พลิกล็อกที่หัวใจ (Unexpected)

 
 
 
แค่แตะปากกัน ใจก็เต้นโครมครามไม่หยุดแล้ว.... นี่แหละ สิ่งที่ฟางไม่มีแบบแก้ว !!
 
.
.
.
.
.
 
 
เดี๋ยวครับเดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งเลื่อนลงไปอ่านนะครับ อ่านตรงนี้ก่อน ;p
จำตอนที่แล้วได้รึเปล่าครับ? ตอนที่ผมทำความเข้าใจกับแก้ว (?) -///////-
เอาเถอะเผื่อบางคนมัวแต่สำนึกผิดที่เคยว่าผมก่อน จนไม่ได้สนใจรายละเอียดมากนัก
ผมจะเล่าให้ฟังละกันครับ ;p
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
' ถ้าเธอไม่ทำ ฉันจะทำเอง... '
' นายคิดว่าฉันจะกลัวเหรอ :P '
ทันทีที่ยัยนั่นท้าทายผม ผมก็ประคองใบหน้าสวยๆ ของแก้วไว้ ก่อนจะค่อยๆ โน้มลงไปจุมพิตเบาๆ บนริมฝีปากบางนั่น (?) เมื่อทุกอย่างมันเริ่มพุ่งพรวด ผมก็จัดการปากสวยๆ นั่นด้วยฝีมือปากของผมเอง ผมเริ่มรุกอาณาเขตของแก้วมากขึ้นทุกที ผมดูดหาความหวานจากโพรงปากเล็กไปเรื่อยๆ... เพื่อให้แก้วได้รู้ว่า...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เธอเป็นของผม...คนเดียว...เท่านั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          ถ้าพอจำได้แล้วว่าผมเคลียร์กันยังไง...
    ก็น่าจะรู้นะครับว่าตัวอักษรข้างล่างมันจะมีอะไร !;p
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เฮ้ยแต่เดี๋ยวก่อน! -O- ผมลืมไปว่าผมยังไม่หายโกรธคนอ่าน ผมเลยคาดโทษไว้นี่หว่า - -+
ว่าผม...จะไม่ให้ดูเรื่องของผมกับแก้วหรอก :P
ขอโทษนะครับ...แต่ผมจำเป็นต้องทำแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
อย่าหาว่าผมใจร้ายเลยนะครับ
คนหล่อก็เงี้ย !!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          เฮ้ยอย่ามาทำหน้าตาน่าสงสารดิ -O- บอกว่าไม่ให้ไง !! ;@
      เออๆ เห็นว่าติดตามกันมาตั้งนานหรอก -O- ให้ก็ได้ครับเชอะ =3='
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แต่มีข้อแม้นะ....
ขอร้องครับ อย่าจิกเล็บอย่าจิกหมอน ถ้ามันจะฟินขนาดนั้นก็กรี๊ดกันไปเลย!!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          สาวน้อยผู้ไม่ประสีประสาเรื่องจูบ (?) ยอมให้คนตัวใหญ่กว่ารุกล้ำอาณาเขตของตัวเองอย่างเต็มใจและไม่ทักท้วงอะไรใดๆ ทั้งสิ้น เธออยากเป็นของเขา และแน่นอนว่าเธอก็อยากให้เขา ‘เป็นของเธอ’ ด้วยเช่นกัน
 
 
          เมื่ออารมณ์มาและความรู้สึกมันคือ ‘ใช่’ สองเพื่อนรักจึงเริ่มปล่อยตัวปล่อยใจไปเรื่อยๆ แก้วค่อยๆ เอนตัวนอนรางบนเตียงตามแรงมือที่โทโมะส่งมาดันตัวเธอ จมูกโด่งเริ่มซุกไซร้ตามซอกคอขาวหอมกรุ่น ก่อนจะฝากรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของ มือหนาคลึงหน้าอกอันน้อยนิดที่มีอยู่ของหญิงสาวผ่านเสื้อยืดสีเทาตัวโปรดของเธอ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ได้คัดค้าน สองมือจึงจับตัวเพื่อนสาวเปลื้องเสื้อผ้าออกจนหมด!
 
          ร่างบางขาวเนียนแสนสวยที่เขาไม่เคยเห็นปรากฏอยู่ตรงหน้า พระเจ้า!! ข้างนอกดูไม่มีอะไรแต่ข้างในโคตรน่าค้นหา! ไม่ไหวแล้ว... โทโมะบอกตัวเองอย่างนั้นก่อนจะระดมฟัดคนตัวเล็กของเขาอย่างห้ามใจไม่อยู่!
 
          ก่อนอื่นใด... โทโมะลงมือกับหน้าอกคู่สวยตรงหน้าที่ยังพอมีให้เขาได้ฟัดเล่นอยู่บ้าง ปากร้อนลงไปครอบคลุมยอดอกที่ชูตั้งชันรอเขาให้ได้ดูดดื่มความหวานของมัน พร้อมกันนั้นโทโมะใช้มือหนาบีบเคล้นหน้าอกอีกข้างที่เหลือไม่ให้น้อยหน้าไปกว่าอีกข้าง ทำเอาแก้วถึงกับเสียววาบ แขนเรียวยกโอบรอบคอแล้วใช้แรงมือที่มีกดหัวชายหนุ่มให้พัวพันอยู่กับหน้าอกราวกับไม่ต้องการให้เขาไปไหน
 
 
 
“ชอบมั้ย?...” จู่ๆ โทโมะก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้มถาม
 
“ไม่...” แก้วตอบอย่างแผ่วเบาทำเอาโทโมะหน้าเสียนิดหน่อย
 
“เธอไม่ชอบ?”
 
“ไม่ใช่... ฉันว่ามันไม่ยุติธรรม”
 
“ไม่ยุติธรรม?”
 
 
 
          แทนคำตอบ แก้วใช้มือเล็กกระตุกชายเสื้อโทโมะเบาๆ แล้วทำหน้าอ้อนวอนร้องขอ ชายหนุ่มแทบจะหัวเราะกับคำตอบ ก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนหมด แก้วที่ยิ้มอย่างพอใจเอื้อมมือมาขยี้ผมโทโมะอย่างหมั่นไส้ โดยที่ไม่รู้เลยว่าการกระทำเช่นนี้จะทำให้เธอเจอศึกหนักอย่างรุนแรง (?) -///-
 
          โทโมะใช้ริมฝีปากร้อนลากผ่านร่างแก้วทุกตารางนิ้วพร้อมกับขมเม้มเบาๆ เพื่อสร้างรอยสีแดงอมชมพู รับรองถ้าพรุ่งนี้เธอตื่นมา แก้วจะมีผิวขาวอมชมพูแบบไม่ต้องพึ่งสารใดใดทั้งสิ้น เมื่อสำรวจร่างกายคนตัวเล็กเรียบร้อย โทโมะใช้นิ้วยาวลากผ่านร่องกลีบกุหลาบของแก้ว ทำเอาแก้วร้องเฮือก ก่อนที่เธอเพิ่งจะฉุกคิดได้ว่า....ยังไม่ถึงเวลา!! -*-
 
 
 
“ดะ...เดี๋ยว” แก้วร้อง
 
“มีอะไร?” โทโมะถามอย่างขัดใจ! จะเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่แล้ว เธอจะมาทักท้วงอะไรมิทราบ แต่แทนที่เขาจะโกรธ เขากลับแหย่เธอด้วยการกระซิบที่ข้างหูทำเอาแก้วขนลุกซู่ไปทั้งตัว “มีอะไรก็ว่ามาครับ...ที่รัก”
 
“นายแน่ใจแล้วเหรอโทโมะ...”
 
“แน่ใจว่า?” โทโมะเลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
 
“ฉันว่า...มันยังไม่ถึงเวลา...”
 
 
 
คำตอบนี้ทำเอาโทโมะถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก...
 
 
          เวลา?   เวลาบ้าไรของเธอวะ!? แก้ผ้าแล้ว นมเนิมหรืออะไรๆ ก็เห็นมาหมดแล้วเมื่อสักครู่นี้ แล้วมันยังไม่ถึงเวลาอะไรของเธอวะ? โทโมะขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
 
 
“สัญญา...ฉันไม่ทิ้งเธอไปหรอก” โทโมะบอกแก้วให้แก้วสบายใจ “วันนี้ที่ฉันได้ไปเที่ยวกับฟาง มันทำให้ฉันรู้แล้วว่าฉันรักเธอจริงๆ ฉันแน่ใจว่ามันไม่ใช่แค่อารมณ์ชั่ววูบแน่นอน แล้วถ้าเธอรู้สึกเหมือนกับฉัน ก็ทำตามที่ใจบอกได้มั้ย”
 
“นายทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองใจง่าย”
 
“ฉันขอให้เธอ ‘เชื่อ’ ในตัวฉัน”
 
 
 
          แก้วนิ่งคิดไปสักพัก จะดีเหรอ? ใช่...เธออยู่มอหกแล้ว มันเป็นปีสุดท้ายที่เธอจะต้องเรียนในโรงเรียน อีกแค่เทอมเดียวเธอก็จะจบแล้ว แต่เธอกลัว... กลัวในสิ่งที่เธอได้พบเห็นและเรียนรู้มา
 
 
 
“ได้... ฉันเชื่อนาย แต่ถ้าฟันแล้วทิ้งฉันเอานายตายแน่!” แก้วขู่
 
“ก็แค่นั้นแหละครับ ‘ว่าที่แม่ของลูกในอนาคต’ :P”
 
 
 
          เมื่อตกลงกันเสร็จสรรพเรียบร้อย ทั้งคู่ก็ดำเนินกิจกรรมรักของตัวเองต่อ โทโมะจับขายาวสวยของแก้วแยกออก ก่อนจะสอดแก่นกายความเป็นชายของตัวเองเข้าไป ทันที่แก้วได้เห็นมันแก้วถึงกับหลับตาด้วยความกลัวแล้วคิดไปไกล...
 
 
 
 
โอ๊ยช่องคลอดเธอจะแหกไหมนี่ =[]=
 
 
 
 
“อ๊ะ! เจ็บ!...” แก้วหลุดเสียงร้องออกมาเมื่อโทโมะสอดมันเข้าไป
 
 
 
 
          โทโมะรู้ดีว่านี่คือครั้งแรกของเธอ ( ส่วนครั้งแรกของเขาหรือไม่นั้นเราไม่ขอบอกดีกว่า :P ) เขาจึงกลับไปจูบเธออีกครั้ง เพื่อให้เธอผ่อนคลายก่อนที่เธอจะเจ็บตัวไปมากกว่านี้ คราวนี้แก้วเริ่มรุกล้ำบ้างแล้ว เธอใช้ลิ้นของตัวเองรุกเข้าไปเกี่ยวลิ้นหนาตวัดไปมาอย่างท้าทาย มันไม่ใช่จูบที่หอมหวานหรือรุนแรงป่าเถื่อนเหมือนที่นิยายเรื่องอื่นเคยบอกไว้... แต่สำหรับเธอมันคือจูบที่โคตรเจ็บแสบ!! เพราะเธอเล่นลิ้นกับเขาแล้วล่อลวงให้เขาเล่นกับเธอ ก่อนที่เธอจะหยุดอารมณ์ของเขาไว้ด้วยการงับลิ้นเบาๆ :P
 
 
          “โอ๊ย!!” ไม่ใช่โทโมะที่ร้องเสียงหลง แต่เป็นคนตัวเล็กที่เพิ่งจัดการเขาไปเมื่อครู่ เพราะเธอเล่นกับเขาแบบนั้น โทโมะจึงกระแทกสะโพกสอดเข้าไปอย่างรุนแรงและรวดเร็ว ทำเอาแก้วถึงกับน้ำตาเล็ดพร้อมจิกหลักของโทโมะอย่างเต็มแรง แต่มันไม่ได้ทำให้โทโมะรู้สึกอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว ตรงกันข้ามเขากลับกระแทกอีกครั้งเพื่อแกล้งยัยตัวเล็กของเขา
 
 
 
“คืนนี้เธอเจอศึกหนักแน่ :P” แลบลิ้นให้ที่รักแล้วลงไปซุกคอขาวอีกครั้ง
 
“อื้อรู้แล้ว...-///-” แก้วพูดเสียงอู้อี้ขณะที่โอบคอโทโมะไว้ก่อนจะหลุดเสียงครางเมื่อโทโมะลงไปเล็มยอดอกของเธออีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
อ๊าา...เสียวจัง -///-
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
และแล้วกิจกรรมในคืนนี้... เราต้องขอหยุดการบรรยายไว้เพียงเท่านี้ เพราะนี่เป็น ‘เรื่องของคนสองคน’ เท่านั้นนะจ๊ะ คนนอกไม่เกี่ยว ผัวเมียเขาคุยกันอย่าเข้าไปยุ่ง :P
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แต่ยังนะยัง มันยังไม่จบ!
เพราะเรายังมีตอนสเปเชี่ยลให้ติดตามกันอยู่ ! :D