แค่ได้รักเธอ

               หลังจากที่ไปส่งแก้วที่บ้านโทโมะก็กลับมายังคอนโดใจกลางเมืองอันแสนจะหรูหราของ

ตัวเองอย่างอารมณ์ดี กระทั่งที่ รปพ.หน้าคอนโดถึงกับทักว่าไปทำอะไรมาถึงได้อารมณ์ดีขนาดนี้

ก็จะไม่ให้อารมณ์ดีได้ไงก็สาวเค้าเพิ่งจะตอบตกลงเป็นแฟนเมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้เอง

อย่างนี้มันต้องรีบอัฟเดรตข้อมูลข่าวสารให้เพื่อนชายสุดซี้ได้รับทราบ

พอพูดถึงเพื่อนชายโทโมะก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าลืมเพื่อนของเค้ากับสาวอีกคนไว้ที่ห้าง

เมื่อนึกได้ก็รีบคว้าโทรศัพท์เซฮัลโหลไปทันที รอสายไม่นานปลายสายก็ตอบรับสัญญาณ

"ว่าไง" เสียงปลายสายตอบมาอย่างห้วนๆบ่งบอกให้รู้ว่าเค้ากำลังรู้สึกอะไรอยู่ 

"นี่คือคำทักทายของหนุ่ม ป๊อป เหรอครับ มาซะอารมณ์ดีเชียว" รู้สึกว่านายจะไม่ค่อยจะกวนบาทาเลยนะโมะ

"ยังจะมาพูดมากอีกมีอะไรก็ว่ามา " 

"โหย แค่นี้ทำเป็นเคือง" ต้นเสียงทำเป็นงอลง้อ "ไม่ดีรึไงครับชายป๊อป กระผมอุตส่าห์ปล่อยให้คุณได้อยู่กับสาวในฝันสองต่อสอง "  โทโมะแหย่ป๊อปปี้ไปอย่างอารมณ์ดี ซึ่งไม่ว่าป๊อปปี้จะทำทีท่าว่าเคียงแค่ไหนใขขณะนี้โทโมะก็ไม่คิดที่จะโต้ตอบ เพราะเค้ามีเรื่องที่ระทึกกว่านั้น

"นี่คุณชายขอรับ กระผมมีเรื่องจะมาอัฟเดรต"

"เรื่องอะไรของแกวะ" 

"คือแบบว่า กระผมได้แฟนแล้วขอรับ "

"เฮ้ยจริงดิ สาวที่ไหนวะ" ป๊อปปี้ดูจะตื่นเต้นกับข่าวใหม่ที่เพิ่งจะได้รับมาในเมื่อครู่

ในขณะที่โทโมะเอาแต่ยิ้มอย่างกรุ้มกริ่ม

"กระผมให้คุณชายทายครับ"

"เอ.....แล้วผู้หญิงคนไหนนะที่เพื่อนชายทายาทนักธุรกิจค้วามาเป็นแฟน" ป๊อปปี้ทำน้ำเสียงครุ่นคิดยิ่งทำให้โทโมะยิ้มใหญ่เลย

"คิดออกรึยังขอรับ "

"งั้นขอทายแอ่นด์ตอบเลยว่า สาวสวยที่คาเฟ่ไอติม" 

"ผิด  งั้นเฉลยเลยละกัน  สาวคนนั้นเธอน่ารักและฉันก็รัก เธอสวยแล้ฉันก็ชอบ" 

"มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว รีบๆบอกมาเหอะเสียเวลา" 

"เค้าคือ แก้ว มายด์เบบี๋" 

คำตอบนี้ถึงกับทำให้ปลายสายเงียบไปทันทีที่ได้ยินคำตอบ

นี่มันอะไรกัน 

เพื่อนชายที่แสนสนิท กับ เพื่อนสาวที่เค้าหวั่นไหว พวกเค้ากลับมาลงเอยกัน

แล้วเค้าจะต้องทำตัวยังไง ถึงจะกล้าที่จะมองหน้าที่จะเจอหน้าเพื่อนทั้งสองอีก 

แล้วไหนจะยังฟางอีกหละ 

ป๊อปปี้ก็รู้มาเหมือนกันว่าฟางก็แอบชอบในตัวโมโมะเพื่อนของเค้าอยู่

มันช่างเป็นอะไรที่ไม่อาจจะอธิบายได้

ตอนนี้เค้าทำอะไรไม่ได้แม้แต่ที่จะตอบกลับไป

ทำไมกันนะ 

ทำไมคนที่เป้นแฟนโทโมะถึงไม่เป็นฟาง หรือไม่ก็สาวคาเฟ่ไอติม

ทำไมพวกเค้าทั้งสองต้องมาลงเอยกันด้วย