Cafe in love รักครั้งนี้ไม่เลี่ยนแน่นอน !

@ honey cafe ~
 ร้านนี้เป็นร้านขนมเค้กเล็กๆไม่ใหญ่มากเพราะพึ่งเปิดได้ไม่นานมี ชาย-หญิง คู่หนึ่งเป็นเจ้าของร้านร่วมกัน
><
" แก้วค้าบบบ~" ร่างสูงที่ชื่อ " โทโมะ" เรียกชื่อแฟนสาวของเขาที่พึ่งคบกันได้แค่ปีกว่าๆ
" อะไรเล่า ! -3- ไม่ต้องมายุ่งกับแก้วเลยนะพี่ไปหายัยสาวผมลอนตรงนั้นเลย ชิ้ว~! " ร่างบางงอลกับการ
กระทำของชายหนุ่มที่เขาเดินไปกระหนุงกระหนิงกับแม่สาวผมลอนที่เป็นลูกค้า
" โธ่แก้วของพี่~  พี่จะกล้าไปนอกใจยอดหยาหยีของพี่ได้ยังไงละจ้ะ นั้นนะก็แค่ลูกค้าเองน้าแก้วนะหึงพี่
หรอ ^_^ " ร่างบางถึงกับหน้าแดงเลยทีเดียวเพียงคำว่า " หึง" ที่ชายหนุ่มพูด
" บ้าเซ่~ ใครเขาจะไปหึงพี่กันเล่าไม่คุยด้วยแล้ว! ไปทำงานดีกว่าวันนี้มีงานบริษัทต่อไม่ใช่รึไง " ร่างบาง
ตอบเฉไฉ อันที่จริงไอ้งานบริษัททั้งเขาไม่ต้องเข้าไปทำก็ได้แต่เพราะ พ่อและแม่ของเขาอยากให้
ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนที่อีกไม่นานก็จะเรียนจบแล้ว สืบทอดกิจการต่อจากพวกเขา
" หยาหยีของพี่~ หายโกรธพี่แล้วใช้ม้าาาา " ร่างสูงอ้อนร่างบางอย่างเอาเป็นเอาตาย
" ไม่บอก ! " ร่างบางพูดแล้วก็ออกจากหลังร้านไปทำงานทันที
 
 
@ หน้าร้าน
" อ้าว แก้วใช่ไหม ? "
" เฮ้ย ! พี่เขื่อน >< มาได้ไงอ่า " ร่างบางตอบพี่ชายคนสนิทที่เรียนอยู่มหาลัยปี 4 ส่วนเธอก็พึ่งเข้าปี 1
หมาดๆ
" พี่มานั่งรถเล่นแล้วอยากทานอะไรพอดีแลยแวะนะ ไม่คิดนะเนี่ยว่าแก้วจะเป็นเจ้าของร้านไปแล้ว *o* 
มากอดหน่อยสิจ้ะน่องสาว >.,< " เมื่อเขื่อนพูดจบก็กอดน้องสาวทันที
" อะแฮ่มๆ " ร่างสูงที่เดินเข้ามาพอดีแล้วเห็นภาพที่ไม่ควรจะเห็นก็ถึงกับหึงอย่างแรง !
" ไอ้โมะอะไรติดคอแกอีกวะ -- "  เขื่อนมาถึงก็กวนร่างสงทันทีเพราะ เขาก็แบชอบร่างบางอยูแต่ร่างสูงมา
แย่งไปพอดี
" อ๋อเปล่าหรอก ~ ฉันแค่จะมาพาว่าที่ภรรยาไปทานอาหารกลางวันเท่านั้นเอง "  พอร่างสูงพูดจบก็เอามือ
หนากอดเอวเล็กๆของร่างบางทันที
" พี่โทโมะ ! ทำอะไรเนี่ยไม่อายคนอื่นรึไง " ร่างบางกระซิบถามร่างสูงด้วยอารมณ์ที่เกือบโมโห
" ไม่จ้ะ " ร่างสูงตอบแล้วพาร่างบางเดินออกจากร้านไปที่รถทันที
 
 
" พี่เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย ! " ร่างบางถามขณะที่ร่างสูงกำลังขับรถ
" หึงไงครับ !!!! " ร่างสูงพูดอย่างอารมณ์เสีย แต่กลับทำให้ร่างบางถึงกลับอารมณ์ดีขึ้นมา
" พี่ก็รู้แก้วนะไม่ได้รักพีเขื่อนสักหน่อย ! ถึงแม้พี่เขาจะชอบแก้ว " ร่างบางตอบอย่างอายๆ
" ... " ร่างสูงไม่ตอบอะไรได้แต่ขับรถ ตอนแรกเขากะว่าจะพาร่างบางไปกินอาหารแต่ตอนนี้อารมณ์มันไม่
พาไปเขาจึงเลี้ยวรถกลับบ้านทันที
" พี่โทโมะแก้วหิวข้าวเราไปทานข้าวกันเหอะน้าาา ~ " ร่างบางอ้อน
" ไม่กิน ! กลับบ้าน " ร่างสูงพูดอย่างโมโห ร่างบางก็รู้แล้วด้วยว่าถ้าร่างสูงโกรธขึ้นมาเมื่อไหร่อะไรก็
ห้ามไม่ได้ยกเว้น ถ้าเธอง้อเขาเขากจะหายทันที
 
ฉันต้องง้อพี่หรอ T^T ~~
 
ร่างบางก็ไม่รู็จะง้อยังไงดีเพราะเธอไม่เคยง้อเขามาก่อนมีแต่เขามาง้อเธอ
เมื่อถึงบ้านร่างสูงปิดประตูดัง " ปั้ง ! " แล้วเดินเข้าไปในบ้านทันที
" โห่! พี่จะโกรแก้วไปถึงไหนนะ ! " ร่างบางพูดแล้วเดินตามร่างสูงเข้าไปในบ้าน
ร่างบาเดินเข้าไปในบ้านแล้วพบว่าร่างสูงกำลังนั่งอยู่บนโซฟากำลังดู " การ์ตูน " อยู่ ~ 
 
เอาวะ ! ง้อก็ง้อ ร่างบางคิดในใจ
 
" พี่โทโมะหาpโกรธแก้วเหอะน้าาาาา ~~~~~ T^T "
" ... " ร่างสูงไม่ตอบแต่สายตาจ้องไปที่โทรทัศน์
" พี่โทโมะสุดหล่อ ~~ "
" ... " ไม่ตอบ
ร่างบางเขถิบตัวเขาไปใกล้กลับร่างสูงและ
" จุ๊บ ! " ร่างปากเอาริมฝีปากของตัวเองไปประกบกับริมฝีปากของร่างสูง
" หายโกรธแก้วยัง >< "
" หายแล้ว ขออีกทีน้าา~ "  
 
โห้ไอ้พี่บ้าได้คืบเอาศอกเลยนะ >o<
 
" ไม่เอาแล้ว -///- " ร่างบางถึงกับเขิน เพราะเธอไม่เคบทำแบบนี้กับใครมาก่อน
" ถ้าทำแล้วเดี๋ยวพาไปกินข้าว *O* "
" เออก็ได้ ! " ร่างบางพูดแล้วก็หอมแก้มร่างสูงไปทีนึง
" ฟอด ~ "
" ไปได้แล้ววววว !!!! " ร่างบางพูด
" ค้าบบบ ที่รัก "
----------------------------------------------------------------------------
ขอแค่นี้ก่อนนะ >< พาทหน้าจบแล้ว 555
ช่วงนี้เบื่อๆ อยากเจอความรักกับเขาบ้าง 555 >o<
เม้นสักนิดนะ ^-^