ถ้าไม่รัก อย่าให้ความหวัง

 
้ถ้าไม่รัก อย่าให้ความหวัง
  
แก้ว - ไอบ้าโทโมะ
    แก้ววิ่งมาพร้อมตะโกนเรียกโทโมะ
โทโมะ - เห้ยระวัง
แก้ว - อะไร ว้าย
               ตุ๊บ
โทโมะ - 5555+
แก้ว ขำนักรึไง
โทโมะ - ใช่ เอ๊ย เปล่า
แก้ว - เจ็บอ่ะ
โทโมะ - บอกว่า ให้ระวัง
 โทโมะจับแก้วให้ลุกขึ้น
แก้ว - ขอบใจนะ
โทโมะ - อือ
แก้ว(คิด) นายกำลังให้ควาหวังชั้นรึป่าวเนี่ย
โทโมะ - ระวังหน่อยสิ คนเค้าเป็นห่วงนะ
แก้ว  - ห่วงชั้นด้วยเหรอ
โทโมะ - ห่วงสิT^T
แก้ว(คิด) จริงอะ ห่วงจิงอะ >_<
โทโมะ - ไปหาที่นั่งสิ
แก้ว - เออ
โทโมะ - เออ จะกลับบ้านรึยัง
แก้ว - จะกำลังจะกลับอะดิ เจอนายเลยทัก
โทโมะ - เดี๋ยว ชั้นไปส่ง
แก้ว - อย่าเลยเกรงใจ
โทโมะ - เจ็บขาอยู่นี่
แก้ว(คิด) อยากเจ็บตลอดเลย>_<
แก้ว - ก็ได้
โทโมะ - ป่ะเดี๋ยวพยุง
แก้ว - ไม่ต้อง
แก้วลุกขึ้น
แก้ว - โอ๊ย!
โทโมะ - พูดไม่ฟัง
โทโมะพยุงแก้วไปที่รถ
แก้ว - ขับเร็วดิ
โทโมะ - เหยีบแล้วนะ
แก้ว - อีกดิ ช้าอะ
โทโมะ - ได้
แก้ว - อ้ากกกก

ป้าบ
โทโมะ - โอ้ยเจ็บนะ เด๋ียวรถก็็ควำหรอก
แก้ว - ชิชะ
โทโมะ - เออน่า
  ณบ้านแก้ว
กิ่ง - แก้วกลับบ้านช้ามากไปไหนมาเนี่ย อ้าวน้องโทโมะ
โทโมะ - ดีครับ
แก้ว - กลับบ้านไปเลย
โทโมะ -  เออ
ในบ้านแก้ว
กิ่ง - แม่วันนี้น้องโทโมะมาส่งยัยแก้วด้วยอะ
แม่มล - จริงเหรอลูก ชอบเขาทำไมไม่บอกเค้าไปล่ะ
แก้ว - ไม่เอาอะแม่ เสียฟรอมหมด
กิ่ง - จร้าๆๆแม่คนฟรอมดี
แก้ว -  ไม่คุยด้วยแล้ว
แก้ววิ่งขึ้นไปข้างบนบ้าน
แม่มล - ระวังนะลูก
แก้ว - คร้า
  โครม
แก้ว - โอ๊ย
แม่มล - ไหวไหมเนี่ยลูกชั้น
ในห้องของแก้ว
แก้ว - ไว้พรุ่งนี้ชั้นจะบอกนายแล้วกันนะ
    วันรุ่งขึ้น
แก้ว - ทิ้งเค้าซ่ะ ทิ้งเค้าซ่ะ ถ้าไม่รักก็เขี่ยทิ้งไป
รมณ์ดีจริงๆ
     มุมหนึ่งของโรงเรียน
แก้ว - ชั้นต้องบอกนายให้ได้ แต่ เอ๊ะนั้นคัยอะ
แก้วแอบดูอยู่
หวาย - พี่โทโมะจ๋าหวายอยากได้นาฬิกา
โทโมะ - เออเดี๋ยวพี่ซื้อให้แต่อย่าไปบอกใครนะ
โดยเฉพาะแก้ว
หวาย - ได้ อย่าลืมนะ มาหอมหน่อย
โทโมะ - อ่ะ
โทโมะยื่นแก้มให้หวายหอม
แก้ว - ชั้นเข้าใจแล้ว ที่ผ่านมาชั้นมันบ้าคิดไปเองคนเดียว
แก้ววิ่งไปพร้อมกับปาดน้ำตาที่ไหลรินลงมา
ตอนพักเที่ยง
โทโมะ - กินข้าวกันแก้ว
แก้ว - ชั้นไม่หิว

แก้วเดินผ่านโทโมะไปอย่างไม่สนใจ
โทโมะ - เปนไรหว่าคนอุตสาเปนห่วง(ยังไม่รู้ตัวอีก)
             1อาทิตย์ต่อมา
โทโมะ - แก้ว
แก้ว - …
โทโมะ - แก้วเปนอะไรเรียกก็ไม่ตอบรู้ไหมคนเค้าเปนห่วงนะ
แก้้ว -ห่วงเหรอ
         เพี๊ย
โทโมะ - เธอตบชั้นทำไม
แก้ว -  นายเอาเวลาของนายไปห่วงแฟนนายเหอะ ถ้าไม่ได้รักชั้นก็อย่ามาให้ความหวังชั้น
โทโมะ - แฟนชั้นไม่มีแฟน
แก้ว - แล้วที่ยัยหวายอะไรนั่นหอมแก้มนาย
โทโมะ - 555+
แก้ว - นาขำรึงัย
โทโมะ - ขำมาก  ก็ยัยหวายเป็นน้องสาวชั้น
แก้้ว - อะไรนะจิงอะ
โทโมะ - พูดเนี่ยหึงใช่ป่ะ
แก้ว - หึงอารายเปล๊า
หวาย - พี่โทโมะนาฬิกาาหวายอยู่ไหน
โทโมะ - เออพี่ลืมสนิทเลย
หวาย - ไม่รุแล้วหวายจะบอกคนที่ชื่อแก้วว่าพี่
โทโมะ - Stop
หวาย - พี่ชอบเค้า
แก้ว - น้องพูดจริงเหรอ
หวาย - แล้วพี่เป็นคัยมาอยู่ตรงนี้ได้งัย
แก้ว(คิด) ชั้นยืนอยู่ก่อนหล่อนอีก
แก้ว - พี่ชื่อแก้ว และยืนอยู่นานมากแล้ว
หวาย - อุ๊ย  หวายไม่เอานาฬิกาแล้วนะ
 หวายรีบวิ่งออกไป
แก้ว - ว่างัยนายอะ
โทโมะ - คือชั้นอยากเข้าห้องน้ำไปก่อนนะ
แก้ว - เดี๋ยวไม่ต้องไป
โทโมะ - เออยอมรับว่าชั้นชอบเธอเป็นห่วงตลอดเวลา
แก้วจะเดินออกไป
โทโมะ - ให้ชั้นบอกรักแล้วเดินหนีง่ายไปมั้ง
แก้ว - นายจะทำอะไร
โทโมะดึงแก้วเข้ามาจูบ
แก้ว - อุ๊บ อ่อยอั้นอะ(ปล่อยชั้นนะ)
โทโมะยิ่งจูบแก้วเข้าไปอีกโทโมะสอดลิ้นตัวเข้าไปในปากของแก้ว
 แก้ว - อ่อย อ้า(ปล่อยน้า) ครอก

โทโมะ - ยัยนี่เป็นลม ตัวร้อนจี๋เลย
โทโมะอุ้มแก้วไปที่ลายจจอดรถแล้วขับรถออกไป
       ณ บ้านโทโมะ
โทโมะ - หวายเอาผ้ากับน้ำอุ่นขึ้นให้พี่หน่อย
หวาย - เห้ยนี่น้องนะไม่ใช่คนใช้
โทโมะ - เธอทำใหเแก้วเปนไข้อะ(โยนความผิดหน้าด้านๆเลยโมะ)
หวาย -เออก็ได้
 ในห้องโทโมะ
โทโมะค่อยวางแก้วลงบนเตียงอย่าช้าๆ(คิดไรกันรู้นะ)
หวาย - อ่ะพี่ โทโมะ
โทโมะ -เปลี่ยนเสื้อผ้าให้แก้วด้วย
หวาย - คร้าๆ ออกไปข้างนอกเลยไป๊ไอพี่จอมหื่น
โทโมะ - พี่นะเว้ย
 เวลาผ่านไป
แก้ว(คิด) ตัวมันเบาเว้ยเห้ย
แก้วก้มดูตัวเองพบว่าใส่ชุดนอนผู้หญิงตัวใหญ่อยู่
แก้ว -กรี๊ดๆๆๆ
โทโมะ - เปนอารายกรี๊ดซ่ะดังเชียว
แก้ว - ไอคนฉวยโอกาส
โทโมะ - ชั้นเปล่าน้าชุดนั้นยัยหวายเปลี่ยให้
แก้ว - อ้าวเหรอ
โทโมะเดินเข้ากอเแก้วแล้วพูดว่า
โทโมะ - ชั้นสัญญาว่าจะรักเธอคนเดียวตลอดไปเลย
แก้ว - โม้อีกอะ
โทโมะ - สัญญาจริงๆๆ
แก้ว -จริงนะ
โทโมะ - จริงสิ
ทั้งสองเกี่ยวก้อยสัญญาพร้อมการประทับริมฝีปากเพื่อเป็นการสัญญา
           ****     THE END     ***