พลิกล็อกที่หัวใจ (Unexpected)

♫~

เสียงดนตรีจากโทรศัพท์สีดำทำให้ทุกคนละจากการติวหนังสือ แล้วหันมามองเจ้าของโทรศัพท์ที่มีดวงตากลมสีดำ ผมซอยทุยระต้นคอ ซึ่งตอนนี้เธอคว้าโทรศัพท์ของเธอแล้วกดรับสายพลางจดช็อตโน๊ต ทำให้ทุกคนก้มหน้าก้มตาติวหนังสือกันต่อ

“แกจะมาจริงอ่ะ ^^”

“...”

“อื้อ จะมาก็มาสิ อยู่ที่เดิมแหละ”

“...”

“จ้ะ อ๊ะ ถึงแล้วเหรอ เร็วไปมั้ย ฮ่าๆ”

ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองไปทางหน้าบ้านอีกครั้ง ฉันที่กดวางสายเรียบร้อยก็ลุกขึ้นออกไปเปิดประตูรับยัยฟาง ที่ตอนนี้ลงจากรถของตัวเองเรียบร้อยแล้ว

“โว้วๆๆ นั่งอ่านหนังสือกันอยู่ด้วย ขยันไปมั้ยพวกแกเนี่ย” ฟางล้อขำๆ เมื่อฉันพาเข้ามา

“พูดมากน่า ว่าแต่...ไปอยู่โรงเรียนใหม่แล้วได้ที่หนึ่งใช่มะ ดีเลยๆ มาช่วยพวกเราติวหนังสือเลย - -+” มินดึงฟางไปนั่งข้างๆ ตัวเอง

อ่า...ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเองใช่มั้ยนะ ฉันชื่อแก้ว ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่หลายคน แต่พอเราเริ่มขึ้นม.4 เราต่างก็แยกย้าย เลยเหลือเพื่อนที่สนิทกันมากๆ อยู่แค่ไม่กี่คน นั่นก็ได้แก่ ฉัน มิน และพิม ส่วนยัยฟางน่ะไปเรียนที่อื่น นี่เห็นว่าโรงเรียนยัยฟางปิดเทอม ฟางเลยมาเล่นซะหน่อย อ้อ เมื่อไม่นานมานี้ ฉันเพิ่งได้เพื่อนสนิทมาอีกคนจากความร่าเริงและมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีของฉัน -..- นั่นก็คือ...อีตาผู้ชายที่มีบุคลิก หน้าตา ท่าทางและนิสัยเหมือนฉัน โทโมะนั่นเองค่า~ >O<

“แกนี่ก็โง่เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง อีตรงนี้เรียนมาตั้งแต่ ม.ต้น แล้ว จำไม่ได้ไง”

“กรี๊ดดด แล้วแกมาหาว่าฉันโง่ทำไมยะ ก็ฉันกับครูใช้สูตรไม่เหมือนกันนี่! >_<”

“ตกลงที่ฉันมาที่นี่เพื่อจะมาติวหนังสือให้หรือว่าจะมาเล่นกันนะ -_- โอ๊ะ ออกไปไม่กี่เดือน หนูแก้วน้อยของเรามีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วเหรอจ๊ะ ^^”

“แฟนบ้านป๊ะเตี่ยแกสิ เพื่อนเว้ย -_-^” ฉันทำหน้าบูด “นี่โทโมะ เพื่อนใหม่ฉันเอง ^_^”

“อ้อ เพื่อนใหม่แก้วคนเดียว ไม่ใช่ของไอ้พวกนี้มันสินะ ^^+”

“ไอ้...ฟางงงง” ฉันขบฟันกรอด

“อ๊ะ อ๊ะ อะไรจ๊ะ”

“บู้! อ่ะนี่ ฟาง เพื่อนสนิทซี้ปึ้กของพวกฉัน รู้จักกันไว้นะ ^^” ฉันแนะนำยัยฟางเพื่อตัดบท โทโมะก็มองตามมือฉันแล้วยิ้ม...กว้างเชียว

“ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ :’D” ฟางยื่นมือออกไปจับ

“เช่นกันครับ ^^” ส่วนไอ้หน้าหล่อนี่มันก็จับมือฟางซะแน่นเลย - -^

“พอเว้ย เดี๋ยวมือฟางแดง ปล่อยๆๆ - -^” ฉันแยกมือสองคนนี้ออก โทโมะมองฉันแบบงงๆ ส่วนฟางอมยิ้ม

“บอกว่าเพื่อน แล้วแยกมือฉันกับเพื่อนใหม่แกไม หึงอ่ะเด้ :D”

“ใครหึง ไม่มี อ่านหนังสือต่อดีกว่า”

“คิกๆ” หัวเราะกันเป็นแถบเลยนะยัยพวกนี้ - -+

“ไปล่ะน้า~ เดี๋ยวมาใหม่ อย่าย้ายหนีไปก่อนล่ะ ^^” ฟางพูดแล้วเข้าไปนั่งในรถ ก่อนจะเปิดกระจกลงมาเพื่อคุยกับพวกฉัน

"ไม่หนีหรอกน่า ว่าแต่แกเหอะ เดี๋ยวของแกน่ะเมื่อไหร่” มินถามอย่างหาเรื่อง

“ฮ่าๆ เอาไว้ว่างๆ นะ อ้อ แก้ว คราวหน้าถ้ามาน่ะ ฟางจะไม่สวยไม่น่ารักแบบวันนี้แล้วนะ”

“ทำไมวะ -0-?” ฉันถามงงๆ

“ก็เดี๋ยวแก้วหึงนายโทมงโทโมะอะไรนั่นอีกไง ไปละ :)”

ว่าจบก็ขับรถออกไปเลย ยัยบ้า! บอกว่าเพื่อนก็เพื่อนสิฟะ! =O=

“ฟางไปแล้วเหรอ” โทโมะถามฉันเมื่อฉันเดินเข้าไปในบ้าน แล้วเดินขึ้นบันไดสวนกับเขา ฉันกำลังเดินขึ้น ส่วนเขากำลังเดินล้วงกระเป๋ากางเกงลงอย่างชิวๆ พลางมองตามหลังรถฟาง

“อืม ทำไม เพื่อนฉันน่ารักล่ะสิ ปิ๊งเค้าแล้วอ่ะเด้ ^^”

“คงจะเป็นงั้น... คราวหน้าถ้าเจอกันเดี๋ยวขอเบอร์ดีกว่า พ่อจะจีบให้ ^^” สองประโยคหลัง โทโมะพูดกับตัวเองเบาๆ ฉันได้แต่เดินขึ้นห้องด้วยสีหน้าซึมๆ

“เดี๋ยวแก้ว” โทโมะหันพรึบมาคว้ามือฉันไว้ “คราวหน้าน่ะ...ติดต่อให้หน่อยนะ”

“...”

“ทำให้เพื่อนแค่นี้ไม่ได้เหรอ~...”

“...”

ฉันไม่ตอบแต่ค่อยๆ แกะมือของเขาออก แล้วรีบวิ่งขึ้นห้อง

-------------------