กลั้นหายใจ.. TK

9.0

เขียนโดย mybacin

วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 20.27 น.

  4 ตอน
  61 วิจารณ์
  9,959 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) วันอันแสนน่าเบื่อ..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เฮ้อ...วันอันแสนน่าเบื่อ  ผมล่ะเบื่อจริงๆชีวิตที่จะต้องทำกฏ ทำตามแบบแผนที่ครอบครัวกำหนด
ชีวิตที่คนทั่วไปชื่นชอบและอยากจะเป็นแบบผม
เฮอะ...พูดแล้วก็นึกขำ ชีวิตของคุณชายโทโมะ ผู้เพียบพร้อม ทั้งฐานะ ชาติตระกูล การศึกษา หน้าที่การงาน
ผมล่ะเบื่อคำชื่นชม เยินยอพวกนี้เต็มทน  และนี่คือเหตุผลที่คนทั่วไปมักจะบอกว่าผมน่ะหยิ่ง เข้าถึงยาก
ผมเบื่อชีวิตที่ต้องมานั่งตีหน้าเป็นคนดี  ยิ้มรับคำพูดเยินยอสรรเสริญพวกนั้นเต็มทน
และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมต้องทนเบื่อต่อไป..
 "งานเลื้ยงขอบคุณผู้ถือหุ้นบริษัทในเครือไทยยานนท์กรุ๊ป"
แต่ความจริงคือ..งานเลี้ยงเปิดตัวประธานกรรมการบริษัทไทยานนท์กรุ๊ปคนใหม่ซึ่งก็คือผม  ที่เพิ่งเรียนจบปริญญาโทด้านการบริหารจากอเมริกา
แค่เพียงผมก้าวเท้าเข้าไปในงาน  ทุกคนต่างก็หันให้ความสนใจกับผม  ทั้งนักข่าวที่กรูกันเข้ามาขอสัมภาษณ์ แสงแฟรตที่รัวถ่ายรูปผมนับไม่ถ้วน  บรรดาผู้มาร่วมงานที่เห็นผมแล้วก็พากันซุบซิบ มองมาทางผมอย่างไม่วางสายตา
แต่ผมน่ะ ชินซะแล้วล่ะ  ผมเจอกับเหตุการณ์อย่างนี้ตั้งแต่ผมจำความได้  
หลังจากให้สัมภาษณ์เสร็จ ผมก็เดินเข้างานและเดินตรงไปหาพ่อและแม่ของผมซึ่งอยู่ที่โต๊ะหน้าสุดของเวที
ทุกย่างก้าวที่ผมเดิน เต็มไปด้วยสายตาที่พากันจับจ้องมาที่ผมและหันไปซุบซิบ นินทา แต่ผมก็เดินตรงไปนั่งที่โต๊ะผู้บริหาร  โดยไม่สนใจสายตาของคนที่จ้องมองผมอยู่
งานเลี้ยงวันนี้ถูกจัดให้เป็นงานดินเนอร์ที่ดูเรียบง่าย แต่ดูหรูปและมีระดับ การแสดงในงานวันนี้ก็เป็นการแสดงเดินแฟชั่นโชว์ของห้องเสื้อแบรนด์ดัง ในเครือไทยยานนท์กรุ๊ป  ซึ่งดูแลและบริหารงานโดยพี่สาวของผม พี่มากิ
ไงเรา วันนี้ทำไมทำหน้าตาบอกบุญไม่รับเลยล่ะ วันนี้น้องชายพี่เป็นอะไร งานวันนี้มันงานเปิดตัวเรานะ ทำหน้าตาให้มันแลดูมีความสุขหน่อยสิ ให้สมกับเป็นประธานกรรมการคนใหม่หน่อย  พี่มากิเอ่ยแซว
คนภายนอกมองว่าผมเป็นคนที่เย็นชาและเฉยชา เงียบ ไร้ความรู้สึก น้อยคนที่จะรู้ว่าผมเป็นคนอย่างไร และพี่มากิก็คือหนึ่งในนั้น  ผมเงียบไม่ตอบ แต่พี่มากิก็รู้ว่าทำไม
แต่พี่ว่านะ  เราน่าจะทำตัวให้มีความสุขไว้นะ  เอ..เหมือนพี่จะลืมบอกอะไรเราซักอย่างนะ งานแฟชั่นโชว์วันนี้พี่มีเซอร์ไพรส์มาให้แกด้วยนะ  รับรองว่าแกต้องชอบ ...
ผมมองพี่มากิด้วยความสงสัย  เซอร์ไพรส์งั้นหรอ งานที่แสนน่าเบื่ออย่างนี้ ไม่มีอะไรมาทำให้ผมอารมณ์ดีได้หรอก ผมไม่สนใจคำพูดของพี่มากิ และก็นั่งเงียบขรึม ตามแบบคุณชายเย็นชาต่อไป
มากิ>ฉันมองน้องชายที่เอาแต่นั่งตีหน้าขรึม นึกขำกับท่าทางที่โทโมะแสดงออกมานัก  วันนี้พี่มีของขวัญมาให้แกรับรองว่าน้องชายของพี่ต้องเซอร์ไพรส์มากๆแน่..  นึกแล้วก็อยากให้ถึงเวลานั้นเร็วๆจริงๆไอ้น้องชาย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฝากเรื่องสั้นเรื่องนี้ด้วยน้า  ไม่รู้ว่าจะสนุกรึเปล่านะ เรื่องแรกอ่ะ เม้นๆโหวตๆน๊าจ๊ะ ( >.< )

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา