เมื่อไหร่ "เธอ" จะรู้ใจตัวเอง

9.0

เขียนโดย aumoum_kwj

วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 12.41 น.

  13 ตอน
  87 วิจารณ์
  28.89K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 13

เช้า

“ยัยแก้วววว พี่โทโมะ!! !” เฟย์ตะโกนเข้าไปในบ้าน

“มาแล้วๆๆๆ ๆ แปปนะเฟย์ๆๆ” แก้วรีบเดินออกมาเปิดประตูบ้าน

“รอนานมั้ยพี่เขื่อน พี่ป็อปฟาง เฟย์”

“นานมาก แล้วไอ้โมะอะแก้ว” ป็อปปี้ถามแล้วชเง้อมองไปรอบๆบ้าน

“อ่อ...รายนั้นนะอยู่ในครัวโน่น”

“ว่าไง  ฉันอยู่นี่ อะอันนี้ฉันทำเองพวกแกลองชิมดู” โทโมะเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับถือจานขนมออกมาด้วย

“อร่อยๆๆ ๆ นี่แก้ว ตั้งแต่แกแต่งงานกับพี่โทโมะเนี่ยดูอ้วนขึ้นนะ สมบูรณ์กว่าเดิมอีก” ฟางถามขึ้น

“ก็นิดหน่อย” แก้วตอบกลับ

“แก...อ้วนออกพุงขนาดนั้นว่ะอย่างกะลูกโป่ง ลดๆบ้างเหอะแก” เฟย์พูดขึ้นแล้วมองไปที่ท้องของแก้ว

“ก็คงจะยุบไปเยอะถ้าหากเจ้าตัวเล็กออกมาจากท้องแก้ว เนอะ” โทโมะเอ่ยใจความสองแง่สองง่าม

“เจ้าตัวเล็ก....???” เขื่อนที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้น

“อื้ม ก็แก้วท้องนะพี่เขื่อน > <”

“ห๊ะ!!! ! นี่ไม่ได้เจอกันแปปเดียวเจอีกทีแกท้องและ ไวไฟจริงเล้ยยยยย ย ” ฟาง

“แก้ว ไอ้โมะเดี๋ยวฉันกับเฟย์กลับก่อนนะเว่ยพอดีมุระนิดหน่อย” เขื่อน

“อื้มๆๆ แล้วฟางกับพี่ป็อปหละจะไปเลยมั้ย”

“อื้มๆไปเลยก็ได้ ไปอยากถูกมดกัดอีกมันเจ็บอะน้องแก้วววว > <” ป็อปปี้เอ่ยแซวแก้วแล้วหันไปมองโทโมะ

“บ้า ฮ่าๆๆ บายๆๆ ขับรถกันดีๆนะ”

2 เดือนต่อมา

“โอ้ย...พี่โทโมะๆๆตื่นๆๆๆ แก้วเจ็บท้องอะ เหมือนลูกจะออกมาแล้ว พี่ๆๆๆๆ”

“ขอนอนแปปนะแก้ว...ห๊ะ!!! ! ลูกจะออก เดี๋ยวพี่ไปเอารถออกก่อนนะ”

แล้วโทโมะก็อุ้มแก้วขึ้นรถไปแล้วขับไปยังโรงพยาบาลทันที

“เข้าไม่ได้นะค่ะๆๆ” พยาบาลพูด

“ขอผมเข้าไปได้มั้ยครับผมเป็นสามีของเค้า เค้าต้องการกำลังใจจากผมนะครับ นะครับบบบบบบ บ” โทโมะอ้อนพยาบาลจนพยาบาลต้องยอม

“งั้นก็ได้ค่ะ”

“แก้วเป็นไงบ้างเจ็บมั้ย ทนหน่อยนะที่รักพี่จะอยู่ข้างแก้วนะ”

“อื้อๆๆ ฮึก โอ้ยยยยยย ย แก้วเจ็บอะ” ระหว่างนั้นโทโมะก็กุมมือแก้วไว้ตลอดส่วนหมอกับพยาบาลก็ทำหน้าที่ทำคลอดให้กับแก้วอยู่จน...

“อุแว้....แง้....”เด็กออกมา

“ยินดีด้วยครับคุณได้ลูกผู้ชายครับ”

“พี่โทโมะ…” สิ้นเสียงของแก้ว แก้วก็สลบไป

 

สักพัก

“พี่โทโมะ...” แก้วตื่นมาแล้วพูดเสียงเบาๆเพราะไม่มีแรง

“แก้วๆตื่นแล้วเป็นไงบ้างเจ็บมั้ย หิวน้ำมั้ย ปวดหัวมั้ย แล้วแก้วหยะ....”

“พี่ใจเย็นๆๆๆ แก้วไม่ได้เป็นไรมากซะหน่อย แก้วหิวน้ำอะแล้วลูกหละ”

“นี่ไงแก้ว” โทโมะเดินไปอุ้มลูกออกมาจากเตียงเด็กที่อยู่ข้างๆเตียงของแก้ว

“ฮึก...แก้ว...แก้วเป็นแม่คนแล้วพี่โทโมะ ”

“เอาอีกคนปะหละ”

“ยังๆๆ พอก่อนแก้วไม่ไหวอะเจ็บมาก”

“ฮ่าๆๆ พี่รักแก้วที่สุดเล้ยยยยยย ย”

“แก้วก็รักพี่นะ อยากกอดพี่จังอะ กอดแก้วหน่อยสิ๊แก้วลุกไม่ไหวอะ” โทโมะก็เข้าไปกอดแก้วไว้แน่น

“อื้อออ อ กอดพี่อุ่นที่สุด รองจากพ่อแม่แล้วก็พี่กิ่งนะ ฮ่าๆ my first love ของแก้ว จุ๊บ...”

“แก้วก็เป็น my first love ของพี่เหมือนกันและแก้วจะเป็นตลอดไป  พี่จะรักแก้วแบบนี้ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆพี่ก็จะรักแก้วคนนี้คนเดียว  ลูกจ๋า...พ่อกับแม่รักลูกมากนะครับ ”

“^^  พูดไม่ออกเลยแห๊ะ แก้วรักพี่จนบรรยายเป็นคำพูดไม่ได้แล้วอะ แก้วรักพี่ แก้วรักพี่ แก้วรักพี่นะพี่โทโมะ > <”

 THE END….Wewwwww w !! ! ~  ในที่สุด!!! ! ก็จบแล้วววว วววว ว ฮิ้วววววว

อยากได้ตอนพิเศษมั้ย อยากบอกว่า....มี ไม่มี เอ๊ะ!! หรือว่ามีดี 5555 

ชอบไม่ชอบ เม้นบอกด้วยน้าาาา า  เรื่องหน้าเอาเป็นยังไงดี ?? ?

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา