เพื่อนสนิท!

เรื่องนี้หา 'สาระ' อะไรไม่ได้นะ
มีแต่ความปัญญาอ่อน =_='
555555
-----------------------------
"โทโมะ""หืม?""โทโมะกับแก้วเป็นอะไรกันหรอ? >____<"ผ่างงงง !!!โทโมะถึงกับอ้าปากค้าง ตอบคำถามของเฟย์ไม่ถูกเลยทีเดียว แน่สิ เขาก็ไม่รู้จะตอบยังไงนี่ เพราะตัวเขาเองก็ยังไม่รู้เลยว่า 'พวกเขาเป็นอะไรกันแน่!!'"เอ่อ =[______]=""เร็วๆสิ เฟย์อยากรู้อ่ะ >U<""คุยอะไรกันอยู่หรอเฟย์ โทโมะ!""แก้วมาก็ดีแล้ว เฟย์มีเรื่องอยากจะถาม""ว่ามาสิ ^()^""แก้วกับโทโมะ เป็นแฟนกันหรือป่าว? > / / / <"แก้วกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ เธอตอบคำถามของเพื่อนสาวไม่ได้ เธอจึงหันไปขอความช่วยเหลือจาก 'เพื่อนสนิท' แต่เขากลับทำเป็นไม่รับรู้เรื่องราวอะไร เดินหนีไปไม่ยอมตอบคำถาม"อ้าว! โทโมะกลับมาก่อน >/\<""ตอบมาเลย -___-+""ฟางให้แก้วไปซื้อของ ไปก่อนนะเฟย์""เดี๋ยวแก้ว!!""ฟะ ฟาง!""ฟางไมได้ให้แก้วไปซื้อของซักหน่อย แล้วนี่...ทำอะไรกันอยู่ ^.^""พี่ฟาง แก้วไม่ยอมตอบคำถามเฟย์อ่ะ =/\=""เฟย์ถามแก้วว่าอะไรล่ะ""ถามว่า 'แก้วกับโทโมะเป็นอะไรกัน' เฟย์ถามโทโมะแล้ว แต่เดินหนีไปเฉยเลย""ก็เป็น 'เพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ' ยังไงล่ะ >()<""อันนั้นเฟย์รู้แล้ว แต่อยากรู้ว่ามันคืบหน้าบ้างหรือป่าว"ระหว่างที่สองพี่น้องกำลังคุยกัน แก้วก็ค่อยๆย่องออกจากสถานที่อันตราย เธอคิดว่าจะรอดพ้นแล้วแต่ว่า...!!!หมับ!"กะ อุ๊บ! OxO""เสียงดังน่า เดี๋ยวก็โดนจับได้พอดี = =*""โทโมะ!""บอกว่าอย่าเสียงดัง (- - )( - -)""อ้าว! แก้วหายไปไหนแล้วเนี่ย!""นั่นสิพี่ฟาง ช่างเหอะ เดี๋ยวก็ต้องเจอกันอยู่ดี ><""ป๊อปปี้จะพาพี่ไปเที่ยวเย็นนี้ ไปด้วยกันมั้ย >w<""ไม่ล่ะ เขื่อนนัดเฟย์ไปทานข้าวที่บ้านแล้ว""เราไปห้องซ้อมกันดีกว่าเนอะ ^ ^"ฟางและเฟย์ก็เดินจากไปในที่สุด กลับมาที่โทโมะกับแก้วบ้าง"อะ เอ่อ...""ไปกันเถอะ ^_^"ว่าแล้วก็จูงมือกันออกมา รอยยิ้มเมื่อกี้ 'ทำไมมันทำให้เธอใจเต้นแรงแปลกๆนะ'"แล้วนี่จะพาแก้วไปไหน""อยากอยู่ตอบคำถามเฟย์ฟางก็เชิญ""รอด้วยสิ"มือเล็กเปิดประตูรถแล้วรีบนั่งลงทันที ใช่ว่าเธอไม่อยากตอบคำถามที่เพื่อนๆสงสัยกัน แต่เธอหาคำตอบไม่เจอ ไม่รู้ว่าจะตอบไปว่าอะไร ในเมื่อ 'ตัวเธอเองก็ยังไม่รู้เลยว่าเป็นอะไรกับเขากันแน่'"ขอยืมมือถือหน่อยดิ""ไม่มี มีแต่ไอโฟน! ;P""เออ! เอามา!!"มือหนาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง แต่ในนั้นมันไม่มีอะไรหรอก"อยู่เบาะหลังอ่ะ หาเอา""หาเองก็ได้วะ!"แก้วกระโดดไปเบาะหลัง ควานหากระเป๋าของเขาแต่ก็ไม่เจอ จะเจอได้ไง ไอโฟนเครื่องสวยอยู่ที่กระเป๋ากางเกงอีกข้าง"มันไม่มีอ่ะ -o-""อ่ะเอาไป!"เขายื่นไอโฟนให้กับเธอก่อนจะแลบลิ้นใส่แล้วหัวเราะเสียงดัง คิดว่าเธอจะยอมให้เขาหัวเราะเธอหรอ ไม่มีทางซะหรอก!!"ไอ้เหม่ง! นี่แน่ะๆ""เฮ้ย! อย่าเล่นแบบนี้ดิ เดี๋ยวก็ตายกันหมดหรอก"เขารีบดัดเสียงดุทันที เธอเล่นกระโจนใส่เขาขนาดนั้น เกิดรถเสียหลักไปทำไงล่ะ"ไม่กลัวตายหรอก แบร่ๆ"มือเล็กยกขึ้นดึงแก้มนุ่มๆเล่น ไม่รู้หรือไงว่าเธอกำลังทำเขาเสียสมาธิ ท่านั่งยิ่งล่อแหลม =.,="แก้ว ลุกออกไปก่อน""ไม่!"จมูกโด่งของเธอบ่งบอกเลยว่าเอาแต่ใจแค่ไหน แต่เขาก็ไม่เคยหวั่นอยู่แล้ว โทโมะพยายามขับรถไปให้ถึงจุดหมาย พยายามไม่วอกแวกกับคนตรงหน้า ยังไม่ถึงจุดหมายเขาก็หยุดรถซะก่อน"หยุดทำไมล่ะ""ลุกออกไป""โกรธหรอ"พื้นที่ในรถก็แคบแสนแคบ ท่านั่งที่ทำให้เขาคิดไปไกล ไม่ให้คิดไกลได้ไง เธอเล่นนั่งตักเขา แถมนั่งคร่อมอีกต่างหาก! แบบนี้จะไม่ให้เขาคิดลึกได้ไง"โกรธจริงๆด้วย""ไม่ได้โกรธ""แล้วทำไมทำไม่มองหน้าแก้วล่ะ"อยากให้มองหน้าเขาจึงหันหน้ามา หน้าห่างกันไม่ถึงคืบ เพราะเหตุนี้เขาถึงไม่อยากจะหันมานี่ไง ดวงตาคมจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโต แต่เธอกลับรีบเบือนหน้าไปทางอื่นทันที ใบหน้าแดงก่ำด้วยความรู้สึกเขินอายอย่างบอกไม่ถูก "คือ - / / / -""แก้ว"เธอเงยหน้าขึ้นตามเสียงเรียกของเขา ใบหน้าคมเลื่อนเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนรินรดอยู่ที่แก้ม มือเรียวยกขึ้นประคองแก้มใสไว้ก่อนจะแนบริมฝีปากอย่างหักห้ามใจตัวเองไม่อยู่แล้ว ตลอดหลายปีที่เขาและเธอเริ่มสนิทกัน เขาก็พยายามยับยั้งชั่งใจตลอดว่าเธอคือ 'เพื่อนสนิท' แต่เขาไม่ได้คิดกับเธอแค่เพื่อนและไม่อยากทำลายมิตรภาพอันดีงามเหล่านี้ด้วยความรู้สึกของเขา"อือ~"แก้วครางเสียงแผ่ว หมดแรงที่จะทุบตีผลักไสเขาอีกต่อไป ทำได้แค่ปล่อยให้เขาจูบเธออยู่อย่างนั้น ถึงเขาจะไม่ใช่จูบแรก แต่เขาก็เป็นผู้ชายที่เธอรักมาโดยตลอด แอบเสียดายที่เขาไม่ใช่จูบแรกอยู่เหมือนกัน แต่มันเป็นงานและเธอก็เข้าใจดี เธอเคยจูบกับผู้ชายคนอื่นมาแล้วถึง 2 ครั้ง! แต่ความรู้สึกกลับแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ตอนจูบกับคนอื่น ถึงจะรู้สึกเขินๆบ้างแต่มันไม่ได้รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วใบหน้าแบบนี้ ไม่ได้รู้สึกดีแบบนี้ มือเล็กกำคอเสื้อแน่นจนยับยู่ยี่ไปหมด ส่วนมือหนาก็ลูบไล้เอวบางอย่างห้ามไม่ได้"โทโมะ..."ทันทีที่เขาละริมฝีปากออกจากริมฝีปากของเธอ แก้วก็รีบร้องเตือนสติเขาทันที ใบหน้าคมที่ซุกไซ้ซอกคออุ่นถึงกับต้องรีบผละออก แต่ก่อนหน้านั้นก็ฝากรอยแดงไว้เต็มคอแล้ว"คนบ้า! > / / / <"มือเล็กรัวทุบอกกว้าง เขาก็ยอมให้เธอทำร้ายร่างกายเขานะ เห็นเธอเขินแล้วอยากแกล้ง "อิจฉาพี่ฟิล์มเนอะ""อิจฉาทำไม?""เขาเป็นจูบแรกของแก้วนี่""หึงหรอ?""หึงอะไร!?! เพื่อนที่ไหนเขาหึงกัน!""...เพื่อน""ลุกออกไปได้แล้ว เดี๋ยวก็จับปล้ำซะนี่ =.,=""อย่านะ! ไอ้โรคจิต!!"แก้วรีบลุกออกจากตักโทโมะทันที เมื่อกี้มัวแต่อยากแก้แค้น ลืมไปเลยว่าจะยืมไอโฟนของเขา"รหัสล่ะ?""เอามานี่"มือหนาเอื้อมมือไปแย่งไอโฟนเครื่องสวยจากมือบาง แต่คิดว่าแก้วจะยอมให้เขาแย่งไปง่ายๆหรอ ไม่มีทาง!!"บอกรหัสมา!!""ทำไมต้องบอกด้วย -3-""เออ! แก้วรู้ไม่ได้นี่ มันเป็น 'เรื่องส่วนตัว' ของโมะ!""แก้ว...""จอด! แก้วจะลง!""อย่างี่เง่าน่า""แก้วมันงี่เง่า!! จอดรถซักที!!"แทนที่โทโมะจะจอดรถให้แก้วลง แต่เขากับเหยียบคนเร่งแทบมิด ขับไปเรื่อยๆจนถึงทะเลแห่งหนึ่ง แก้วก็ได้แต่โวยวาย แต่เขาไม่สนใจหรอก"พาแก้วมาที่นี่ทำไม!""มันสวยดี""ก็ไว้พาพี่เบลล์มาสิ มาแก้วมาทำไม!!""หยุดพูดถึงคนอื่นซักที!!!""...คนอื่นคือแก้วต่างหาก ฮึก""ร้องไห้เป็นเด็กๆไปได้ โตแล้วนะ"โทโมะดึงแก้วมากอด มือหนากดหัวเล็กให้ซบลงบนอกกว้าง น้ำตาค่อยๆไหลซึมลงบนเสื้อ 'ทำไมเขาถึงรู้สึกผิดมากมายขนาดนี้นะ'"ปล่อย!""ถ้าโกรธที่ตะคอกเมื่อกี้...ขอโทษ""แก้วอยากกลับแล้ว""ก็โมะยังไม่อยากกลับนี่ ไปเดินเล่นกัน ^__^""ไม่เอา"แต่เขาไม่ได้สนใจคำตอบของเธอเลยแม้แต่น้อย อุ้มเธอขึ้นก่อนจะกระชับอ้อมกอดแน่น"ทำอะไรน่ะ ปล่อย!!""ดิ้นไปสิ ทนได้อยู่แล้ว""ไอ้บ้า ปล่อยแก้วว !!!"แล้วเขาก็ค่อยๆปล่อยเธอลงบนผืนทราย ลมพัดเย็นสบายทำให้แก้วอารมณ์ดีขึ้น ลืมเรื่องที่เธอโกรธเขาไปได้เลย"พระอาทิตย์จะตกแล้วว >___<"นิ้วเรียวชี้พระอาทิตย์สีส้มดวงใหญ่ที่ดูเหมือนกำลังจะลับขอบฟ้าไป ดวงตาคมลอบมองคนข้างหน้าที่กำลังตื่นเต้นกับพระอาทิตย์ อดยิ้มไม่ได้ เธอน่ารักแบบนี้เขาถึงได้รัก...รักจนถอนตัวไม่ขึ้น!!"มองแก้วทำไม?""มองไม่ได้หรอ""ไม่ได้!!""ใช่สิ แก้วมีพี่ป้องอยู่แล้วนี่นา""บอกแก้วไม่ให้พูดถึง 'คนอื่น' แต่โมะก็พูด""พี่เขาไม่ใช่คนอื่นสำหรับแก้วนี่""ไม่คุยกับโมะแล้ว"เธอเลือกที่จะเดินหนี ดีกว่าจะฟังเขาพูด แต่มือเรียวคว้าข้อมือเล็กเอาไว้ได้ทัน"พี่เขา...ดูแลแก้วดีมั้ย""ไม่อยากพูดเรื่องนี้แล้ว""ทำไม?""แล้วโมะกับพี่เบลล์เป็นไงบ้าง""แก้วก็รู้ว่าโมะกับพี่เบลล์เลิกกันไปแล้ว ตั้งแต่ที่โมะเริ่มรู้สึกแปลกๆกับ...แก้ว""กลับกันเถอะ หนีมาแบบนี้ไม่ดีเลย ^U^""เขาดูแลแก้วดีเท่าโมะมั้ย""ไม่มีใครดูแลแก้วได้ดีเท่าโทโมะคนนี้หรอก ไปกันเถอะ ^-^""อืม"รอยยิ้มที่เขาไม่อยากให้ใครได้เห็น ความน่ารักที่ใครๆอยู่ใกล้ก็ต้องหลงรัก เขาจะรู้สึกหวงเธอเสมอ ยิ่งเวลาที่เธอเข้าใกล้กับผู้ชายคนไหนๆ 'เขื่อน' เพื่อนร่วมวงของเขาก็ไม่มีข้อยกเว้น สายตาเป็นห่วงเป็นใยออกนอกหน้าจนหลายคนสังเกตุได้ว่า 'เขารู้สึกยังไงกับเธอ'"แก้วมีอะไรจะถาม แล้วโมะก็ต้องตอบตามความจริงนะ! >O<""อืม"รอยยิ้มเล็กๆผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา แต่ก็ต้องรีบหุบยิ้มแล้วเก๊กหน้าขรึมเมื่อเธอหันมา"ทำไมต้องเก๊กหน้าขรึมตลอดเวลาด้วย""โมะเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ได้เก๊ก""เมื่อกี้เห็นโมะยิ้ม ยิ้มอะไร?""ตลกแก้ว""ตลกอะไร? ไม่มีอะไรน่าขำซักหน่อย!""ตอนนั้นหน้าแก้วตลกจะตายไป อยากรู้อยากเห็นจริงๆเรื่องของคนอื่นเนี่ย""มีหน้าที่ตอบก็ตอบไปเหอะน่า แล้ว..."ดวงตากลมโตเหลือบไปเห็นกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังซุบซิบกัน คาดว่าน่าจะเป็นเรื่องเธอกับเขานั่นล่ะ ดูสายตาก็รู้แล้ว"มีคนเห็นเราอ่ะ ไปกันเถอะ""อยู่อีกแปปแล้วกัน""อ้าว!""เขาอยากถ่ายรูปไง ยิ้ม ^___^V"โทโมะหันไปยิ้มให้เหล่าแฟนคลับ ช่างภาพจำเป็นก็รัวชัตเตอร์แทบไม่ทัน - -*"พอแล้ว รีบกลับเหอะ""รู้แล้วๆ"โทโมะหันไปหยิบเสื้อกันหนาวสีแดงที่แก้วชอบเอาไปใส่เล่นกับหมวกสีแดงรูปตัว T ที่เธอเคยเอาไปใส่เล่นเช่นกันแล้วเดินกลับไปที่รถสีดำคันหรู"หนาวจัง""แน่สิ บอบบางขนาดนี้"ว่าแล้วนิ้วเรียวก็จิ้มๆแขนเล็กพร้อมกับยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ก่อนจะหันไปหยิบเสื้อกันหนาวตัวโปรดของเขาแล้วยื่นให้เธอ"ขอบคุณนะ ^[]^""ไม่เป็นไร"คืนนี้เขาคงเอาเสื้อกันหนาวตัวนี้ไปนอนกอดทั้งคืนแล้วหลับฝันดีแน่ๆ ><'"ถึงแล้วแก้ว! อ้าว!"เมื่อหันไปเห็นคนข้างๆนั่งหลับก็อดยิ้มไม่ได้ มือเรียวเกลี่ยผมที่ปรกหน้าเธอออกพร้อมกับเคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม ลมหายใจสม่ำเสมอทำให้เขารู้ว่าเธอไม่ได้แกล้งแต่หลับไปแล้วจริงๆ ริมฝีปากร้อนค่อยๆจุมพิตลงบนหน้าผากของเธออย่างแผ่วเบา เขากลัวว่าเธอจะตื่นแล้วโกรธที่เขาแอบฉวยโอกาสตอนเธอหลับ"อืมม"มือเล็กปัดป่ายไปทั่วอย่างรู้สึกขัดใจ ก่อนจะลืมตาขึ้นมาเห็นใบหน้าของเขาอยู่แค่คืบ แก้มใสแดงขึ้นเรื่อยๆด้วยความรู้สึกเขิน หัวใจดวงน้อยๆเต้นแรงและรัวไม่ต่างกับเขาเลยซักนิด เสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะของทั้งคู่ยังคงดังกึกก้องไปทั่วทั้งรถ"เอ่อ..."เสียงเล็กเอ่ยขึ้นยังไม่ทันจบประโยคคนตัวสูงกว่าก็แนบริมฝีปากชิดกับริมฝีปากของเธอ ก่อนจะพยายามล่วงล้ำเข้ามาในริมฝีปากบางอย่างง่ายดาย มือเล็กพยายามทุบตีอกกว้างแต่ก็ไม่เป็นผล แล้วเธอก็เผลอไผลไปกับรสจูบแสนหวานอันเนิ่นนาน แก้วเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง หมดเรี่ยวแรงไปอย่างดื้อๆ แล้วก็ต้องพึ่งพารอบคอของคนตัวสูงจนได้"โทโมะ พอแล้ว แก้ว...อื้มม"เสื้อกล้ามสีดำที่เขาชอบใส่ลงไปกองอยู่ข้างล่าง มือหนาพยายามสอดเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตตัวบางที่แก้วสวมใส่ เขากำลังลวนลามเธอรู้ตัวบ้างมั้ยนะ มือเล็กดันอกกว้างออก พยายามร้องห้ามแต่เขาก็ไม่ยอมให้เธอได้เปิดปากพูดอะไรเลย ปิดริมฝีปากบางไปซะก่อน ใบหน้าคมซุกไซ้อยู่ที่ซอกคอขาว ขบเม้มทำรอยแดงแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้ ลืมไปหรือป่าวว่านี่ในรถน่ะ =.,="โทโมะ >U<""คือ..."มือเล็กรีบติดกระดุมเสื้อตัวเองอย่างรวดเร็ว อายแสนอายไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว สภาพเมื่อกี้ล่อแหลมมาก ถ้าเธอห้ามเขาไม่ได้จะเกิดอะไรขึ้นนะ ในรถก็เหอะ ย้อนกลับไปเมื่อกี้ เสื้อเชิ้ตตัวบางที่กำลังจะถูกถอดออกแต่เขากลับดึงออกเพียงเล็กน้อย เผยให้เห็นไหล่ขาวเนียนกับสายบราสีเทา แถมสายบราข้างหนึ่งก็หล่นลงมาแล้วด้วย งั้นก็แสดงว่า 'เขาเห็นของเธอแล้วสิ!!'"ขอโทษนะ""มะ ไม่เป็นไรหรอก (>< )( >< )( ><)"เธอรีบหันหน้าหนีทันที ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนเข้าใกล้เธออีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ได้ทำอะไร แค่สำรวจร่องรอยที่เขาทำไว้ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากอย่างภูมิใจ"มันไม่แดงมากหรอก เดี๋ยวก็หาย ^^""มีรอยแดงด้วยหรอ!?! >[___]<""อืม ที่คอน่ะ หน้าอกก็มี...""อย่าพูดนะ! >____<"------------------------------
แล้วก็จบไปแบบงงๆ =_=a
มันไม่ค่อยสนุกใช่มั้ย TT'
เค้าขอโทษษษษ ~ _/\_