นิยายเพลง ใช่เธอ It’s you

.
.
รอยยิ้มที่ฉันรักไม่มีวันเปลี่ยน…และรักตลอดไป...
.
ระหว่างทางที่รถเคลื่อนตัวไปตามทางสู่เลนส์ถนน ฉันกับป๊อปปี้ก็ไม่ได้คุยกันต่างเงีบยตลอดทาง  แต่ฉันสังเกตเห็นเขาแอบมองฉันบางเวลา… เฮ้อ ~ มันคงไม่เหมือนเดิมแล้วสินะ.. ฉันทำเรื่องน่าอายไว้นิ..
บางครั้งฉันเกือบฆ่าตัวตายเพราะไอ่เรื่องน่าอายนะสิ รัก..รัก..รัก ฉันเกือบฆ่าตัวตายเพราะความรัก..ที่โดนปฏิเสธ
แต่..ก็เอาเถอะ  แค่นี้ฉันก็เกลียดตัวเองมากพอล่ะ  ฉันจะต้องเปลี่ยนแปลงเป็นฟางคนใหม่..คนที่เข้มแข็ง
กึก !!~  เอ๊ะ  จอดรถทำไมยังไม่ถึงบ้านฉันซักหน่อย
“ป๊อป  นายจอดรถทำไมยังไม่ถึงบ้านฉันซักหน่อย” ฉันหันไปถามป๊อปปี้
“ขอเวลาฉันอยู่อย่างนี้ซักพักเถอะ..นะ”  ป๊อปปี้หันมาพูดเสียงหน่ายแกมอ้อนวอน  ฉันเพียงพยักหน้ารับ
  ฉันมองออกไปทางนอกกระจกรถ  ฉันคิดว่ามันคงเป็นสวนสาธารณะนะ มีสวนหย่อมเล็กใหญ่ปะปนกันไป มีกลุ่มพุ่มไม้ ดอกไม้
คละแบบกันไป  มองแล้วมันช่างสบายตาจังเลย…
“ฟาง…”  จู่ ๆป๊อปปี้ก็เรียกฉัน
“หืม(?)” ฉัน
“ฉันไม่รู้นะว่าตอนนี้ความรู้สึกเธอเปลี่ยนแปลงอะไรไปบ้าง..ตลอดระยะเวลา2ปี ที่เราไม่ได้เจอหน้ากัน”
“…” ป๊อปกำลังจะพูดเรื่องอะไรเนี่ย..
“ตั้งแต่วันนั้น..วันที่ไอ่โมะมาบอกว่าเธอไปแล้ว...ฉันยอมรับ..ฉันเสียใจ  ฉันแค่อยากจะบอกว่า..ฉันขอโทษ”
“…”
“ ..ฉันโง่เองที่ปล่อยให้ผู้หญิงอย่างเธอต้องเจ็บปวด  และวันนี้ฉันได้เข้าใจแล้วล่ะ ..เมื่อได้เจอเธออีกครั้ง   มันอาจจะดูน้ำเน่าหรือสมเพชนะที่ฉันจะมา..ขอโทษเธอตอนนี้…แต่ฉันขอเธออะไรซักอย่างได้มั๊ย..”
“อะ..อะไร..” ฉันตอบ  ตอนนี้ฉันรู้สึกกระอักกระอ่วนใจแปลก ๆ หน้าแดงและก็ร้อนผ่าวที่ขอบตาด้วย..
“ฉัน..อยากจะขอเธอให้โอกาสฉันซักครั้ง..โอกาสที่จะได้เป็นคนปกป้องเธอ โอกาสที่จะดูแลเธอ  และโอกาสที่จะรักเธอ”
“…..”
..ได้มั๊ย..หรือจะให้ฉันพิสูจน์ความจริงใจออกมาก็พอ..”
“ปะ..ป๊อป…”  ฉันรู้สึกได้เลยว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉัน..เขากำลังเจ็บปวด.. และความเสียใจที่ฉันจากไปเมื่อคราวนั้น..
“ฉัน…คิดถึงเธอ..ฉัน..รักเธอนะ..ฟาง..แม้ว่าตอนนี้จิตใจเธอจะเปลี่ยนแปลงหรือไม่..แต่..ฉันรักเธอ..เธอคือคนที่ใช่สำหรับฉันตลอดเวลา…ทุกลมหายใจ” 
“…ฮึก ๆ ปะ..ป๊อป..ฮือ  ๆ ทำไมนะ..นาย  ฮึก  มาบอกฉันตอนนี้ ฮือ ๆ”  ไม่ฉันไม่เก็บไว้แล้วน้ำตา .. ปล่อยมันออกซะยัยฟาง
เขารักแกแล้ว ..แกได้ยินมั๊ย..เขารักแกแล้ว..
“ฉัน..ไม่กล้า..ตอนนั้น..ฉันสับสน.. ขอโทษนะ..ฟาง..”
“ฉันเข้าใจนาย.. แต่นายไม่ต้องรอโอกาสหรือพิสูจน์อะไรทั้งนั้น..เพราะ..”
จุ๊บ..
ฉันโน้มตัวไปจูบมุมปากเขาเบาๆแล้วกระซิบว่า…
“ฉันจะรักนายตลอดไป (^^)..”
“จริง ๆ นะฟาง..ฉันรักเธอที่สุดเลย ..แม้ว่าบางครั้งจะทำให้เธอเสียใจ ..แต่ฉันก็จะรักเธอตลอดไป..ฉันสัญญา”
 และเราทั้งก็กอดกัน..
.
.
เราจะรักกันตลอดไป…ฉันสัญญา.. .
.
เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ… ตอบทุกคำถามของใจ…ใช่เธอ… คนเดียวที่ฉันมั่นใจ..ใช่เธอ… เธอคือคนพิเศษ ไม่ต้องการพิสูจน์..ได้แต่หยุดใจตรงนี้…  เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ…  คนที่ฉันรักคือใคร…ใช่เธอ… เธอรู้บ้างมั๊ย ใช่เธอทั้งนั้น…ก็ไม่รู้ในใจเธอนั้น ใช่ฉันบ้างรึเปล่า ....
.
.
 เราจะเป็นคนที่ใช่ของกันและกัน..ตลอดไป.
.
THE  END___________________________________________________________________
จบแว้ววว .. ขอโทษทุกคนด้้วยนะค่ะ ที่อัพนิยายช้า ..
พอดีไม่ค่อยว่างมาอัพเท่าไหร่ .. แต่ก็เนอะ เสร็จละ จบละ เจอกันเรื่องหน้าละกัน ^^
บ๊ายบาย ..