พลิกล็อกที่หัวใจ (Unexpected)

 
 
เหตุผลสำคัญที่เขากับเธอคบกันไม่ได้....
 
 
                                                    แก้วรักเขา !!!
 
 
 
 
 
 
 
เปาะ! แปะ! ซ่า!!
 
 
 
เสียงเม็ดฝนที่ตอนแรกลงเม็ด อยู่ดีๆ กลับตกหนักขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาหญิงสาวเป็นห่วง ‘คนบางคน’ ขึ้นมาทันที
 
 
 
 
 
 
 
          ป่านนี้...จะกลับหรือยังนะ
 
 
 
 
 
 
 
แก้วหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมา แล้วก็พบว่ามันไม่มีอะไรแจ้งเตือนเลย
 
.
.
.
.
.
 
แม้กระทั่ง.... ‘ข้อความ’
 
 
 
 
 
 
 
ทั้งๆ ที่เขาทักเธอมาก่อน แต่อาจเป็นเพราะเธอไม่ได้เอาโทรศัพท์ติดมือไปด้วยตอนที่ไปนั่งคุยกับมินและพิม เลยทำให้เธอไม่รู้ว่าโทโมะส่งข้อความมา ก่อนที่โทโมะจะบอกให้มินเรียกเธอ
 
 
 
แต่พอเธอใช้โทรศัพท์มินตอบกลับไป เขากลับ...ไม่ตอบ? ไม่อ่านด้วยซ้ำไป...
 
 
 
เธอเลยใช้โทรศัพท์ตัวเองส่งดูบ้าง คำตอบก็เหมือนเดิม ไร้การตอบรับ...
 
 
 
 
 
 
 
 
ปังปังปัง!
 
 
 
 
 
 
 
 
เสียงทุบประตูทำเอาเธอสะดุ้งก่อนจะรีบลุกขึ้นไปเปิดประตูดู
 
 
 
 
“นี่ยัยบ้า! ฝนตกหนักขนาดนี้เปิดประตูช้าเหลือเกินนนนน!”
 
 
 
 
          คนตรงหน้าทำให้แก้วยิ้มออก ในที่สุดโทโมะก็กลับมาซะที!
 
 
 
 
“มัวแต่ยืนยิ้มอยู่นั่นแหละ รีบพาฉันเข้าบ้านเซ่! -*-”
 
 
 
 
          แก้วยิ้มเขินก่อนจะพาโทโมะเข้าบ้าน แล้วบังคับให้ไปอาบน้ำสระผม
 
 
 
 
 
 
 
 
          แน่ล่ะ ว่าต้องอยู่ใน....ห้องนอนของโทโมะ -/////-!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แก้ว~ เช็ดผมให้หน่อย~” โทโมะลากเสียงยาว
 
 
 
“มือก็มี เช็ดเองไม่ได้เหรอยะ -_-+”
 
 
 
“ไม่เอา ขี้เกี้ยจ -3-”
 
 
 
“เออๆ ถ้างั้นก็นั่งลง -_-” แก้วตบแปะๆ ลงบนเตียง โทโมะนั่งหันหลังให้แก้ว ดีนะที่เขาหันหลัง ถ้าหันหน้ามันก็จะคล้ายๆ เหตุการณ์ๆ หนึ่งอยู่นะ -///-
 
 
 
“แล้ว...วันนี้เป็นไงบ้างอ่ะ” แก้วเริ่มถาม
 
 
 
“ก็สนุกดี”
 
 
 
“สนุกบ้าอะไร ฉันเห็นนายโพสต์อยู่นะยะ -_-+”
 
 
 
“หึ...” โทโมะยิ้มมุมปากกับตัวเองก่อนจะหันมาทำหน้าอย่างผู้ชนะให้แก้ว “เธอคิดว่าไงล่ะ”
 
 
 
“ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไง! บอกมาเลยนะ -_-++” แก้วเริ่มส่งสายตาคาดคั้นจากคนตรงหน้า ตอนนี้เธอกำลังสงสัยเขาอย่างมาก
 
 
 
“ก็ฉันถามเธอว่าเธอคิดว่าฉันรู้สึกยังไง” โทโมะยิ้มให้อย่างกวนประสาท
 
 
 
“เอ๊ะ! ฉันถามนายก่อนนะ!” แก้วรู้สึกหงุดหงิดที่จู่ๆ เขาก็มากวนประสาทเธอซะอย่างนั้น!!
 
 
 
“อ้าว~ ปกติชอบเสี่ยงไม่ใช่เหรอ~” ชายหนุ่มลากเสียงอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับแฝงความหมายเอาไว้ด้วย
 
 
 
“เอ๊ะไอ้บ้านี่ =_=” แก้วทำท่าฟึดฟัดก่อนจะโยนผ้าเช็ดผมลงบนหัวของโทโมะเตรียมเดินลงจากเตียงเพื่อกลับห้องของตัวเอง แต่ก็ถูกโทโมะคว้าข้อมือไว้ก่อน
 
 
 
“เฮ้ยไรอ่ะล้อเล่นแค่นี้เอง -0-”
 
 
 
“นายล้อเล่นแต่ฉันจริงจังอยู่นะตอนนี้ =_=!!”
 
 
 
“จริงจังเรื่องไรของเธอวะ -*-”
 
 
 
 
 
แก้วยอมรับกับตัวเองอยู่นะ ว่าตอนนี้เธอเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง รู้สึกสูญเสียความมั่นใจไปเยอะ ผู้ชายคนนี้น่ากลัวจริงๆ... เพื่อนกันมาตั้งนานทำไมเพิ่งจะอยู่ไม่สุขเอาซะวันนี้ล่ะแก้วเอ๋ย~ -/////-
 
 
 
 
 
“กะ...ก็...” แก้วเม้มปากอย่างครุ่นคิด นั่นสิเธอจริงจังบ้าอะไรของเธอ =_=;
 
 
 
“เรื่องที่ฉันโพสต์ช้ะ?” โทโมะแกล้งตอบให้
 
 
 
“เออใช่! เรื่องนั้นแหละ นายบอกฉันมาเลยนะ ถ้านายมีความสุขมากทำไมนายต้องโพสต์อะไรแบบนั้นด้วยล่ะ” แก้วเออออไปตามกับโทโมะ
 
 
 
“อะไรของเธอ วันนี้ดูพูดงงๆ นะ” โทโมะยิ้มบางๆ
 
 
 
“แล้ววันนี้นายมาจับผิดอะไรฉันล่ะหา =[]=;”
 
 
 
“ก็เธอทำตัวน่าสงสัยเองนี่ =_=”
 
 
 
“อยากโดนสักโป๊กมะ? =_=^” แก้วถามอย่างเอาเรื่อง
 
 
 
“ไม่ล่ะ วันนี้ฉันสนุกมาทั้งวัน -.-” โทโมะหลบตาต่ำอย่างหวาดๆ “แก้ว ขอไรอย่างดิ...”
 
 
 
“ขอ ?”
 
 
 
 
 
 
          หวังว่าคงไม่ขอข้อมูลฟางหรอกนะ...
 
 
 
 
 
 
“เช็ดผมฉัน... เช็ดแบบวันนั้น ทำแบบคืนนั้นอีกได้มั้ย...”
 
 
 
 
 
 
 
 
“...!!!”
 
 
 
 
 
 
 
 
          เขารู้ตัวมั้ยว่าเขาพูดอะไรออกมา!!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฉัน...มีเรื่องต้องบอกเธอ”
 
 
 
“...”
 
 
 
“แต่ขอร้อง... ช่วยทำแบบวันนั้นให้ฉันอีกครั้ง”
 
 
 
“...”
 
 
 
“ขอให้ฉันแน่ใจ...”
 
 
 
“...”
 
 
 
“ตอนนี้ฉันกำลังสับสน... สับสนตัวเองว่ากำลังเป็นอะไร...”
 
 
 
“...”
 
 
 
“ช่วยฉันหน่อยได้มั้ยแก้ว?”
 
 
 
“...” แก้วก้มหน้าอย่างครุ่นคิด เขาต้องการอะไร เขาจะทำแบบนั้นไปทำไม เขาจะให้เธอเป็นคู่ซ้อมจูบ (?) -///- บ้าน่าไร้สาระใหญ่แล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าเธอไม่ทำ ฉันจะทำเอง...” โทโมะทิ้งท้ายพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก มันเป็นรอยยิ้มของผู้ชนะ แต่นั่นไม่ได้ทำให้แก้วเกรงกลัวเลย มันทำให้เธออยากลองโดนปากนั่นจัดหนักอีกสักครั้ง (?) -////-
 
 
 
 
 
 
 
“นายคิดว่าฉันจะกลัวเหรอ :P” แก้วแลบลิ้นให้โทโมะอย่างท้าทาย
 
 
 
 
 
 
เมื่อถูกยัยตัวแสบตรงหน้าแลบลิ้นเชิญชวนขนาดนั้น ร่างสูงก็ยิ้มอย่างพอใจ อย่างน้อยก็ทำให้เขาเริ่มมั่นใจสักนิดแล้วล่ะนะว่าเขาไม่ได้คิดไปเองคนเดียว
 
 
 
 
          ก่อนที่จะมัวหลงละเลิงกับความรู้สึก โทโมะค่อยๆ เขยิบหน้าเข้าไปใกล้ๆ หน้าสวยของแก้ว ทำให้ลมหายใจของทั้งคู่รดริมฝีปากของกันและกัน มือหนาค่อยๆ ประคองใบหน้าสวยไว้ ก่อนจะแตะริมฝีปากบางแล้วเริ่มวาดลีลาฝีปากร้อน (?) ไว้บนปากสวยของหญิงสาว...
 
 
 
 
แค่แตะปากกัน ใจก็เต้นโครมครามไม่หยุดแล้ว.... นี่แหละ สิ่งที่ฟางไม่มีแบบแก้ว
 
 
 
เมื่อลีลาฝีปากของชายหนุ่มที่แสนเผ็ดร้อน (?) ได้ดำเนินไปเรื่อยๆ มันก็ทำให้เขาแน่ใจแล้วว่า...
 
 
คนนี้แหละคือ ' คนของเขา ' จริงๆ !!!
 
 
 
 
 
 
 
ปล่อยให้โง่โดนคนอ่านด่าอยู่ตั้งนาน - -+
 
 
 
 
บอกว่าผมโลเล บอกว่าผมนิสัยไม่ดี บอกว่าผมสองใจ บอกว่าผมไม่ยอมเลือก บอกว่าผมชอบทำแก้วเสียใจ บอกให้แก้วหาแฟนใหม่ประชดผม บอกว่าผมรู้ตัวช้า.....
 
เออดี! งั้นอดอ่านฉากบนเตียงของผมกับแก้วไปเลยแล้วกัน!! ;p