{SF} รักนะค่ะ {Love }
Tonpalm
3) Love special part
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความSpecial Part
วันรับปริญญา
"แก้วจ๋าาาาาาา"โทโมะเรียก
"ว่าไง ??"แก้วถามขณะที่กำลังจับชุดครุยให้เข้าที่
"แก้วรับเสร็จแล้วมาเจอกันที่ตรงนี้นะ"โทโมะพูด
"ทำไมอ่ะ ??"แก้วถาม
"เดี๋ยวโทโมะจะพาไปที่ที่นึง"โทโมะพูด
"ที่ไหน ?"แก้วถาม
"ไม่บอก เดี๋ยวก็รู้เอง"โทโมะพูดแล้ววิ่งไป
เสร็จพิธีมอบใบปริญญา
"แก้วๆ รอนานมั้ย ?"โทโมะถาม
"ไม่หรอก"แกว้ตอบ
"งั้นเราไปกันเถอะ แขกรอกันนานแล้วมั้งเนี้ย"โทโมะพูด
"ห๊ะ ? อะไรแขกๆนะ"แก้วถาม
"อ๋อออ ไม่มีไร ไปเหอะเดี๋ยวสาย"โทโมะพูดแล้วจูงมือแก้ววิ่งไปที่รถ
ณ โรงเเรมแห่งหนึ่ง(ไม่ใช่ม่านรูดนะ)
"แก้วๆ เข้ามานี้ๆ"โทโมะพูด
"ไปไหน ?"แก้วถาม
"เข้าไปเถอะน่าาา เดี๋ยวเฟย์ฟางก็เข้ามาแปปนึง"โทโมะพูดแล้วเดินออกไป
"เห๋ ?? อะไรของเค้าเนี้ย ?"แก้วบ่น
"แก้ววววว มาแล้วๆ"ฟางพูด
"อ้าวว แล้วทำไมพวกแกแต่งตัวงี้อ่ะ ไปงานแต่งใครเนี้ย ?"แก้วถาม
"เอาน่า ช่างเหอะเดี๋ยวแกก็รู้ แกมาแต่งตัวดีกว่า"เฟย์พูด
"แต่งตัว ???"แก้วพูดแบบ งงๆ
"ใช่นะสิ แกต้องไปเพราะงานนี้แกเป็นนางเอก"ฟางพูด
"นางเอก ?"แก้วถามทวน
"พี่ฟางงง!"เฟย์เตือน
"โทษทีๆ งานแต่งคนนี้แกรู้จักเป็นอย่างดีเลยล่ะ"ฟางพูด
"หรอ ? ใครอ่ะ ? ฟางหรอ ?"แก้วถาม
"จะบ้าหรอ ? ถ้างานแต่งฉันฉันจะมานั่งแต่งตัวให้แกแบบนี้หรอ ?"ฟางพูด
"นั้นนะสิ"แก้วพูด
"ช่างเหอะ เสียเวลามามากเกินไปล่ะ แต่งตัวๆ"ฟางพูด
ผ่านไป 30 นาที
แก้วก็แต่งตัวเสร็จอยู่ในชุดราตรีสีขาว ผมเกล้าขึ้น(ทรงที่แต่งเป็นเจ้าหญิงในเอ็มวีนั้นแหละ)
"เดี๋ยวๆ เฟย์ฟาง ทำไมชุดฉันมันเว่อร์ๆยังไงไม่รู้ อย่างกะไปเป็นเจ้าสาวซะเอง อย่างงี้มันไม่เกินหน้าเกินตาเจ้าสาวหรอ ?"แก้วถามด้วยความสงสัย
"ไม่หรอกๆ"เฟย์ตอบ
"จะเกินหน้าเกินตาได้ไง ก็มันนั่นแหละที่เป็นเจ้าสาว ฮิฮิ"เฟย์กระซิบกับฟาง
"2 คนนี้กระซิบอะไรกัน มันไม่ดีหรอ งั้นฉันเปลี่ยนนะ"แก้วพูด
"ป่าวๆ สวยแล้วๆ ไปๆออกไปข้างนอก"ฟางพูด
เมื่อมาถึงหน้างาน...
"แก้วๆฉันเข้าไปในงานก่อนนะ เดี๋ยวแกมากับพ่อแกนะ"ฟางพูด
"เดี๋ยวๆ ทำไมต้องฉันกับพ่อ งานนี้มันแปลกๆแล้วนะ"แก้วพึมพำ
"แก้วๆ"ชายหนุ่มวัยหลางคนพูดขึ้น
"อ้าว!ป๊า โหวันนี้มาซะหล่อเชียวนะ"แก้วพูด
"แน่นอน งานสำคัญทั้งที ไปไปเข้าไปในงานได้แล้ว"ป๊าแก้วพูด
"โอเคค่ะ"แก้วพูดแล้วกำลังเดินเข้าไปคนเดียวแต่..
"เดี๋ยวก่อนรอป๊าด้วย คล้องเขนป๊าเค้าไป ป๊ากลัวหลง"ป๊าแก้วพูด
"มาแปลกนะเนี้ย จะหลงได้ไง ป๊าเป็นเอามากนะเนี้ย"แก้วพูดแต่ก็เดินมาคล้องแขนพ่ออยู่ดี
"ป๊าเรานั่งโต๊ะไหนอ่ะ ?"แก้วถามพลางมองหาโต๊ะ
"นั่งข้างหน้าน่ะลูก ป่ะ"ป๊าแก้วพูดแล้วเดินนำแก้วไป
"และตอนนี้เจ้าสาวก็ได้เดินเข้ามาอยุ่ในงานแล้วนะครับ ขอเชิญตัวเจ้าบ่าวไปพาเจ้าสาวมาด้วยเลยครับ"พิธีกร(ป็อปปี้)
"อ้าว ป็อปเป็นพิธีกรแสดงว่างานนี้คนที่แต่งก็คือคนที่เรารู้จักจริงๆด้วย แล้วโทโมะไปไหนนะ ?"แก้วพูดพึมพำพลางถามหาแฟนหนุ่ม
"แก้ว"
"อ้าวโทโมะ แต่งตัวซะหล่อเลยไปไหนมา มานั่งด้วยกันสิ"แก้วพูด
โทโมะก็นั่งลงแต่ไม่ได้นั่งที่เก้าอี้แต่คุกเข่าไปกับพื้นแทนพร้อมยิ้มกล่องกำมะหยี่
สีแดงขึ้นมา
"แก้ว แต่งงานกับผมนะ"โทโมะพูดพร้อมเปิดกล่องนั้นขึ้นมา
ปรากฏว่าเป็นแหวนแต่งงาน
"O.O"แก้วอึ้ง
"นะครับ แต่งงานกับผมนะ"โทโมะพูด
"นี้ ทำอะไรไม่ปรึกษากันเลยนะ"แก้วพูด
"ปรึกษาก็ไม่เซอร์ไพร์สน่ะสิ สรุปว่าแต่งมั้ย ?"โทโมะถาม
"ไม่แต่งจะนั่งอยู่อย่างนี้แล้วยื่นมือมาให้แบบนี้มั้ยล่ะ ?"แก้วพูด
จริงๆแล้วแก้วน่ะยื่นมือไปรอตั้งแต่โทโมะพูดว่าขอแต่งงานครังแรก
แล้วแต่โทโมะไม่ทันสังเกตุ
"เอาล่ะครับ ตอนนี้เจ้าบ่าวของเราได้พาตัวเจ้าสาวมาแล้วนะครับ ขอเสียงปรบมือ คุณวิศว และคุณจริญญาหน่อยครับ"ป็อปปี้พูด
แปะๆๆๆๆๆๆๆ
"นี้ถ้าแก้วไม่ตอบตกลงจะทำไงเนี้ย ?"แก้วกระซิบถามระหว่างเดินมา
"ไม่รู้สิ ไม่ได้คิดเพราะโทโมะคิดว่าแก้วต้องตอบตกลงอยู่แล้ว"โทโมะพูด
"ทำไมมั่นใจจัง"แก้วถามอย่างสงสัย
"ไม่ รู้สิ เพราะใจเรามันสื่อถึงกันได้มั้ง ก็ใจเรามันเป็นใจดวงเดียวกัน เพราะใจเรามันหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันตั้งแต่เราตกลงป็นแฟนกันแล้วล่ะมั้ง
โทโมะรู้สึกยังงั้น"โทโมะพูดด้วยแววตาจริงจัง
"บ้าาา >///
"บ้าแล้วรักมั้ย ?"โทโมะถาม
"รักสิ ไม่รักไม่แต่งงานด้วยหรอกจะบอกให้"แก้วพูด
"โทโมะก็รักแก้วเหมือนกันนะครับ รักนะครับ"โทโมะพูด
"รักเหมือนกันค่ะ"แก้วพูด
"เอาล่ะครับให้บ่าวสาวของเราเผยความในใจต่อกันดีกว่านะครับ เอาให้คนในงานนี้ รับรู้กันไปเลย"ป็อปปี้พูด
"เริ่มจากเจ้าบ่าวก่อนเลยนะครับ"ป็อปปี้พูด
"ครับ ก่อนอื่นก็ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่แก้วดวยนะครับที่ยอมให้ผมดูแลแก้ว ผมสัญญาเลยครับว่าจะไม่ทำให้แก้วเสียใจแน่นอนครับ
ส่วนแก้ว แก้วรู้มั้ย ? ว่าแก้วคือคนเดียวที่อยู่ในใจโทโมะ แก้วคือคนเดียวที่โทโมะรัก
แก้วคือทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ และแก้วเปรียบเสมือนหัวใจและอากาศของโทโมะถ้าโทโมะขาดแก้วไปโทโมะคงอยู่บนโลกนี้
ไม่ได้ รักแก้วมากนะ"โทโมะพูดพร้อมกับมองตาของแก้วมือสองคนนี้ประสานกันตลอดเวลาที่โทโมะพูด
ความอบอุ่นจากความรักที่ผ่านมายังมือทำให้แก้วได้รู้ว่าโทโมะรักแก้วมากแค่ไหน
พอโทโมะพูดจบก็มีเสียงปรบมือมากมาย
"พูดซะซึ้งเลย ต่อไป ถึงเวลาของเจ้าสาวเราบ้างแล้วครับ"ป็อปปี้พูด
"ค่ะ ก็ต้องขอขอบคุณที่ป๊าม๊าเลี้ยงแก้วมาจนโตขนาดนี้ จากนี้ป๊าม๊าไม่ต้องห่วงแล้วนะค่ะเพราะแก้วมีคนดูแลแล้ว
ขอบคุณคนบนฟ้าที่ทำให้แก้วได้มาเจอกับผู้ชายคนนี้ ผู้ชายคนนี้คือคนที่แก้วรัก และจะรักตลอดไปโทโมะเองก็เปรียบเสมือนหัวใจของแก้ว
ที่แก้วขาดไม่ได้ แก้วขอบคุณที่โทโมะรักแก้ว โทโมะรู้มั้ย ? ว่าโทโมะเป็นคนที่แก้วอยากใช้ชีวิตด้วยมากที่สุด
แล้วโทโมะรู้มั้ย ? ว่าแก้วอยากให้โทโมะเป็นคนแรกและคนสุดท้ายที่แก้วจะรัก แก้วไม่รู้ว่าโทโมะคิดเหมือนกันมั้ย ?
แก้วอาจจะไม่หวานเหมือนใครๆ แต่แก้วมีสิ่งเดียวที่ให้โทโมะได้คือ หัวใจของแก้วดวงนี้
และแก้วเองก็อาจจะไม่ใช่ผู้หญิงที่น่ารักเหมือนใครหลายๆคน แต่แก้วก็ได้รับสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตก็คือโทโมะ
จากนี้ไม่ว่าจะเป็นยังไง โทโมะสัญญากับแก้วได้มั้ย ? ว่าเราจะอยู่ข้างกันตลอดไป"แก้วพูดพร้อมกับหันหน้าไปทางโทโมะ
แต่แก้วก็ต้องตกใจเพราะน้ำตาของลุกผู้ชายตอนนี้มันไหลลงมาอาบที่แก้มทั้ง 2 ข้างของชายอันเป็นที่รัก
"แก้ว โทโมะสัญญา ใครหลายๆคนอาจบอกว่าคนอื่นน่ารัก แต่สำหรับโทโมะแก้วน่ารักที่สุด"โทโมะพูดจบก็ดึงตัวแก้วเข้ามากอด
ท่ามกลางเสียงปรบมือและน้ำตาแห่งความซึ้งใจของแขกหลายๆคน...
.......................................................................
เนื่องจากไรท์เตอร์จะไม่อยู่ 4 วัน
เลยมาอัพตอนพิเศษให้ซะเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
