เค้ากับนายรักกัน..แล้วฉันมันคือใคร?

8.0

เขียนโดย mimiko

วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.58 น.

  3 session
  122 วิจารณ์
  9,484 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"พี่แบงค์""เป็นไงฟาง""คิดถึงพี่ค่า"kaew talk"มากอดทีสิ"จะแต๊ะอั๋งฟางหรอ"noๆคนนี้ฉันหวง ไปกอดคนนู้นโน่น"แล้วพี่ป็อปก็ชี้มาที่ฉัน"ไม่เอาอ่ะ กอดบ่อยแล้ว"ไม่จริง แต่ถ้ากอดคอน่ะใช่เลย= ="จริงอะพี่แบงค์"ยัยเฟย์คิดแผนชั่วร้ายไว้ในหัวแน่ๆไม่น่าไว้ใจ"จริงสิ" "กอดยังไงหรอ กอดให้ดูหน่อย"นั่นไง ยัยเฟย์T-Tfang talk555 ยัยเฟย์ช่างคิดแกล้งนะ ให้พี่แบงค์กอดเนี่ย อยากรู้นักแก้วจะเป็นยังไง"ได้ๆ"ฮิฮิ พี่แบงค์น่ะกอดยัยแก้วแบบชิวๆ แต่แก้วเนี่ยสิ ยืนแข็งแล้วหน้าแดงเลย"เฟย์สุดยอดเลยอะ คริๆ"ฉันหันไปกระซิบกับเฟย์"อยู่แล้ว เฟย์ซะอย่าง""ทุกคนหวายไปธุระก่อนนะ บาย"หวายไปแล้วหรอ เร็วจัง"บายๆ""พี่ก็ไปแล้วนะครับ ไว้เจอกันใหม่"หวายไปแก้วยังเฉยๆเลย แต่พอพี่แบงค์ไปเศร้าเลย"เค้กมาแล้วค่ะ"(พึ่งมาหรอ//mimiko)"นี่ไง เค้กช็อคโกแลตของแก้ว""แก้วไม่กินแล้ว""อ้าว ทำไมล่ะ""ไม่หิวแล้ว"อิ่มความเศร้าอะดิ"น่าเสียดายนะ กินดิ""พี่กินเองเถอะ ถ้าเสียดาย""ก็ได้ แต่แก้วกินด้วยกันสิ""ไม่กินแล้ว""ยังไม่ได้กินต่างหาก ชิมดิ อร่อยนะ""ไม่ก็ไม่ไง"อ้าว ยัยแก้วเดินออกจากร้านแล้ว"อ้าว พี่โมะจะไปไหน"เดินไปอีกคนแล้ว
kaew talkฮึ่ย อารมณ์เสีย พี่โมะจะมายุ่งอะไรด้วย แค่ไม่กินเค้กเอง คนที่อยากให้ยุ่งดันไม่ยุ่ง แต่คนที่ไม่อยากเนี่ยยุ่งจัง"เดี๋ยวแก้ว"ยังตามมาอีกหรอ"มีอะไร""เธอเป็นอะไรน่ะ""อย่ายุ่งได้ปะ ไปยุ่งกับหวายแฟนตัวเองสิ""ทำไมอะ ก็พี่เป็นห่วง"ทำไมฉันรู้สึกดีใจลึกๆ ทั้งที่เมื่อกี้ยังโมโหอยู่เลยนะ"แล้วทำไมต้องเป็นห่วง เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ"นี่ฉันถามคำถามอะไรเนี่ย ทำไมฉันรู้สึกว่าฉันจะเจ็บเอง"ตอนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกันหรอกสำหรับแก้ว แต่พี่น่ะอยากเป็นอะไรกับแก้วนะ"หมายความว่าไง"พี่พูดอะไรน่ะ รู้ตัวบ้างไหม""รู้สิ พี่รู้ตัวตลอดเวลา""งั้นแก้วคงแปลความหมายผิดอยู่""ถูกแล้ว พี่อยากเป็นคนรู้ใจของแก้วนะ ได้ไหม"เพรียะ!มือฉันไวเกินใจห้ามแล้ว ฉันเผลอตบพี่โมะ"พี่อย่าพูดแบบนั้นอีกนะ""ทำไม ก็พี่รักแก้วหนิ""เพราะพี่เป็นแฟนหวายไง พี่ต้องรักหวายแค่คนเดียวเท่านั้น""แล้วถ้าพี่บอกว่าในใจพี่ตอนนี้มีแต่แก้วล่ะ""ไม่ได้ไง พี่อย่ามารักแก้วเลย เพราะแก้วรักพี่แบงค์ ไม่ได้รักพี่!"แปะ แปะๆ!ฝนค่อยๆตกลงมา จากตกน้อยกลายเป็นตกมาก ฉันเปียกหมดแล้ว แต่มันดีตรงที่มันกลบน้ำตาที่ไหลออกมาได้"แต่เป็นไปไม่ได้หรอกแก้ว ก็แบงค์มันเป็นพี่ชายแก้วนะ" "ใครว่าล่ะ เค้าเป็นพี่ชายบุญธรรมฉัน ฉันมีสิทธิ์""งั้นหรอ""ใช่ อย่ามายุ่งกับแก้วอีก กลับไปรักหวายซะ"ฉันหันหลัง แล้วเดินไปอย่างไม่มีจุดหมาย พี่รู้ไหม ฉันเจ็บจังเลยกับคำพูดของฉันพี่ทำให้ฉันรู้อย่างนึงนะ ฉันรักพี่มาก ฉันรักพี่คนเดียว ไม่ใช่พี่แบงค์เลย...พี่คือรักแรกพบ
 
 
 
 
โอเค เย้ ไรเตอร์ได้อัพซักที ดีใจมากมาย
รีดเดอร์จ๋ามาอ่าน เม้น โหวตที ไรเตอร์แต่งเป็นไงติชมได้ เจอกันตอนหน้า(ที่ไม่รู้จะมีรึเปล่า)คับ จุ๊บ 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา