อยากให้รู้ว่ารักเธอ

7.5

เขียนโดย aumoum_kwj

วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.25 น.

  4 ตอน
  27 วิจารณ์
  10.68K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) Special Part 1 # NC นิดๆๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
~.. S p e c i a l   P a r t ..~
ฟาง // นี่ๆๆๆ แก้วๆๆเย็นนี้ไปดูหนังกันปะ
แก้ว // ไปปะ พี่โทโมะ
โทโมะ // ไปวันอื่นได้มั้ยฟาง วันนี้พี่ขอตัวแก้วนะ คิดถึงมากกกกกกก  ฟอด (ไม่พูดเปล่าดึงเอวแก้วเข้ามากอดแล้วหอมแก้มทันที)
ฟาง // -[ ]- โอเคๆๆๆ  ๆ ยัยแก้วโชคดีนะ
แก้ว // ดูเผื่อด้วยนะฟาง
 เลิกเรียน
...บนรถโทโมะ....
แก้ว // วันนี้พี่จะพาแก้วไปไหน
โทโมะ // ไปไหนดี ไปบ้านแก้วได้ปะ
แก้ว // ไปทำไมอะ
โทโมะ // ไป....นอนบ้านแก้วได้ปะ
แก้ว // อ๋อ นอน ได้...เห้ย!! จะบ้าหรอ แม่ด่าแก้วตายเลย T T
โทโมะ // ทำไมหละ
แก้ว // อยากรู้ก็ลองขอเองดิ๊
โทโมะ // อย่าท้าพี่จะขับไปบ้านแก้วแน่ แล้วคอยดูละกัน
แก้ว // งั้น...ถ้าถึงแล้วปลุกด้วยละกัน
โทโมะ // ยังขี้เซาเหมือนเดิม - -
..บ้านแก้ว..
โทโมะ //ที่รักครับ...ตื่นได้แล้ว (โทโมะจอดรถอยู่ที่หน้าบ้านของแก้วแล้วเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ)
แก้ว // อื้ออ...เรียกงี้มันสยิวแปลกๆๆ แล้วพี่มาบ้านแก้วถูกได้ไงเนี่ย
โทโมะ // พี่เป็นนักสืบ ฮ่าๆๆๆ
แก้ว // - - เข้าบ้านๆๆ พี่เข้าไปก่อนเลยเดี๋ยวแก้วโดนแม่ว่า
โทโมะ // ว่าอะไรเล่า มาๆๆๆๆ สวัสดีครับคุณน้า
แก้ว // เอ่อ..แม่คือว่า...แก้ว
แม่มล // สวัสดีลูก นี่เพื่อนลูกหรอ (แม่มลกำลังถามอยู่แต่อยู่ดีๆพี่สาวของแก้วก็เดินมาพอดี)
พี่กิ่ง // เอ๊ะ!! คนนี้คุ้นๆนะแม่…..แก้ว.....ใช่คนที่อยู่ในรูปหัวเตียงแกปะ
แก้ว // O.O!! พี่กิ่ง!!! จะบอกทำไมเล่า > <
โทโมะ // แก้วเอารูปพี่ไว้หัวนอนเลยหรอ
พี่กิ่ง // แล้วใช่ปะหละ เดี๋ยวนี้หัดเอาผู้ชายเข้าบ้าน แม่จัดการยัยแก้วเลยแม่
แม่มล // แล้วตกลงลูกสองคนเป็นอะไรกัน
แก้ว // เอ่อ...
โทโมะ // ผมเป็นแฟนแก้วครับ
แม่มล // อ้าว ยัยแก้วลูกไม่ได้ทอมหรอกหรอ
แก้ว // แม่.....แก้วเป็นผู้หญิงนะ แม่อะY Y
พี่กิ่ง // เป็นแฟนกัน!! ยังไงเนี่ย ก็เมื่อตอนนั้นพี่จำได้ว่าแก้วชอบโทโมะ แต่โทโมะไม่ชอบแก้วไม่ใช่หรอ แกก็นั่งร้องไห้ฟูมฟายทั้งวัน แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมมาเป็นแฟนกัน พี่งง แล้วนายมาทำไม??
โทโมะ // คือวันนี้ผมขอมานอนค้างที่บ้านด้วยคนได้มั้ยครับ
แม่มล //อธิบายแม่มาก่อนว่ารักกันได้ยังไง แก้ว เล่ามา
แก้ว // ก็...แก้วรักพี่เค้านิ๊แม่ ไม่มีเหตุผลอื่น> <
แม่มล // เก็บอาการบ้างก็ดีนะ ลูกเป็นผู้หญิงนะ
แก้ว //  >//////<
โทโมะ //^ ^ น่ารักดีออกนะครับ
พี่กิ่ง // แม่...แก้วมันสาวแตกอะ
โทโมะ // ผมขอค้างด้วยคนนะครับบบบ นะครับๆๆๆ คุณแม่คนสวยยยย
แม่มล // ไม่มีบ้านหรอไงถึงมานอนนี่อะ
โทโมะ // มีครับ แต่ผมตามหาแก้วมาเกือบสี่ปีวันนี้ผมเพิ่งเจอเธอ สี่ปีที่ผมโง่มาตลอดคนที่ผมรักและเค้าก็รักผมอยู่ข้างๆแท้ๆแต่ผมไม่รู้เลยจริงๆผมเพิ่งรู้ใจตัวเองตอนที่ผมเสียเธอไปแล้ว ผมทำร้ายเธอไว้มากผมทำให้เธอต้องเสียใจเพราะผม ผมมันโง่เอง ผมรักแก้วแต่ผมดันไม่รู้ใจเอง วันนี้ผมเจอเธอแล้วและผมจะไม่ยอมเสียเธอไปอีกแน่ครับ
แก้ว //  แม่...นะๆๆๆๆ แก้วก็คิดถึงเค้านะแม่นะๆๆๆๆ ให้พี่โทโมะนอนนี่นะๆๆๆๆ
แม่มล // แล้วโจ้ที่มาจีบแก้วหละ
แก้ว // แก้วคิดกับโจ้แค่เพื่อนนะแม่ แล้วถึงโจ้จะมาจีบแก้วหรือใครหน้าไหนมันจะมาจีบแก้วก็จีบไม่ติดหรอก เพราะแก้วรอพี่โทโมะคนเดียวและแก้วก็จะไม่เปิดใจให้ใครอีกแล้วนอกจะพี่โทโมะ คนเดียว!
โทโมะ // อ้าว..แล้วถ้าพี่ไม่กลับมาหละ
แก้ว // แก้วก็จะไม่มีใครไง
แม่มล // งั้นตามสบายๆๆๆ แล้วนอนไหนหละ (แม่มลถามโทโมะ)
แก้ว // นอนกับแก้วก็ได้
พี่กิ่ง // นี่!! แกเป็นผู้หญิงนะแก้ว นอนกับผู้ชายได้ไง
แก้ว // อะไรนะๆๆๆ แก้วจำได้ว่าแต่ก่อนพี่ชอบหาว่าแก้วเป็นทอมไม่ใช่หรอ งั้นทอมก็นอนกับผู้ชายละกัน ไปนะแม่ๆ
แม่มล // โอเคๆๆ แม่เชื่อก็ได้ว่าลูกไม่ได้เป็นทอม งั้นลูกขึ้นไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวนะๆๆ
โทโมะ // ขอบคุณมากเลยครับคุณแม่^^
แก้ว // แม่ใจดีจัง เด๋ยวแก้วลงมาช่วยทำนะ
...ห้องนอนแก้ว...
โทโมะ // อุ้ยยย...นี่ใครหละเนี่ย หล่อเนอะแก้ว (โทโมะหยิบกรอบรูปที่อยู่บนหัวเตียงแก้วมาดู)
แก้ว // > < อะไรเล่า ไม่เห็นจะหล่อเลย
โทโมะ // คนในรูปไม่หล่อแต่คนเนี่ยหล่อใช่ปะ (โทโมะชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง)
แก้ว // หยุดทำให้แก้วเขินได้แล้ววววว > <
โทโมะ // อะๆๆ หยุดก็ได้ๆๆ ไปอาบน้ำได้แล้วแก้ว (พอแก้วกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำโทโมะก็พูดขึ้น)
โทโมะ // แก้วเดี๋ยว....พี่อาบด้วย
แก้ว // O.O!! จะบ้าไงพี่โทโมะ ถ้าพี่อาบกับแก้วพี่ก็….เห็นของแก้วหมดดิ๊ ไม่เอาอะ ออกไปเลยๆๆ
โทโมะ // อยากเห็นอะแก้ว พี่ขอดูนะๆๆๆๆๆ
แก้ว // ไอ้บ้า หื่นอะ ออกไปเลยยย> <
โทโมะ // แล้วแก้วไม่อยากเห็นของพี่หรอ
แก้ว // ไม่!! ! ออกไปแก้วจะอาบน้ำ
โทโมะ // อะๆๆ พี่ไม่แกล้งแล้วๆๆ หน้าแดงหมดเลยน่ารักจัง
แก้ว // > <
พอแก้วเข้าห้องน้ำไปแล้วโทโมะก็เดินไปห้องของกิ่งพี่สาวของแก้ว
โทโมะ // พี่กิ่งครับคือ...ผมขอกางเกงขาสั้นตัวนึงสิ๊ครับ หรือไม่ก็เสื้อเชิ๊ดสักตัว
กิ่ง // จะให้ยัยแก้วใส่หรอ มันไม่ใส่หรอก
โทโมะ // เดี๋ยวคอยดูได้เลยครับๆๆ นะครับๆๆๆ
กิ่ง // อะๆๆๆๆ พี่เคยให้บังคับให้มันใส่มันก็ไม่ยอมใส่ อุตส่าบอกว่าถ้าใส่ขาสั้นเสื้อแขนกุดพี่จะให้สองร้อยแต่มันกลับไม่ใส่ - -
โทโมะ // ฮ่าๆๆๆๆ ๆ เดี๋ยวพี่คอยดูๆๆๆ ผมจะให้แก้วใส่ให้ได้เลย
แล้วโทโมะก็เดินเข้ามาในห้องของแก้ว
แก้ว // พี่ไปไหนมาอะ (แก้วนั่งรอโทโมะอยู่บนเตียงแต่ตัวมีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนเดียว)
โทโมะ // นี่จะยั่วพี่หรอ
แก้ว //ยั่วอะไร
โทโมะ // ก็.....(โทโมะมองไปที่ตัวของแก้วแล้วทำตาเจ้าเล่ใส่)
แก้ว // ทะลึ่งและพี่ แก้วไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะ
โทโมะ // แก้วเอานี่ไปใส่
แก้ว // นี่มันกางเกงพี่กิ่งนิ๊
โทโมะ // ก็ใช่ไงใส่ซะๆๆ เสื้อตัวนี้ด้วย (โทโมะยื่นกางกางขาสั้นให้แก้วแล้วเสื้อสีขาวแขนกุดอีกหนึ่งตัว)
แก้ว // เอ่อ....แก้วไม่เคยใส่อะ
โทโมะ //เถอะน่า นะๆๆ แก้วเป็นผู้หญิงนะ
แก้ว // - - ก็ได้
แล้วแก้วก็หายเข้าไปห้องน้ำซักพักก็ออกมาทำให้โทโมะตาค้าง
โทโมะ // O[]O
แก้ว // พี่โทโมะ....พี่โทโมะๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!! เป็นอะไร
โทโมะ // อะ..เอ่อ...แก้วเซ็กซี่> <
แก้ว // โอ้ยยย ลงไปข้างล่างกัน
พอแก้วกับโทโมะเดินลงมาชั้นล่างที่มีแม่มลกับพี่กิ่งนั่งรออยู่โต๊ะทานข้าว
แก้ว // แก้วมากแล้วคร๊าบบบบบบ คุณแม่ คุณพี่ ^^~
โทโมะ // พูดครับได้ไงแก้ว พูดใหม่
แก้ว // - - แก้วมาแล้วค่ะ
แม่มล // ใส่กะเค้าเป็นด้วยหรอ
กิ่ง // นี่นายทำยังไงให้ยัยแก้วใส่ได้เนี่ย ทีพี่ให้ใส่ทำเป็นจะตาย
แก้ว // ก็พี่กิ่งไม่ใช่พี่โทโมะ
แม่มล // พี่เค้าสั่งให้ทำไรแกจะทำทุกอย่างเลยไงยัยแก้ว
แก้ว // ก็ประมาณนั้น แม่อะ กินข้าวๆๆแล้วป๊ายังไม่กลับหรอแม่
แม่มล // วันนี้ป๊าเราเลิกงานสองทุ่มกว่าๆน่ะลูก
แก้ว // งั้นกินข้าวกันก่อนดีกว่าเนอะๆๆ แก้วหิ๊วหิว
โทโมะ // อ้อนเชียวนะ
แก้ว // ก็นิดหน่อยๆ พี่กิ่งแก้วใส่แบบนี้แล้วน่าเกลียดปะ
กิ่ง // ไม่นิ๊ โทโมะคงชอบ ใช่มั้ยโทโมะ
โทโมะ // ชอบมากครับ (:
แล้วทั้งหมดก็ลงมือทานข้าวกันจนหมดแล้วแก้วกับโทโมะก็เก็บจานไปล้างกัน พอล้างจานเสร็จทั้งคู่ก็ขึ้นไปที่ห้องนอนกัน
โทโมะ // นอนแล้วหรอ ยัยขี้เซา
แก้ว // ก็แก้วง่วงอะ ถ้าพี่ยังไม่ง่วงก็ไปเล่นคอมแก้วก็ได้นะ
โทโมะ // ไม่เอาอะ พี่นอนกอดแก้วดีกว่า ไม่ได้เจอตั้งหลายปีคิดถึ๊งคิดถึง มาให้พี่จูบให้หายคิดถึงซะดีๆ (โทโมะจัดการประกบริมฝีปากกับแก้วทันทีพอทั้งคู่ถอนจูบออกจากกัน)
แก้ว // งั้น...มาให้แก้วลงโทษซะดีๆ (จู่ๆแก้วก็นั่งคร่อมตักของโทโมะทันที)
โทโมะ // O[ ]O..กะ…แก้ว เป็นไรไป แก้วจะปล้ำพี่หรอ
แก้ว // โตแล้วคิดเองดิ๊ (แล้วแก้วก็ค่อยๆปลดกระดุมของโทโมะออก)
โทโมะ // หื่นนะเราเด็กน้อย
แก้ว // แก้วไม่ใช่เด็กแล้วนะ = =’
โทโมะ //  จริงหรอ ไม่เด็กแล้วไหนดูซิ๊ (โทโมะผลักไหล่แก้วให้นอนราบกับเตียวแล้วขึ้นคร่อมแทนแล้วค่อยๆถอดเสื้อแก้วออก)
แก้ว // > <
โทโมะ // เนี่ยนะโตแล้ว แก้วยังเด็กอยู่ชัดๆ
แก้ว // จะบอกว่าแก้วไม่มีนมใช่มั้ยหละ T T
โทโมะ // ป่าวเลย แค่มันยังโตไม่เต็มที่
แก้ว // ไอ้บ้า > <
โทโมะ // เดี๋ยวพี่ช่วยนะ
แก้ว // ไม่เอาแล้วปล่อยแก้วเลยๆๆ เอาเสื้อแก้วมาเลยแก้วหนาว
โทโมะ // หนาวเนื้อต้องห่มเนื้อถึงจะหายหนาวนะที่รัก
แก้ว // ไม่ๆๆๆ ๆ ปล่อยแก้วน้า....ไอ้พี่ดทโมะบ้า ปล่อยแก้วเดี๋ยวนี้นะ!!!!
โทโมะ // โถ่แก้ว ถ้ารักก็ต้องยอมสิ๊ นะๆๆๆ พี่รักแก้วนะ
แก้ว // เอ่อ ก็ได้ แก้วก็รักพี่โทโมะ
โทโมะ // แก้วน่ารักที่สุดเลย
แก้ว // น่ารักก็รักสิ๊ค่ะ ^^
โทโมะ // รักตั้งนานแล้ว รักพี่ก็ต้องยอมสิ๊
แก้ว // แก้วให้พี่ทั้งตัวให้หัวใจของแก้วตั้งแต่วันแรกที่แก้วชอบพี่แล้ว > <
โทโมะ // ^ ^ พี่รักแก้วๆๆๆๆๆ ๆ จุ๊บๆๆๆ ๆ
เช้าวันต่อมา........~
โทโมะ // หลับก็น่ารัก ตื่นก็ยิ่งน่ารัก ^^
แก้ว // อื้อ....พี่โทโมะ : ) ดีใจจังวันนี้ตื่นมาเจอพี่ตัวเป็นๆไม่ใช่เจอรูปพี่เหมือนทุกวัน
โทโมะ // แล้วพี่ก็ดีใจที่พี่ตื่นมาเจอหัวใจที่พี่ทำหล่นไว้
แก้ว // อะไรของพี่
โทโมะ // ก็แก้วไงหัวใจของพี่
แก้ว // พี่โทโมะบ้า> < เห้ยยย!! วันนี้แก้วมีเรียนตอนแปดโมง แก้วไปอาบน้ำก่อนนะ
แก้วรีบลุกขึ้นยืนอย่างเร็วแต่ก็ต้องทรุดลงกับพื้นอีกครั้ง
แก้ว // โอ้ยยยย T^T เจ็บอะ
โทโมะ // ไหวมั้ยเนี่ย มาๆๆเดี๋ยวพี่อาบน้ำให้
แก้ว // อื้ออออ อ เจ้บอะ T T
โทโมะ // เดี๋ยวก็หาย พี่ขอโทษ
แก้ว // ไม่ได้ว่าไรซักหน่อย แค่บอกเจ็บ
แล้วโทโมะก็อุ่มแก้วเข้าไปอาบน้ำ พอทั้งคู่อาบน้ำเสร็จโทโมะก็ไปส่งแก้วไปมหาลัย
...มหาลัย...
โทโมะคอยประคองแก้วเดินลงมาจากรถแล้วก็ให้แก้วค่อยๆเดินเองไปเรื่ยๆโดยที่ตัวเองเดินประกบอยู่ข้างๆ
โจ้ // แก้วววววว ว เป็นไรอะ
แก้ว // ป่าวหรอกโจ้
โจ้ // แก้ว เราขอโทษเรารักแก้วนะ
โทโมะ // = =; แก้วเค้ารักฉันเว่ย
โจ้ // อะไรๆๆๆ แก้วยังไม่ได้บอกเลยว่าแก้วรักแก
แก้ว // โจ้พอเถอะ แก้วรักพี่โทโมะ โจ้หยุดพูดเถอะ เรื่องระหว่างเรายังไงมันก็เป็นไปไม่ได้หรอก แก้วไม่เคยเปิดใจให้ใครเลยนอกจากพี่โทโมะ
โจ้ // ไม่นะแก้ว แก้วรักโจ้สิ๊ แก้วต้องรักโจ้ !!! !
แก้วเริ่มจะโมโหกับความไร้สาระของโจ้
แก้ว // โจ้!!! ! แก้วทนไม่ไหวแล้วนะ แก้วรักพี่โทโมะคนเดียว!!!  แก้วคิดกับโจ้แค่เพื่อนเท่านั้น แก้วรู้ว่าโจ้เจ็บที่แก้วพูดแบบนี้แก้วก็เคยเป็นแบบโจ้นั่นแหละ แต่โจ้จะให้แก้วทำไงหละหัวใจแก้วมีแค่ดวงเดียวจะให้แก้วแบ่งใจให้ใครตอนนี้มันไม่ได้แล้วหละโจ้เพราะแก้วให้พี่โทโมะไปหมดแล้ว แก้วขอโทษนะโจ้ที่แก้วรักโจ้ไม่ได้ แก้วขอโทษนะโจ้
โจ้ // ไม่เป็นไร โจ้ขอโทษละกันที่ทำตัวงี่เง่า รู้ว่าแก้วไม่ได้รักแต่ก็ยังหลอกตัวเองว่าแก้วรักโจ้ งั้นโจ้ไปละ มีความสุขมากๆนะ
แก้ว // ^^  แก้วขอให้โจ้เจอคนที่ดีนะ เรายังเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิมนะโจ้
โจ้ // ขอบคุณแก้ว
แล้วโจ้ก็เดินเข้าคณะของตัวเองไป
โทโมะ // เดี๋ยวพี่มารับนะ เลิกเที่ยงใช่ปะ
แก้ว // อื้ม อย่าหนีไปหาสาวๆละกันไม่งั้นไม่ต้องมีลูกกับแก้วเลย
โทโมะ // ไม่ไปหรอก พูดงี้เดี๋ยวกลับถึงบ้านจัดหนักเลย
แก้ว // พอเลยๆๆ แก้วเรียนจบก่อนแล้วค่อยมีนะ^^
โทโมะ // อีกอาทิตย์เดียวเองนิ๊
แก้ว // พี่โทโมะอะ จะทำไรก็ทำแก้วยอมแล้ว งั้นแก้วไปเรียนก่อนนะ ^^ มารับด้วย
โทโมะ // ครับที่รัก
--มันเป็นSpecial   Part  ที่ยาวมากจริงๆ และมันก็ยังไม่จบมันยังมีอีกตอนหน้าจะจบจริงๆแล้วสัญญา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา