รักน่ะครับเจ้าหญิงของผม

เช้าวันต่อมา
แก้ว/หืม พี่โทโมะยังไม่กลับอีกหรอเนี่ย (บ่นกับตัวเองเมื่อตื่นมาแล้วไม่เจอโทโมะ)  โทรหาหน่อยดีกว่า
@คอนโดพิม
อย่าพึงไปรักใครอย่าพึงแอบไปชอบใคร อย่าพึงมองใครนอกจากฉัน~(โทรศัทพ์โทโมะ)
พิม/หึ !โทรมาจนได้น้ะ (พิมพึงออกมาจากห้องน้พได้ยินเสียงโทรศัพท์ของคนที่หลับอยู่ก็เลยหยิบมาดู)
ติ๊ด! (พิมรับโทรศัพท์)
แก้ว/พี่โทโมะค้ะงานยังไม่เสร็จอีกหรอค้ะ
พิม/งานอะน่าจะเสร็จแล้วน้ะแต่ตอนนี้เค้ากำลังมีความสุขกะฉันอยู่
แก้ว/เธ...เธอเป็นใคร
พิืม/อ้าว!จำพี่ไม่ได้หรอน้องแก้วเราพึงเจอกันเองน้ะ
แก้ว/พีี่พิม!O.o พี่โทโมะอยู่ที่ไหนค้ะ!
พิม/โทโมะอะหรอก็นอนอยู่ข้างๆพี่เนี่ยละจ้ะ 
แก้ว/แก้วไม่เชื่อ
พิม/ถ้าไม่เชื่อก็มาที่คอนโดXXXห้องXXXสิจ้ะ แล้วเจอกันน้ะ
(พอแก้วคุยกับพิมเสร็จก็โทรหาเขื่อนเพื่อที่จะได้ให้เขื่อนขับรถไปให้)
@หน้าคอนโดพิม
-บนรถเขื่อน-
เขื่อน/พี่ว่าไอ้โมะคงไม่ทำอย่างนั้นหรอกครับ
แก้ว/แก้วก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อหรอกค้ะพี่เขื่อนแก้วถึงต้องมาดูด้วยตาตัวเองนี้ไง
 
-หน้าห้องพิม-
เขื่อน/พี่ว่าเปิดเข้าไปเลยดีกว่าครับ
แก้ว/ค้ะ
ฟรึ้บ! (เสียงเปิดประตูน้ัะโปรดใช้จินตนาการขั้นสูง- -')
แก้ว/พี่...พี่โทโมะ (แก้วพูดพร้อมน้ำตาที่เริ่มเอ่อปริเวณขอบตา)
โทโมะ/แก้ว!คือพี่ ....มันไม่ใช่อย่างที่แก้วคิดน้ัะครับ
พิม/แหม!โทโมะก็...อย่าโกหกน้องแก้วเค้าสิค้ะ
โทโมะ/แก้วพี่กับพิมไม่ได้มีอะไรกันน้ะครับ
แก้ว/พี่โทโมะไม่ต้อง ฮึก! แก้ตัวหรอกค้ะ ฮึก! ร.... เราเลิกกัน (แก้วพูดจบก็วิ่งออกไป)
เขื่อน/ฉันไม่คิดว่าแกจะทำอย่างนี้นะไอ้โม  น้องแก้วครับรอด้วย
โทโมะ/โถ่เว้ยยยยย!!! คุณต้องการอะไรพิม 
พิม/พิมรู้น้ะว่ายังไงโมะก็ลืมพิมไม่ได้หรอกเรากลับมาเป็นเหมือนเดินน้ะ
โทโมะ/ไม่!ตอนนี้คนที่ผมรักคนเดียวคือแก้วคุณอย่ามายุ่งกับผมอีกแล้วอย่ามาหาว่าผมไม่เตือนน้ะ 
พิม/อร๊ายยยยยย

จบไปอีกตอนแล้วววว  สัญญาตอนหน้าจบแล้วละ อิอิ  ประโยคเดิมๆน้ะ"อ่านแล้วเม้น+โหวตด้วยอย่าทำตัวเป็นนักอ่านเงา"  ขอบคุณท่านรีดเดอร์ผู้มีอุปการคุณทุกท่านค้ะ-/\-