Loved to bosom friend...เพื่อนกัน...ฉันรักเธอ

 
เปรี้ยง!
          เสียงฟ้าผ่าอย่างแรงทำให้คนทั้งคู่สะดุ้งเฮือกจนต้องรีบผละออกจากกัน    ความเงียบเริ่มเข้าปกคลุมแก้วนั่งขดตัวอยู่บนหัวเตียงไม่กล้าสบสายตาเขา   ในขณะที่อีกฝ่ายลังเลใจ ไม่รู้จริงๆว่าจะวางตัวยังไง.....จากนี้ต่อไป!
“ไง? ไม่เคยโดนจูบเหรอ?”ในที่สุดเขาก็เลือกที่จะกลับไปเป็นอย่างเดิม ยอมโดนว่าหน้าหนาก็ยอม!
>//////<
        ร่างบางก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย... อายอย่างถึงที่สุด!
 
 
 
                       หน้าด้าน! ยังจะมายิ้มอีก>////<
 
 
“.......”
“เงียบแบบเนี้ย....หมายความว่าอยากโดนใช่มั๊ย?”ร่างสูงปั้นหน้าถามหน้าตาเฉยบวกกับน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ทำเอาแก้วไปไม่ถูก
“ดะ....โดน?...โดนอะไร?!”
“เคยมั๊ย?...แบบนี้น่ะ!”โทโมะอาศัยตอนแก้วเผลอกดจูบแรงๆ แรงพอที่จะทำให้เกิดรอย!บริเวณซอกคอจนแก้วไปไม่ถูก รับรู้แค่เพียงสัมผัสร้อนชื้นจากเขาเมื่อครู่!
>//////<
“ฮะๆอายเหรอ? ไม่เห็นมีอะไรต้องอายเลยนี่นา^^”
“หน้าด้าน!!!”ร่างบางสบถใส่หน้าเขา แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเป็นอย่างที่แก้วว่าจริงๆ รอยยิ้มพิมพ์ของเขาใจในเวลาที่น่าอึดอัดของแก้ว เขากลับยิ้มได้อย่างไม่สะทกสะท้าน!
“อือ....ชั้นว่าชั้นเคยบอกเธอไปแล้ว  ว่า ยอมรับ!”
“นายนี่มัน....ฮึ่ย! ชั้นจะนอนแล้ว ไม่เถียงด้วยแล้ว!!!”ร่างบางตัดบทเข้าเสียดื้อๆก่อนจะล้มตัวลงนอนทันที อากาศเย็นสบายชวนหลับถ้าไม่ติดที่ว่ามีตัวอันตรายอยู่ด้วย แก้วคงหลับไปนานแล้ว  ข่มตานอนได้สักพักแก้วก็รู้สึกถึงความอุ่นร้อนบริเวณรอบเอว
 
 
                                    อุ่นเหมือนถูกกอดเลยแฮะ!
 
 
“ฮะ? O_O!! กอดเหรอ? อ๊ากกกก>< ปล่อยนะ!!!”เอวบางถูกกอดรัดจากคนด้านหลัง ยิ่นดิ้น ยิ่งรัด ยิ่งแน่น!!!
 
 
 
                           อ๊ากกกก>O< นายเป็นงูหรือยังไงกัน?
 
 
“นอนนิ่งๆ ถ้าไม่อยากโดนไปมากกว่านี้.....”ร่างสูงกระซิบเสียงแผ่วข้างหู จนแก้วขนลุกซู่ ก่อนจะข่มตาหลับอีกครั้ง ไม่ดิ้น ไม่ขัดขืน ไม่โวยวาย!  อีกฝ่ายอมยิ้มอย่างพอใจก่อนจะซุกใบหน้าลงบนเรือนผมหอมของแก้วแล้วหลับลงอย่างง่ายดาย.....
.
.
.
.
เช้าวันต่อมา
จุ๊บ!
“งืออออ~…..O_O!!!!!” กว่าจะรู้สึกตัวว่าโดนลวนลามมันก็สายไปเสียแล้ว มือบางขยี้แก้มตัวเองไปมา พร้อมๆกับที่ความง่วงเจือจางลงและหายไปในที่สุด!
“เล่นบ้าอะไรฮะ?”ร่างตะคอกถามคนที่นอนเท้าแขนตะแคงข้าง จดจ้องตัวเองอยู่ ไม่รู้จริงๆว่าแก้วจะหนีไปทางไหน? ขืนลุกขึ้นตอนนี้มีหวังก็โดนจับกดลงมาอีกเป็นแน่?
 
 
                              ให้ตายสิ!ชั้นไม่น่าหลวมตัวมากับหมอนี่เลยจริงๆ><
 
 
“ก็ปลุกเธอไง^^”
 
 
                        ใครก็ได้บอกที!ว่าผู้ชายคนนี้ต้องการอะไร?
 
 
“ต้องการอะไร?”ร่างบางชักสีหน้าอย่างหงุดหงิดก่อนจะเอ่ยถามอย่างขัดข้องใจ อีกฝ่ายเลิ่กคิ้วสูงก่อนจะกลั้วหัวเราะนิดๆ
“ขอแล้วจะให้เหรอ?”น้ำเสียงและสายตาเจ้าเล่ห์เป็นเครื่องบ่งบอกได้ดีว่าแก้วไม่ปลอดภัยเอาเสียแล้ว
“-//////////-  ชั้นไม่ตลกกับนายนะ!”
“และถ้าชั้นจะขอ.......”ร่างสูงไล้สายตาลงมายังเสื้อตัวบางที่ถูกปกคลุมผิวกาย มือหนาซุกซนแตะลงบนชายเสื้อในขณะที่อีกฝ่ายนอนตัวแข็ง ราวกับถูกแช่อยู่ในห้องเย็นก็ไม่ปาน!
 
 
 
                          ทำอะไร?จะทำอะไร!!!!!
 
 
             มือหนาสอดเข้าใต้เสื้อยืดตัวบาง ร่างบางหลับตาแน่นคิดจะเถียงอะไรในตอนนี้ไม่ออก รู้สึกเหมือนคำพูดจะจุกอยู่ที่ลำคอ ก่อนที่แก้วจะสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกเขาเลื่อนมือผ่านผิวกาย ขึ้นกอบกุมหน้าอก!
>/////<
           ร่างสูงอมยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นสีหน้าของลูกแมวในกำมือ(เอ่อ....ไม่น่าจะมีนะ เห็นจะมีแต่ลูกไก่)-**-
มือหนาที่สอดผ่านบราสีสวยเริ่มลุกไล้คนใต้ร่างด้วยการนวดคลึงเบาๆพอให้อีกฝ่ายทำอะไรไม่ถูก
 
 
 
                        เกิดอะไรขึ้น?ทำไมชั้นพูดไม่ออก!!! เอามือออกไปนะ เอาออกปายยย!!!!
 
 
 
“ไง?รู้สึกดีไหม?”ร่างสูงเอ่ยถามแก้วที่ยงหลับตาแน่น หลายความรู้สึกถาโถมประเดประดังเข้ามาจนแก้วพูดไม่ออก  สัมผัสที่ไม่เคยได้รับจากที่ไหนมาก่อน!
“><”
“ฮะๆ อยากรู้ไหมว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป?....”ดวงตาเรียวปิดสนิท ริมฝีปากบางเม้มแน่น ไม่มีเสียงตอบรับ!แต่....ไม่ได้หมายความว่า ปฏิเสธ!
“..........”
“ฮะๆดีมาก เด็กน้อย!”มือหนากดซ้ำแรงขึ้น ส่วนแก้วยิ่งหลับตาแน่น หายใจหายคอไม่ค่อยสะดวกเสียเท่าไหร่!
 
ปัง!
“เซอร์ไพร์ท!!!!!!!!”
^O^
O_O!!!
O o O!!!!!!!
“ทะ....ทำอะไรกัน?”เสียงเอะอะโวยวายของเฟย์กับป๊อปปี้ดังขึ้น ก่อนที่ประตูจะถูกพังออก  ปรากฏร่างของ 2 เพื่อนตัวแสบอย่างเฟย์ และป๊อปปี้!
 
 
                            มันมาได้ยังไงกันว่ะ?
 
 
                 ร่างสูงชักมือกลับอย่างรวดเร็วก่อนที่แก้วจะรู้สึกตัว!
“เฟย์ ป๊อป!!!”แก้วอุทานอย่างตกใจ เมื่อเห็นเฟย์ยืนอ้าปากค้างอยู่ พอจะรู้ตัวขึ้นบ้างแล้วล่ะ....
“มาได้ยังไงไม่ทราบ?”ร่างสูงเอ่ยถามอย่างไม่ตกใจเท่าไหร่นัก แต่ที่อยากรู้คือ...
 
 
 
                    จะมาทำไม?
 
 
“เพื่อนโทโมะ!ไม่คิดจะทักเพื่อนป๊อปดีๆหน่อยเหรอ? ชั้นกับยัยหัวหอมมาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่า?”ป๊อปปี้เอ่ยแซวอย่าล้อเลียนจนแก้วหน้าแดง
“แก้ว! แก.....เอ่อ.....คือ”
“แกมาได้....ยังไงยัยเฟย์”แก้วตัดบทก่อนจะเอ่ยถามเฟย์รัวทันที
“เอ่อ...อ้อ  ไม่ยาก คือวันนั้นชั้นไปหาแกที่บ้านแล้วแม่แกบอกว่ามากับหมอนี่ บังเอิญชั้นไม่ไว้ใจเลยชวนนายป๊อปตามมา!!!”เฟย์จิกหางตามองโทโมะเล็กน้อย และเลือกที่จะไม่ซักไซ้กับเหตุการณ์ที่เกิดก่อนหน้ากับเพื่อนรัก!
“เอ่อ...อืมๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นอาจจะกลับแล้วล่ะ”
“อะไร? เธอจะรีบไปไหน โรงเรียนยังไม่เปิดหรอกน่า!!!”โทโมะโวยวายเสียงดัง ก่อนจะหันมามองผู้มาเยือนใหม่ด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
 
                     อ๊ากกกกก><  มาเพื่อ? ยัยลูกแมวเกือบเสร็จแล้วเชียว!!!ฮึ่ย!!!!
 
 
.........................................................................................................................................................................
 รีดเดอร์จ๋าาา>< ไรเตอร์อาจไม่ได้มาอัพอีีกหลายวัน เพราะยังทำใจไม่ได้.....กับเรื่องนางเอกของเรากับพี่ป...
ไรเตอร์ขอโทษจริงๆที่แยกแยะไม่ออกT^T ไม่ว่ากันน้า~ ขอแค่เวลาทำใจสักพัก
ขอโทษนะที่ไรเตอร์งี่เง่า>O< ไรเตอร์ผิดเอง......
งือออ~ ฝันดีนะทุกคน.....TTTT