เปลี่ยนเป็นรักได้ไหม

 

มาต่อกันเลยน้าาา

 

================================================

 

 

ณ ร้านเค้กร้านหนึ่ง

“รับอะไรดีค่ะ”

 

“น้ำส้มก่อนดีกว่า เดี๋ยวเพื่อนจะตามมาน่ะค่ะ” พูดตอบพนักงานร้านเค้กที่เธอนัดกับชายหนุ่ม แต่เค้ายังมาไม่ถึง

 

“ค่ะ รอสักครู่นะคะ”

 

“ค่ะ” หันไปตอบรับพนักงานในร้านก่อนจะสนใจกับหนังสือนิยายที่เอามาด้วย

 

 

“ฟางขอโทษนะ รอนานไหมครับ” ชายหนุ่มมาใหม่กล่าวขึ้นทันทีที่มาถึง

 

“อ้าวกวิน...มาแล้วหรอ นั่งก่อนซิฟางก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง” หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มที่มีอาการหอบน้อยๆกับ

 

ความรีบร้อนในการมาตามนัดของเธอ

 

“ครับ” ตอบรับไปยิ้มๆเมื่อเห็น รอยยิ้มของอีกฝ่ายที่ส่งมา เขายอมรับตรงๆเลยว่าไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เค้ายิ้มให้คน

 

อื่นด้วยความจริงใจอย่างงี้เพราะปกติเค้าไม่เคยยิ้มที่มาจากใจแบบนี้มาก่อน แต่ทำไมนะ..ทำไมพอได้เห็นรอยยิ้มที่

 

ใสซื่อ จริงใจ และเป็นมิตรของหญิงสาวตรงหน้ากลับทำให้ผู้ชายอย่างเค้า ยิ้มออกมาได้ง่ายดายอย่างงี้...แปลก

 

 

“สั่งอะไรกินกันก่อนดีกว่านะ พี่คะ” เอ่ยกับชายหนุ่มตรงหน้าแล้วก็ร้องเรียกพนักงานที่อยู่ใกล้ๆ

 

“ว่าแต่ฟางนัดเรามามีอะไรหรอ” เอ่ยถามเมื่อกินเค้กพร่องไปบ้างแล้ว เค้าอดแปลกใจไม่ได้ที่อยู่ๆก็ได้รับสายจาก

 

หญิงสาว ที่จริงอีกไม่กี่นาทีนั้นเค้ากำลังจะเป็นคนโทรหาเธอแต่เธอกลับโทรมาก่อนซะงั้น

 

“เอ่อ...เราถามตรงๆนะกวิน คือ...” หญิงสาวเกิดอาการพูดตะกุกตะกักขึ้นมาเพราะไม่คิดว่าเค้าจะจู่โจมถามเธอเร็ว

 

อย่างงี้

 

“ว่ามาสิ” กวินเอ่ยออกไปสีหน้ามีอาการกังวลนิดๆ

 

“คือ...กวินรักจินนี่หรือเปล่า”

 

“ฮะ!!อะไรนะ”

 

“คือเอาตรงๆนะกวินตอบฟางจากใจจริงได้ไหมว่ากวินรักจินนี่หรือเปล่า” เอ่ยถามออกไปอีกครั้ง ย้ำในคำพูดของเธอ

 

ให้เค้าฟัง

 

“ทำไมอยู่ๆถึงถามเรื่องนี้ล่ะ” ทำไมอยู่ๆถึงถามเค้าเรื่องนี้กันนะ อย่าบอกนะว่าเธอ...

 

“เอาตรงๆนะ คือฟางเป็นเพื่อนกับป๊อปปี้ซึ่งกวินก็คงจะรู้ดี แล้ว...” หึ!!~เป็นอะไรไปล่ะยัยฟางก็แค่พูดคำนั้น “แล้วๆ

 

ป๊อปเค้าก็รักจินนี่ คะ..คือฟางแค่อยากรู้ว่ากวินรักกับจินนี่จริงๆอย่างที่ป๊อปเค้าบอกฟางหรือเปล่าน่ะ”

 

“...”

 

“ก็คือว่าถ้านายสองคนรักกันก็ไม่เป็นไร ฉันไม่โกรธหรอกนะที่พวกนายคิดจะวางแผนอะไรกันน่ะ แต่ถ้านายไม่ได้รักจิ

 

นนี่ล่ะก็ฉันขอได้ไหม คืนจินนี่ให้ป๊อปไปเถอะนะ ฉันไม่อยากให้หมอนั่นเสียใจอีกแล้ว”

 

“เธอรู้...” กวินตกใจเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดถึงเรื่องแผนการของเค้ากับจินนี่

 

“ใช่...แต่ฉันไม่โกรธพวกนายหรอกนะ แค่...ไม่เข้าใจอะไรนิดหน่อย” หญิงสาวพูดอย่างจริงใจและหันไปยิ้มให้กับ

 

อีกฝ่าย

 

      อะไรกัน!!~ยังมีคนแบบนี้อยู่ด้วยหรอ ทำไมกันนะ..ทำไมกัน ฉันล่ะอิจฉาแกจริงๆเลยไอ้ป๊อป แต่ก็นั่นแหละนะ

 

นายไม่เห็นมันเอง

     จะมีผู้หญิงสักกี่คนกันนะที่ทำเพื่อคนที่ตัวเองรักได้ถึงขนาดนี้...ถ้าฉันมีคนที่รักฉันจริงๆอย่างนายก็คงจะดีซินะ

 

ถ้ามีสักคนล่ะก็ฉันรับรองได้เลยว่าฉันจะไม่มองข้ามมัน เหมือนที่นายทำหรอกไอ้ป๊อป ไม่มีวัน!!!

“เธอคิดว่าคนอย่างจินนี่จะรักใครจริงอย่างงั้นหรอฟาง...ไม่คิดบ้างหรอว่าถ้าเธอปล่อยให้จินนี่เข้าไปวนเวียนในชีวิต

 

ไอ้ป๊อปอีก มันอาจจะต้องเสียใจกว่าทุกวันนี้ ไม่คิดจะบอกมันบ้างหรือไง...ว่าเธอรักมักน่ะ” ให้ตายสิครับผมยอม

 

แล้วเกมนี้ผมแพ้ให้เธอ ผมเต็มใจยอมแพ้ผู้หญิงคนนี้จริงๆ

 

“นาย...นายพูดอะไรของนาย”

 

“ก็พูดความจริงไง ไม่มีใครที่เค้าดูไม่ออกหรอกนะ ยกเว้นไอ้หน้าโง่นั่นแหล่ะที่มันไม่รู้น่ะ” เค้าตอบหญิงสาวตรงหน้า

 

ไปตามตรง แม้แต่จินนี่ก็ยังรู้เลยว่าเธอคิดยังไง ถึงได้ไม่ชอบขี้หน้าหญิงสาวที่ไปแย่งความสนใจที่มันควรจะเป็นของ

 

เธอ แต่ป๊อปปี้กลับให้เพื่อนสนิทอย่างฟางมากกว่า

 

“เป็นไปได้ยังไง” หันไปตอบกับชายหนุ่มอย่างแปลกใจ ทั้งๆที่คิดว่าตัวเองเก็บเรื่องนี้ได้ดีแล้วเชียวแต่ทำไม...ถึง

 

เป็นอย่างงี้ไปได้นะ

 

“ถ้าเธออยากให้หมอนั่นมีความสุขจริงๆล่ะก็ ฉันว่าเธอบอกความจริงกับมันไปเถอะว่าเธอรู้สึกยังไง” เหอะ!!แปลกใจ

 

ตัวเองชะมัด ทั้งๆที่ไม่นานมานี้ยังคิดที่จะทำลายพวกเค้าทั้งสองคนอยู่แท้ๆ แต่ตอนนี้ไหงกลับใจเป็นคนดีได้ถึง

 

ขนาดนี้กันว่ะ

 

“อย่ามาพูดมั่วๆน่า” หันไปหัวเราะกลบเกลื่อนกับอีกฝ่าย ทั้งที่ในใจตอนนี้สับสนวุ่นวายไปหมดแล้ว

 

 

=======================================

 

เป็นยังไงบ้าง สนุกไม่สนุกยังไงก็บอกกันได้น้าาา