สรุปรักยัยตัวร้ายกะนายตัวแสบ

เสียงนาฬิกาดังเป็นสัญญาณเตือนเมื่อเวลาล่วงมาถึงบ่าย

หญิงสาวลืมตาขึ้น สิ่งแรกที่เห็นคือใบหน้าของชายคนรักที่หลับใหลอยู่ วงแขนของเขาโอบรัดร่างเธอไว้แนบชิดเสียจนใบหน้าแทบชนกัน

“โมะ โมะตื่นได้แล้ว” หญิงสาวสะกิดเรียกคนรักที่ยังขี้เซาไม่ยอมตื่น

“ ยังไม่หายง่วงเลย นอนต่ออีกหน่อยนะ “ ชายหนุ่มพูดเสียงออดอ้อนทั่งที่ยังไม่เผยนัยตาออกมา

“ แก้วจะไปซื้อของ พรุ่งนี้คุณแม่กลับมาแล้ว จะให้แก้วไปคนเดียวหรือไง”

“ โอเคครับ โมะตื่นแล้ว ใครจะให้ที่รักไปข้างนอกคนเดียวกัน เดี๋ยวมีใครแย่งไปทำไง” ชายหนุ่มกอดหญิงสาวจากด้านหลังพลางซบใบหน้ากับแผ่นลังเนียน

.

.

.

.

สินค้ามากมายที่ถูกจัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบเหมาะแก่การเลือกซื้อและสะดวกต่อการจับจ่าย ภายในห้างสรรพสินค้าชื่อดัง คงไม่ต้องบอกเรื่องราคาและคุณภาพที่ได้

หญิงสาวเดินเลือกซื้ออาหารสดและเครื่องปรุงต่างๆตามชั้นวางของที่บรรจุสินค้าเต็มเนื้อที่ โดยมีชายหนุ่มร่างสูงเป็นคนเข็นรถใส่ของที่เลือกตามไปติดๆ ถึงทั้งคู่จะมีเวลาอยู่ด้วยกันไม่มาก แต่ก็เพียงพอสำหรับการทำกิจกกรรมต่างๆร่วมกันไม่ว่าจะเป็นการทำอาหาร การท่องเที่ยวเป็นบางครั้งคราว หรือเรื่องอื่นๆ

“ โมะ เอาเนยถั่วไหม แก้วว่าที่ห้องมันหมดแล้วนะ “ หญิงสาวหันไปถามคนรักที่กำลังหยิบสินค้าบริโภคอีกด้าน

“ แก้วนี่รู้ใจจัง เอาสิครับถ้าไม่มีอะไรไว้ทาขนมปังจะให้โมะเอาแก้วกินแทนเนยมั้ยล่ะ”

“ ไอบ้า ลามปามใหญ่แล้วนะ” หญิงสาวพูดฉุดๆ เขากล้าเอาเรื่องแบบนี้มาพูดข้างนอกได้อย่างไร แต่เห็นใจเธอบ้างไหม

^^^^^^^น่าอายที่สุดู^^^^^^^^^^

“ เอายาคุมแผงนึงค่ะ “ หญิงสาวบอกพนักงานขายยา

“ นี่ค่ะ 60บาทค่ะ “ จ่ายเงินเสร็จก็ออกมารอชายหนุ่มที่กำลังจ่ายค่าอาหารและของใช้อยู่

“ แก้วซื้ออะไรมา “ ชายหนุ่มถามหญิงสาวเพราะเห็นยุงยาในมือของเธอ

“ ยาคุมไง “ หญิงสาวตอบ ถึงจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนรักกันที่ยังเป็นนักศึกษาอยู่ แต่เรื่องอย่างนี่ไม่สมควรเกิดขึ้นในทางประเพณี หญิงไทยต้องรักนวลสงวนตัว แต่ในเมื่อยินยอมพร้อมใจจะเป็นของเขา และยอมให้เกิดเรื่องแบบนี้ เธอก็ควรระมัดระวัง

“ จะกินทำไมล่ะครับ โมะอยากมีลูกแล้วอะแก้ว “ ชายหนุ่มทำหน้ามุ่ยก่อนที่จะโดนหญิงสาวฟาดมือเรียวไปที่แขน

“ โมะ จะบ้าเหรอเรายังเรียนอยู่ ขืนแก้วท้องขึ้นมามีหวังพ่อแม่แก้วรับไม่แน่ๆ” เธออธิบายเหตุผลให้คนรักจอมดิ้อฟัง

“ ยังไงก็ต้องแต่งงานกันมีลูกก่อนไม่เห็นเป็นไร “

“ แก้วจะมั่นใจได้ยังไงว่าเราเรียนจบแล้ว โมะยังรักแก้วอยู่ อย่าพึ่งสร้างข้อผูกมัดด้วยการเอาชีวิตของผู้บริสุทธิ์ที่ไม่รู้อะไรเลยมาเกี่ยวพันถอะนะ รอให้เราเรียนจบ ทำงานสักปี สองปี ให้โมะกับแก้วพร้อมก่อน ถึงตอนนั้นเราจะมีลูกคงไม่สาย อย่างน้อยหาประสบการณ์การทำงาน และเราพร้อมที่จะดูแลเขาก่อน แก้วจะยอมมีให้นะค่ะโมะ” หญิงสาวอธิบายให้คนรักฟัง ถึงจะไม่ค่อยพอใจกับข้อเสนอของหญิงสาวเท่าไร แต่เหมือนที่เธอบอก รอให้พร้อมก่อน

ถึงตอนนั้นเขาจะพร้อมเป็นทั้งหัวหน้าครอบครัว สามีและทำหน้าที่ของพ่ออย่างเต็มภาคภูมิ

แก้วแวะเอาของไปเก็บที่บ้านใหญ่ซึ่งเป็นบ้านของครอบครัวเธอสำหรับทำอาหารต้อมรับพ่อแม่ของเธอและคนรัก ซึ่งแน่นอนทั้งสองครอบครัวต้องกลับมาพร้อมกัน ก่อนจะชวนคนรักกลับคอนโดก่อนจะทำอาหารจานโปรดให้เขาทานก่อนที่ชายหนุ่มจะสอนการบ้านให้กับนักเรียนตัวน้อยสุดที่รักของเขา

กินเวลาไปพอสมควรก่อนที่ทั้งสองจะเข้านอนรอการมาของรุ่งอรุณอีกครั้งพร้อมกัน

ชายหนุ่มกอดรัดร่างบางไว้แนบอก ส่วนเธอก็ซบอกแกร่งของเขาก่อนที่จะดำดิ่งสู่ห้วงนิททาไปพร้อมกัน

 ...........................................................................................................................

สวัสดีรีดเดอร์ที่รอเราทุกๆคน อันเนื่องมาจากไม่ค่อยมีเวลา การบ้านเยอะ เรียนเยอะและอะไรเยอะๆ จึงมาอัพไม่ได้นานนนนนนนนนนนนนนนนนมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ช่วงนี้อาจจะอัพบ่อยได้ประมาณ ทุกวันศุกร์ยามค่ำคืนอย่างนี้ ช่วยติชมและติดตามด้วยนะค่ะ