เมื่อไหร่ "เธอ" จะรู้ใจตัวเอง

ตอนที่ 4

“หลับสบายไปแล้วนะคนดี งั้นเรามาสนุกกันดีกว่าเนอะ หิวไม่ใช่หรออิ่มแน่คนสวย” กวินเดินเข้ามาในห้องแล้ววางแก้วลงบนเตียงพร้อมกับนอนตามลงมาด้วย

“.........”

“กวินรักแก้วนะ” แก้วยังคงหลับอยู่อย่างไม่รู้เรื่องว่าคนที่ตัวเองมองว่าเป็นเพื่อนกำลังทำอะไรเธอ กวินหอมแก้มแล้วค่อยๆเลื่อนหน้าไปยังซอกคอส่วนมือก็ค่อยๆแกะกดุมนักศึกษาของแก้วออก แต่แก้วดันรู้สึกตัวซะก่อนแต่ใช่ว่ากวินจะสนใจมือก็ยังคงทำหน้าที่ต่อไปปากก็ยังไม่หยุดยังคงนัวเนียอยู่ที่ซอกคอของแก้ว

“อื้ออ...กวิน!!O__O!! ทำอะไรนะ เห้ย!! ปล่อยแก้วนะ กวินอย่าทำแบบนี้  ฮึก ปล่อยแก้วเถอะนะ”

“ไม่!! แก้วต้องเป็นของกวินคนเดียวเท่านั้น”

“แก้วขอโทษนะกวิน อย่าทำแบบนี้เลย แก้วไม่ได้รักกวินนะแก้ว...ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนความรู้สึกตัวเองได้เรา...เอ่อ...เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเถอะนะ ” กวินได้ยินแก้วพูดความในใจออกมาก็ลุกขึ้นมามองหน้าแก้วแล้วหยุดทุกการกระทำ

“ทำไมหละแก้ว....แก้วชอบพี่โทโมะใช่มั้ย!!”  กวินตะคอกใส่ฉันT Tเค้าไม่เคยตะคอกใส่ฉันมาก่อนเลยนะ : (

“เอ่อ...แก้ว...”

“พูดไม่ออกสิ๊นะ ทำไมแก้วแค่นี้เปิดใจไม่ได้หรอ จากเพื่อนเป็นแฟนก็เยอะแยะไปแล้วทำไมแก้วถึงเปิดใจยอมรับกวินบ้างไม่ได้!!!”

“แก้ว...แก้วไม่ได้ชอบพี่โทโมะนะ แล้ว...คือแก้วพยายามที่จะมองว่ากวินเป็นแฟนแต่แก้วก็ทำไม่ได้แก้วยังเห็นว่ากวินเป็นเพื่อนสนิทแก้วคนนึงอยู่ แก้วขอโทษนะกวิน เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเถอะ”

“เพื่อนหรอแก้ว...สำหรับกวินแก้วไม่เคยเป้นเพื่อนกวิน...กวินไม่เคยมองว่าแก้วเป็นเพื่อนเลย ถ้ารักใครไปแล้วมันเป็นเพื่อนไม่ได้หรอกนะ และวันนี้ ตอนนี้แก้วต้องเป้นของผม!!เท่านั้น!!”

“กวินนนนน!!!! ไม่นะ!!!!!กวินนนนนน ฮึก ฮือออ อย่าทำอะไรแก้ววว กะ”

ปัง!! (เสียงคนถีบประตูเข้ามา)

“พี่โทโมะ!!!!!! ช่วยแก้วด้วย ฮึกพี่โท....”

ปึก ตุบ!!

“แก!! เลวจริงไอ้กวินแกมัน!!! ถ้าฉันไม่แอบตามแกมาแก้วคงจะ....ฮึ่ยยย!! ไหนว่ะแกบอกว่ารักแก้วแต่แกกลับทำกับแก้วแบบนี้เนี่ยนะแกมันเห็นแก่ตัว!!!ไอ้เลว” พอพี่ดทโมะเข้ามาเค้าก็กระชากกวินออกมาจากชั้นแล้วชกเข้าที่หน้ากวินอย่างจังแต่กวินกลับไม่โต้ตอบใดๆทั้งสิ้นส่วนฉันก็รีบลุกออกจากเตียงมายืนหลบอยู่ข้างหลังของพี่โทโมะ

“ฮึก...ฮือ....พะ...พี่โทโมะพอเถอะเราไปกันเถอะๆๆ” ฉันพยายามที่จะลากพี่โทโมะออกมาเพื่อไม่ให้มีเรื่องกัน

“ก็ได้แก้ว...ฝากไว้ก่อนนะมึง!! ” แล้วผมก็จับมือแก้วเดินออกมาจากห้องนั่น

“เอ่อ....เดี๋ยวแก้ว...”แก้วหันหน้ามาหาผมก่อนจะทำหน้าฉงนสงสัย > <

“อะไรหรอ”

“เอ่อ..พะ...พี่ว่าแก้วเอ่อ...ติดกระดุมก่อนก็ดีนะ ซิบกระโปรงด้วย> <”

“เห้ย....แล้วพี่จะมองทำไมเล่า> <” แก้วว่าแล้วหันไปติดกระดุมเสื้อของตัวเอง

“พี่ไม่ได้มองนะมันเห็นเอง อยากเซ็กซี่หรอ 555 ไม่เป็นไรแล้วนะ”

“บ้าแล้ว> < หยุดพูดเดี๋ยวนี้ แก้วขอบคุณพี่มากนะที่มาช่วยแก้วอ่ะถ้าพี่ไม่มาแก้วคง....เห้อออ ช่างมันเถอะๆ ”

“ไหน...ยิ้มหน่อยสิ๊...: )”

“^^+ยิ้มแล้วพอใจยัง 55+ พี่คือ...แก้วหิวอ่ะเห้ย..นี่มันจะทุ่มครึ่งแล้วนิ๊”

“แก้วโทรบอกแม่ก่อนสิ๊”

“แล้วนี่แก้วอยู่ที่ไหนเนี่ย??”

“เอ่อ..แก้วไหนๆวันนี้มันก็ดึกแล้วคือ...วันนี้ไปค้างบ้านพี่ได้มั้ยพี่มีเรื่องจะคุยกับเราอะ”

“แก้ว.....”

“นะแก้ว นะๆๆๆๆๆๆๆ ๆ นะครับบบบบบบบ” อ้ากกกก ดูพี่โทโมะอ้อนสิ๊ อ้อนงี้ฉันก็ใจอ่อนหมด

“เอ่อ ก็ได้ เดี๋ยวแก้วโทรบอกแม่ก่อน” แล้วฉันก็รีบกดโทรหาแม่ทันทีพร้อมกับก้าวเท้าขึ้นรถพี่โทโมะ

“ฮัลโหลม๊าวันนี้แก้วค้างบ้านเพื่อนนะพอดีเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อยนะ”

“เรื่องอะไรลูก แล้วพรุ่งนี้เช้าต้องกลับนะ”

“ค่า ม๊าฝันดีนะฝากบอกพี่กิ่งกับป๊าด้วยนะ” ฉันวางสายจากม๊าก้หันหน้ามาหาพี่โทโมะ

“ได้แล้วใช่มั้ย”

“อื้มมม ม แล้วแก้วจะเอาชุดที่ไหนเปลี่ยนอ่ะ”

“เดี๋ยวไปห้างกัน อีก2วันก็ไปค่ายแล้วได้ข่าวว่าคณะแก้วไปพี่ก็ไปแต่....คณะกวินไม่ได้ไป”

“จริงดิ๊!! ! ดีแล้วๆๆแก้วยังไม่พร้มเจอกวิน” พี่โทโมะก็ขับรถมาเรื่อยๆจนถึงห้างๆหนึ่ง

@ห้างสรรพสินค้า

“แก้วเอานี่มั้ย”

“มันไม่เข้ากับแก้วอ่ะ” พี่ดทโมะหยิบชุดเดรสสีชมพูหวานแหววมาเทียบกับตัวฉัน

“เอานี่ดีกว่าไปกันๆๆ” แล้วพี่โทโมะก็จ่ายตังให้ฉัน เอาจริงๆคือพี่เค้าจ่ายให้ฉันหมดเลย 5555แต่แปลกเนอะรู้จักกันยังไม่ถึงอาทิตย์เลยเราสนิทกันแล้ว?? แล้วความรู้สึกฉันมันก็แปลกๆด้วยสิ๊ มันคืออะไรนะไอ้ความรู้สึกแบบนี้

“แก้ว...ไปร้านโน้นกัน” แล้วพี่ดทโมะก็ลากฉันไปที่ร้านขายชุดชั้นใน - - +

“เข้าไปเลือกไปๆๆๆ หรือว่าจะให้พี่เลือกให้ได้เลยๆๆ”

“ห๊ะ!!?? พูดเองเออเองซะงั้น - -” ฉันส่ายหัวแล้วก็เดินตามพี่เค้าเข้าไปในร้าน

“นี่ๆๆๆ พี่ว่าแก้วใส่sizeนี้ ตัวนี้สวย เซ็กซี่ดีออก 555”

“ใส่เองดิ๊ ”

“โถ่แก้ววว เดี๋ยวไม่แนในอนาคตพี่อาจจะได้เห็นของแก้วก็ได้นะใครจะไปรู้> <”

“อะไรของพี่ พี่บ้าไปแล้ว - - ไปหื่นไกลๆเลยแก้วเอาเนี่ยไปจ่ายตัง หิวแล้วววว”

“คร้าบบบบบ ที่รัก> <”

“พี่โทโมะ!! แก้วไปเป็นที่รักพี่ตอนไหน”

“นานแล้วอะนะ 55555”

“พูดเองเขินเอง?? พี่นิ๊” แล้วฉันกับพี่โทโมะก็เดินซื้อของไปเรื่อยๆคุยกันเรื่องโน่นนี่นั่นแล้วก็ไปกินข้าวจากนั้นก็กลับบ้านของพี่โทโมะแต่เอ๊ะ!!

@ในรถโทโมะ

“พี่..ทำไมมันเหมือนซอยเข้าบ้านแก้วเลยอ่ะ”

“ก็ซอยบ้านแก้วนั่นแหละ”

“อ้าว..ก็พี่บอกว่าจะให้แก้วค้างบ้านพี่ไม่ใช่หรอ เออ..แล้วพี่รู้จักบ้านแก้วได้ไง”

“พี่เคยแอบตามแก้วมาตอนแก้วกลับบ้านนะ พอพี่รู้ว่าแก้วอยู่ซอยนี้พี่เลยบอกให้พ่อกับแม่พี่ย้ายมาอยู่ซอยเดียวกับแก้ว”

“พี่นี่ก็นะ 555 ดีแล้วๆๆพรุ่งนี้จะได้เดินกลับบ้านไม่ไกลด้วย”

@บ้านโทโมะ

“แม่ครับบบ ผมกลับมาแล้ววว”

“แล้วพาใครมานะลูก” คนเป็นแม่ถามด้วยความสงสัยก็ลูกชายเค้าเคยพาผู้หญิงมาบ้านซะที่ไหนกันละมีก็แต่พวกเขื่อนป็อปปี้

“อ๋อ...นี่น้องแก้วเป็นรุ่นน้องที่มหาลัยนะแม่ แล้เค้าก็เป็น....เอ่อ...คนที่ผมชอบ> < ผมไปนอนแล้วนะแม่ ฝันดีครับ” โทโมะพูดจบก็รีบดึงมือแก้ววิ่งขี้นไปบนห้องนอนด้วยกัน

“เห้ยยยยย !! ! ไอ้ลูกคนนี้ ระวังน้องเค้าหกล้มนะลูก!!” คนเป็นแม่ตะโกนตามหลังลูกชายไป

@ห้องนอนของโทโมะ

“พาแก้วมาบ้านแม่พี่ไม่ว่าหรอ”

“ไม่หรอก ถ้าพี่บอกแม่พี่ก็คงเข้าใจนะ”

“หรอๆๆ^^ งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนก็ได้นะ”

“ไม่อาบด้วยกันหรอแก้ว”

“บ้า> <”

“555พี่ล้อเล่นน่า” แล้วพี่โทโมะก็เดินเข้าห้องน้ำไปแล้วฉันก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงของพี่โทโมะไม่นานพี่โทโมะก็เดินออกมาจากห้องน้ำ

“ง่วงแล้วหรอ” พี่โทโมะเดินออกมาในสภาพที่ มีผ้าหุ้มท่อนล่างไว้เปลือยข้างบนซิกแพคนี่แบบ> <

“อะ....อื้ม> <”

“เป็นไรแก้ว”

“พี่ไปเสื้อก่อนสิ๊”

“อ๋อ 55 เขินหรอเดี๋ยวพี่มาๆๆ” แล้วพี่ดทโมะก็เดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วฉันก็เดินเข้าไปอาบน้ำพอออกมาก็เจอพี่โทโมะนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงฉันเลยเดินเอาหน้าไปใกล้ๆพี่โทโมะสำรวจดูความหล่อหน่อยสิ๊ ตอนนอนก็น่ารัก ตอนตื่นนี่โคดจะหล่อเลย คนอะไรหน้าหวานเป็นบ้า

“หอมแก้มพี่เลยมั้ย” พี่โทโมะพูดออกมาแบบหลับตาอยู่ รู้ได้ไงเนี่ย

“เอ่อ....” แล้วฉันก็รีบลุกขึ้นแล้วไปนั่งที่ขอบเตียงแทน

“^^ แก้ว...คือว่า...ถ้าพี่จะขอคบแก้วแบบจริงจังแก้วจะว่าไง”

“........”

“ว่าไงแก้ว ตอบพี่สิ๊”

“แก้วไม่ขอตอบได้มั้ย...แก้วขอดูพี่ไปเรื่อยๆก่อนได้ป่ะ คือแก้วไม่เคยมีแฟนมาก่อนแล้วความรู้สึกแก้วตอนนี้....แก้วยังสับสนกับรู้สึกของตัวเองอยู่เลย ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร”

“แล้วแก้วรู้สึกยังไงหละ”

“แก้ว....ไม่บอก 5555+ เอาเป็นว่าแก้วขอดูๆพี่ไปก่อนละกันนะ เอ๊ะ!! เราไปค่ายกันกี่วันนะ”

“3 วัน 2 คืน”

“งั้นเอาเป็นว่าแก้วจะบอกพี่ที่ค่ายละกันนะ : )”

“งั้นพี่ก็สิทธิ์ที่จะดึครอบครองหัวใจแก้วแล้วใช่มั้ย> <”

“คงงั้นมั้ง .... นอนได้แล้ว” ฉันพูดกับพี่โทโมะแล้วทำท่าล้มตัวลงนอน

“โอเคๆๆๆ พี่รักแก้วที่สุดเลยแก้วนอนบนเตียงก็ได้เดี๋ยวพี่นอนพื้นเอง”

“นอนด้วยกันก็ได้ > < ”

“ไม่เป็นไรแก้ว”

“แก้วไว้ใจพี่น่า ^^ ปากทำเป็นพูดว่าไม่เป็นไรแต่จริงๆอยากนอนกับแก้วใช่ปะหละ  :P”

“รู้ดีจริง โอเคๆนอนๆๆ ฝันดีนะ” พี่โทโมะเดินไปปิดไฟแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆฉันแล้วมือก็รวบเอวฉันเข้าไปกอดด้วย > <

“เอ่อ...พี่โทโมะ”

“พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ล่วงเกินแก้วแน่นอน เชื่อใจพี่สิ”

“ก็ได้ แก้วระ...เอ่อ ฝันดีนะ” เกือบไปแล้วยัยแก้ว เกือบไปแล้ว ยังไม่แน่ใจกับคำๆนั้นเลยจะบอกตอนนี้ไม่ได้ๆ รอที่ค่ายละกันแล้วค่อยบอก สัญญา

“ครับที่รัก พี่จะเอาชนะใจแก้วให้ได้เลยคอยดู”

“แล้วแก้วจะรอ > <”

ยาวป่าว ?? พิมสดๆเลยนะ เมื่อยมือมากกกก> <

เราว่านิยายเรื่องนี้ไม่สั้นแล้วหละ 5555

ขอบคุณที่รอนะ เม้นด้วยนะๆๆๆๆ