เมื่อไหร่ "เธอ" จะรู้ใจตัวเอง

ตอนที่ 1
ตอนนี้ผมก็กำลังนั่งมองหาหญิงสาวที่ผมมองมาตลอด แต่เอ๊ะ!!นี่ก็จะเข้าเรียนแล้วทำไมยังไม่มาอีกนะ ไม่ต้องสงสัยครับ ผมโทโมะเอง^^ ผมกำลังนั่งอยู่กับ ป็อปปี้ เขื่อน อยู่ครับ สองคนนั้นกำลังนั่งเม้ากันอยู่ส่วนผมหรอนั่งมองว่าเมื่อไหร่แก้วจะเข้ามาในมหาลัยซักทีนะสิ มาแล้วๆๆๆๆ  แต่....เธอเดินมากับไอ้กวินอีกแล้วนะสิ๊แล้วก็เดินไปนั่งที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะของเธอที่มีเฟย์ฟางนั่งอยู่แล้ว เห้อออออออออ...
“เห้ย!! ไอ้โมะๆๆ ไอ้โทโมะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”  เขื่อนตะโกนใส่หูผมเต็มๆเลย จะตะโกนทำไมว่ะ หูแทบแตก!!
“อะไร!!!!!!! จะตะโกนทำไมเล่า - -”
“ก็แกมัวแต่จ้องแก้วอยู่ได้ จ้องให้ท้องเลยปะหละ- -+” ไอ้ป็อปอีกคน นี่ประชด??
“ได้ก็ดีดิ๊ว่ะ!! แค่มองเค้สยังไม่มองชั้นเลยจะให้ทำอะไรอย่างนั้นเค้าคงให้แหละ”
“แกนิ๊ก็ เห้อออออออออ อ เข้าไปคุยกับน้องเค้าดิ๊ว่ะ นั่งมองงี้เค้าคงจะรู้หรอก” เขื่อนพยายามที่จะปลอบโทโมะอยู่
“ระวังตัวไว้เหอะ ถ้าช้ากว่านี้แกอาจจะเสียน้องเค้าไปก็ได้นะเว่ย พวกฉันเตือนแกแล้วนะ ไอ้โมะ” ป็อปปี้พูดจบก็เดินขึ้นไปที่คณะของตัวเองกับเขื่อนปล่อยผมไว้คนเดียว -___- ??
+ มาที่ฝั่งแก้วบ้าง +
“ยัยแก้ววันนี้มีสอบอ่านหนังสือยังเนี่ย” ฟางถามแก้วด้วยความที่รู้ว่าแก้วขี้เกียจ
“เออว่ะ ยังเลยเมื่อวานดูหนังกับพี่กิ่งเพลินอ่ะ” นั่น!! ลืมอ่านจนได้แล้วฉันจะทำข้อสอบได้มั้ยเนี่ยยยยย ยัยแก้วเอ้ยย
“เห้ย!! แกกินข้าวมายังแก้ว” เฟย์ถาม
“กินกับกวินมาแล้วๆๆ^^”
“นี่ฉันถามจริงเหอะ แก 2 คนเป็นอะไรกัน” คำถามของฟางช่างจึกมาก ตรงมากจริงๆ จนชั้นกับกวินหันหน้ามามองกันเลย ตลกจริงจะเป็นไรหละก็เพื่อนนะสิ๊ - -
“ทำไมถามงั้นอ่ะ  เราเป็นเพื่อนกันเนอะกวิน เนอะๆๆ ^^” ฉันตอบแล้วเอามือไปคล้องคอกวินให้เฟย์ฟางดู
“เอ่อ....ใช่แหละๆๆ 5555”
“เออๆๆ ไปๆๆเข้าเรียนแล้วเก็บของๆเฟย์เก็บถุงขนมเฟย์ไปทิ้งด้วย” ฟางหันไปบอกเฟย์
วันนี้ผมก็เลิกเรียนบ่าย 3 แต่แก้วเลิกบ่าย 3โมงครึ่ง รอๆๆๆ ผมเหมือนโรคจิตเลยเนอะ - -แต่ที่ผมทำไปเพราะผมชอบแก้วนะอย่าเพิ่งเข้าใจผิดกัน
....ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว.....(อยู่ดีๆเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น)
“(ฮัลโหล ไอ้โมะแกอยู่ไหนว่ะ หน้าคณะแก้วป่ะ)” ป็อปปี้ถามอย่างรู้ทัน
“เออดิ๊ ทำไมอ่ะ”
“วันนีไปกินติมร้านXXXX กัน พวกของแก้วก็ไป ฉันจะไปจีบฟางส่วนไอ้เขื่อนจีบเฟย์ไปนะๆๆ แก้วก็ไปแกจะไปป่าวว่ะ”
“เห้ย!! ไปๆๆๆๆ”
“งั้นเจอกันที่ร้านไอติมนะเว่ยมาตอนนี้เลยๆๆฉันอยากเห็นแกกับแกเป้นแฟนกันเดี๋ยวพวกชั้นจะช่วยเว่ย”
@ ร้านไอติม
“เห้ยไอ้โมะทางนี้” เขื่อนโบกมือเรียกผมที่เพิ่งเปิดประตูเข้ามาในร้าน
“แก้วยังไม่มาหรอ”
“แล้วแกเห็นปะหละ”
“กวนตีนหรอว่ะไอ้เขื่อน แล้วมีไรว่ามาดิ๊ แล้วที่จะช่วยอะป็อป”
“อ่อ ฉันจะบอกแกว่าเดี๋ยวพวกของแกจะเข้ามาในร้านแล้วฉันกับเขื่อนจะไปคุยๆกับเฟย์ฟาง ส่วนแกก็หาเรื่องอะไรคุยกับน้องเค้าไปนะ”
“นั่นๆๆ มาแล้วเว่ยๆๆพร้อมนะๆๆ”  แก้วมาแล้ว> < พอพวกผมคุยจบพวกผมก็รอให้พวกของแก้วสั่งไอติมกันก่อนแล้วพวกเค้าก็นั่งหัวเราะกันดูมีความสุขจังแต่ที่ดูขวางหูขวางตาก็คือไอ้กวิน อีกแล้วจะมาทำไมว่ะ แต่วันนี้แหละ ผมจะเข้าไปจีบแก้ว ไม่นานนักไอ้ป็อปปี้กับไอ้เขื่อนก็ลากเก้าอี้เข้าไปนั่งใกล้ๆน้องเค้าด้วยแล้วดูเหมือนว่าเฟย์กับฟางจะดูเกร็งๆนะ 5555 แต่แก้วนี่หน้าเหวอได้น่ารักมาก แล้วผมหละ?? ผมก็เอาบ้างสิ๊ > <
“เอ่อ สวัสดีครับน้องแก้ว”
“อะ....คุณเป็นใครค่ะ” นี่คือคำทักทายของแก้วT T
“คือพี่ชื่อโทโมะครับ”
“อ่อ ค่ะ : ) แล้วพี่มีธุระอะไรกับแก้วรึป่าวค่ะ”
“คือพี่จะถามว่า....”
“อะ แฮ่มๆๆๆ ” ไอ้กวินขัดอีกแล้ว
“กวิน!! - -”
“อะไรแก้ว ไอติมมาแล้วกินกันเถอะเดี๋ยวเราป้อนนะ อะ อ้ามมม อ้าปากสิ๊แก้ว”
“ปัญญาอ่อนและกวิน พอเลยๆแก้วกินเองได้” และฉันก็แย่งช้อนจากมือนกวินมาตักไอติมกินเองโดยไม่สนใจใครเลย แต่เอ๊ะ !! ยัยฟางกับยัยเฟย์หายไปกับนาย 2 คนนั้นแล้ว แต่...ช่างเถอะ
“..............”  ในเวลาที่แก้วกินไอติมอยู่คนเดียวแก้วคงไม่รู้สิ๊นะ ว่าผมกับไอ้กวินมองหน้ากันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อกันอยู่แล้ว ประมาณว่าฆ่าได้ฆ่าแล้ว
“..............” มอง
“...............” มอง
“..............” มองจน..
“นี่กวินเฟย์ฟางหายไปไหนอ่ะ” แก้วพูดขึ้นทำให้ 2 คนหันหน้าหนีกัน
“ไปกับพี่ป็อปปี้กับพี่เขื่อนนะ”
“เอ่อ เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะอย่าเพิ่งไปไหนนะแก้ว”
“ทำไมต้องรอด้วยหละ แล้วมีมายุ่งอะไรกับแก้วด้วย!!!” แก้วพูดกระแทกน้ำเสียงด้วยความโมโหเพราะเธอรำคาญโทโมะที่มาตามตื้อเธออยู่ได้
“ที่พี่ยุ่งเพราะพี่...เอ่อ....เอาน่าซักวันพี่จะบอก” แล้วผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำ อันที่จริงผมไม่ได้เข้าหรอกผมเดินไปหลบมุมยืนดูแก้วกับกวินผมอยากรู้ว่าเค้าจะพูดว่าอะไรผมรึป่าว พอผมดูไปเรื่อยๆผมก็ต้องรีบออกมาจากมุมนั้นทันทีเพราะกวินมันพูดแต่ผมไม่ตกใจเท่าคำตอบของแก้ว
“เอ่อ...แก้ว...คือเราชอบแก้วนะ”
“แล้ว!!??”
“ทำไมแก้วเย็นชากับกวินแบบนี้หละ”
“ก็เราคิดกับกวินแค่เพื่อนนะสิ๊”
“เพื่อนก็เปลี่ยนเป็นแฟนได้นิ๊”
“งั้นแก้วจะลองคบกับกวินดูก็ได้แต่สำหรับความรู้สึกของแก้ว แก้วไม่แน่ใจนะว่ามันจะเปลี่ยนจากคำว่าเพื่อนได้มั้ย”
“ได้สิ๊แก้ว ขอบคุณมากนะ> <”
“ไม่ได้นะ!!! แก้วจะเป็นแฟนกับมันไม่ได้!!” โทโมะเดินเข้ามา
“ทำไมหละพี่ไม่ได้เป็นอะไรกับแก้วซะหน่อยทำไมแก้วจะคบกับกวินไม่ได้”
“ก็เพราะ....พี่รักแก้วไง....พี่รักแก้วมานานแล้วนะ”
“พี่หยุดทำตัวน่ารำคาญซักทีเหอะ แก้วรำคาญ ”
“ไม่ พี่หยุด และก็จะไม่มีวันหยุดรักแก้ว และต่อไปนี้แก้วเตรียมรับมือไว้ให้ดีเพราะพี่จะตามตื้อแก้ว ตามจีบแก้วพี่จะทำให้แก้วรักพี่ให้ได้ คอยดู!!!!!!!!!!”  พูดจบผมก็เดินออกมาจากร้านทันที
“O___O!!!”
 
สนุกมั้ยอ่ะ เม้นด้วยนะๆๆๆ ถ้าไม่เม้นเราจะไม่อัพต่อแล้วนะ T T