เค้ากับนายรักกัน..แล้วฉันมันคือใคร?

"พี่แบงค์"
"เป็นไงฟาง"
"คิดถึงพี่ค่า"
kaew talk
"มากอดทีสิ"จะแต๊ะอั๋งฟางหรอ
"noๆคนนี้ฉันหวง ไปกอดคนนู้นโน่น"แล้วพี่ป็อปก็ชี้มาที่ฉัน
"ไม่เอาอ่ะ กอดบ่อยแล้ว"ไม่จริง แต่ถ้ากอดคอน่ะใช่เลย= =
"จริงอะพี่แบงค์"ยัยเฟย์คิดแผนชั่วร้ายไว้ในหัวแน่ๆไม่น่าไว้ใจ
"จริงสิ"
"กอดยังไงหรอ กอดให้ดูหน่อย"นั่นไง ยัยเฟย์T-T
fang talk
555 ยัยเฟย์ช่างคิดแกล้งนะ ให้พี่แบงค์กอดเนี่ย อยากรู้นักแก้วจะเป็นยังไง
"ได้ๆ"ฮิฮิ พี่แบงค์น่ะกอดยัยแก้วแบบชิวๆ แต่แก้วเนี่ยสิ ยืนแข็งแล้วหน้าแดงเลย
"เฟย์สุดยอดเลยอะ คริๆ"ฉันหันไปกระซิบกับเฟย์
"อยู่แล้ว เฟย์ซะอย่าง"
"ทุกคนหวายไปธุระก่อนนะ บาย"หวายไปแล้วหรอ เร็วจัง
"บายๆ"
"พี่ก็ไปแล้วนะครับ ไว้เจอกันใหม่"หวายไปแก้วยังเฉยๆเลย แต่พอพี่แบงค์ไปเศร้าเลย
"เค้กมาแล้วค่ะ"(พึ่งมาหรอ//mimiko)
"นี่ไง เค้กช็อคโกแลตของแก้ว"
"แก้วไม่กินแล้ว"
"อ้าว ทำไมล่ะ"
"ไม่หิวแล้ว"อิ่มความเศร้าอะดิ
"น่าเสียดายนะ กินดิ"
"พี่กินเองเถอะ ถ้าเสียดาย"
"ก็ได้ แต่แก้วกินด้วยกันสิ"
"ไม่กินแล้ว"
"ยังไม่ได้กินต่างหาก ชิมดิ อร่อยนะ"
"ไม่ก็ไม่ไง"อ้าว ยัยแก้วเดินออกจากร้านแล้ว
"อ้าว พี่โมะจะไปไหน"เดินไปอีกคนแล้ว

kaew talk
ฮึ่ย อารมณ์เสีย พี่โมะจะมายุ่งอะไรด้วย แค่ไม่กินเค้กเอง คนที่อยากให้ยุ่งดันไม่ยุ่ง แต่คนที่ไม่อยากเนี่ยยุ่งจัง
"เดี๋ยวแก้ว"ยังตามมาอีกหรอ
"มีอะไร"
"เธอเป็นอะไรน่ะ"
"อย่ายุ่งได้ปะ ไปยุ่งกับหวายแฟนตัวเองสิ"
"ทำไมอะ ก็พี่เป็นห่วง"ทำไมฉันรู้สึกดีใจลึกๆ ทั้งที่เมื่อกี้ยังโมโหอยู่เลยนะ
"แล้วทำไมต้องเป็นห่วง เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ"นี่ฉันถามคำถามอะไรเนี่ย ทำไมฉันรู้สึกว่าฉันจะเจ็บเอง
"ตอนนี้ไม่ได้เป็นอะไรกันหรอกสำหรับแก้ว แต่พี่น่ะอยากเป็นอะไรกับแก้วนะ"หมายความว่าไง
"พี่พูดอะไรน่ะ รู้ตัวบ้างไหม"
"รู้สิ พี่รู้ตัวตลอดเวลา"
"งั้นแก้วคงแปลความหมายผิดอยู่"
"ถูกแล้ว พี่อยากเป็นคนรู้ใจของแก้วนะ ได้ไหม"
เพรียะ!
มือฉันไวเกินใจห้ามแล้ว ฉันเผลอตบพี่โมะ
"พี่อย่าพูดแบบนั้นอีกนะ"
"ทำไม ก็พี่รักแก้วหนิ"
"เพราะพี่เป็นแฟนหวายไง พี่ต้องรักหวายแค่คนเดียวเท่านั้น"
"แล้วถ้าพี่บอกว่าในใจพี่ตอนนี้มีแต่แก้วล่ะ"
"ไม่ได้ไง พี่อย่ามารักแก้วเลย เพราะแก้วรักพี่แบงค์ ไม่ได้รักพี่!"
แปะ แปะๆ!
ฝนค่อยๆตกลงมา จากตกน้อยกลายเป็นตกมาก ฉันเปียกหมดแล้ว แต่มันดีตรงที่มันกลบน้ำตาที่ไหลออกมาได้
"แต่เป็นไปไม่ได้หรอกแก้ว ก็แบงค์มันเป็นพี่ชายแก้วนะ"
"ใครว่าล่ะ เค้าเป็นพี่ชายบุญธรรมฉัน ฉันมีสิทธิ์"
"งั้นหรอ"
"ใช่ อย่ามายุ่งกับแก้วอีก กลับไปรักหวายซะ"ฉันหันหลัง แล้วเดินไปอย่างไม่มีจุดหมาย พี่รู้ไหม ฉันเจ็บจังเลยกับคำพูดของฉัน
พี่ทำให้ฉันรู้อย่างนึงนะ ฉันรักพี่มาก ฉันรักพี่คนเดียว ไม่ใช่พี่แบงค์เลย...พี่คือรักแรกพบ

โอเค เย้ ไรเตอร์ได้อัพซักที ดีใจมากมาย

รีดเดอร์จ๋ามาอ่าน เม้น โหวตที ไรเตอร์แต่งเป็นไงติชมได้ เจอกันตอนหน้า(ที่ไม่รู้จะมีรึเปล่า)คับ จุ๊บ