ใจมันรัก คิดถึง ลืมไม่ลง TK TOMO KAEW
3) ผมก็เหมือนกัน...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โทโมะ! ยังรักพี่เเก้วใช่มั๊ย" เฟย์เอ่ยถามแฟนหนุ่มอย่างผิดหวัง ก่อนจะเบือนหน้าหนี
"พี่...ขอโทษนะเฟย์ พี่คิดว่า..พี่ลืมแก้ว ไม่ได้"
"นั้น..พี่รีบๆ ไปขอโทษพี่เเก้วซะหล่ะ" เฟย์พูดก่อนจะยิ้มให้โทโมะ"ฝากบอกพี่เเก้วด้วยว่า เฟย์จะไปเรียนต่อที่อังกฤษ"
"ทำไม เฟย์..."
"เฟย์อยากให้คนรักกันอยู่ด้วยกันมากกว่่า จิงมั๊ยเขื่อน" เฟย์พูดแล้วมองไปทางเขื่อน
"อย่าบอกนะว่า เฟย์กับเขื่อนเป็น"
"อย่างที่โทโมะคิดนั้นแหละ"
"นั้น ขอบคุณนะเฟย์" โทโมะพูดก่อนจะเดินไปหาแก้ว แต่..
"เดี๋ยว"
"ทำไมเฟย์"
"สร้อยอะ" เฟย์พูดก่อนจะแกะสร้อยคออกจากตน แล้วให้โทโมะ "สร้อยนี้ มันไม่เหมาะกับฉันนายเอาไปให้แก้วสิ"
"อืม ขอบคุณนะเฟย์"
.
.
.
ป่านนี้เฟย์กับโทโมะคงจู๋จี๋กันอยู่สินะ ใช่สิ ใครเขาจะมาสนใจเราล่ะ
"ฉันไง" ท ท โทโมะ
"นายรู้ได้ไงว่าฉันคิดอะไร"
"ฉันเก่งไง" อัยบ้าาา
"-0-"
"บอกให้ก็ได้ เพราะฉันใช้ภาษาใจดูเธอไง" โทโมะพูดยิ้มๆ ก่อนจะคุกเข่าลง "ฉันขอโทษ"
"หืม - -"
"ฉันรัก...เธอ"
"-[]-"
"พูดจริง"
"เฟย์หล่ะ อย่าบอกนะว่านายทิ้งเฟย์ เพื่อนฉันน่ะ นายมาหลอกเพื่อนฉันทำไมกั.."
"ฉันไม่ได้หรอก เพื่อนเธอน่ะหรอกฉัน เพื่อนเธอมีแฟนแล้ว"
"แล้วทำไม.."
"เฟย์น่ะ อยากให้เราสองคนคบกัน เหมือนเดิม"
"ไม่"
"ฉันก็นึกอยู่แล้วหล่ะ"
"ไม่ปฏิเสธตังหาก โวยย!"
ทันทีที่ได้ยินโทโมะวิ่งมากอดแก้วทันที ก่อนที่ทั้งสองจะมองตากันแล้วรักกันเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นมา
.
.
.
"โทโมะถามไรหน่อยสิ"
"ทำไมคับ คนสวย"
"ก็ทำไมตอนนั้นถึงเลิกกับแก้วล่ะ"
"ตอนนั้นคนที่แอบชอบแก้ว คนที่เป็นนักเลงน่ะมันขู่พี่"
"แล้วพี่ก็ยอมเนี่ยนะ"
"ก็มันมีพวกเยอะอะ"
"พี่นี่ก็ ใช้ไม่ได้เลย"
"เอาน่า แต่ตอนนี้ใครทำอะไรแก้วนะ พี่จะสัดมันน่วมเลย"
"รักพี่จังเลย"
"พี่ก็รักเธอ...ยัยน่ารัก ของพี่"
-------—------------—--------- END
ขอขอบคุณสำหรับคนที่ตามอ่านนะคะ
อย่าลืมเม้น+โหวตคะ ใครไม่ทำขอให้ป๊าม๊าไม่รักน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ