เมื่อไหร่ "เธอ" จะรู้ใจตัวเอง

ตอนที่ 13
เช้า
“ยัยแก้วววว พี่โทโมะ!! !” เฟย์ตะโกนเข้าไปในบ้าน
“มาแล้วๆๆๆ ๆ แปปนะเฟย์ๆๆ” แก้วรีบเดินออกมาเปิดประตูบ้าน
“รอนานมั้ยพี่เขื่อน พี่ป็อปฟาง เฟย์”
“นานมาก แล้วไอ้โมะอะแก้ว” ป็อปปี้ถามแล้วชเง้อมองไปรอบๆบ้าน
“อ่อ...รายนั้นนะอยู่ในครัวโน่น”
“ว่าไง  ฉันอยู่นี่ อะอันนี้ฉันทำเองพวกแกลองชิมดู” โทโมะเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับถือจานขนมออกมาด้วย
“อร่อยๆๆ ๆ นี่แก้ว ตั้งแต่แกแต่งงานกับพี่โทโมะเนี่ยดูอ้วนขึ้นนะ สมบูรณ์กว่าเดิมอีก” ฟางถามขึ้น
“ก็นิดหน่อย” แก้วตอบกลับ
“แก...อ้วนออกพุงขนาดนั้นว่ะอย่างกะลูกโป่ง ลดๆบ้างเหอะแก” เฟย์พูดขึ้นแล้วมองไปที่ท้องของแก้ว
“ก็คงจะยุบไปเยอะถ้าหากเจ้าตัวเล็กออกมาจากท้องแก้ว เนอะ” โทโมะเอ่ยใจความสองแง่สองง่าม
“เจ้าตัวเล็ก....???” เขื่อนที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้น
“อื้ม ก็แก้วท้องนะพี่เขื่อน > <”
“ห๊ะ!!! ! นี่ไม่ได้เจอกันแปปเดียวเจอีกทีแกท้องและ ไวไฟจริงเล้ยยยยย ย ” ฟาง
“แก้ว ไอ้โมะเดี๋ยวฉันกับเฟย์กลับก่อนนะเว่ยพอดีมุระนิดหน่อย” เขื่อน
“อื้มๆๆ แล้วฟางกับพี่ป็อปหละจะไปเลยมั้ย”
“อื้มๆไปเลยก็ได้ ไปอยากถูกมดกัดอีกมันเจ็บอะน้องแก้วววว > <” ป็อปปี้เอ่ยแซวแก้วแล้วหันไปมองโทโมะ
“บ้า ฮ่าๆๆ บายๆๆ ขับรถกันดีๆนะ”
2 เดือนต่อมา
“โอ้ย...พี่โทโมะๆๆตื่นๆๆๆ แก้วเจ็บท้องอะ เหมือนลูกจะออกมาแล้ว พี่ๆๆๆๆ”
“ขอนอนแปปนะแก้ว...ห๊ะ!!! ! ลูกจะออก เดี๋ยวพี่ไปเอารถออกก่อนนะ”
แล้วโทโมะก็อุ้มแก้วขึ้นรถไปแล้วขับไปยังโรงพยาบาลทันที
“เข้าไม่ได้นะค่ะๆๆ” พยาบาลพูด
“ขอผมเข้าไปได้มั้ยครับผมเป็นสามีของเค้า เค้าต้องการกำลังใจจากผมนะครับ นะครับบบบบบบ บ” โทโมะอ้อนพยาบาลจนพยาบาลต้องยอม
“งั้นก็ได้ค่ะ”
“แก้วเป็นไงบ้างเจ็บมั้ย ทนหน่อยนะที่รักพี่จะอยู่ข้างแก้วนะ”
“อื้อๆๆ ฮึก โอ้ยยยยยย ย แก้วเจ็บอะ” ระหว่างนั้นโทโมะก็กุมมือแก้วไว้ตลอดส่วนหมอกับพยาบาลก็ทำหน้าที่ทำคลอดให้กับแก้วอยู่จน...
“อุแว้....แง้....”เด็กออกมา
“ยินดีด้วยครับคุณได้ลูกผู้ชายครับ”
“พี่โทโมะ…” สิ้นเสียงของแก้ว แก้วก็สลบไป
 
สักพัก
“พี่โทโมะ...” แก้วตื่นมาแล้วพูดเสียงเบาๆเพราะไม่มีแรง
“แก้วๆตื่นแล้วเป็นไงบ้างเจ็บมั้ย หิวน้ำมั้ย ปวดหัวมั้ย แล้วแก้วหยะ....”
“พี่ใจเย็นๆๆๆ แก้วไม่ได้เป็นไรมากซะหน่อย แก้วหิวน้ำอะแล้วลูกหละ”
“นี่ไงแก้ว” โทโมะเดินไปอุ้มลูกออกมาจากเตียงเด็กที่อยู่ข้างๆเตียงของแก้ว
“ฮึก...แก้ว...แก้วเป็นแม่คนแล้วพี่โทโมะ ”
“เอาอีกคนปะหละ”
“ยังๆๆ พอก่อนแก้วไม่ไหวอะเจ็บมาก”
“ฮ่าๆๆ พี่รักแก้วที่สุดเล้ยยยยยย ย”
“แก้วก็รักพี่นะ อยากกอดพี่จังอะ กอดแก้วหน่อยสิ๊แก้วลุกไม่ไหวอะ” โทโมะก็เข้าไปกอดแก้วไว้แน่น
“อื้อออ อ กอดพี่อุ่นที่สุด รองจากพ่อแม่แล้วก็พี่กิ่งนะ ฮ่าๆ my first love ของแก้ว จุ๊บ...”
“แก้วก็เป็น my first love ของพี่เหมือนกันและแก้วจะเป็นตลอดไป  พี่จะรักแก้วแบบนี้ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆพี่ก็จะรักแก้วคนนี้คนเดียว  ลูกจ๋า...พ่อกับแม่รักลูกมากนะครับ ”
“^^  พูดไม่ออกเลยแห๊ะ แก้วรักพี่จนบรรยายเป็นคำพูดไม่ได้แล้วอะ แก้วรักพี่ แก้วรักพี่ แก้วรักพี่นะพี่โทโมะ > <”
 THE END….Wewwwww w !! ! ~  ในที่สุด!!! ! ก็จบแล้วววว วววว ว ฮิ้วววววว
อยากได้ตอนพิเศษมั้ย อยากบอกว่า....มี ไม่มี เอ๊ะ!! หรือว่ามีดี 5555 
ชอบไม่ชอบ เม้นบอกด้วยน้าาาา า  เรื่องหน้าเอาเป็นยังไงดี ?? ?