My Bunny ~

ตอนที่แล้วอีก 50% อัพแล้วน้าาาา

ใครยังไม่อ่านกลับไปอ่านเ้ด้อ ^^

---------------

"ฉันพาแก้วไปด้วยได้ใช่มั้ย?"
โทโมะเปิดปากสนทนากับเพื่อนๆอีก 4 คนที่ดูจะไม่เห็นด้วยที่เขาจะพาภรรยาตัวน้อยไปโลกมนุษย์ด้วย "ทีพวกแกยังพาเฟย์ฟางไปเลย ฉันก็แค่อยากพาแก้วไปบ้าง -3-"
"โอเคๆ แต่แกต้องดูแลแก้วเอง พวกเราช่วยแกไม่ได้หรอกนะ" ป๊อปปี้เอ่ยก่อนเขื่อนจะยิ้มกว้าง เขาคิดอะไรบางอย่างออก
"ก็ให้เฟย์ฟางช่วยดูแลแก้วสิ!"
"จริงด้วย"
ทั้งเขื่อนและโทโมะต่างลงความเห็นเหมือนกันว่าจะให้พากระต่ายสามตัวไปโลกมนุษย์กับพวกเขาด้วย
"แต่เราจะมัวเป็นห่วงยัยสามตัวนั้นจนทำภารกิจไม่สำเร็จนะ -_-" จงเบบอกหน้านิ่ง
"พาไปก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าถ้าหนึ่งในสามนั้นดื้อ ไม่เชื่อฟังฉันจะส่งกลับทั้งหมด!"
สุดท้ายป๊อปปี้ก็ใจอ่อน ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่คิดถึงภรรยาคนสวยของเขา ไม่ใช่ว่าจะใจร้ายกับคนอื่นๆ แต่การทำภารกิจนั่นสำคัญกับพวกเขามากเช่นกัน
.
.
.
"เฮ้ย!"
เคนตะร้องเสียงหลงเมื่อเห็นลุงคนหนึ่งท่าทางแปลกๆ และเขาก็จมูกดีต่อทุกคนที่มีจาก 'ป่าอสงไขย' ด้วย "ฉันว่าลุงคนนั้นมาจากป่าอสงไขยว่ะ"
"ลุงที่ขายก๋วยเตี๋ยวอ่ะนะ -[]-"
โทโมะหน้าเหวอไป เขาไม่ค่อยจะมีเซนส์ด้านนี้เท่าไหร่ แต่เขาจะมีประโยชน์มากที่สุดตอนวิ่งไล่จับเหยื่อนี่แหละ
"ลุงเขาทำตัวแปลกๆ"
จงเบขมวดคิ้วก่อนจะหลับตามองภาพนิมิตซึ่งมันคือพลังวิเศษของเขา ท่าจะให้ไล่ว่าแต่ละคนมีพลังวิเศษอะไรบ้างก็คง ..

ป๊อปปี้ .. อ่านความคิดได้ ฉลาดหลักแหลมที่สุด และทุกอย่างที่เขาพูดมีเหตุผลเสมอ
เขื่อน .. ใจดี มีเมตตา(?) เขาไม่มีพลังอะไรนอกจากความน่ารัก เฟรนด์ลี่ที่สามารถทำให้เหยื่อตายใจได้
โทโมะ .. รวดเร็ว ว่องไวปานสายฟ้าแลบ และที่สำคัญเขาสามารถใช้หน้าตาอันหล่อเหลานี้จับเหยื่อได้โดยง่าย
จงเบ .. เห็นอนาคตได้อย่างแม่นยำ ถ้าได้ป๊อปปี้มาสมทบสิ่งที่จงเบเห็นจะเป็นจริงมากยิ่งขึ้น
เคนตะ .. พละกำลังมหาศาล จมูกดี หูไว ตาไว เขาคือผู้ล่าโดยแท้จริง

"ลื้อพูดอารายของลื้อ อย่ามาใส่ร้ายอั๊วดีกว่าน่า"
ลุงคนขายก๋วยเตี๋ยวยังคงปฎิเสธหัวชนฝาว่าเขาไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับป่าอสงไขยอะไรนั่นเลยแม้แต่น้อย "ลุงโกหก" ป๊อปปี้บอกเสียงเรียบขณะที่จงเบก็หลับตามองอนาคตอีกครั้ง
"มัดลุงเขาไว้" สิ้นเสียงจงเบ โทโมะกับเขื่อนก็คว้าเชือกเส้นใหญ่มามัดลุงไว้อย่างแน่นหนา "เฮ้ยยยย !! อั๊วบอกแล้วไงว่าไม่รู้เรื่องน่ะ!"
"แต่กลิ่นลุงมันเหมือน .. กวาง"
"กวางบ้าบออะไรวะ!? ในตัวอั๊วก็มีแต่ลูกชิ้น หมู น้ำตกเนี่ย!"
"ลุงเอา 'ของ' มาให้พวกเราดีกว่า"
"ไม่มีโว้ย!"
"ของที่ลุงขโมยมาจากนางฟ้าเพนนีน่ะ"
ป๊อปปี้ยิ้มอย่างเหนือกว่าเมื่อเห็นลุงคนขายก๋วยเตี๋ยวเริ่มตัวสั่น เหงื่อแตกพลั่กไปทั่วทั้งตัว "พวกเราเป็นหมาป่า ถ้าไม่อยากโดนกินคืนของมาซะ"
"อั๊ว เอ่อ .. ถ้าให้ของไปแล้ว พวกลื้อก็จะจับอั๊วให้นางฟ้าเพนนีสินะ"
"ลุงลืมไปแล้วหรอ นางฟ้าเพนนีน่ะใจดีจะตาย ที่ลุงขโมยของมาก็เพราะมีเหตุจำเป็นไม่ใช่หรือไง?"
"แต่ว่า .."
"ไม่ต้องกลัวหรอกน่าลุง แค่คืนของมาแค่นั้นแหละ ไม่จับละ ขี้เกียจ -3-" โทโมะนั่งลงบนเก้าอี้ไม้กลมก่อนจะพิงตัวเท้าคางกับโต๊ะ "แล้วจะส่งอั๊วกลับป่าอสงไขยหรือเปล่า? อั๊วไม่อยากกลับ ไม่อยากเป็นเหยื่อ"
"ไม่ส่ง บอกแล้วไงว่าขี้เกียจ แต่ถ้าลุงยังพูดมากพวกเราอาจจะขยันขึ้นมาก็ได้นะ"
"ก็ได้ อยู่หลังรูปภาพ รูปครอบครัวน่ะ"
เขื่อนเอื้อมมือไปหยิบรูปภาพ พลิกด้านหลังก่อนจะแกะเอากระดาษสีขาวเก่าๆ ที่ข้างในมีรายละเอียดการทำยาอมตะสูตรลับที่สืบต่อกันมานานอยู่
"ลุงได้ลองทำหรือเปล่า?"
"ไม่ อั๊วขาดส่วนผสมหลายอย่าง"
"แล้วมีใครเห็นอีกมั้ย"
"ไม่มีเหมือนกัน"
เคนตะคาดคั้นจะเอาคำตอบให้ได้ จ้องหน้าลุงกวางเขม็งก่อนจะเดินไปแกะเชือกที่มัดเหยื่ออยู่ "พรุ่งนี้มาอุดหนุนนะลุง ขอบคุณสำหรับความร่วมมือครับผม ^^"
เขื่อนโค้งอย่างสวยงามก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันขึ้นรถคันหรูของตัวเองไป "เฮ้ออ เหลืออีกเยอะมั้ยวะ" ป๊อปปี้บ่นอุบแล้วออกรถกลับที่พักทันที



"นั่นของแก้วน้าาาา >_<"
"ก็โทโมะจะเอา"
"เล่นกันเหมือนเด็กๆไปได้ -______-"
จงเบ ป๊อปปี้และเคนตะบ่นด้วยความเหนื่อยใจ แต่ไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงโครมครามมาจากห้องน้องสะใภ้
"ฟ๊างงงงงง !! ไม่เอานะ เขื่อนจั๊กจี้!"
"แบร่ ~ เฟย์จับไว้เร็ว!"
เขาเดาได้เลยว่าฟางคงจะจับเขื่อนแต่งหน้า ส่วนเฟย์ก็คงล็อกตัวเขื่อนไว้เหมือนเคย เพราะเขาเองก็เกือบโดนมาแล้วเหมือนกัน
"ฉันจะนอนหลับมั้ยเนี่ย"
"นั่นสิ"
สามหมาป่านั่งกลุ้ม เรื่องเหยื่อที่เขาถูกมอบหมายงานนี่ก็ยังไม่เคลียร์ เจอตัวป่วนทั้งหลายนี่คงไม่สำเร็จง่ายๆแน่
"เหลืออีกกี่คน"
"3 ว่ะ ไม่ง่ายเหมือนลุงกวางแล้ว"
"ผู้หญิงหรือเปล่า?"
"เออ ผู้หญิงสวยๆหมดเลย"
"ให้โทโมะจัดการละกัน ไม่อยากยุ่งแล้ว"
"เอ้า! แกเป็นหัวหน้านะเว้ย อย่าไปโยนงานให้ไอ้โทโมะคนเดียวสิวะ"
"คิดว่าจะจับกันง่ายๆแบบลุงกวางหรือไง? ฉันมอบหมายงานที่เหลือนี่ให้ไอ้โมะกับเขื่อนแล้วกัน มาโลกมนุษย์ทั้งทีอยากไปสปา -3-"
"งั้นพวกเราก็ด้วย" ลงความเห็นกันเรียบร้อยแล้วว่าจะโยนงานทั้งหมดให้เขื่อนและโทโมะ ก็แยกย้ายกันเข้าห้อง พักผ่อนเพื่อวันพรุ่งนี้

50% เช่นเคย - -

ตอนนี้ไร้สาระเนอะ(?) 55555555