พลิกล็อกที่หัวใจ (Unexpected)

              
             “ไม่คิดจะอวยพรกันหน่อยหรอ”
 
 
 
              "โชคดี"
 
 
------------------------------------------
 
 
 
 
 
ผมกับฟางนัดกันไว้ที่สวนสาธารณแห่งหนึ่ง ก่อนที่เราจะพากันขึ้นรถโดยสารไปที่สวนสนุก
 
 
 
 
วันนี้ผมตัดสินใจไม่เอารถมา เพราะเผื่อว่าสามสาวที่บ้านมีธุระจะไปไหน อีกอย่าง ผมอยากไปเที่ยวสองคนแบบชิลๆ ด้วยแหละ
 
 
 
 
“อ่ะฟาง นี่บัตร” ผมยื่นบัตรเข้าสวนสนุกให้ฟางพร้อมยิ้มกว้าง ทำให้ฟางยิ้มตอบกลับมาเช่นกัน
 
 
 
 
ผมกับฟางเดินจูงมือกันเข้ามาในสวนสนุก คู่รักวัยรุ่นหนุ่มสาวหลายคนก็มาเที่ยวที่นี่เยอะเหมือนกัน สังเกตได้จากมือทั้งสองคนที่จับกันไว้แน่น เหมือนผมกับฟางนี่ไง -///-
 
 
 
 
 
“โทโมะอยากเล่นอะไรรึเปล่า” ฟางถามผมเสียงใส
 
 
“แล้วแต่ฟางสิ”
 
 
“ฟางไม่อยากเล่นอ่ะ ฟางอยากกินน้ำแข็งไส” ฟางพูดเหมือนเด็กเอาแต่ใจ แต่ก็น่ารักดี
 
 
“โห น้ำแข็งไสแต่เช้าเลยหรอ นี่เพิ่งสิบโมงเองนะ =O=”
 
 
“ขอโทษนะ คือฟางเป็นคนขี้ร้อนอ่า แค่นี้เหงื่อก็ออกเยอะแล้วนะดูสิ” ฟางซับหน้าด้วยผ้าเช็ดหน้าสีขาวปักลายกระต่ายสีชมพู ก่อนจะยื่นมาให้ดู
 
 
 
 
 
โห เอาผ้าไปชุบน้ำที่ไหนมาครับคนสวย -0-
 
 
 
 
 
“งั้นไปพักใต้ต้นไม้ตรงนั้นก่อนดีมั้ย มีร้านน้ำแข็งไส ร้านน้ำ ร้านข้าว ร้านขนมเยอะแยะเลย” ผมชี้ให้ฟางดู
 
 
“เอาสิ”
 
 
 
 
ผมจูงมือฟางมานั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ ก่อนจะเดินไปซื้อน้ำแข็งไสให้ฟางของผมอยากกิน =.....=
 
 
 
 
“ป้าครับ น้ำแดงใส่ขนมปัง ลูกชิด เฉาก๊วย ถ้วยนึงครับ” ผมสั่งตามที่ฟางอยากกิน
 
 
 
 
 
 
...น้ำแดงใส่ขนมปัง ลูกชิด เฉาก๊วย...
สั่งเหมือนยัยหน้าขาวที่บ้านเลยแฮะ
 
 
 
 
 
 
 
‘เฮ้ยโทโมะ ร้อนป่ะ’ แก้วที่เดินปาดเหงื่อด้วยแขนเสื้อ ถามผมด้วยน้ำเสียงหาเรื่อง -*-
 
‘ร้อนดิ เรียนพละเสร็จก็งี้อ่ะ -*-’
 
‘ร้อนแบบนี้ไปหาอะไรเย็นๆ กินกันป่ะ ครูปล่อยแล้วเนี่ย’
 
‘เอาดิ กินไรอ่ะ’ ผมมองหน้าแก้ว
 
‘อืมม... อยากกินน้ำแข็งไสอ่ะ’ แก้วหยุดคิดก่อนจะให้คำตอบด้วยเสียงที่ร่าเริงมาก
 
‘โอเคเธอว่าไงฉันก็ว่าตามนั้นอ่ะ แล้วนี่... มีใครไปจองโต๊ะยัง?’ ผมลุกขึ้น
 
‘โอ๊ยเรื่องนี้ไม่ต้องห่วง ยัยมินมันจัดการแล้ว ไปเร็วๆ ร้อนจะตายอยู่แล้วเนี่ย ป่ะๆ!’ แก้วหัวเราะก่อนจะลากผมให้เดินตามเธอไปเหมือนเด็กเอาแต่ใจ
 
 
‘แล้วเธอจะกินอะไรอ่ะ’ ผมถามเมื่อเราสองคนมายืนต่อแถวร้านน้ำแข็งไส
 
‘เอาแบบนายอ่ะ ตอนนี้ไม่มีเวลามาเรื่องมากแล้ว -*-’ แก้วบ่นไปเช็ดเหงื่อไป
 
‘น้ำเขียวใส่ข้าวโพด วุ้นมะพร้าว ทับทิมกรอบสองถ้วยครับ’ ผมสั่งป้าคนขาย
 
‘เฮ้ยไรอ่ะ ฉันจะเอาน้ำแดงใส่ขนมปัง ลูกชิด เฉาก๊วยอ่า -*- นายอ่ะ! เปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลย”
 
=[]=
 
อ้าว... ก็เมื่อกี้แม่เจ้าประคุณยังบอกจะกินตามผมอยู่เลยไม่ใช่เหรอครับ... ?
 
‘เอ้าไหนบอกไม่เรื่องมากจะกินตามฉันไง -*-’
 
‘ไม่เอาแล้วเปลี่ยนใจแล้ว -^- นายกินอะไรก็ไม่รู้ไม่เห็นจะอร่อยเลย เซ้นส์นายนี่ห่วยจริงๆ ด้วยแฮะ ไม่น่าฝากซื้อเลย =_=’
 
 
 
 
 
นั่นแหละครับ ทำให้ผมจำได้ว่ายัยตัวแสบชอบกินอะไร มันต้องมีเหตุการณ์แสบๆ จนทำให้ผมจำได้สิน่า
 
 
 
 
ผมนึกย้อนเหตุการณ์ความหลังแล้วก็อดไม่ได้ที่จะไม่เผลอยิ้มน้อยๆ ออกมา อายก็อาย ขำก็ขำ ยัยตัวแสบเอ๊ย...
 
 
 
 
 
“หนู... หนู พ่อหนุ่มเอ้ย! -*-”
 
 
 
“คะ...ครับ!?” ผมตื่นจากห้วงความคิดที่ผมคิดไปเมื่อกี้นี่ด้วยเสียงของแม่ค้าขายน้ำแข็งไส
 
 
 
“ป้าเห็นเรายืนอมยิ้มคนเดียวนานแล้ว เขินที่มาเที่ยวกับแฟนล่ะสิ? หรือจะทำอะไรเซอร์ไพรส์แฟนจากน้ำแข็งไสนี่รึเปล่า?”
 
 
 
“หะ...เฮ้ยไม่..ไม่...ไม่ใช่...”
 
 
 
 
 
ไม่ใช่แฟน หรอ... แต่ผมชอบฟางนี่นา ทำไมผมถึงปฏิเสธล่ะ?
 
ผมเริ่มไม่เข้าใจตัวเองแล้วนะนี่
 
 
 
 
“โอ๊ยไม่ต้องเขินหน้าแดงหรอก ป้าดูออก แม่หนูนั่นก็น่ารัก พ่อหนุ่มก็หน้าหล่อ เข้ากันดีออก ไปสิเดี๋ยวน้ำแข็งละลายหมด”
 
 
 
 
ผมรับน้ำแข็งไสมาก่อนจะเดินไปซื้อเป๊บซี่ใส่ถุงเย็นๆ ชื่นใจ ถุงละสิบบาท ถ้าผมกินหมดนี่คงฉี่ได้เป็นลิตรอ่ะ -*- ให้เยอะจังเอาเป๊บซี่หมดอายุมาให้ผมดื่มหรือเปล่านี่ -_-;
 
 
 
 
“เหนื่อยมั้ย?” เสียงใสๆ ของฟางดังขึ้นเมื่อได้รับน้ำแข็งไสจากผม
 
 
“ไม่หรอก แค่นี้เองจะเหนื่อยอะไรล่ะ” ผมว่าพลางดูดเป๊บซี่อึกๆ
 
 
“ดูดเยอะขนาดนั้นไม่แสบคอแย่หรอ?”
 
 
“หืม? ไม่นี่... ปกติ”
 
แสบคอเหรอ? ผมกับแก้วกินด้วยกัน เคยแข่งกันดูดด้วย ยังไม่เห็นยัยนั่นจะบ่นอะไรสักคำ ยังจะชนะผมด้วยซ้ำไป...
 
 
 
 
แก้ว....
ให้ตายเหอะ ผมนึกถึงยัยนั่นอีกแล้ว ......