ถ้าไม่รัก อย่าให้ความหวัง

 

้ถ้าไม่รัก อย่าให้ความหวัง

  

แก้ว - ไอบ้าโทโมะ

    แก้ววิ่งมาพร้อมตะโกนเรียกโทโมะ

โทโมะ - เห้ยระวัง

แก้ว - อะไร ว้าย

               ตุ๊บ

โทโมะ - 5555+

แก้ว ขำนักรึไง

โทโมะ - ใช่ เอ๊ย เปล่า

แก้ว - เจ็บอ่ะ

โทโมะ - บอกว่า ให้ระวัง

 โทโมะจับแก้วให้ลุกขึ้น

แก้ว - ขอบใจนะ

โทโมะ - อือ

แก้ว(คิด) นายกำลังให้ควาหวังชั้นรึป่าวเนี่ย

โทโมะ - ระวังหน่อยสิ คนเค้าเป็นห่วงนะ

แก้ว  - ห่วงชั้นด้วยเหรอ

โทโมะ - ห่วงสิT^T

แก้ว(คิด) จริงอะ ห่วงจิงอะ >_<

โทโมะ - ไปหาที่นั่งสิ

แก้ว - เออ

โทโมะ - เออ จะกลับบ้านรึยัง

แก้ว - จะกำลังจะกลับอะดิ เจอนายเลยทัก

โทโมะ - เดี๋ยว ชั้นไปส่ง

แก้ว - อย่าเลยเกรงใจ

โทโมะ - เจ็บขาอยู่นี่

แก้ว(คิด) อยากเจ็บตลอดเลย>_<

แก้ว - ก็ได้

โทโมะ - ป่ะเดี๋ยวพยุง

แก้ว - ไม่ต้อง

แก้วลุกขึ้น

แก้ว - โอ๊ย!

โทโมะ - พูดไม่ฟัง

โทโมะพยุงแก้วไปที่รถ

แก้ว - ขับเร็วดิ

โทโมะ - เหยีบแล้วนะ

แก้ว - อีกดิ ช้าอะ

โทโมะ - ได้

แก้ว - อ้ากกกก

ป้าบ

โทโมะ - โอ้ยเจ็บนะ เด๋ียวรถก็็ควำหรอก

แก้ว - ชิชะ

โทโมะ - เออน่า

  ณบ้านแก้ว

กิ่ง - แก้วกลับบ้านช้ามากไปไหนมาเนี่ย อ้าวน้องโทโมะ

โทโมะ - ดีครับ

แก้ว - กลับบ้านไปเลย

โทโมะ -  เออ

ในบ้านแก้ว

กิ่ง - แม่วันนี้น้องโทโมะมาส่งยัยแก้วด้วยอะ

แม่มล - จริงเหรอลูก ชอบเขาทำไมไม่บอกเค้าไปล่ะ

แก้ว - ไม่เอาอะแม่ เสียฟรอมหมด

กิ่ง - จร้าๆๆแม่คนฟรอมดี

แก้ว -  ไม่คุยด้วยแล้ว

แก้ววิ่งขึ้นไปข้างบนบ้าน

แม่มล - ระวังนะลูก

แก้ว - คร้า

  โครม

แก้ว - โอ๊ย

แม่มล - ไหวไหมเนี่ยลูกชั้น

ในห้องของแก้ว

แก้ว - ไว้พรุ่งนี้ชั้นจะบอกนายแล้วกันนะ

    วันรุ่งขึ้น

แก้ว - ทิ้งเค้าซ่ะ ทิ้งเค้าซ่ะ ถ้าไม่รักก็เขี่ยทิ้งไป

รมณ์ดีจริงๆ

     มุมหนึ่งของโรงเรียน

แก้ว - ชั้นต้องบอกนายให้ได้ แต่ เอ๊ะนั้นคัยอะ

แก้วแอบดูอยู่

หวาย - พี่โทโมะจ๋าหวายอยากได้นาฬิกา

โทโมะ - เออเดี๋ยวพี่ซื้อให้แต่อย่าไปบอกใครนะ

โดยเฉพาะแก้ว

หวาย - ได้ อย่าลืมนะ มาหอมหน่อย

โทโมะ - อ่ะ

โทโมะยื่นแก้มให้หวายหอม

แก้ว - ชั้นเข้าใจแล้ว ที่ผ่านมาชั้นมันบ้าคิดไปเองคนเดียว

แก้ววิ่งไปพร้อมกับปาดน้ำตาที่ไหลรินลงมา

ตอนพักเที่ยง

โทโมะ - กินข้าวกันแก้ว

แก้ว - ชั้นไม่หิว

แก้วเดินผ่านโทโมะไปอย่างไม่สนใจ

โทโมะ - เปนไรหว่าคนอุตสาเปนห่วง(ยังไม่รู้ตัวอีก)

             1อาทิตย์ต่อมา

โทโมะ - แก้ว

แก้ว - …

โทโมะ - แก้วเปนอะไรเรียกก็ไม่ตอบรู้ไหมคนเค้าเปนห่วงนะ

แก้้ว -ห่วงเหรอ

         เพี๊ย

โทโมะ - เธอตบชั้นทำไม

แก้ว -  นายเอาเวลาของนายไปห่วงแฟนนายเหอะ ถ้าไม่ได้รักชั้นก็อย่ามาให้ความหวังชั้น

โทโมะ - แฟนชั้นไม่มีแฟน

แก้ว - แล้วที่ยัยหวายอะไรนั่นหอมแก้มนาย

โทโมะ - 555+

แก้ว - นาขำรึงัย

โทโมะ - ขำมาก  ก็ยัยหวายเป็นน้องสาวชั้น

แก้้ว - อะไรนะจิงอะ

โทโมะ - พูดเนี่ยหึงใช่ป่ะ

แก้ว - หึงอารายเปล๊า

หวาย - พี่โทโมะนาฬิกาาหวายอยู่ไหน

โทโมะ - เออพี่ลืมสนิทเลย

หวาย - ไม่รุแล้วหวายจะบอกคนที่ชื่อแก้วว่าพี่

โทโมะ - Stop

หวาย - พี่ชอบเค้า

แก้ว - น้องพูดจริงเหรอ

หวาย - แล้วพี่เป็นคัยมาอยู่ตรงนี้ได้งัย

แก้ว(คิด) ชั้นยืนอยู่ก่อนหล่อนอีก

แก้ว - พี่ชื่อแก้ว และยืนอยู่นานมากแล้ว

หวาย - อุ๊ย  หวายไม่เอานาฬิกาแล้วนะ

 หวายรีบวิ่งออกไป

แก้ว - ว่างัยนายอะ

โทโมะ - คือชั้นอยากเข้าห้องน้ำไปก่อนนะ

แก้ว - เดี๋ยวไม่ต้องไป

โทโมะ - เออยอมรับว่าชั้นชอบเธอเป็นห่วงตลอดเวลา

แก้วจะเดินออกไป

โทโมะ - ให้ชั้นบอกรักแล้วเดินหนีง่ายไปมั้ง

แก้ว - นายจะทำอะไร

โทโมะดึงแก้วเข้ามาจูบ

แก้ว - อุ๊บ อ่อยอั้นอะ(ปล่อยชั้นนะ)

โทโมะยิ่งจูบแก้วเข้าไปอีกโทโมะสอดลิ้นตัวเข้าไปในปากของแก้ว

 แก้ว - อ่อย อ้า(ปล่อยน้า) ครอก

โทโมะ - ยัยนี่เป็นลม ตัวร้อนจี๋เลย

โทโมะอุ้มแก้วไปที่ลายจจอดรถแล้วขับรถออกไป

       ณ บ้านโทโมะ

โทโมะ - หวายเอาผ้ากับน้ำอุ่นขึ้นให้พี่หน่อย

หวาย - เห้ยนี่น้องนะไม่ใช่คนใช้

โทโมะ - เธอทำใหเแก้วเปนไข้อะ(โยนความผิดหน้าด้านๆเลยโมะ)

หวาย -เออก็ได้

 ในห้องโทโมะ

โทโมะค่อยวางแก้วลงบนเตียงอย่าช้าๆ(คิดไรกันรู้นะ)

หวาย - อ่ะพี่ โทโมะ

โทโมะ -เปลี่ยนเสื้อผ้าให้แก้วด้วย

หวาย - คร้าๆ ออกไปข้างนอกเลยไป๊ไอพี่จอมหื่น

โทโมะ - พี่นะเว้ย

 เวลาผ่านไป

แก้ว(คิด) ตัวมันเบาเว้ยเห้ย

แก้วก้มดูตัวเองพบว่าใส่ชุดนอนผู้หญิงตัวใหญ่อยู่

แก้ว -กรี๊ดๆๆๆ

โทโมะ - เปนอารายกรี๊ดซ่ะดังเชียว

แก้ว - ไอคนฉวยโอกาส

โทโมะ - ชั้นเปล่าน้าชุดนั้นยัยหวายเปลี่ยให้

แก้ว - อ้าวเหรอ

โทโมะเดินเข้ากอเแก้วแล้วพูดว่า

โทโมะ - ชั้นสัญญาว่าจะรักเธอคนเดียวตลอดไปเลย

แก้ว - โม้อีกอะ

โทโมะ - สัญญาจริงๆๆ

แก้ว -จริงนะ

โทโมะ - จริงสิ

ทั้งสองเกี่ยวก้อยสัญญาพร้อมการประทับริมฝีปากเพื่อเป็นการสัญญา

           ****     THE END     ***