษโทโมะ:แหมๆๆๆแม่คุณ เพราะเชียวนะแก้ว:เจ๋อ!! ไปๆๆๆคนจะใช้สมาธิโทโมะ:โห้ คนอยากจะช่วยแก้ว:คือแบบว่า เราไม่ได้ขอ!!โทโมะ:ก็ฉันอยากช่วย ห้ามขัดถ้าขัดฉันจูบแก้ว:ถ้าจูบฉันต่อยโทโมะ:ถ้าต่อยฉันพาเธอเค้าห้องเลยอะแก้ว:เฮ้ย!!!!โทโมะ:อะไร คิดอะไรอยู่เนี่ยยยย พาเข้าห้องฝ่าบปกครองแก้ว:แล้วนายรู้หรอว่าฉันคิดอะไรโทโมะ:เออ จริง เอาเหอะฉันช่วยๆๆๆแก้ว:เออๆๆๆๆหลายวัน(เดือนต่อมา)โทโมะกับแก้วก็สนิทกันเรื่อยๆจนแก้วหายไป--แต่ทิ้งกราดาษไว่ว่า"ก็ใจมันหวิวอยากจะพริ้วลอยไปใกล้ๆเธอเป็นอย่างเนี่ยสักวันคงรักเธอไม่อยากเจอกับเธอสักพักคงดี"โทโมะ:คิดเหมือนกันก็ไม่บอก ยัยบ้าโป้กโทโมะ:เฮ้ย ผีผลักแก้ว:บ้านป้านายดิผี แก้วเว่ยๆๆๆโทโมะ:อ๋ออออ หายไปไหนมาแก้ว:ซ้อมร้องเพลงอยู่ หนักมากอะโทโมะ:อ่ะ นี่จดหมายของเธอป่ะแก้ว:หึหึ เปล่าอะ ไม่ใช่ของฉันโทโมะ:แต่นี่ลายมือเธอนะแก้ว:เออ ฉันเขียนแต่ว่าคนนั้นอะเค้าฝากมาให้นายยยยโทโมะ:คนไหนแก้ว:คนที่อยู่ในกระจกอะแก้วกำลังยืนส่องกระจกอยู่--จุ๊บ!!โทโมะ:ขอบคุณครับแก้ว:เฮ้ยยย หอมฉันทำไมโทโมะ:ใครหอมเธอฉันหอมคนในกระจกแก้ว:โทโมะเคยมั้ยยืนๆอยู่แล้วแบบหงายหลังอะ--โทโมะ:โอ๋ๆๆๆ เค้าขอโทษครับบบบบแก้ว:อืมโทโมะ:เป็นแฟนกันป้ะล่ะแก้ว:เอาป้ะล่ะโทโมะ:เอาดิแก้ว:งั้นก็โอเคๆๆๆโทโมะ:เย้คือถ้านายจะดีใจเวอร์ขนาดนี้--ฉันนี่โคตรอายอะ ><-วันต่อมา-โทโมะกำลังเดินอ่านเนื้อเพลงลงบันไดอยู่ในตอนนั้นเองเค้าได้เดินตกบันไดและแขนได้หักลงในเวลาต่อมาแก้ว:คือถ้านายจะโง่ขนาดนี้แก้วพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วงโทโมะ:โห้ แก้ว เค้าก็อ่านเนื้อเพลงของตัวเองอะแหละแก้ว:อะจ่ะ เค้าขอโทษษษโทโมะ:ขอจูบทีดิแก้ว:หักอีกสักข้างมั้ยแขนอะโทโมะ:นะๆๆๆๆๆๆๆๆแก้วหันหน้าหนีโทโมะโทดมะหันหน้ามาหาแก้วพอแก้วจะหับกลับมาพูดปากของเค้าก็ชนกันพอดีโทโมะ:แก้ว จูบเค้าทำไมอ่าาาแก้ว:นี่ๆๆๆ นายอะแหละแกล้งฉัน นิสัยอะโทโมะ:เธอแหละแก้ว:งอลๆๆๆ มาง้อด้วยนะโทโมะ:ไม่ๆๆ เค้าก็งอลเหมือนกันแก้ว:เชอะโทโมะ:เชอะผ่านไปหลายๆๆๆๆๆ ชั่วโมงทั้งคู่ก็ยังไม่คุยกัน งอลจริงป้ะเนี่ยยยยโทโมะ:แก้วครับโทโมะขอโทษษษษษษษษษษแล้วนายก็ต้องมาง้อฉัน(แก้วคิด)แก้ว:มาได้แล้วหรอโทดมะ:ได้ครับๆๆแก้ว:รักฉันมั้ยโทโมะ:โคตรรักอะแก้ว:อืม ฉันก็โคตรรักนายอะโทโมะ:เขิลลลลลลลลล ><แก้ว:55555555แก้วจับที่แขนของโทโมะมาแล้วเขียนที่เฝือกว่า "รักมากมายยยยยยยยย แก้วรักโมะนะ"จากนั้นแก้วก็วิ่งหนีไปโทโมะ:เฮ้ยยยย รอก่อนนนนนยัยตัวแสบบบบบบ-The End-
ขอบคุณทุกคนนนะลองไปอ่านิยายเราก็ได้นะถ้าสนใจ :)))
http://www.keedkean.com/novel/KK0002310.html มีอีกหลายเรื่องนะจ๊ะ
โชคดีนะทุกคน