พลิกล็อกที่หัวใจ (Unexpected)

 

 

ระหว่างที่ผมมองผู้หญิงตัวเล็กวิ่งบ้างเดินบ้างเพื่อหามุมถ่ายรูป ผมก็นึกอะไรขึ้นได้ ก่อนจะล้วงบางสิ่งบางอย่างในกระเป๋าขึ้นมาทำอะไรบางอย่าง...

 

------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

 

ครืดดดด ติ๊ด!

 

 

เสียงของวัตถุบางอย่างสั่นกระทบกับโต๊ะ ก่อนจะตามด้วยเสียงเตือน ทำให้เจ้าของวัตถุสิ่งนั้นต้องคว้ามันขึ้นมา

 

 

 

 

 

‘อยากให้เวลาผ่านไปเร็วๆ ...’

 

 

 

 

 

 

 

“...?”

 

 

 

 

 

ข้อความที่ปรากฏขึ้นในหน้าจอ จากเจ้าของข้อความนั้น ทำเอาหญิงสาวอดตั้งข้อสงสัยไม่ได้ว่า เหตุใดชายหนุ่มจึงต้องโพสต์อะไรแบบนี้ ทำไมถึงอยากให้เวลาเดินเร็วขึ้น ทั้งๆ ที่เขาไปเที่ยวกับคนที่ชอบไม่ใช่หรือ ต้องขอให้เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ สิ

 

 

 

นิ้วเรียวเลื่อนลงมาดูความเคลื่อนไหวข้างล่าง พบว่าเพื่อนของตนเองได้ลงรูปที่ไปเที่ยวด้วยหน้าตายิ้มแย้มกับชายหนุ่ม...เจ้าของโพสต์ข้างบนนั่น? แถมคำบรรยายใต้ภาพยังบรรยายไว้อีกว่า ‘ มาเที่ยวกับผู้ชายคนนี้อิ่มจังเลย~ มีความสุขมาก :D ’

 

 

 

 

 

เอ้า! มันไปเที่ยวกันยังไงล่ะเนี่ย -*-

 

 

 

 

 

ร่างบางไม่ใส่ใจอะไรมากนัก ส่ายหัวเบาๆ พร้อมอมยิ้มขำๆ กับคู่รัก (?) ที่ไปเที่ยวกันคนละอารมณ์ ก่อนที่จะลุกขึ้นไปหาเพื่อนสาวอีกสองคนเพื่อไปนั่งเล่นนั่งคุยด้วยกัน โดยที่วางโทรศัพท์ไว้แบบนั้น...

 

 

 

นี่ๆ ระวังมีคนมาขโมยนะ -..-

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เออแก้ว แกเห็นรูปที่ฟางลงไว้ป่ะ? รูปที่มันถ่ายกับโทโมะอ่ะ” มินเอ่ยถามแก้ว

 

 

 

“อื้ม เห็นละ” แก้วตอบกลับไป “บรรยายใต้ภาพด้วยนะว่าไปกับโทโมะแล้วอิ่มมาก โทโมะกลายเป็นป๋าไปแล้วว่ะ” ตบท้ายด้วยเสียงหัวเราะจากสามสาว ที่มีเพื่อนเป็น ‘ป๋าโทโมะ’ ไปเรียบร้อยแล้ว

 

 

 

“เฮ้ยแก แต่โทโมะมันโพสต์ว่าอยากให้เวลาผ่านไปเร็วๆ นะเว้ย”

 

 

“ฮะ? โทโมะโพสต์?” เสียงใสของพิมแทรกขึ้นมา

 

 

“เออดิ เนี่ยแกดูเลยมันโพสต์ไว้” มินยื่นโทรศัพท์ให้พิมดู พิมรับไปก่อนจะหัวเราะแล้วเอ่ยถาม

 

 

“ตกลง... ไปด้วยกันจริงป่ะ? เฮ้ยคนละอารมณ์กับฟางเลยอ่ะ”

 

 

 

 

 

หลายคนมองว่าพิมเป็นคนหยิ่ง อ่านหนังสือตลอดเวลา แต่ถ้าพิมได้อยู่กับคนที่สนิทใจ พิมก็พร้อมที่จะเปิดเผยตัวตนที่น่ารักของเธอออกมาเสมอ :)

 

 

 

 

 

“เออ ฉันยังงงอยู่เลย” แก้วหัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

สามสาวเปลี่ยนเรื่องคุยไปเรื่อย เวลานี้ไม่มีใครมานั่งอ่านหนังสือเหมือนก่อน เพราะมันคือเวลาปล่อย! -*- อ่านเยอะแค่ไหนก็เครียดเป็นนั่นแหละ =[]=

 

 

 

สงสัยว่าจะเริ่มติดเชื้อโทโมะมานิดๆ ละ.... =.,=

 

 

 

 

 

 

 

“เออใช่ๆ ตอนนั้นขำจริงๆ”

 

 

 

“มากอ่ะ ปากพิมนี่แบบ...เหวออ่ะ =O=”

 

 

 

“โอ๊ยแก้วกับมินเลิกล้อพิมเรื่องปากสักทีได้มั้ย! T////T!!”

 

 

 

“ก็อยากนะแต่มันขำจริงๆ ฮ่าๆ โอ๊ย! ตีฉันทำไมยะยัยพิม T_T”

 

 

 

“ก็มินไม่เลิกล้อพิมเรื่องพิมอ้าปากกว้างสักทีนี่! Y////Y”

 

 

 

“แต่แก้วก็หัวเราะแกเหมือนกันนะ! =[]=”

 

 

 

“โอ๊ยเลิกคุยเรื่องนี้! เปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวนี้นะเปลี่ยน! T////T”

 

 

 

“ก็อยากเลิกนะแต่แบบโอ๊ยขำว่ะพิม”

 

 

 

“แก้วง่าาาา อายนะ U////U”

 

 

 

“ฮ่าๆๆ”

 

 

 

“ฮ่าๆๆ ...หืมอะไร” เสียงเล็กของมินที่เอ่ยอย่างประหลาดใจ ทำให้สองสาวหยุดล้อพิมเรื่องที่เธอมักจะอ้าปากกว้างเวลาที่เธอตกใจ หรือประหลาดใจ

 

 

 

“แกตกใจอะไรมิน? ระวังแมลงวันขี้ในปากพิมนะเว้ย” แก้วเอ่ยล้อพิมอย่างขำๆ

 

 

 

“ไอ่แก้ว! TOT!!” พิมร้องโวยวาย

 

 

 

“แก้ว โทโมะเรียกแกอ่ะ” มินพูดโดยที่สายตายังไม่ละจากหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเอง -*-

 

 

 

“หา? เรียกฉัน? -*-” ดูท่าทางแก้วก็คงงงอยู่มิใช่น้อย พิมก็เช่นกัน สาวน้อยหน้าหวานยื่นหน้าเข้ามาดูจอโทรศัพท์ของมินด้วยความอยากรู้อยากเห็น

 

 

 

“อะไรอ่ะ มินๆ...เรียกแก้วให้หน่อย ?” พิมอ่านแล้วมองหน้ามินเป็นเชิงถาม มินส่ายหน้าเป็นคำตอบว่าไม่รู้ ก่อนที่ทั้งสองสาวจะมองหน้าแก้ว

 

 

 

“ฉันก็ไม่รู้”

 

 

 

“อ้าว แล้วโทโมะจะบอกให้ฉันเรียกแกทำไมอ่ะแก้ว -0-”

 

 

 

“จะไปรู้มันเหรอ อาจจะอยากอ่านหนังสือขึ้นมาบ้างก็ได้นะ -_-;” แก้วพูดอย่างติดตลก ทั้งที่ในใจเต้นโครมครามอย่างไม่เป็นจังหวะ หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เหมือนจะออกมาจากนอกอก เมื่อได้ยินข้อความที่โทโมะส่งมาหามิน

 

 

 

 

 

 

 

 

เรียกเธอ? อย่างนั้นเหรอ?

 

 

 

 

 

มุมปากสวยเริ่มยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยด้วยอาการดีใจและมีความหวังขึ้นมาทันที โดยไม่ทันคิดเลยว่าทำไมเขาต้องเรียกเธอด้วย เมื่อเขาไปเดทกับ ‘คนที่เขาชอบ’ ไม่ใช่ไปเที่ยวธรรมดา

 

 

 

 

 

ในขณะที่สาวน้อยผู้ไม่ประสีประสาเรื่องความรัก (?) กำลังอมยิ้มด้วยอาการขวยเขินอยู่นั้น หญิงสาวคงไม่รู้เลยว่า เพื่อนสองคนของเธอกำลังผลัดกันจิ้มผลัดกันสะกิดผลัดกันชี้ให้ดูอาการที่หญิงสาวกำลังเป็นอยู่ พลางอมยิ้มไปด้วยเมื่อเห็นอาการของเพื่อนรักเป็นเช่นนี้

 

 

 

 

 

 

 

เธอคงหลงรัก ‘ไอ้โมะ’ เข้าจริงๆ เสียแล้วล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

แต่ว่า ‘ป๋าโทโมะ’ นี่สิ จะรับรักเพื่อนสาวใกล้ตัวเองมั้ยนี่~

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แน่ล่ะว่าเรื่องนี้เราต้องติดตามดูกันต่อไป =............=

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.....................................................................

 

 

         “ยัยบ้ามิน! นานแล้วนะเว้ยไม่เห็นแก้วจะตอบเลย”

 

 

..........................................................................