ความรักคือทุกข์ ความสุขคือความเจ็บปวด (เหรอ???)

9.7

เขียนโดย pearmikzer

วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.39 น.

  10 ตอน
  40 วิจารณ์
  21.50K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) คยองเทเป็นเกย์์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะยังเทคอยู่ เพราะเรามันเป็นพระเอก!!!!!!!!!!!!!!!

ผมเดินเล่นมาเรื่อยๆก็เห็นยัยแก้ว คุยกับต้นไม้อยู่คนเดียว พวกยัยฟาง เฟย์หายไปไหน ทำไมปล่อยให้ยัยนี้มายืนประสาทคนเดียว

แก้ว//ชิชะ ยัยพวกดีแต่หาเรื่องคนอื่น ค่อยดูนะแม่จะตบให้ชักตายคามือเลยค่อยดู!

โทโมะ//แก้ว!

แก้ว//เฮือกกกกกก! ไอ้บ้ามาไม่ให้สุ่มให้เสียง

โทโมะ//เธอจะให้ฉันพูดว่า ‘แก้ว ฉันจะพูดแล้วนะ’อย่างนั้นเหรอ

แก้ว//อย่ามากวนโสตประสาทฉันน่ะ!

โทโมะ//อ่ะๆ ไม่กวนและ ว่าแต่ทำไมเธอมาอยู่คนเดียวละ เพื่อนๆไปไหนหมด

แก้ว//ไม่รู้สิ สงสัยอยู่ในบ้านมั้ง

โทโมะ//แก้วไม่สบายใจอะไรหรือป่าว

แก้ว//ป่าวนิ แค่เครียดๆ

ไอ้คำว่าเครียดนี้ มันก็คือไม่สบายใจนั้นและ ยัยนางเอกบ้า! (เดี๋ยวแม่ฟ้องงงงงงงงงงง) หุบปาก! (ค่ะT^T)

โทโมะ//เรื่องไร เรื่องหวายเหรอ

แก้ว//ป่าว เรื่องน้องฉัน

โทโมะ//ทำไมอ่ะ

แก้ว//น้องฉันมัน.........

แบม//พี่แก้ว! พี่โทโมะ! มากินข้าวค่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

โอ้ยยยย ยัยแบมบูเผือกนี้มาทำไมตอนนี้ กำลังจะฟัง โด๋!

แก้ว//ไปเถอะ

โทโมะ//เดี๋ยวสิ เรื่องคยองเทละ

แก้ว//เดี๋ยวตอนที่นายจะกลับ  ฉันจะบอก

โทโมะ//อือ

ในบ้าน

แบม// แถ่น แทน แท้นนนนนน วันนี้แบมทำอาหารชาววังให้ทานนนนนนน

มายด์//อาหารแกคือ ผัดผักนี้นะ ชาววัง ถ้าอย่างนั้นส้มตำก็เป็นโคตรของชาววังเลยอ่าดิ (ขอโปรดฉันนะย่ะ ใครสั่งใครสอนให้เอามาล้อเล่น)

แบม//ก็เออนะสิ แม่ฉันบอกเว้ยยยยยยยยย

โทโมะ//พอๆกินข้าวววววว

หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมกำลังจะกลับบ้าน

หมับบ!

โทโมะ//จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก! ผีหลอกกกกก อ้าคคคคคคคผีหลอกกกก โผม

มมมมมมมมมมมมมมมม!............

อุ๊บ!

โทโมะ//แก้ว......มีไรอ่าเล่นเอาซะตกอกตกใจหมด

แก้ว//มีเรื่องจะบอก

โทโมะ//เรื่องคยองเทนะเหรอ อืมว่ามาสิ

แก้ว//คยองเท เป็น....เป็น....เกย์ ฮือๆๆๆ T^T

โทโมะ//เฮ้ยยยยยยยยย!

พระเจ้าช่วยกล้อยตกรถ คยองเทเป็นเกย์ ยัยคยแต่งไปเปลี่ยนคาร์แรกเตอร์เลยนะเฟ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (ไม่ๆๆๆๆ มันเป็นแค่นิยาย)

แก้ว//ฉันทำไมใจไม่ได้อ่า T^T ฉันทรมานนนนนนนนนนนนนนนนนนน

โทโมะ//เอานา เราบังคับใจกันไม่ได้

แก้ว//ฮืออออ แต่ฉันทรมานนนนนน

โทโมะ//ใครบอกว่าคยองเทเป็นเกย์

แก้ว//คยองเทเองและ

โทโมะ//คยองเทออกจะแมน

แก้ว//แต่ยังไงซะ มันก็เป็นไปแล้ว ฉันรู้มานานมาก แต่มันยังรับไม่ได้

........//ผมไม่เป็นก็ได้ครับ

แก้ว//คยองเท......คยองเทไม่ต้องฝืนใจตัวเองนะ พี่ไม่ว่าหรอกถ้าจะเป็น

คยองเท//ไม่ครับ สิที่ผมเป็นมันที่ให้พี่ทุกข์ใจมาตลอด2ปี ผมก็จะบังคับตัวเองไม่ให้เป็นครับ

แก้ว//คยองเท.....ฟังพี่นะ....คยองเทบังคับใจตัวเองไม่ได้หรอกถ้าคยองเทเป็น พี่ไม่ว่า

คยองเท//แต่พี่เสียใจ!!!!!!!!! ผมจะทำให้คนที่ผมรักเสียใจได้ไง! ผมรักพี่มากมายแค่ไหน แต่พี่ต้องมาเสียใจกับสิ่งที่ผมเป็น พี่รู้ไหมเวลาผมเห็นพี่ร้องไห้ผมเสียใจแค่ไหนที่ต้องมองพี่โดยไม่รู้จะพูดอะไร! ผมจะพยายามห้ามตัวเองละกันนะครับ ถึงผมจะแอบชอบผู้ชายคนไหนต่อไปนี้ผมจะชอบผู้หญิง!!!!! ผมจะไม่ทำให้พี่เจ็บอีก ผมขอโทษครับ(T/ \T)

โทโมะ//คยองเท.......

แก้ว//ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออTT^TT

คยองเท//พี่ครับ

แก้ว//อะไรเหรอ

คยองเท//ผมชอบ.....ชอบ...........ชอบ พี่โทโมะครับ

โทโมะ//O______________O ช๊อกกกก

แก้ว//หา!

คยองเท//แต่นั้นมันแต่ก่อนครับ

ฟู่~ ผมรอดครับท่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

แก้ว//แล้วเราชอบใครละ

คยองเท//.............

 

ติชมกันบ้างเน้อ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา