เมื่อไหร่ "เธอ" จะรู้ใจตัวเอง
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 5
แสงอรุณยามเช้าค่อยๆส่องแสงให้ทั้ง 2 ร่างที่หลับใหลอยู่บนเตียงได้รู้สึกตัว
“อื้มมม...” ร่างบางรู้สึกตัวก่อนจึงค่อยลุกขึ้นนั่งมองดูคนข้างๆหลับ
“พี่นี่....ดูดีๆก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย” แก้วพูดกับคนที่หลับอยู่ข้างๆแต่หารู้ไม่ว่าเค้าได้ยิน
“หล่อ..แต่แก้วไม่รักมันจะมีประโยชน์อะไร” ร่างสูงลืมตาขึ้นมาแล้วมองหน้าแก้ว
“เอ่อ...ตื่นแล้วก็ไม่บอก”
“........”
“วันนี้วันเสาร์เหลือเวลาอีกตั้งวันนี้กับวันพรุ่งนี้ 2 วันหรือสามวันดี”
“ทำไมหละ” โทโมะถามแก้ว งง กับคำพูดเจ้าเล่ของคนตรงหน้า
“ก็...เหลือเวลาให้แก้วดูใจพี่ไง”
“อ่อ วันนี้วันเสาร์นิ๊...งั้น....ไปเที่ยวกันพี่จะทำคะแนน นะแก้วนะ” ร่างสูงพูดแล้วเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆแก้วพลางอ้อนไปด้วย
“เดี๋ยวแก้วกลับบ้านไปหาแม่ก่อนเดี๋ยวพี่ไปรับละกัน”
“เดี๋ยวเดินไปด้วยเลย”
“เอ่อ..ก็ได้...มั้งงั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวไปบ้านแก้วกัน”
แล้วโทโมะก็ไปอาบน้ำพอโทโมะอาบน้ำเสร็จแก้วก็บอกว่าจะไปอาบน้ำที่บ้านไปเปลี่ยนชุดที่บ้านทีเดียวเลย
@หน้าบ้านแก้ว
“แม่...แก้วกลับมาแล้ว” ร่างบางเข้าบ้านมาก็ตะโกนหาแม่แล้วโผลเข้ากอดทันที
“เป็นไง...แล้วใครนะลูก” คนเป็นแม่ดันลูกสาวออกจากอกแล้วหันไปมองร่างสูง
“รุ่นพี่ที่มหาลัยนะแม่”
“สวัสดีครับคุณน้า^^” โทโมะเข้าไปสวัสดีแม่ของแก้วแล้วส่งยิ้มหวานๆให้
“ไหว้พระเถอะลูกว่าแต่เมื่อคืนเราไปค้างที่บ้านใครอย่าบอกนะว่า....” แม่ของแก้วมองหน้าแก้วพลางจับผิดแล้วเหล่หางตามองไปที่ร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงประตู
“เอ่อ....” เมื่อโทโมะเห็นว่าแก้วอ้ำๆอึ้งๆเลยเป้นคนตอบแทน
“ครับ...แต่ผมไม่ได้ทำอะไรแก้วเลยนะครับ”
“เอาละๆๆแล้วชื่ออะไรละพ่อหนุ่ม”
“ผมชื่อโทโมะครับ”
“อื้ม แล้วมานี่มีอะไรรึปล่าว”
“พอดีว่าวันนี้ผมขออนุญาตพาแก้วไปเที่ยวได้มั้ยครับ”
“ก็เอาสิ๊ อย่ากลับดึกหละ”
“ครับ^^”
“เดี๋ยวแม่ขอคุยกับแก้วสองต่อสองก่อนนะเดี๋ยวโทโมะขึ้นไปรอที่ห้องยัยแก้วก่อนขึ้นไปเลี้ยวขวาเจอเลย”
“ครับๆๆ” โทโมะรับคำแล้วเดินขึ้นไปรอแก้วที่ห้อง
.
.
.
“ยอมรับมาซะดีๆยัยตัวแสบว่าพี่เค้าเป็นอะไรกับลูก”
“รุ่นพี่ที่มหาลัยนะแม่> <”
“แล้วทำไมต้องหลบหน้าแม่ แล้วลูกหน้าแดงทำไม แม่เห็นนะ”
“คือ...แม่....”
“เค้าไม่ใช่แค่พี่ชายใช่มั้ยลูก???”
“พี่ชายจริงๆแม่”
“อย่าโกหกแม่ แม่เป็นแม่นะแก้ว”
“เห้ออออ....แก้วยังตอบแม่ไม่ได้หรอกนะตอนนี้แก้วกำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเองแม่ก็รู้นิ๊ว่าแก้วไม่เคยมีแฟน”
“แล้วลูกรู้สึกยังไงกับเค้า” คนเป็นแม่ถามด้วยความเป็นห่วง
“แต่ก่อนเค้าก็ตามจีบแก้วประจำแก้วก็รำคาญแต่วันไหนที่เค้าไม่ตามตื้อแก้ว แก้วรู้สึกหงุดหงินเหงาๆยังไงก็ไม่รู้ เมื่อคืนที่แก้วค้างบ้านเค้าแก้วรู้สึกใจเต้นพูดไม่ค่อยออกเหมือนมีอะไรจุกที่คอแล้วก็ในท้องมันหวิวๆแปลกๆอะแม่ ” คนเป็นแม่เริ่มยิ้มออกมาได้เพราะรู้แล้วว่าลูกสาวของเค้าเป็นอะไร
“^^”
“แม่ยิ้มทำไมอ่ะ”
“ก็เพราะ...แก้วรักเค้าไงลูก”
“O___O!!เพิ่งเจอกันยังไม่ถึงอาทิตย์เลยนะแม่”
“รักแรกพบไง: ) ไปอาบน้ำได้แล้วพี่เค้ารออยู่ไม่ใช่หรอ”
“เอ่อ...ค่ะๆๆ” แล้วแก้วก็ขึ้นไปบนห้องก็เห็นร่งสูงนอนแผ่หลาอยู่เตียงแต่ไม่ได้หลับ
“พี่โทโมะ”
“^^ มาช้าขังห้องแก้วหว๊านหวาน”
“ชอบแนวนี้หรอ5555”
“ไม่ได้ชอบห้องแต่พี่ชอบ...เจ้าของห้อง”
“บ้า> < แก้วไปอาบน้ำดีกว่า”
เย่ๆๆๆมาอัพให้แล้วววว
มีใครรอเรื่องนี้ป่าวเนี่ย (เงียบT T) เม้นกันเยอะๆน่ะๆๆๆๆ ๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ