เปลี่ยนเป็นรักได้ไหม

 
 
------------------------------------------------------
 
      หลังจากที่คุยกับคนแปลกหน้า เอ้ย!ไม่ใช่สิรู้จักกันแล้ว ได้สักพักฉันก็ขอตัวกลับ เขาเล่าให้ฉันฟังว่า
เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น แต่พึ่งกลับมาอยู่ไทยได้ไม่กี่วัน เพราะไปอยู่ที่อเมริกากับแม่มา แต่แม่เขาต้องกลับ
มาทำงานในไทยก็เลยต้องย้ายมาด้วยกัน คิดเรื่องนายนั่นได้ไม่ถึงไหน ก็เดินมาอยู่หน้าบ้านตัวเองซะแล้ว

"พี่ฟางๆๆ ไปอยู่ไหนมาเนี่ย" ยัยเฟย์เรียกฉันด้วยน้ำเสียงร้อนรน

"มีอะไร หรือเปล่าเฟย์ เรียกซะตกใจเลย"

"ก็พี่ป็อปนะสิ เค้าโทรมาตามหาพี่ตั้งแต่เมื่อสองชั่วโมงก่อนแล้ว บอกว่าอยู่ๆพี่ก็วิ่งหนีไป โทรไปก็ไม่ยอม
รับสาย" ยัยเฟย์พูดอย่างร้อนรน

"เฟย์ๆ ใจเย็นๆค่อยๆพูดก็ได้"

"อืมม แล้วก็อีกอย่างนะ พี่ป็อปเค้าโทรมาถามหาพี่ทุกๆ ห้านาทีเลยล่ะ นี่ก็พึ่งจะวางไปก่อนพี่มาแป็บเดียว
เอง เฟย์ว่าพี่ฟางโทรไปหาพี่ป็อปหน่อยเถอะ พี่เค้าจะได้เลิกเป็นห่วง" ตายแล้ว!! โทรมาทุกๆห้านาทีเลย
หรอเนี้ย หรือว่ายัยเฟย์มันโอเวอร์ไปเองเนี่ย ป็อปเค้าคงไม่ห่วงฉันขนาดนั้นหรอก "ว่าแต่ทำไมพี่ฟางถึง
ต้องวิ่งหนี แล้วทำไมไม่รับสายพี่ป็อป"

"เออ..ไม่มีอะไรหรอกพี่แค่ไม่อยากอยู่เป็น กขค. ของสองคนนั้น แล้วอีกอย่างที่ไม่ได้รับสายเค้าเพราะว่า
แบตหมดน่ะ เฮะๆ" ฉันหันไปแก้ต้วกับน้องสาวสุดเลิฟ แล้วก็ลากยัยเฟย์ให้เข้ามาในบ้าน

"ฉันว่าพี่โทรไปบอกพี่ป็อปเถอะ ก่อนที่... " ยัยเฟย์พูดยังไม่ทันจบเสียงโทรศัพท์ยัยเฟย์ก็ดังขึ้นก่อน

~ อยากบอกว่ามีแฟนคนหนึ่ง ที่แอบไปหึงเธอทุกวันๆ ~

"พูดยังไม่ทันขาดคำ ก็โทรมาละ อ่ะคุยกันเองเลย เฟย์ไม่อยากยุ่ง" ยัยเฟย์พูดแล้วยื่นโทรศัพท์มาให้


--------------------------------------------------------------------

น้อยไปนิดนึงน้าาาาาาา

ขอโทษด้วยค้าาาาาาาา