อย่าบอกเขาว่าเรา...กัน
6.7
MEPED
แชร์นิยายฟิคชั่น
1) ความจริงที่เจ็บปวด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ'เบขอโทษ ขนมจีนเราเลิกกันเถอะ' และเขาก็เดินจากไป โดยไม่หันมามองฉันอีกเลย
'ทำไมเบทำกับจีนอย่างนี้ ฮึก' ฉันทรุดตัวร้องไห้อยู่ตรงนั้น
วันที่XX เดือนXXX
"พ่อแม่คะ จีนไปก่อนนะคะ" ฉันพูดลาแม่กับพ่อ
"ดูแลตัวเองดีๆนะจีน" แม่ฉันพูด ก่อนที่ท่านทั้งสองจะเข้ามากอดฉันครั้งสุดท้าย
"ไปแล้วนะคะ" ฉันพูด ก่อนจะเดิจากไป
ฉันได้ทุนไปเรียนที่เกาหลี และที่ฉันไปก็เพื่อที่จะได้ความจริงที่เจ็บปวดว่าเขาคนนั้นได้ทิ้งฉันไปแล้ว และต่อไปนี้จะไม่มีขนมจีนที่อ่อนแออีกแล้ว ลาก่อนนะ ปาร์ค จองเบ
ป.ล. ลืมบอกไปว่าจองเบอยู่ที่ประเทศไทยตอนแรกกับพวกk-otic และต่อมาพ่อแม่เรียกจองเบให้กลับไป เพราะจะมีการหมั้นเกิดขึ้น
'ทำไมเบทำกับจีนอย่างนี้ ฮึก' ฉันทรุดตัวร้องไห้อยู่ตรงนั้น
วันที่XX เดือนXXX
"พ่อแม่คะ จีนไปก่อนนะคะ" ฉันพูดลาแม่กับพ่อ
"ดูแลตัวเองดีๆนะจีน" แม่ฉันพูด ก่อนที่ท่านทั้งสองจะเข้ามากอดฉันครั้งสุดท้าย
"ไปแล้วนะคะ" ฉันพูด ก่อนจะเดิจากไป
ฉันได้ทุนไปเรียนที่เกาหลี และที่ฉันไปก็เพื่อที่จะได้ความจริงที่เจ็บปวดว่าเขาคนนั้นได้ทิ้งฉันไปแล้ว และต่อไปนี้จะไม่มีขนมจีนที่อ่อนแออีกแล้ว ลาก่อนนะ ปาร์ค จองเบ
ป.ล. ลืมบอกไปว่าจองเบอยู่ที่ประเทศไทยตอนแรกกับพวกk-otic และต่อมาพ่อแม่เรียกจองเบให้กลับไป เพราะจะมีการหมั้นเกิดขึ้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
