กลั้นหายใจ.. TK

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 
  มากิ :  งานใกล้เริ่มแล้วเตรียมตัวเตรียมใจ พร้อมรึยัง คุณชายหน้าตาย..  ทำหน้าให้สมกับ
งานเลี้ยงเปิดตัวเราหน่อยสิ  เดี๋ยวใครเค้าเห็นเข้า  งานเลี้ยงจะหมดสนุกเอา  เซอร์ไพรส์ของพี่ก็กร่อยกัน
พอดี
 โซเฟีย PRงาน :  ท่านประธานคะ  โซเฟีย เดินยิ้มตรงมาหาประธานหนุ่ม  
 ท่านประธานคะ  อีกสิบนาทีงานจะเริ่มแล้วนะคะ  เธอเขยิบตัวเข้าไปใกล้ๆประธานหนุ่มเพื่ออธิบายงาน
คร่าวๆ  พลางส่งสายตาให้เจ้านายไปด้วย
 กำหนดการของงานคร่าวๆนะคะ  คือ ภายหลังจาก การแสดงเปิดตัวชุดแรกจบนะคะ  
 พิธีกรจะเรียนเชิญท่านประธานขึ้นไปกล่าวเปิดตัวและกล่าวเริ่มงานเลี้ยง  จากนั้นจะเป็นการแสดงแฟชั่นโชว์
 และเป็นการเปิดตัวดีไซเนอร์คนใหม่ของห้องเสื้อมากิ ในเครือของไทยยานนท์กรุปนะคะ  
 และก็จะจบด้วยการบรรเลงดนตรีจาก วงออร์เคสตรานะคะ  
 งานคร่าวๆประมาณนี้นะคะ  โซเฟียขอตัวไปควบคุมงานทางด้านโน้นนะคะ  แต่ก่อนจะจากไปก็ไม่วายส่งสายตาเชื้อเชิญไปให้เจ้านายหนุ่มอีก
มากิ  :  มองดูทุกการกำทำของ PR คนนี้อยู่ตลอดเวลา  จนกระทั่งคุยงานกับน้องชายของเธอเสร็จแล้วเดิน
จากไป เธอคิดในใจ PR คนนี้ท่าทางจะร้ายไปเบาเลยจริงๆ  คุยงานแต่สายตางี้แทบจะกลืนกินประธานหนุ่มตรง
หน้าให้ได้   ส่วนไอ้คุณชายหน้าตายนี่ก็ตายด้าน  ไม่ได้ดูอะไรเลย นิ่งอย่างเดียว  
เมื่อมากิคิดได้ดังนั้น  สงสัยเธอต้องออกโรงกัน PR คนนี้ไปให้ไกลจากน้องชายของเธอซะแล้ว  
เชอะคิดจะจับคุณชายหน้าตายหรอ  ไม่เจียมตัวเองซะแล้ว  เลิกคิดซะเถอะ  เพราะคนที่เหมาะกับน้องชายหน้า
ตายของเธอน่ะ  ต้องเป็นน้องแก้วเท่านั้น  น้องสะไภ้ของเธอมีแค่..  น้องแก้วคนเดียว  คนอื่นอย่าหวัง หมดสิทธิ์
เมื่อคิดแผนได้ดังนั้น  มากิก็ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์  ออกมา  มากิหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาแทน  เพื่อนของเธอ
ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะแทน  งานใกล้เริ่มแล้ว  เตรียมทุกอย่างให้พร้อมล่ะ  ฉันรออยู่ที่โต๊ะ
###   งานเลี้ยงขอบคุณผู้ถือหุ้นในเครือไทยยานนท์กรุ๊ป   ###
ไฟในงานเลี้ยงเริ่มมืดลง  แสดงถึง งานเลี้ยงขอบคุณผู้ถือหุ้นได้เริ่ม  ขึ้นแล้ว  เสียงดนตรีการแสดงแรกเริ่ม
บรรเลง  การเต้นจินตลีลา  ที่แลดูอ่อนหวาน แต่แฝงไปด้วยความเข้มแข็ง  ประกอบดนตรี  และภาพพรีเซ็นท์ที่
แสดงถึงความยิ่งใหญ่ของบริษัทไทยยานนท์กรุ๊ป  ที่มีกิจการในเครือครอบคลุมทั่วทั้งประเทศ  รวมถึงมีสาขาใน
ต่างประเทศมากกว่า  10  สาขาทั่วโลกด้วยเช่นกัน
เมื่อการแสดงจบลง  เสียงปรบมือก็ดังก้องไปทั่วทั้งงาน
พิธีกรงาน  :  ค่ะ  ดิฉันขอกล่าวเรียนเชิญ  คุณวิศวะ  ไทยยานนท์  ประธานกรรมการบริหารบริษัท
ไทยยานนท์กรุ๊ป  ได้ขึ้นมากล่าวเปิดงาน  ขอเรียนเชิญค่ะ
เมื่อพิธีกรกล่าวเสร็จ  มากิก็หันไปมองหน้าน้องชาย  ที่ทำสีหน้าแลดูเซ็งๆ  เมื่อไรเราจะชินซะทีนะ  ถึงต่อ
ให้โทโมะน้องชายของเธอ  จะเบื่องานแบบนี้มากแค่ไหนก็ตาม  ถึงยังไงทั้งชีวิตนี้คุณชายหน้าตายของเธอก็คงจะ
หน้าไม่พ้นหลอก  ยิ่งเห็นสีหน้าของน้อง  มากิก็ยิ่งคิด  เพราะอย่างนี้ไง  พี่ถึงอยากให้ของขวัญนี้แก่คุณชายหน้า
ตายของเธอ  น้องแก้วเท่านั้นที่จะมาเปลี่ยนหน้าตายคนนี้ของเธอได้
โทโมะ  :  เมื่อพิธีกรเริ่มพูด  ผมละรออยู่ตั้งนาน งานเริ่มซะที  ผมจะได้กลับแล้ว  งานนี้ไม่เห็นจะมีอะไร
หน้าสนใจเลย  มองไปทางไหนก็เจอแต่คนประเภทเดิมๆ  ยิ่งนึกถึง  ผมละยิ่งเซ็ง  พี่มากิอีกคน วันนี้กแปลกๆ
 เดี๋ยวยิ้ม  เดี๋ยวหน้าเครียด  ซักพักมาทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผมอีก  นี่พี่ผมเป็นบ้าแล้วหรอ  เอาแต่พูดถึง  ของขวัญ
ของขวัญ  เซอร์ไพรส์อะไรนักหนาก็ไม่รู้  แค่นี้ผมก็เบื่องานนี้เต็มทนแล้ว  พี่ที่คิดว่าเข้าใจผมที่สุด  จะมาทำท่า
ทางแปลกๆใส่อีก  ยิ่งคิดก็ยิ่งกลุ้ม  
เฮ้อพิธีกรเชิญซะที  ผมต้องออกไปทำหน้าที่ประธานที่ดี  ของบริษัทแล้ว  เพื่อภาพพจน์  ผมยิ้มออกมาให้
ทุกย่างก้าว  ระหว่างเดินขึ้นไปบนเวที  การแสดงตัวตนหลอกๆของผมต้องเริ่มอีกแล้ว
โทโมะ  :   สวัสดีครับ  ผมของขอบคุณทุกท่านนะครับที่ให้เกียรติมาร่วมงานเลี้ยงในวันนี้  ขอบคุณที่ทุก
ท่านให้ความไว้วางใจในบริษัทของเรา  ขอบคุณทุกท่านที่วางใจและไว้ใจไทยยานนท์กรุ๊ป  แนวทางในการ
ทำงานของเราคือมุ่งมันทำงานอย่างมืออาชีพ  แต่อยู่ร่วมกันแบบครอบครัว  ผู้ถือหุ้นทุกคนคือเพื่อน  ญาติพี่น้อง
 ไทยยานนท์กรุ๊ป  คือภาพสะท้อนของสังคมปัจจุบัน  แสดงถึงความก้าวหน้า  และมั่นคง  และในฐานะประธาน
กรรมการบริหารไทยยานนท์กรุ๊ป  ผมจะนำพาทุกท่านเดินหน้าต่อไป  และเราจะเดินไปด้วยกันนะครับ  ผมขอให้
ท่านผู้มีเกียรติทุกท่านได้รับความสุข  และความบันเทิงในงานเลี้ยงขอบคุณวันนี้นะครับ  ของคุณครับ  
เมื่อโทโมะพูดจบ  เสียงปรบมือก็ดังสนั่นขึ้นทันที  วันนี้เข้าทำได้ดีจริงๆ  ทุกคนต่างมองตามเขาทุกย่างก้าว
ตั้งแต่เดินลงจากเวที  จนกระทั่งเดินมานั่งยังเก้าอี้ตัวเดิม  แขกทุกคนก็ยังคงให้ความสนใจเขาอยู่  แตเมื่อโทโมะ
นั่งลงที่โต๊ะแล้ว  พิธีกร  ก็กล่าวพูดดึงความสนใจของบรรดาแขกต่างๆในงาน  ให้หันไปสนใจการแสดงแฟชั่นโชว์
ที่กำลังจะเริ่มขึ้น
โทโมะ  :  เมื่อผมนั่งลง  และเห็นว่าแขกในงานเริ่มหันไปสนใจพิธีกรที่พูดอยู่ห้าเวที  แทนที่จะสนใจเขา
 โทโมะก็ถอนหายใจออกมาทันที  เสร็จซะทีนะงานวันนี้  แล้วก็กลับมานั่งตีหน้าตายด้านเหมือนเดิม  โทโมะที่พูด
บนเวทีด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มคนนั้นหายไปอีกแล้ว  มากิเมื่อหันมาเห็นน้องชาย  ก็เริ่มชวนคุณชายหน้าตายคุย
 ก่อนที่โทโมะจะได้หลุดจากโลก  ไม่สนใจงานอีก  ไม่อย่างนั้นเซอร์ไพรส์ของเธอก็ไม่สนุกนะสิ
มากิ :  วันนี้พูดได้ดีนี่  เวลาพี่เห็นเรายิ้มนะ  พี่ว่าเราแลดู ดูดีมากเลยนะ  ยิ้มให้พี่ดูบ่อยๆก็ดีนะ  แฟชั่นโชว์
ของพี่จะเริ่มแล้ว  รอดูเซอร์ไพรส์ของพี่ได้เลยคุณชาย  นี่คือของขวัญที่วันนี้หน้าตายของน้องพี่ไม่ออก์งานมัน
กร่อย
พิธีกร  :  ค่ะงานเลี้ยงได้เริ่มขึ้นแล้วนะคะ  การแสดงต่อไปเป้นการแสดงแฟชั่นโชว์  ของห้องเสื้อคุณมากิ
 ในเครือไทยยานนท์กรุ๊ป  ซึ่งวันนี้นะคะคุณมากิ  ไทยานนท์  รองประธานกรรมการบริหารไทยยานนท์กรุ๊ป  
ได้เปิดตัวคอลเล็กชั่นใหม่ล่าสุดของห้องเสื้ออันดับหนึ่งของประเทศ  เพื่อให้แขกผู้มีเกียรติในงานได้ชมกับเป็น
ที่แรกเลยนะคะ  และที่สำคัญดิฉันไปแอบเห็นมาแล้วค่ะว่า สวยมากๆ  และจะเป็นการเปิดตัวดีไซเนอร์ส่งตรงจาก
อิตาลีค่ะ  เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา  ขอเชิญแขกผู้มีเกียรติทุกท่านรับชมการแสดงแฟชั่นโชว์ชุดจินตนาการได้
เลยค่ะ
หลังเวที  แก้วใจนั่งฟังทุกคำพูดของพิธีกรตั้งแต่ภายหลัง  จากที่บลีฟงานเสร็จ  เธอนั่งไฟไป ตื่นเต้นไป
 งานนี้ถือเป็นงานเปิดตัวเธอ  เป็นงานแรกภายหลังจากที่เธอกลบมาถึงเมืองไทย  แก้วนั่งตัวสั่นเมื่อได้ฟังคำพูดที่
พิธีกรพูด  แฟชั่นโชว์เริ่มขึ้นแล้ว  
ตึก  ตึก  ตึก  ใจของแก้วใจเต้นดังมากตื้นเต้น  แต่เธอก็พูดขึ้นในใจเพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเธอเอง  จริญญา  เธอต้องทำได้  อยากที่พี่มากิบอก  เธอต้องทำได้  ไม่ต้องกลัว  งานใหญ่กว่านี้เธอก็ผ่านมาแล้ว  แค่เดินแบบเธอทำได้อยู่แล้ว  ชุดนี้เธตัดและเย็บเองกับมือ  ชุดสวย  คนสวย  ไม่มีอะไรต้องกลัว
พี่นิด  :  น้องแก้ว  ชุดฟินนาเล่  เตรียมตัวค่ะ
แก้ว  :  ค่ะพี่นิด  แก้วเดินไปยังจุดเตรียมขึ้นเวที  อย่างมาดมั่นว่าเธอต้องทำได้  เมื่อสีหน้าของแก้วไม่มี
ความกังวลแล้ว  ทำให้เธอยิ่งดูสวยมากขึ้นไปอีก  ทุกย่างก้าวที่แก้ว  เดินไปหาพี่นิด  ทีมงานหรือแม้แต่นางแบบ
ด้วยกันเองยังคงมองตาม  เธอสวยจริงๆวันนี้
พี่นิด  :  พร้อมนะน้องแก้ว  พอน้องแก้วยิ้มอย่างนี้  ยิ่งดูดีขึ้นอีกนะคะ  สวยมากค่ะ  เดินอย่างมันใจอย่างนี้
แหละค่ะ  เตรียมออกเลยนะคะ
การแสดงแฟชั่นโชว์วันนี้ได้รับความสนใจจากแขกทุกคนที่มาร่วมงานเป็นอย่างมาก  ทั้งแขกผู้มีเกียรติและ
นักข่าวต่างให้ความสนใจกับแฟชั่นโชว์ชุดนี้  มีทั้งเสียงปรบมือ  และเสียงฮือฮาทุกครั้งที่นางแบบออกมาเดินแบบ
 ชุดงานวันนี้สวยแปลกตาจริงๆ   ไม่ค่อยเห็นดีไซแบบนี้  ดูสวยมาก เหล่านี้คือคำชื่นชมที่ดังตามมาตลอด  ทุกคน
ต่างให้ความสนใจและอยากจะพบเห็นหน้าของดีไซเนอร์เจ้าของไอเดีย  ความคิดชุดแฟชั่นคอลเล็กชั่นนี้ซะแล้วสิ
ด้วยเสียงชื่นชมที่ดังออกมาตลอดทำให้มากิยิ้มแก้วปริ  ทั้ป๊าและม๊าต่างก็ชมว่าสมราคาที่เธอคุยนัก คยหนา จริงๆ
แต่ยังไม่จบค่ะ  ป๊าม๊าค่ะ  ขอดีจริงๆ  ป๊าม๊า กำลังจะได้เห็นแล้วค่ะ
ชุดฟินนาเล่  +++++++++++++
  เมื่อหญิงสาวก้าวขึ้นไปยืนบนเวที  แค่เพียงหญิงสาวก้าวเท้าออกมายืนหน้าเวที  ยังไม่ได้เดินออกไป  ทุก
สายตาต่างจับจ้องมาที่ตัวเธอเป็นสายตาเดียว  หญิงสาวเดินก้าวอย่างมาดมั่น  ทั้งรอยยิ้ม  ทั้งชุด  ทุกท่วงท่าที่
เธอเดินออกมา  ทั้งแขกผู้มีเกียรติและนักข่าวที่ยืนอยู่หน้าเวที งานเลี้ยงทั้งงานตกอยู่ในความเงียบ  ทุกคนอึ้ง
 ตะลึงในความสวยของนางแบบชุดฟินนาเล่คนนี้  ทุกคนมองดูเธอสายตาแทบไม่กระพริบ  ราวกับต้องมนตร์เสมือน
หลุดออกไปอีกโลกหนึ่ง  เธอช่างสวยราวนางฟ้า จริงๆ  
 ความอึ้ง  และความตะลึงนั้น  มิได้เกิดแก่ผู้มาร่วมงานเท่านั้น    
โทโมะ  เมื่อทุกคนให้ความสนใจกับการแสดงแฟชั่นโชว์  เขาก็หันไปสนใจบ้าง  ก้มหน้าบ้าง  ไม่ค่อยได้
สนใจอะไรมาก  แต่ก็รับรู้ว่า  แขกและผู้มาร่วมงาน  รวมทั้งพ่อและแม่ของเขาสนใจแฟชั่นโชว์ชุดนี้มาก  ผมก็ว่า
สวยนะ  แต่ก็เฉยๆ  ไม่ถึงกับตะลึงอะไร  มันแค่แลดูแปลกใหม่กว่าที่ผมเคยเห็นก็เท่านั้น  ผมเริ่มหลับตา  อยาก
ให้จบงานซะที  เมื่อผมได้ยินพิธีพรพูดว่าชุดต่อไปเป็นชุดฟินนาเล่  ผมก็ถอนหายใจทันที  เฮ้อ ใกล้จบซะทีนะ
งานวันนี้  แต่....ผมว่ามันแปลกๆนะ  ทำไมเงียบจังผมยังคงหลับตา  แปลกทำไมไม่เห็นได้ยินคนผู้อะไรกันเลย
เป็นอะไรกับไปนะ  ผมจึงค่อยๆลืมตาขึ้น
เมื่อผมลืมตาขึ้น  ผม.......รู้สึกเหมือนว่าตัวเองต้องมนตร์  ผมมองจ้องไปที่เวที  เห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลัง
ก้าวเดินมายืนยังด้านหน้าเวที  เธอคนนั้นสวย  สวยเหลือเกิน  สวยจน.....ผมไม่รู้ว่าจะเปรียบเธอกับสิ่งใด  เธอ
และดูทั้งสวย  ทั้งน่าทนุทนอม  เธอหันหน้ามาทางนี้แล้ว  เธอยิ้มด้วย  ผม...ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร  ผมพูดอะไร
ไม่ออกเลยจริงๆ  ผม.....
  เมื่อเธอเดินมาโพสท่าตรงกลางเวที  พี่มากิที่นั่งอยู่ข้างๆผมก็ปรบมือขึ้นทำได้ทุกคนในงานเรอลิ่มได้สติ
ต่างพากับปรบมือให้กับนางแบบ  ชุดฟินนาเล่คนสวย  เสียงปรบมืิดังตลอด  ดังไม่ขาดสายจนกระทั่งนางแบบคน
นั้นเดินกลับเข้าไปหลังเวที  เสียงปรบมือก็ยังคงดังอยู่  
มากิ  :  พี่คิดไม่ผิดจริงๆที่ให้น้องแก้ว  มาเดินชุดฟินนาเล่ให้  น้องแก้วสวย สวยจริงๆ เธอพูดไปพลางปรบ
มือไป  และเมื่อแก้วเดินกลับเข้าไปหลังเวทีแล้ว   เธอก็หันมามองคุณชายหน้าตาย  เธอแทบจะหลุดขำออกมา
จริงๆ  น้องชายเธอยังคงตะลึงอยู่อีกหรอเนี้ย  โทโมะ  โทโมะ  โทโมะ  เธอสะกิดโทโมะอยู่นาน  กว่าเขาเริ่มรู้สึก
ตัว   เป็นอย่างไงบ้าง  ของขวัญพี่  เซอร์ไพรส์มั้ย  เมื่อพูดจบเธอก็รีบลุกเดินตรงไปยังเวทีทันที................
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอโทษน๊าที่หายไปนาน    โดนกักตัวให้ทำงานให้เสร็จอ่ะไม่รู้ว่าจะสนุกสมกับที่รอ หรือเปล่า
ไว้จะมาอัพให้อีกนะจ๊ะ  อย่าเพิ่งโกรธไรเตอร์  จนไม่อ่านน๊า  ขอโทษจริงๆ ฝากติดตามนะจ๊ะ  
ฝากโหวตเม้นด้วยน๊าทุกคน