เปลี่ยนเป็นรักได้ไหม

7.9

เขียนโดย fangfang

วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 23.06 น.

  22 ตอน
  204 วิจารณ์
  34.70K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) พยายาม...ง้อ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
ขอโทษด้วยน้าาา ที่มาอัพช้า

ไรเตอร์กำลังทำภารกิจสำคัญที่ไม่ทำไม่ได้น่ะ...ฮิฮิ
 
=========================================
 
 
         Poppy
 
    หลังจากเหตุการณ์เมื่อวานผมยังไม่ได้เจอฟางเลย เพราะฟางเอาแต่เก็บตัวเองไว้แต่ในห้องเฟย์ก็ไม่ยอมให้ผม
 
เข้าไปคุย เธอคงจะโกรธผมที่ทำให้ฟางเจ็บตัว และอีกเหตุผลสำคัญก็คือ...
 
“ป๊อปค่ะ จินนี่ว่าเราไปเดินเล่นกันดีกว่านะ” นี่เหละครับเหตุผลสำคัญที่ทำให้ผมมีโอกาสที่จะได้เจอฟางน้อยลง ก็
 
เพราะว่าเวลาที่ผมจะขอเฟย์เข้าไปหาฟางทีไร จินนี่จะต้องเข้ามาชวนผมออกไปไหนต่อไหนทุกที...ให้ตายสิผมก็
 
อยากเจอฟางนะ
 
“เออ...จินป๊อปว่าจะคุยกับฟางหน่อยอ่ะ จินไปคนเดียวก่อนได้ไหม” ผมบอกจินนี่ไปตามตรง ก็ผมอยากจะคุยอยาก
 
จะขอโทษฟางก่อนนี่ครับ ผมไม่เจอเธอมาสองวันเต็มๆแล้วนะ
 
“ป๊อปค่ะ เดี๋ยวนี้อะไรๆก็ฟางๆๆๆจินนี่ไม่สำคัญสำหรับป๊อปแล้วใช่ไหม” จินนี่ทำสีหน้าน้อยใจ แต่เอ๊ะทำไมผมสังเกต
 
แล้วทำไมเธอมีแววตาที่น่ากลัวแบบนั้นนะ แต่นั่นแหละครับผมเห็นแค่แว็บเดียว หรือว่าตาฝาดว่ะเรา สงสัยตาผมคง
 
ฝาดครับจินนี่เป็นคนน่ารักจะตาย
 
“แต่ป๊อปอยากคุยกับฟางให้เรียบร้อยน่ะจิน ยังไม่ได้เตือนฟางเรื่องไอ้กวินเลย” เพราะว่าไม่ได้เจอกันทำให้ไม่มี
 
โอกาสเตือนฟางเรื่องไอ้กวินน่ะสิครับ ไม่รู้ว่ามันจะมาไม้ไหนกับฟางนี่ก็ผ่านมาสองวันแล้วที่มันหายหน้าไป ผมกลัว
 
ว่ามันจะมาทำร้ายหรือว่าทำให้ฟางเสียใจผมเป็นห่วงฟางจริงๆนะ
 
“ทำไมต้องอยากคุยกับมันมากมายนักล่ะห่ะ”
 
“จินนี่...ทำไมถึงพูดอย่างงี้ล่ะ” ทำไมเดี๋ยวนี้จินนี่ดูเปลี่ยนไปอย่างงี้นะ
 
“ก็...ก็ป๊อปสนใจฟางมากกว่าจินนี่นี่ค่ะ จินนี่น้อยใจก็เลยเผลอพูดแบบนั้นไป ขอโทษนะคะป๊อปอย่าโกรธจินนี่เลย
 
นะ” จินนี่พูดเสียงอ่อย แล้วก็ทำหน้าตาหงอยๆ แตกต่างจากตะกี้ลิบลับเหมือนกับคนละคนกันอย่างงั้น
 
แหละ...แปลก!!!
 
“อืม...แต่เอาเป็นว่าวันนี้ป๊อปขอคุยกับฟางให้รู้เรื่องก่อนนะ” ผมยังยืนยันคำเดิมครับก็ผมน่ะอยากคุยอยากขอโทษ
 
ฟางให้รู้เรื่องสักที อยู่อย่างงี้ผมอึดอัดนะ ทั้งๆที่อยู่บ้านหลังเดียวกันแท้ๆแต่ผมกลับไม่เจอฟางเลย ฟางก็เอาแต่เก็บ
 
เนื้อเก็บตัวอยู่ในห้องหรือเรียกง่ายๆว่าหลบหน้าผมอยู่นั่นแหละ ผมไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ฟางเป็นเพื่อนที่ผมสนิท
 
ที่สุดและก็รักที่สุดด้วยอยู่ๆจะเอาแต่หลบหน้ากันอย่างงี้ผมไม่ยอมหรอกนะ ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง ยังไงซะวันนี้ผมก็
 
ต้องได้เจอฟางคอยดูสิ
 
      End poppy past
 
‘เฮ้ออออ!!’
 
“ถอนหายใจอีกแล้วนะพี่ฟาง” น้องสาวที่เพิ่งเข้ามาในห้องถึงกับบ่นกับอาการเอาแต่ถอนหายใจของพี่สาว ตั้งแต่เกิด
 
เรื่องวันนั้นก็เอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในห้องไม่ยอมออกไปไหน แล้วน้องสาวอย่างเธอทำไมจะไม่รู้ว่าเหตุผลคืออะไร
 
“ก็มันเซ็งๆอ่ะเฟย์” เซ็งมากๆวันไม่ยอมออกไปไหนเองแหละ แหะๆ
 
“ออกไปเดินเล่นข้างนอกหน่อยไหม พี่ฟางเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องก็เลยเบื่อน่ะสิ”
 
“ไม่เอาอ่ะ พี่ยังไม่พร้อม” ยังไม่พร้อมที่จะเจอเค้า...และคนที่เค้ารัก บอกตรงๆว่าตอนนี้ยังทำใจเห็นภาพนั้นไม่ได้
 
“ไม่อยากเจอพี่ป๊อป” พูดเดาความคิดของพี่สาวออกไปกับสิ่งที่ตัวเองรู้อยู่แก่ใจ
 
“เปล่าน้า...พี่ยังเจ็บขาอยู่ต่างหาก” เลือกที่จะบอกอีกเหตุผลมากกว่าจะบอกน้องสาวตัวเองไปตามตรงกับความรู้สึก
 
ที่เอ่อล้นอยู่ในหัวใจ
 
“เหอะ!!หรอคะ เฟย์เป็นน้องพี่ฟางนะทำไมเฟย์จะไม่รู้ แต่ถ้าพี่ฟางคิดแบบนั้นแล้วสบายใจก็ตามใจก็แล้วกัน” พูด
 
บอกพี่สาวของเธอที่จนป่านนี้ก็ยังไม่ยอมแสดงความรู้สึกของตัวเอง ทั้งๆที่เป็นใครก็ดูออก ยกเว้นไอ้หน้าหมีคน
 
เดียวก็แล้วกัน รายนั้นอ่ะ...ไม่อยากจะพูด คิดได้เท่านั้นก็เดินออกจากห้องมา แต่พอออกจากห้องมาก็เจอกับ...
 
“เฟย์ขอคุยกับฟางหน่อยสิ” เป็นไงเป็นกันวันนี้ก็ต้องคุยกับฟางให้รู้เรื่อง
 
“ไม่!!~” พูดตอบออกไปเหมือนเคย
 
“โถ่...เฟย์ให้พี่คุยกับฟางเถอะนะ พี่อยากขอโทษเค้า” บอกเหตุผลกับน้องสาวเพื่อนสนิทของตัวเอง
 
“เรื่องพูดขอโทษน่ะไม่เป็นไรหรอกเฟย์บอกพี่ฟางแล้วว่านายบอกว่าขอโทษ แล้วพี่ฟางก็ไม่ได้โกรธอะไร รู้แล้วก็
 
ออกไปได้แล้วยังไงฉันก็ไม่ให้นายเจอพี่ฟางหรอก” ยังยืนยันคำตอบเดิมกับชายหนุ่มข้างหน้า เธอจะไม่มีวันยอมให้
 
เค้ามาทำร้ายทั้งจิตใจและก็ร่างกายของพี่สาวอีกแล้ว ยังไงก็ไม่ยอม
 
“เฟย์...พี่ขอร้องเถอะนะ” อ้อนวอนหญิงสาวตรงหน้าที่ไม่มีทีท่าว่าจะใจอ่อนกับคำขอร้องของเค้าเลยสักนิด แต่ยัง
 
ไงเค้าก็จะพยายามทำต่อไป ต้องมีสักครั้งสิน่าที่เธอจะใจอ่อนยอมให้เค้าเจอกับฟางอ่ะ
 
“บอกว่าไม่ก็คือไม่” พูดเสร็จก็ลากเก้าอี้มานั่งหน้าห้องของพวกเธอทันที
 
“เฟย์...” ทำไมถึงได้ใจแข็งอย่างงี้ว่ะ นี่ถึงกับเอาโต๊ะเอาเก้าอี้มานั่งคุมอย่างงี้ แล้วเค้าจะได้คุยกับฟางไหมเนี้ย
 
    พอคิดว่าอ้อนวอนเฟย์ไปก็ไม่ได้ผล ก็เลยลงไปข้างล่างเพื่อที่จะสูดอากาศสักหน่อยเผื่อจะคิดวิธีดีๆออก เดินไป
 
เดินมาสักพักเค้าก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน พอนึกได้ว่าเป็นเสียงใครเค้าก็เลยค่อยๆเดินไปแอบดูใกล้ๆกับบริเวณนั้น เพื่อ
 
ที่ว่าจะได้ยินว่าคนพวกนั้นพูดอะไรกันอยู่
 
 
===============================
 
ฝากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆด้วยน้าาาา

อย่าพึ่งทิ้งกัน เม้นท์ๆๆๆๆๆๆๆกันหน่อย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา