เมื่อไหร่ "เธอ" จะรู้ใจตัวเอง
9.0
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 10
@มหาลัย
“แก้วไม่ค่อยอยากกลับเลยอะ ถ้าแก้วเจอกวินหละ!?”
“แก้วก็ไม่ต้องไปยุ่งกับมันดีกว่านะ”
“เห้ออออ ... . พี่ต้องอยู่กับแก้วนะ” ทั้งคู่หันมาสบตากัน
“ระวังตัวละกัน พี่เป็นห่วง พี่หวงด้วย กลับบ้านกันวันนี้นอนไหนบ้านพี่หรือบ้านแก้ว”
“นอนบ้านพี่มาแล้วงั้น....พี่ไปค้างบ้านแก้วนะๆๆๆๆ ” แก้วอ้อนโทโมะ
“ฮ่าๆๆๆๆ ๆ ทีแต่ก่อนไล่เอาไล่เอาไหงมากลายเป็นลูกแมวได้หละ”
“แค่นี้จิ๊บๆแก้วทำได้อีกเยอะย๊ะ ไปๆๆกลับบ้าน”
@บ้านแก้ว
“อ้าว...เป็นไงกันบ้างสนุกมั้ยลูก” แม่มลถาม
“สนุกมากเลยแม่”
“แล้ววันนี้โทโมะมาทำไมหละลูก อะแหนะๆๆ ยัยแก้ว...” โทโมะเห็นว่าแก้วอ้ำๆอึ้งๆเลยตอบแทน
“คือวันนี้ผมจะมาขอค้างกับแก้วนะครับ”
“อ๋อ...แล้วตกลงว่าไงลูกเป็นอะไรกันแล้วหละ”
“อ๋อ....มะ” โทโมะเผลอปากเกือบจะพูดออกไปแต่แก้วเอามือมาปิดปากโทโมะทัน
“แฟนนะแม่ > <”
“แหมมมๆๆ ยัยแก้ว งั้นโทโมะแม่ฝากเด็กดื้อคนนี้ด้วยละกันนะ^^”
“ครับคุณแม่” แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นไปบนห้องพอแก้วเปิดประตูเข้ามาก็ล้มตัวลงนอนทันที
“โอ้ยยยยยย ย ง่วงนอน zzZZ นี่!! เมื่อกี้ที่แม่ถามว่าเราเป็นอะไรกันนะ พี่จะตอบว่า เมีย หรอ”
“ก็มันพลั้งปากอะแก้ววววว ว แต่แก้วก็เป็นเมียพี่แล้วนี่หน่า”
“ไอ้บ้า > < อาบน้ำด้วยกันป่าวพี่โทโมะ”
“โอเคเลยแก้ว > // < ” โทโมะทำท่าจะถอดเสื้อออกแก้วก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันทีแล้วแง้มประตูออกมาพูดกับโทโมะว่า
“ฮ่าๆๆๆ แก้วล้อเล่น :P” คำๆนี้ทำให้โทโมะเซ็ง และ ค้าง ในเวลาดียวกัน
“แก้วนะแก้ว ออกมาเจอดีแน่” โทโมะตะโกนเข้าไปในห้องน้ำ พอแก้วอาบน้ำเสร็จแก้วออกมาโดยมีผ้าขนหนูผืนเดียวคลุมตัวอยู่
“เสร็จแล้วหรอครับสาวน้อย” แล้วโทโมะก็ค่อยๆเดินเข้ามาประชิดตัวแก้ว
“อะไรของพี่เนี่ย”
“เมื่อกี้เซ็งเลยแก้วอะ ไหนมันใหญ่ขึ้นรึป่าวนะ” แล้วโทโมะที่ยืนกอดเอวแก้วจากด้านหลังก็ค่อยๆเลื่อนมือขึ้นมากุมไว้ที่หน้าอกของแก้วอย่างเต็มมือ (หือออ อ โมะน่ากลัวอะT T)
“O_O!! ไอ้พี่โทโมะบ้า เอามือออกไปเลย ทะลึ่งและๆๆๆ” แก้วพยายามที่จะดึงมือปลาหมึกของโทโมะออกแต่ก็ไม่เป็นผลเลย
“ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ มาๆๆๆ” แล้วโทโมะก็ค่อยๆเอามือนวดคลึงที่หน้าอกของแก้วไปเรื่อยๆ จนแก้วหน้าขึ้นสี
“>/////<”
“อายหรอคนดี” มือก็ยังไม่หยุดคลึงที่หน้าอกของแก้ว
“พอเลยๆๆ” แต่โทโมะก็ยังไม่หยุดการกระทำนั้นจน..
“แก้ววันนี้พี่ซะ..เอ่อ” อยู่ดีๆพี่กิ่งก็เปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของแก้วแล้วเห็นสิ่งที่โทโมะแกล้งแก้วพอดีโทโมะจึงชักมือกลับไปเป็นปกติแล้วยิ้มแห้งๆให้
“เห้ยย....ทำไมพี่ไม่เคาะประตูก่อนเข้า> <” แก้วตอบกลับด้วยความเขินที่พี่สาวตัวเอง
“ก็อยากมาเซอร์ไพร์ แต่ฉันว่าแกคงแฮปปี้อยู่แล้วสิ๊ท่า”
“อะไรของพี่เนี่ย ดีใจสิ๊ ไม่เจอตั้งนานไหนของฝาก” แก้วถาม
“อะนี่ ของแก ส่วนนายก็เลือกๆของยัยแก้วไปอะ ฉันเลือกของผู้ชายไม่เป็น”
“ขอบคุณครับพี่กิ่ง^^”
“อื้อ ไม่เป็นไร ยัยแก้วแกไปใส่เสื้อผ้าได้แล้วยืนโป๊อยู่ได้ นึกว่าตัวเองเป็นเด็กอยู่ไง”
“ก็พี่โทโมะแกล้งแก้วนิ๊ : (งั้นแก้วไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะ” แล้วกิ่งก็เดินออกไป ส่วนแก้วก็เดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วออกมาเจอกับโทโมะที่นั่งดูทีวีอยู่บนเตียงนอนของแก้ว
“ไหนดูซิ๊ ว่าพี่สาวแก้วซื้ออะไรมาฝากบ้าง” แก้วรื้อของที่พี่สาวซื้อมาฝากแล้วก็นึกได้ว่าพี่กิก่งให้แบ่งให้โทโมะด้วย
“พี่โทโมะ มาเลือกมาๆๆ มาเร็วๆๆ” โทโมะเดินลงมานั่งข้างๆแก้วอย่างว่าง่าย
“พี่ไม่เอาหรอกแก้ว ดูซิ๊ มีขนมเสื้อผ้าผู้หญิง มีชุดชั้นในด้วยแก้วจะให้พี่ใส่หรอ= =”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ๆ ๆ พี่ใส่คงสวยกว่าแก้วแน่เลย> < ไหนๆใส่ให้ดูหน่อยสิ๊” แก้ววหยิบเสื้อทูพีท ที่พี่สาวซื้อมาฝาก มาทาบกับตัวของแฟนหนุ่มข้างกาย
“แก้วไม่เอาน่า ชุดนี้ห้ามใส่ตอนที่ไม่มีพี่นะเข้าใจมั้ย หวง!!”
“จ้า...คุณพ่อ :)”
1 อาทิตย์ต่อมา
“ฟาง เฟย์ พี่ป็อป พี่เขื่อน อาทิตย์นี้ไปติวกันพี่บ้านแก้วปะ” แก้วเอ่ยชวนแต่..
“แล้วพี่อะแก้ว : ( แก้วลืมพี่หรอ ลืมพี่ได้ไงอะ” โทโมะงอนที่แก้วไม่ยอมชวนตัวเองอยู่คนเดียว
“ก็พี่เข้าออกบ้านแก้วอยู่ทุกวันจนบ้านแก้วจะเป็นบ้านพี่อีกหลังแล้วเนี่ย” แก้วตอบกลับไปส่วนพวกเพื่อนๆที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกันก็พลอยหน้าแดงไปด้วย
“นี่!! พวกแกเป็นไรเขินอะไรกัน” แก้วถาม
“เข้าออกบ้านแก้วทุกวัน > < อ้ายยย ย ฉันกับพี่ป็อปยังไม่ขนาดแกเลยยัยแก้ว” ฟางตอบ
“ก็บ้านฉันกับบ้านพี่โทโมะใกล้กันเดินไปก็ถึงแล้วนิ๊ หรือไม่จริงที่พี่มาบ้านแก้วทุกวัน!! ! ห๊ะ!! พี่โทโมะ”
“ไม่รู้สิ๊ ฮ่าๆๆ ๆ บ้านแก้วก็คือบ้านพี่ ส่วนบ้านพี่ก็คือบ้านแก้ว เพราะเราเป็นคนๆเดียวๆกัน> <” โทโมะฉวยโอกาสทันทีที่แก้วเขินก็รวบเอวแก้วเข้ามากอดไว้แน่น
“โอ้ยยย มดกัดอีกแล้วอะเฟย์” เขื่อนบอก
“เฟย์ว่าตอนนี้มดหนีไปหมดแล้วหละ ดูโน่นสิ๊ ” เฟย์ชี้ไปที่กวินที่กำลังเดินมาทางแก้วแล้วกระชากไหล่แก้วให้ออกจากโทโมะ
“แก้ว มานี่!!! !” กวินดึงแก้วให้ออกไปคุยกันที่อื่นแต่โทโมะไม่ยอม
“มึงจะเอาแฟนกูไปไหน” โทโมะถาม
“นี่แก้วเป็นแฟนกับมันแล้วหรอ” กวินถาม
“ใช่!! ! กวินไม่มีสิทธิ์ในตัวแก้วอีกต่อไปแล้ว ออกไปจากชีวิตแก้วซะที” แก้วเผลอตะคอกกวินเข้าไปทำให้กวินตกใจไม่น้อย
“แก้ว!!! ฟังกวินพูดก่อนสิ๊ กวินขอโทษที่ทำกับแก้วแบบนั้นกวินแค่....ไม่อยากเห็นคนที่กวินรักไปรักกับคนอื่นที่ไม่ใช่กวิน”
“นี่หรอรักของนาย นายมันแก่ตัวที่สุด เสียแรงที่เคยไว้ใจนายเชื่อใจนายแต่ต่อไปนี้ความไว้วางใจที่แก้วเคยมีให้กวินมันคงกลับมาเป็นเดิมยากนะ”
“นายไปซะเถอะกวิน แก้วเค้ารักพี่โทโมะ แล้วพี่โทโมะเค้าก็รักแก้ว นายจะทำร้ายจิตใจแก้วมันไปถึงไหน” ฟางถามกวิน
“เอาเถอะ กวินจะรอวันที่แก้วเลิกกับมันแล้วกัน กวินไปแล้วนะแก้ว กวินรอแก้วอยู่นะ” กวินกำลังจะเดินไปแต่แก้วรั้งมือไว้ก่อน
“แก้วไปจับมือมันทำไม” โทโมะถาม
“โอ๋ๆๆ อย่าหึงสิ๊คุณพ่อเดี๋ยวคุณแม่ไม่รักเลยนิ๊ ” แก้วหยิกแก้มโทโมะเบาๆแล้วหันหน้ามาคุยกับกวินต่อ (โชว์ความหวานให้เค้าดูว่างั้น?? > <)
“กวินอย่ารอแก้วเลย แก้วรักพี่โทดมะแก้วจะหยุดอยู่ที่เค้า แก้วรักใครไม่ได้แล้ว แก้วเชื่อว่ากวินต้องเจอคนที่ดีกว่าแก้วแน่นอน”
“ก็ได้แก้ว กวินจะไปเรียนต่อที่อเมริกา อีก 5 ปีกว่าๆถึงจะกลับไม่ก็อยู่ตลอดชีวิตเลย” กวินตอบ
“อ้าววว ว แล้วแก้วจะได้เจอกวินมั้ยเนี่ย”
“ได้เจอสิ๊ งานแต่งแก้วกวินจะมาแน่นอน มีความสุขมากๆนะ ส่วนเกินคนนี้ยอมแพ้กับความรักของนาย” แล้วกวินก็เดินหน้าเศร้าออกไป
“^^ พี่แฟนเป็นอะไรไป...” แก้วหันมาเจอโทโมะที่ทำหน้างออยู่
“.........” เงียบ
“เอ่อ...พี่โทโมะงอนอะไรแก้วอ่า...T^T ฮืออออออ อ ” แก้วแกล้งทำเป็นจะร้องไห้โทโมะเลยหันมามอง
“ไม่งอนก็ได้ๆๆๆ ๆ แก้วอะ” ในที่สุดก็ต้องยอมจนได้
“เย่ๆๆๆๆๆๆ ๆ” แก้วก็รีบโผลเข้ากอดโทโมะ โดยมีกวินยืนแอบดูทั้งคู่อยู่
ทางด้านของกวิน
“เค้าคงจะรักกันจริงๆสินะ นายนั่นคงดูแลแก้วได้เราคงไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วมั้ง ลาก่อนนะ.....เพื่อนรัก”
ด้านของโทโมะแก้ว
“ฮ่าๆๆๆๆ ๆ...พี่โทโมะ ไม่เล่นๆๆๆ พี่ป็อปช่วยแก้วด้วย อ้ากกกกก”
“จะหนีไปไหนแก้ว มานี่เลย”
“หนีไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีคนเจ้าเล่อย่างพี่!!!”
1 ปีต่อมา
แก้วได้เรียนจบแล้ว ส่วนโทโมะก็มีธุรกิจโรงแรม ไร่องุ่นที่เขาใหญ่ เป็นของตัวเองและตอนนี้โทโมะก็กำลังสร้างบ้านติดกับไร่องุ่นของตัวเองเพื่อเป็นของขวัญวันแต่งงานให้กับแก้วแต่เขาเก็บเรื่องสร้างบ้านไว้เป็นความลับไม่บอกกับแก้ว
เรื่องนี้จะจบแล้วนะๆๆๆๆ ๆ ขอโทษ(อีกแล้ว) ที่หายตัวไปเลย แบบว่าไม่ว่างมาอัพให้เลย
อีกตอน หรือสองตอนก็จะจบแล้วเดี๋ยวคืนนี้ไม่ก็พรุ่งนี้เราจะมาอัพให้นะ ถ้าเม้นให้นะ 5555
ต้องมีข้อต่อรองกันก่อนนนน น
@มหาลัย
“แก้วไม่ค่อยอยากกลับเลยอะ ถ้าแก้วเจอกวินหละ!?”
“แก้วก็ไม่ต้องไปยุ่งกับมันดีกว่านะ”
“เห้ออออ ... . พี่ต้องอยู่กับแก้วนะ” ทั้งคู่หันมาสบตากัน
“ระวังตัวละกัน พี่เป็นห่วง พี่หวงด้วย กลับบ้านกันวันนี้นอนไหนบ้านพี่หรือบ้านแก้ว”
“นอนบ้านพี่มาแล้วงั้น....พี่ไปค้างบ้านแก้วนะๆๆๆๆ ” แก้วอ้อนโทโมะ
“ฮ่าๆๆๆๆ ๆ ทีแต่ก่อนไล่เอาไล่เอาไหงมากลายเป็นลูกแมวได้หละ”
“แค่นี้จิ๊บๆแก้วทำได้อีกเยอะย๊ะ ไปๆๆกลับบ้าน”
@บ้านแก้ว
“อ้าว...เป็นไงกันบ้างสนุกมั้ยลูก” แม่มลถาม
“สนุกมากเลยแม่”
“แล้ววันนี้โทโมะมาทำไมหละลูก อะแหนะๆๆ ยัยแก้ว...” โทโมะเห็นว่าแก้วอ้ำๆอึ้งๆเลยตอบแทน
“คือวันนี้ผมจะมาขอค้างกับแก้วนะครับ”
“อ๋อ...แล้วตกลงว่าไงลูกเป็นอะไรกันแล้วหละ”
“อ๋อ....มะ” โทโมะเผลอปากเกือบจะพูดออกไปแต่แก้วเอามือมาปิดปากโทโมะทัน
“แฟนนะแม่ > <”
“แหมมมๆๆ ยัยแก้ว งั้นโทโมะแม่ฝากเด็กดื้อคนนี้ด้วยละกันนะ^^”
“ครับคุณแม่” แล้วทั้งคู่ก็เดินขึ้นไปบนห้องพอแก้วเปิดประตูเข้ามาก็ล้มตัวลงนอนทันที
“โอ้ยยยยยย ย ง่วงนอน zzZZ นี่!! เมื่อกี้ที่แม่ถามว่าเราเป็นอะไรกันนะ พี่จะตอบว่า เมีย หรอ”
“ก็มันพลั้งปากอะแก้ววววว ว แต่แก้วก็เป็นเมียพี่แล้วนี่หน่า”
“ไอ้บ้า > < อาบน้ำด้วยกันป่าวพี่โทโมะ”
“โอเคเลยแก้ว > // < ” โทโมะทำท่าจะถอดเสื้อออกแก้วก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันทีแล้วแง้มประตูออกมาพูดกับโทโมะว่า
“ฮ่าๆๆๆ แก้วล้อเล่น :P” คำๆนี้ทำให้โทโมะเซ็ง และ ค้าง ในเวลาดียวกัน
“แก้วนะแก้ว ออกมาเจอดีแน่” โทโมะตะโกนเข้าไปในห้องน้ำ พอแก้วอาบน้ำเสร็จแก้วออกมาโดยมีผ้าขนหนูผืนเดียวคลุมตัวอยู่
“เสร็จแล้วหรอครับสาวน้อย” แล้วโทโมะก็ค่อยๆเดินเข้ามาประชิดตัวแก้ว
“อะไรของพี่เนี่ย”
“เมื่อกี้เซ็งเลยแก้วอะ ไหนมันใหญ่ขึ้นรึป่าวนะ” แล้วโทโมะที่ยืนกอดเอวแก้วจากด้านหลังก็ค่อยๆเลื่อนมือขึ้นมากุมไว้ที่หน้าอกของแก้วอย่างเต็มมือ (หือออ อ โมะน่ากลัวอะT T)
“O_O!! ไอ้พี่โทโมะบ้า เอามือออกไปเลย ทะลึ่งและๆๆๆ” แก้วพยายามที่จะดึงมือปลาหมึกของโทโมะออกแต่ก็ไม่เป็นผลเลย
“ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ มาๆๆๆ” แล้วโทโมะก็ค่อยๆเอามือนวดคลึงที่หน้าอกของแก้วไปเรื่อยๆ จนแก้วหน้าขึ้นสี
“>/////<”
“อายหรอคนดี” มือก็ยังไม่หยุดคลึงที่หน้าอกของแก้ว
“พอเลยๆๆ” แต่โทโมะก็ยังไม่หยุดการกระทำนั้นจน..
“แก้ววันนี้พี่ซะ..เอ่อ” อยู่ดีๆพี่กิ่งก็เปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของแก้วแล้วเห็นสิ่งที่โทโมะแกล้งแก้วพอดีโทโมะจึงชักมือกลับไปเป็นปกติแล้วยิ้มแห้งๆให้
“เห้ยย....ทำไมพี่ไม่เคาะประตูก่อนเข้า> <” แก้วตอบกลับด้วยความเขินที่พี่สาวตัวเอง
“ก็อยากมาเซอร์ไพร์ แต่ฉันว่าแกคงแฮปปี้อยู่แล้วสิ๊ท่า”
“อะไรของพี่เนี่ย ดีใจสิ๊ ไม่เจอตั้งนานไหนของฝาก” แก้วถาม
“อะนี่ ของแก ส่วนนายก็เลือกๆของยัยแก้วไปอะ ฉันเลือกของผู้ชายไม่เป็น”
“ขอบคุณครับพี่กิ่ง^^”
“อื้อ ไม่เป็นไร ยัยแก้วแกไปใส่เสื้อผ้าได้แล้วยืนโป๊อยู่ได้ นึกว่าตัวเองเป็นเด็กอยู่ไง”
“ก็พี่โทโมะแกล้งแก้วนิ๊ : (งั้นแก้วไปใส่เสื้อผ้าก่อนนะ” แล้วกิ่งก็เดินออกไป ส่วนแก้วก็เดินไปใส่เสื้อผ้าแล้วออกมาเจอกับโทโมะที่นั่งดูทีวีอยู่บนเตียงนอนของแก้ว
“ไหนดูซิ๊ ว่าพี่สาวแก้วซื้ออะไรมาฝากบ้าง” แก้วรื้อของที่พี่สาวซื้อมาฝากแล้วก็นึกได้ว่าพี่กิก่งให้แบ่งให้โทโมะด้วย
“พี่โทโมะ มาเลือกมาๆๆ มาเร็วๆๆ” โทโมะเดินลงมานั่งข้างๆแก้วอย่างว่าง่าย
“พี่ไม่เอาหรอกแก้ว ดูซิ๊ มีขนมเสื้อผ้าผู้หญิง มีชุดชั้นในด้วยแก้วจะให้พี่ใส่หรอ= =”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ๆ ๆ พี่ใส่คงสวยกว่าแก้วแน่เลย> < ไหนๆใส่ให้ดูหน่อยสิ๊” แก้ววหยิบเสื้อทูพีท ที่พี่สาวซื้อมาฝาก มาทาบกับตัวของแฟนหนุ่มข้างกาย
“แก้วไม่เอาน่า ชุดนี้ห้ามใส่ตอนที่ไม่มีพี่นะเข้าใจมั้ย หวง!!”
“จ้า...คุณพ่อ :)”
1 อาทิตย์ต่อมา
“ฟาง เฟย์ พี่ป็อป พี่เขื่อน อาทิตย์นี้ไปติวกันพี่บ้านแก้วปะ” แก้วเอ่ยชวนแต่..
“แล้วพี่อะแก้ว : ( แก้วลืมพี่หรอ ลืมพี่ได้ไงอะ” โทโมะงอนที่แก้วไม่ยอมชวนตัวเองอยู่คนเดียว
“ก็พี่เข้าออกบ้านแก้วอยู่ทุกวันจนบ้านแก้วจะเป็นบ้านพี่อีกหลังแล้วเนี่ย” แก้วตอบกลับไปส่วนพวกเพื่อนๆที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวกันก็พลอยหน้าแดงไปด้วย
“นี่!! พวกแกเป็นไรเขินอะไรกัน” แก้วถาม
“เข้าออกบ้านแก้วทุกวัน > < อ้ายยย ย ฉันกับพี่ป็อปยังไม่ขนาดแกเลยยัยแก้ว” ฟางตอบ
“ก็บ้านฉันกับบ้านพี่โทโมะใกล้กันเดินไปก็ถึงแล้วนิ๊ หรือไม่จริงที่พี่มาบ้านแก้วทุกวัน!! ! ห๊ะ!! พี่โทโมะ”
“ไม่รู้สิ๊ ฮ่าๆๆ ๆ บ้านแก้วก็คือบ้านพี่ ส่วนบ้านพี่ก็คือบ้านแก้ว เพราะเราเป็นคนๆเดียวๆกัน> <” โทโมะฉวยโอกาสทันทีที่แก้วเขินก็รวบเอวแก้วเข้ามากอดไว้แน่น
“โอ้ยยย มดกัดอีกแล้วอะเฟย์” เขื่อนบอก
“เฟย์ว่าตอนนี้มดหนีไปหมดแล้วหละ ดูโน่นสิ๊ ” เฟย์ชี้ไปที่กวินที่กำลังเดินมาทางแก้วแล้วกระชากไหล่แก้วให้ออกจากโทโมะ
“แก้ว มานี่!!! !” กวินดึงแก้วให้ออกไปคุยกันที่อื่นแต่โทโมะไม่ยอม
“มึงจะเอาแฟนกูไปไหน” โทโมะถาม
“นี่แก้วเป็นแฟนกับมันแล้วหรอ” กวินถาม
“ใช่!! ! กวินไม่มีสิทธิ์ในตัวแก้วอีกต่อไปแล้ว ออกไปจากชีวิตแก้วซะที” แก้วเผลอตะคอกกวินเข้าไปทำให้กวินตกใจไม่น้อย
“แก้ว!!! ฟังกวินพูดก่อนสิ๊ กวินขอโทษที่ทำกับแก้วแบบนั้นกวินแค่....ไม่อยากเห็นคนที่กวินรักไปรักกับคนอื่นที่ไม่ใช่กวิน”
“นี่หรอรักของนาย นายมันแก่ตัวที่สุด เสียแรงที่เคยไว้ใจนายเชื่อใจนายแต่ต่อไปนี้ความไว้วางใจที่แก้วเคยมีให้กวินมันคงกลับมาเป็นเดิมยากนะ”
“นายไปซะเถอะกวิน แก้วเค้ารักพี่โทโมะ แล้วพี่โทโมะเค้าก็รักแก้ว นายจะทำร้ายจิตใจแก้วมันไปถึงไหน” ฟางถามกวิน
“เอาเถอะ กวินจะรอวันที่แก้วเลิกกับมันแล้วกัน กวินไปแล้วนะแก้ว กวินรอแก้วอยู่นะ” กวินกำลังจะเดินไปแต่แก้วรั้งมือไว้ก่อน
“แก้วไปจับมือมันทำไม” โทโมะถาม
“โอ๋ๆๆ อย่าหึงสิ๊คุณพ่อเดี๋ยวคุณแม่ไม่รักเลยนิ๊ ” แก้วหยิกแก้มโทโมะเบาๆแล้วหันหน้ามาคุยกับกวินต่อ (โชว์ความหวานให้เค้าดูว่างั้น?? > <)
“กวินอย่ารอแก้วเลย แก้วรักพี่โทดมะแก้วจะหยุดอยู่ที่เค้า แก้วรักใครไม่ได้แล้ว แก้วเชื่อว่ากวินต้องเจอคนที่ดีกว่าแก้วแน่นอน”
“ก็ได้แก้ว กวินจะไปเรียนต่อที่อเมริกา อีก 5 ปีกว่าๆถึงจะกลับไม่ก็อยู่ตลอดชีวิตเลย” กวินตอบ
“อ้าววว ว แล้วแก้วจะได้เจอกวินมั้ยเนี่ย”
“ได้เจอสิ๊ งานแต่งแก้วกวินจะมาแน่นอน มีความสุขมากๆนะ ส่วนเกินคนนี้ยอมแพ้กับความรักของนาย” แล้วกวินก็เดินหน้าเศร้าออกไป
“^^ พี่แฟนเป็นอะไรไป...” แก้วหันมาเจอโทโมะที่ทำหน้างออยู่
“.........” เงียบ
“เอ่อ...พี่โทโมะงอนอะไรแก้วอ่า...T^T ฮืออออออ อ ” แก้วแกล้งทำเป็นจะร้องไห้โทโมะเลยหันมามอง
“ไม่งอนก็ได้ๆๆๆ ๆ แก้วอะ” ในที่สุดก็ต้องยอมจนได้
“เย่ๆๆๆๆๆๆ ๆ” แก้วก็รีบโผลเข้ากอดโทโมะ โดยมีกวินยืนแอบดูทั้งคู่อยู่
ทางด้านของกวิน
“เค้าคงจะรักกันจริงๆสินะ นายนั่นคงดูแลแก้วได้เราคงไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วมั้ง ลาก่อนนะ.....เพื่อนรัก”
ด้านของโทโมะแก้ว
“ฮ่าๆๆๆๆ ๆ...พี่โทโมะ ไม่เล่นๆๆๆ พี่ป็อปช่วยแก้วด้วย อ้ากกกกก”
“จะหนีไปไหนแก้ว มานี่เลย”
“หนีไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีคนเจ้าเล่อย่างพี่!!!”
1 ปีต่อมา
แก้วได้เรียนจบแล้ว ส่วนโทโมะก็มีธุรกิจโรงแรม ไร่องุ่นที่เขาใหญ่ เป็นของตัวเองและตอนนี้โทโมะก็กำลังสร้างบ้านติดกับไร่องุ่นของตัวเองเพื่อเป็นของขวัญวันแต่งงานให้กับแก้วแต่เขาเก็บเรื่องสร้างบ้านไว้เป็นความลับไม่บอกกับแก้ว
เรื่องนี้จะจบแล้วนะๆๆๆๆ ๆ ขอโทษ(อีกแล้ว) ที่หายตัวไปเลย แบบว่าไม่ว่างมาอัพให้เลย
อีกตอน หรือสองตอนก็จะจบแล้วเดี๋ยวคืนนี้ไม่ก็พรุ่งนี้เราจะมาอัพให้นะ ถ้าเม้นให้นะ 5555
ต้องมีข้อต่อรองกันก่อนนนน น
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ