ขอแค่เธอรับรู้ก็พอ...............[LOVE]????

"HI เพื่อนยากมาแต่เช้าเชียวนะ วันนี้หิมะต้องตกแน่ๆเลยเพื่อนแก้วมาเรียนเร็ว5555+"ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินมานั่งกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ชื่อแก้ว
"นี่เพื่อนโมะ เพื่อนแก้วจะมาเช้าแล้วผิดมั๊ยคะ"แก้วหันมาแล้วพูดกับโทโมะด้วยสีหน้าที่ประชดสุดๆ
"ไม่มีคร้าบบบบ  แก้วไปกินข้าวเราหิวอ๊ะ"โทโมะพูดแล้วเอามือลูบท้องตัวเอง
"เออๆ"แล้วทั้ง 2 ก็เดินไปกินข้าวเช้าด้วยกัน
"กินไรแก้วเดี๋ยวเพื่อนโมะซื้อให้"ดทโมะถามแก้ว
"เอาอะไรก้ได้ที่เป็นของฟรี"แก้วพูดแล้วยิ้มฝห้โทโมะ
"รู้แหละๆ ตลอกแหละเดี๋ยวแปปนะเราไปซื้อให้"โทโมะพูดแล้วเดินไปที่ร้านอาหารตรามสั่ง
TOMO PART
"สวัสดีครับ สวัสดีคร้าบบบบบบบ ผมโทโมะครับ  ตอนนี้ผมยืนรอข้าวที่สั่งอยู่ผมเลยคิดไรเล่นๆ ผมเป็นเพื่อนซี้แก้วมา 5 ปีแล้วและตอนนี้ผมก็เริ่มชอบแก้วแล้วละซิอยู่ใกล้ที่ไรหวั่นไหวทุกทีเลย เฮ้อ  คนหล่อเซ็งครับ”โทโมะที่คิดอะไรเพลินๆอยู่ในใจและยืนยิ้มอยู่คนเดียวคจน.........
“สุดหล่อคะ  ข้าวผัดกุ้ง 2 จานได้แล้วคะ”แม่ค้าพูด
“ครับๆ 40 บาทใช่มั๊ยครับ นี่ครับ”โทโมะรีบพูดแล้วก็รีบหยิบช้อนส้อมไปที่โต๊ะทันที
“อ๊ะ นี่ได้แล้วข้าวผัด 2จาน”โทโมะวางจานบนโต๊ะแล้วพูดอะไรแปลกๆ
“นี่น้ำแดง 2 แก้วเหมือนเดิม วันนี้เพื่อนแก้วเลี้ยงน้ำเอง”แก้วพูดแล้วยิ้ม
“วันนี้เพื่อนแก้วมาแปลกอีกแล้วเลี้ยงน้ำด้วย โหะหิมะตกแน่ๆ”โทโมะพูดแล้วขำออกมา
“นี่เพื่อนโมะ เพื่อนแก้วก็ว่าวันนี้หิมะต้องตกอยู่แล้วแหละเพราะเพื่อนโมะอ๊ะพูดเกิน 10 คำ หิมะตกแน่ๆ555+”แก้วพูดแล้วหัวเรราะดังกว่าโทโมะ
“ก็วันนี้อารมดีอ๊ะ ทำไมผิดหรอ แล้วแก้ววันนี้รวยหรอเลี้นงน้ำเราอ๊ะ”โทโมะได้ทีก็แซวแก้วชุดใหย่
“เออๆ ไม่เถียงก็ได้เถียงไปก็แผ้อยู่ดี ชิ”แก้วพูแล้วก็ก้มหน้าห้มตากินอย่างเดียว
10 นาทีผ่านไป
“เอ้อ อิ่มจังตังอยู่เกือบครบ  ปะ โทโมะขึ้นห้องกัน”แก้วพูดกับโทโมะแต่ตอนนี้สานตาโทโมะมองอยู่ข้างหลังแก้ว
“มองไรอ๊ะ”แก้วถามโทโมะ โทโฒะไม่ตอบเลยหันไปเอง
“ป๊ฮปปี้”โทโมะพูดออกมาเบาๆ และโทโมะเหมือนน้ำตาคลอเบ้ายังไงก็ไม่รู้
“พี่โทโมะ”หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างหลังแก้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดีใจมากๆ
“ป๊อป”โทดมะพูดเสร็จก็ลุกจากโต๊ะแล้ววิ่งไปกอดหญฺงสาวที่ชื่อ”ป๊อปปี้”
KAEW PART
“ตอนนี้เหมือนอะไรแทงหัวใจชั้นเลยภาพที่เห็นตรงหน้าคือ โทโมะกอดผู้หญิง  ทำไมเราต้องคิดอะไรแบบเนี่ยด้วยเนี่ย  หยุดๆๆๆๆความคิดบ้าๆนี่ซะ” แก้วคิดกับตัวเองแหละดูฉุนๆ
”เอ่อ.....แก้วขึ้นห้องก่อนเลยนะเดี๋ยวเราไปส่งป๊อปกิ่นเจอกันที่ห้องนะ บาย”โทโมะพูดเสร็จก็บายให้แก้วหนึ่งทีแก้วบายตอบแล้วยิ้มแหยๆให้แล้วโทโมะก็เดินไปกับผู้หญิงที่ชื่อ”ป๊อปปี้”
ตั้งแต่เข้าเรียนแก้วก็นั่งนิ่งอย่างเดียวไม่พูดไม่จากับใครเลย โทโมะที่นั่งข้างๆอยู่ก็พูดถึงป๊อปปี้อยู่ตลอด
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พักเที่ยง
“ปะแก้วกินข้าวกัน”โทโมะไม่ฟังคำตอบจากแก้วรีบฉวยโอกาสจับมือแก้วครั้งที่ 999 ไปที่โรงอาหารเลย
“พี่โมะรอป๊อปด้วยซิ”ป๊อปปี้วิ่งมาหาโทโมะ
“พี่กำลังไปกินข้าวไปด้วยกันมั๊ย”โทโมะพูแล้วยิ้มหวาน
“ไปซิคะ ป๊อปพึ่งย้ายมาใหม่ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกคะ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินกับโทโมะและแก้วด้วย
“แก้วกินไรเดี๋ยวเพื่อนโมะไปซื้อมาให้”โทโมะพูด
“เพื่อนอีกแล้วหรอ ดอ๊ญ อยากจะบ้าตาย”แก้วคิดในใจ
“เอาเหมือนเดิม”แก้วพูดเสียงเรียบ
“แล้วป๊อปละกินไรเดี๋ยวพี่ซื้อให้”โทโมะหันไปหาป๊อป
“เอา.......อืม..........ไม่รู้ซิเอาของฟรีละกันและอร่อยด้วย555+”ป๊อปปี้พูดแล้วหัวเราะ
“ตลอดแหละได้ๆเดี๋ยวซื้อน้ำมาให้”โทโมะพูด
“ไม่ต้องเดี๋ยวเราไปเองนายเอาน้ำไร”แก้วพูดเสียงเรียบๆ
“เหมือนเดิม”โทโมะพูแล้วยิ้มหวาน
“อย่ายิ้มซิละลายนะเนี่ย”แก้วคิด
“แล้วน้องป๊ฮปละเอาอะไร”แก้วหันไปถามน้องป๊อปปี้
“เอ่อ  เดี๋ยวป๊อไปกับพี่แก้วก้ได้คะเดี๋ยวน้ำ3แก้วพี่จะถือไม่หมด”ป๊ฮปปี้พูดแล้วยิ้มให้อย่างเป็นมิตรและเดินไปกับแก้วส่วนโทโมะก็เดินไปซื้อข้าว
“พี่แก้วป๊อปถามอะไรหน่อยซิ”ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง แต่แก้วอึดอัดอยาในใจ
“ได้ซิป๊อมีไรหรอ”แก้วตอบอย่างเป็นมิตร
“พี่แก้วคิดกับพี่โทโมะยังไง”หน้าของป๊อปปี้ดูจิงจังเลยดูเหมือนหน้าของป๊อปดุมากๆ
“เพื่อนไง ทำไมหรอ”แก้วตอลบสีหน้าที่ยิ้มแย้มมากๆ
“อ๋อคะๆ”และทั้งคู้ก็เดินไปที่โต๊ะ
“นี่ได้แล้วกระเพรากุ้ง 3 จานเชื่อพี่อร่อยสุด”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้แก้วและป๊ฮปปี้ล
“ฟรีนะนาย”แก้วพูดเสียงเรียบ
“ได้ซิ รู้สึกเธออ๊ะฟรีทุกวัน”โทโมะพูดแล้วยิ้มทำให้แก้วยิ้มบางๆออกมาแต่ช้วงที่โทโมะคุยกับแก้วป๊อปปี้ก็คอบมองทั้ง 2 อยู่
“ของป๊ฮปก็ฟรีนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม
“ได้ ”โทโมะพูสั้นๆแล้วยิ้มให้แล้วกินต่อ
กริ๊งๆๆๆๆๆ
(หมดพักเที่ยง)
แล้วแก้วกับโทโมะก็เรียนๆๆๆๆๆๆ โทดมะก็นั่งพุดมากอยู่คนเดียวส่วนแก้วก็เงียบ
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
(เลิกเรียน)โรงเรียนไรวะเลิกโคดเร็วเลยเดี๋ยวจะไปสมัครเดี๋ยวนี้เลย
“เอ่อ โทโมะพอดีเดี๋ยวแม่เรามารับนะ นายกลับเลยนะ”แก้วพูด
“อืมๆ”โทโมะพูดแล้วก็เดินมากับแก้ว
“ไอพี่โมะบ้าไม่รอเลย หึกๆๆๆๆๆ”ป๊ฮปปี้วิ่งมาด้วยความเร็วสูง
“เออๆ พี่ลืมอ๊ะโทษๆ”แล้วทั้ง 3 คนก็เดินไป
“เดี๋ยวเราไปส่งที่รถนะ”แก้วหันมาพูดกับโทโมะ
“แล้วแก้วยังไม่กลับหรอ”โทโมะถามแก้ว
“อ๋อ แม่มารับช้าอ๊ะ”แล้วทั้งสามก็เดินไปที่รถ
“เพื่อนแก้ว เพื่อนโมะไปละนะ บาย”โทโมะพูดและบายให้กับแก้ว และแก้วก็บายตอบ
“พี่แก้วป๊อปไปละนะ บายคะ”ป๊ฮปปี้ลาแก้วด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง
“จ๊ะบาย’แก้วบายตอบและยิ้มแย้มให้ป๊ฮปปี้
“ไปป๊อปขึ้นรถ”โทโมะบอกป๊อปปี้และป๊ฮปปี้ก็ขึ้นรถฝั่งตรงข้ามโทโมะโทโมะเป็นคนขับ
และโทโมะก็ขับรถออกไป
KAEW PART
“เฮ้อ   ยัยแก้วเอ๊ยจะไปดีอะไรกว่าน้องป๊อปละน้องป๊อปเค้าสวย รวย น่ารัก เป็นมิตรกับขึ้นอื่นๆ ร่าเริงอยู่ตลอก แต่เราเนี่ยซิ สวยก็ไม่สวยน่ารักก็ไม่ เฮ้อเซ็ง”แก้วยืนคิดอยู่คนเดียวจน
ปรี๊ดๆๆๆๆๆ
“คุณหนูครับ ขึ้นรถก่อนครับ”คนขับรถบอกกับแก้วที่ยืนเหม่อ
“คะๆๆๆ”แก้วตกใจและรีบขึ้นรถไปเลย
POPPY-TOMO PART
“นี่ยัยป๊อปกลับมาจากญี่ปุ่นทำไมไม่บอกพี่เลยละ”โทโมะถามป๊ฮปปี้
“ก็เซอร์ไพรส์พี่ไง”ป๊ฮปปี้พูด
“แล้วพ่อกับแม่เป็นไงบ้าง”โทโมะยังถามป๊อปปี้ต่อ
“ก็สบายดีคะ”ป๊ฮปปี้ตอบ
“อืมๆ”โทโมะตอบ
“พี่ป๊อปถามตรงๆนะพี่ชอบแก้วปะ”ป๊อปปี้ถามโทโมะ
“เอ่อ.......กะ...ก็ชอบนะ”โทโมะบอกแบบอายนิดๆ
‘หรอๆป๊อปว่าพี่ชอบก็ดีนะ เพราะป๊อปคิดว่าพี่แก้วก็ชอบโทโมะ”ป๊อปปี้พูด
เอี๊ยด!!!!!!!!!!!
“จริงหรอ ”โทโมะเบรกรถกระทันหัน
“แล้วจะบรกทำไมละ”ป๊ฮปปี้พูดด้วยน้ำเสียงโมโห
“แล้วมันคืดเรื่องจริงปะที่ป๊อพูดอ๊ะ”โทโมะถาม
“ป๊ฮปก็ไม่แน่ใจเพราะเวลาที่แก้วอยู่กับพี่ พี่แก้วด๔ร่าเริงและย้มอยู่ตลอดพอป๊อปมาพี่แก้วก็ดูซึมๆเหมือนน้อยใจ”ป๊ฮปปี้พูด
“หรอ  พี่ว่าแก้วต้องชอบพี่เพราพี่เป็นเพื่อนกับพี่แก้วมา 5 ปีแล้ว ไม่หวั่นไหวให้รู้ไป”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงที่มั้นใจสุดๆ
“แหวะๆๆๆๆ”ป๊อปปี้ทำหน้าแบบว่าเอ่อ(คนแต่งบอกไม่ถูกเหมือนกัน)
“ไม่ต้องเลยยัยน้องสาวตัวแสบ ”โทโมะพูดกับป๊อปปี้
ณ เช้าวันใหม่(เร็วจริงยังไม่ได้แบน้ำเลย)
KAEW PART
“ยัยแก้ววันนี้แกต้องบอกโทโมะนะว่าแกชอบโทโมะเรื่องจะได้จบๆไป ยัยแก้วสู้ๆ”แก้วคิดในใจพลางมองตัวเองในกระจก
ณ โรงเรียน.............SCHOOL
วันนี้แก้วมาแปลกแก้วมาเช้ามากๆ และกระโปรงเธอสั้นๆผืดฃิปกติ เธอนั่งอยู่ที่ม้าหินตัวเดิม
“นายเมื่อไหร่จะมาเนี่ยชั้นจะหลับแล้ว”แก้วนั่งบ่นแต่ตอนนี้ตาแก้วจะปิดแล้ว
“Hi  แก้วมาเร็วอีกแล้ว”โทโมะแซวแก้วแล้วเดิยมานั่งที่ม้าหินตัวเดียวกับและป๊อปปี้(น้องสาวโทโมะที่แก้วไม่รู้)นั่งอยู่ฝั่งตรงความโทโมะและแก้ว
“พี่แก้วสวัสดีคะ.......เอ่อเดี๋ยวป๊อปไปหาเพื่อนก่อนนะบาย ตอนเที่ยงเจอกัน”แล้วป๊อปปี้ก็ลุกและก้มหัวกระซิบกับโทโมะว่า”ขอให้โชคดีนะ จุ๊บ”ป๊อปปี้พูดแล้วจุ๊บแก้มโทโมะ 1 ที
TOMO PART
“ตอนนี้ความเงียบบดบังผมกับแก้วเดี๋ยวผมเล่าอะไรให้รู้เรื่อง ที่ป๊อปปี้บอกขอให้โชคดีอ๊ะคือ เมื่อวานผมคุยกับป๊อปปี้เรื่องแก้ว ผมวางแผนว่าวันนี้ผมจะบอกรักแก้วแก้วต้องรักผม5555+”โทโมะคิด จบ
“นี่นายชั้นจะบอกว่า”แก้วพูดเสีนยงเศร้าๆ
“ไรหรอ”โทโมะรอลุ้นอยู่ว่าแก้วจะมีอะไร
“มานี่ก่อน”แล้วแก้วก็ลากโทโมะไปที่หลังตึกที่ไม่มีคนมา
“มีอะไรป่าวแก้ว”โทโมะถาม
“คือเรา.....เอิ่มระ.....รักนายนะ”แก้วพูดแล้วเดินหันหลังไปเลยแล้วน้ำตาของแก้วก็ค่อยๆไหลลง
“แก้วโทโมะก็รักแก้วนะ”โทโมะที่เพิ่งได้สติ(หรือความรู้สึกช้า)ก็รีบวิ่งไปกอดแก้วด้านหลัง
“นะ..นาย รักชั้นแล้วน้องป๊อปละ”แก้วหันมาถามโทโมะ
“หึ ที่ไม่คุยกับโมะเนี่ยเพราะหึงโมะกับป๊อปแน่ๆเลย”โทโมะแซวแก้วแต่มีก็ยังโอบแก้วไว้ตรงเอว
“บ้า ไม่ได้หึงซะหน่อย”แก้วเขิน
“โมะกับป๊อปอ๊ะเป็นพี่น้องกัน”แล้วโทโมะก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้แก้วฟัง
“เชื่อยัง”โทโมะถามแก้ว
“เชื่อแล้วๆๆๆ”แก้วพูแล้วยิ้ม
“เป็นแฟนกันนะ”โทโมะถามแก้ว ตอนนี้หน้าแก้วดูเขินมากๆ
“อะ.....เอ่อ  กะ....ก็ได้”แก้วตอบอย่างเขินมากๆ
5 ปีผ่านไป
เย้!!!!!!!!!!!!!
เสียงคนนักสิบ ร้องเย้ออกมาด้วยความดีใจสุดๆ
“แก้วเรียนจบแล้วอย่าลืมสัญญานะ”โทโมะพูดกับแก้ว
“เอ่อ.แก้วลืม”แก้วพูด ทำให้โทโมะหน้ามุ่ยไปเลย
“โอ๋ๆๆๆ ล้อเล่นจะได้ซิ”แก้วพูดแล้วยิ้ม
“พี่โมะถ่ายรูปเร็วเอานะ3 2  1”เสียงป๊อปปี้พูดและบอกให้พี่ของตัวเองถ่ายรูป
แชะ!!!(เสียงถ่ายรูป)
TOMO PART“เฮ้อ สุดท้ายก็ผ่านไปด้วยดีแก้วกับผมเรียนจบแล้วผมคุยกับแก้วตอนปี 1 ว่าถ้าเราเรียนจบเราจะแต่งงานกัน แก้วตกลงด้วย!!!! ตอนนั้นผมทำไรไม่ถูกเลยดีใจสุดและที่สำคัญแม่ของแก้วก็ชอบผมมากๆเลย เลยยุให้แก้วแต่งงานกับผมส่วนพ่อแม่ผมก็ชอบแก้วมากๆ และยัยป๊อปก็สนิทกับแก้วมากๆและบอกว่าอยากได้แก้วเป็นพี่สะใภ้เร็ว หิๆ และยัยป๊อปก็ยังมีแฟนชื่อทีเจอีกมันกล่อนะ แต่ผมหล่อกว่าแค่นั้นแหละ หิๆ”
END TOMO PART
ณ วันแต่งงาน
“คุณจริญญาจะรับคุณวิศวเป็นสามีมั๊ยครับ”
“รับคะ”แก้วพูแล้วยิ้มหน้าบาน
“แล้วคุณวิศวรับคุณจริญญาเป็นภรรยามั๊ยครับ”
“รับครับ”โทโมะพูดแล้วยิ้มหน้าบาน
วันแต่งงานของโทโมะและแก้วดำเนินไปอย่างดี และสวยงามมากๆ
“แก้ว โมะรักแก้วนะ และจะรักตลอกไปเลย”โทโมะพูโ
“แก้วก็เหมือนกันไม่ว่ามีอะไรมาขวางกั้นเรา 2 คนได้แน่”แก้วพูด
แก้วกับโทโมะพูดเสร็จก็มองหน้ากันและยิ้มให้กัน โทโมะค่อยๆเลื่อนหน้ามาจูบแก้ว จูบนี้เป็นจูปที่อ่อนหวานจนทั้งคู่ไม่อยากจะปล่อยมันออกไป
THE  END
“เฮ้อ  ไม่น่าเชื่อเลยว่าเพื่อน เพื่อนที่ไม่ค่อยดูแลกันเท่าไหร่ แต่กลับกลายต้องมาอยู่ด้วยกันทั้งชีวิตเลย รักนะเพื่อน หิๆ”BY KAEW“ตั้งแต่ผมเรียนมา ผมไม่รู้จักเลยความรักอ๊ะ จนมาเจอเพื่อนซี้เนี่ยรู้เลย ใช่เลย ว่าความรักเป็นเช่นไร รักเพื่อยนะ จุ๊บ”BY TOMO................................................................
เป็นไงชอบมั๊ยเอ่ย
เม้นซิไม่เม้นมีงอลนะ