อีกนานแค่ไหนฉันก็จะรอ...
10.0
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง เป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงมาก มีเด็กจำนวนกว่า5,000คน ตั้งแต่ม.ต้น-ปลาย
ที่โรงยิมกันกว้างขวางนั้น มีวัยรุ่นม.6กลุ่มเล็กๆนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน
ป๊อปปี้:เขื่อน โมะ เล่นบาสๆ!!(ตะโกนเสียงดัง)
ฟาง:เล่นกันอีกแล้วหรอ ฉันเบื่อจะดูพวกนายแล้วนะ=_=(ปากบอกอย่างนั้นแต่ก็อยากจะเห็นป๊อปเล่น)
เฟย์:เขื่อนอ่ะ เล่นไม่สนใจเฟย์เลย=^=
เขื่อน:โอ๋เอ๋ๆ เฟย์อย่างอนเค้าเลยน้าา หายโกรธนะๆเค้าไม่เล่นแล้วก็ได้^^(พูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น พร้อมกับเดินมาจู๋จี๋กัน)
เฟย์:น่ารักที่สุด! (หยิกแก้มแฟนหนุ่มหนึ่งที)
ฟาง:โอยๆๆ อย่ามาสวีทกันตรงนี้ เลี่ยนจนจะอ้วกแล้ว(จริงๆแล้วอิจฉาต่างหาก)
แก้ว,โทโมะ:เออดีเหมือนกัน ฉันไปหาอะไรกินก่อน (พูดพร้อมกัน ก่อนจะเดินออกจากโรงยิม)
ป๊อปปี้:อ้าว ไหงงี้อ่ะ โห่~ ฟางมาเล่นกับฉันหน่อยดิ(สายตาออดอ้อนเต็มที่)
ฟาง:บ้าเหรอ ฉันเล่นเป็นที่ไหนเล่า= =(อยากเล่นๆๆๆกับป๊อป แต่ต้องวางฟอร์ม)
ป๊อปปี้:ฉันรู้หน่าว่าเธอเล่นเป็น เมื่อวานยังเห็นเล่นกัีบแก้วอยู่เลย^^(เห็นฉันเล่นได้ไงเนี่ย=[]=)
ฟาง:ชิ....(กำลังจะพูดแต่โดนอีกคนแย่งพูดซะก่อน)
จินนี่:ป๊อปคะ ทานข้าวหรือยัง จินนี่ซื้อขนมเค้กมาฝาก^^(ยิ้มหวานให้ป๊อปปี้แล้วส่งเค้กให้ ก่อนจะหันมายิ้มเยาะฟาง)
ฟาง:เอ่อ ฉันไปกินข้าวก่อนแล้วกัน(เดินออกมาจากโรงยิม)
1ชั่วโมงต่อมา(ที่ห้องเรียน)
'รู้สึกเจ็บปวดเหลือเกินที่เห็นเขา2คนรักกันดี เรามันก็แค่เพื่อนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้มีอะไรสำคัญสินะ'
ตัวอักษรถูกเขียนขึ้นด้วยมือของฟาง เธอกำลังจดมันลงในไดอารี่เล่มสีชมพูของเธอ ซึ่งไม่มีใครเคยเปิดอ่านเลย ในนั้นเต็มไปด้วยข้อความต่างๆที่เธอมีต่อเพื่อนคนหนึ่ง มันมีทั้งความสุข ความเศร้าเสียใจอยู่ภายในนั้นทั้งหมด เมื่อลองเปิิดดูตั้งแต่แรก.....
'วันนี้มีความสุขจัง ได้ไปเที่ยวกับป๊อปที่หัวหินด้วย เขาย่างกุ้งมาให้ฉันกินด้วย>///<'
'ว้า วันนี้ป๊อปไปต่างจังหวัดกับครอบครัว ไปตั้ง4วันแน่ะ คิดถึงจะตายยยยอยู่แล้ว'
'เมื่อวานลืมจดไปว่าได้เล่นแบดกับป๊อป วันนี้ก็ำได้เล่น ดีใจจัง'
'พอเราบอกว่าหิวข้าวเขาก็ไปซื้อมาให้ทันที แต่ซื้อมาเผื่อคนอื่นด้วย จะดีใจดีไหม= ='
'...วันนี้ป็อปบอกเราว่า...เขามีแฟนแล้ว'
'ป๊อปเอาแต่พูดถึงเรื่องจินนี่ แต่ก็ชวนฉันไปกินข้าวเย็นด้วย'....และความความอีกหลายๆข้อความถูกบันทึกลงในไดอารี่ลับของเธอ มันเป็นสิ่งที่ช่วยระบายได้เมื่อไม่มีคนมาคอยรับฟัง
แก้ว:ทำอะไรอยู่อ่ะฟาง เห็นทุกวันเลยนะสมุดเล่มนี้ มันต้องมีอะไรเเน่เลย><+(เพื่อนรักเเซวเล่น)
ฟาง:ปะ...เปล่าๆ (พูดจบก็รีบเก็บไดอารี่ใส่กระเป๋าทันที)
แก้ว:แต่ท่าทางเธอมันบอกนะเนี่ยยย
ฟาง:อย่าไปสนใจเลยเหอะ ไปนั่งที่เลยไปอาจารย์จะมาแล้ว(ตัดบทอย่างรวดเร็วก่อนจะดันแก้วที่ยืนอยู่ให้ไปนั่งที่ของตัวเอง)
ป๊อปปี้(เพิ่งเดินเข้าห้อง):จินนี่เอาเค้กมาให้อร่อยมากเลย><(พูดอย่างมีความสุขแล้วนั่งลงข้างๆฟาง)
ฟาง:อ่อ...หรอ (น้ำเสียงเศร้าเล็กน้อย)
ป๊อปปี้:เป็นไรหรือเปล่าอ่ะ ทำไมดูเศร้าจัง(ยื่นหน้าเข้ามาใกล้)
ฟาง:เอ่อ ไม่มีไร อาจารย์มาแล้ว(ดันหน้าคนข้างๆออกห่างก่อนจะเรียนหนังสือ)
จบชั่วโมงเรียนภาคบ่าย นักเรียนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
แก้ว:กลับก่อนนะทุกคน โทโมะไปส่งด้วย= =(หันมาโบกมือลา แล้วเดินไปซ้อนมอเตอร์ไซค์แฟนของเธอ)
เฟย์:บ๊ายบาย เดี๋ยวฉันไปกินข้าวกับเขื่อนต่อ(สะกิดแขนเขื่อนแล้วเดินออกจากโรงเรียนด้วยกัน)
ป๊อปปี้:เหลือแต่เรา2คนแล้วสิ ไปไหนดี(วันนี้เป็นวันศุกร์เลยชวนฟางไปเที่ยว)
ฟาง:ที่ไหนก็ไ้ด้ที่นายอยากไป
ป๊อปปี้:โอเค งั้นไปซื้อของที่ห้างxxxกัน(พูดจบก็ลากฟางเดินไปขึ้นรถทันที)
ห้างxxx
ฟาง:โห อยากได้~(ชี้นิ้วไปที่ตุ๊กตาหมีสีฟ้าอย่างตื่นเต้น)
ป๊อปปี้:เอาป่ะ เดี๋ยวซื้อให้^^(พูดอย่างจริงใจแล้วยิ้ม)
ฟาง:เหอะๆ ไม่ต้องหรอกเกรงใจอ่ะ
ป๊อปปี้:นั่นมัน...จินนี่นี่นา(มองตรงไปยังจินนี่ที่ยืนเลือกหนังสืออยู่)
ฟาง:เข้าไปหาดิ เดี๋ยวฉันกลับเองก็ได้ นายไปเหอะ^^(ฝืนยิ้มอย่างเสียไม่ได้)
ป๊อปปี้:อื้มๆ (วิ่งไปหาจินนี่ทันที ปล่อยให้ฟางยืนอย่างโดดเดี่ยว)
'ดูเหมือนตัวเองไร้ค่าเหลือเกิน...ฉันผิดเองแหละที่มากับเขา ต้องมาทนเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้ ยังจะไปฝืนยิ้มได้อีก เจ็บหัวใจชะมัด'
_____________________________________________________
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^ สั้นไปเนอะตอนนี้
ที่โรงยิมกันกว้างขวางนั้น มีวัยรุ่นม.6กลุ่มเล็กๆนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน
ป๊อปปี้:เขื่อน โมะ เล่นบาสๆ!!(ตะโกนเสียงดัง)
ฟาง:เล่นกันอีกแล้วหรอ ฉันเบื่อจะดูพวกนายแล้วนะ=_=(ปากบอกอย่างนั้นแต่ก็อยากจะเห็นป๊อปเล่น)
เฟย์:เขื่อนอ่ะ เล่นไม่สนใจเฟย์เลย=^=
เขื่อน:โอ๋เอ๋ๆ เฟย์อย่างอนเค้าเลยน้าา หายโกรธนะๆเค้าไม่เล่นแล้วก็ได้^^(พูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น พร้อมกับเดินมาจู๋จี๋กัน)
เฟย์:น่ารักที่สุด! (หยิกแก้มแฟนหนุ่มหนึ่งที)
ฟาง:โอยๆๆ อย่ามาสวีทกันตรงนี้ เลี่ยนจนจะอ้วกแล้ว(จริงๆแล้วอิจฉาต่างหาก)
แก้ว,โทโมะ:เออดีเหมือนกัน ฉันไปหาอะไรกินก่อน (พูดพร้อมกัน ก่อนจะเดินออกจากโรงยิม)
ป๊อปปี้:อ้าว ไหงงี้อ่ะ โห่~ ฟางมาเล่นกับฉันหน่อยดิ(สายตาออดอ้อนเต็มที่)
ฟาง:บ้าเหรอ ฉันเล่นเป็นที่ไหนเล่า= =(อยากเล่นๆๆๆกับป๊อป แต่ต้องวางฟอร์ม)
ป๊อปปี้:ฉันรู้หน่าว่าเธอเล่นเป็น เมื่อวานยังเห็นเล่นกัีบแก้วอยู่เลย^^(เห็นฉันเล่นได้ไงเนี่ย=[]=)
ฟาง:ชิ....(กำลังจะพูดแต่โดนอีกคนแย่งพูดซะก่อน)
จินนี่:ป๊อปคะ ทานข้าวหรือยัง จินนี่ซื้อขนมเค้กมาฝาก^^(ยิ้มหวานให้ป๊อปปี้แล้วส่งเค้กให้ ก่อนจะหันมายิ้มเยาะฟาง)
ฟาง:เอ่อ ฉันไปกินข้าวก่อนแล้วกัน(เดินออกมาจากโรงยิม)
1ชั่วโมงต่อมา(ที่ห้องเรียน)
'รู้สึกเจ็บปวดเหลือเกินที่เห็นเขา2คนรักกันดี เรามันก็แค่เพื่อนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้มีอะไรสำคัญสินะ'
ตัวอักษรถูกเขียนขึ้นด้วยมือของฟาง เธอกำลังจดมันลงในไดอารี่เล่มสีชมพูของเธอ ซึ่งไม่มีใครเคยเปิดอ่านเลย ในนั้นเต็มไปด้วยข้อความต่างๆที่เธอมีต่อเพื่อนคนหนึ่ง มันมีทั้งความสุข ความเศร้าเสียใจอยู่ภายในนั้นทั้งหมด เมื่อลองเปิิดดูตั้งแต่แรก.....
'วันนี้มีความสุขจัง ได้ไปเที่ยวกับป๊อปที่หัวหินด้วย เขาย่างกุ้งมาให้ฉันกินด้วย>///<'
'ว้า วันนี้ป๊อปไปต่างจังหวัดกับครอบครัว ไปตั้ง4วันแน่ะ คิดถึงจะตายยยยอยู่แล้ว'
'เมื่อวานลืมจดไปว่าได้เล่นแบดกับป๊อป วันนี้ก็ำได้เล่น ดีใจจัง'
'พอเราบอกว่าหิวข้าวเขาก็ไปซื้อมาให้ทันที แต่ซื้อมาเผื่อคนอื่นด้วย จะดีใจดีไหม= ='
'...วันนี้ป็อปบอกเราว่า...เขามีแฟนแล้ว'
'ป๊อปเอาแต่พูดถึงเรื่องจินนี่ แต่ก็ชวนฉันไปกินข้าวเย็นด้วย'....และความความอีกหลายๆข้อความถูกบันทึกลงในไดอารี่ลับของเธอ มันเป็นสิ่งที่ช่วยระบายได้เมื่อไม่มีคนมาคอยรับฟัง
แก้ว:ทำอะไรอยู่อ่ะฟาง เห็นทุกวันเลยนะสมุดเล่มนี้ มันต้องมีอะไรเเน่เลย><+(เพื่อนรักเเซวเล่น)
ฟาง:ปะ...เปล่าๆ (พูดจบก็รีบเก็บไดอารี่ใส่กระเป๋าทันที)
แก้ว:แต่ท่าทางเธอมันบอกนะเนี่ยยย
ฟาง:อย่าไปสนใจเลยเหอะ ไปนั่งที่เลยไปอาจารย์จะมาแล้ว(ตัดบทอย่างรวดเร็วก่อนจะดันแก้วที่ยืนอยู่ให้ไปนั่งที่ของตัวเอง)
ป๊อปปี้(เพิ่งเดินเข้าห้อง):จินนี่เอาเค้กมาให้อร่อยมากเลย><(พูดอย่างมีความสุขแล้วนั่งลงข้างๆฟาง)
ฟาง:อ่อ...หรอ (น้ำเสียงเศร้าเล็กน้อย)
ป๊อปปี้:เป็นไรหรือเปล่าอ่ะ ทำไมดูเศร้าจัง(ยื่นหน้าเข้ามาใกล้)
ฟาง:เอ่อ ไม่มีไร อาจารย์มาแล้ว(ดันหน้าคนข้างๆออกห่างก่อนจะเรียนหนังสือ)
จบชั่วโมงเรียนภาคบ่าย นักเรียนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
แก้ว:กลับก่อนนะทุกคน โทโมะไปส่งด้วย= =(หันมาโบกมือลา แล้วเดินไปซ้อนมอเตอร์ไซค์แฟนของเธอ)
เฟย์:บ๊ายบาย เดี๋ยวฉันไปกินข้าวกับเขื่อนต่อ(สะกิดแขนเขื่อนแล้วเดินออกจากโรงเรียนด้วยกัน)
ป๊อปปี้:เหลือแต่เรา2คนแล้วสิ ไปไหนดี(วันนี้เป็นวันศุกร์เลยชวนฟางไปเที่ยว)
ฟาง:ที่ไหนก็ไ้ด้ที่นายอยากไป
ป๊อปปี้:โอเค งั้นไปซื้อของที่ห้างxxxกัน(พูดจบก็ลากฟางเดินไปขึ้นรถทันที)
ห้างxxx
ฟาง:โห อยากได้~(ชี้นิ้วไปที่ตุ๊กตาหมีสีฟ้าอย่างตื่นเต้น)
ป๊อปปี้:เอาป่ะ เดี๋ยวซื้อให้^^(พูดอย่างจริงใจแล้วยิ้ม)
ฟาง:เหอะๆ ไม่ต้องหรอกเกรงใจอ่ะ
ป๊อปปี้:นั่นมัน...จินนี่นี่นา(มองตรงไปยังจินนี่ที่ยืนเลือกหนังสืออยู่)
ฟาง:เข้าไปหาดิ เดี๋ยวฉันกลับเองก็ได้ นายไปเหอะ^^(ฝืนยิ้มอย่างเสียไม่ได้)
ป๊อปปี้:อื้มๆ (วิ่งไปหาจินนี่ทันที ปล่อยให้ฟางยืนอย่างโดดเดี่ยว)
'ดูเหมือนตัวเองไร้ค่าเหลือเกิน...ฉันผิดเองแหละที่มากับเขา ต้องมาทนเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้ ยังจะไปฝืนยิ้มได้อีก เจ็บหัวใจชะมัด'
_____________________________________________________
เดี๋ยวมาต่อนะคะ ^^ สั้นไปเนอะตอนนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ