Final Love รักสุดท้ายขอให้เป็นเธอ
LollipopGirl
2) เรื่องที่น่าตกใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงแรม Wonderful International Hotel
ฉันเดินจ้ำๆ พยามยามก้าวขายาวๆเพื่อไปให้ถึงห้องอาหารที่ม๊าฉันนัดไว้ให้เร็วที่สุด จริงๆแล้วไม่ต้องรีบก็ได้ แต่ที่ต้องรีบก็เพราะว่ามันเลยเวลาที่ม๊านัดไว้มาได้ครึ่งชั่วโมงแล้วน่ะสิ (จะอธิบายให้ยืดยาวเพื่อ?) อ๊ะ!ถึงแล้วๆ
“แฮกๆ มะ...ม๊าคะ แก้วมาแล้ว”
“นั่นไง มาแล้ว กว่าจะมาได้นะ ต้องให้ม๊ากับคุณภัสสรรอตั้งนาน ต้องขอโทษแทนยัยแก้วด้วยนะคะคุณพี่”
“อุ๊ย! ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณน้องอย่าไปโทษหนูแก้วเค้าเลย แค่นี้ป้ารอได้จ้ะ”
“แก้ว สวัสดีคุณป้ากับพี่โทโมะเค้าสิลูก”
“สวัสดีค่ะ คุณป้า สวัสดีค่ะพี่โท…นาย!!!!” เฮ้ย!! นี่มันคนที่ทะเลาะกับฉันหน้าห้องน้ำนี่
………
ย้อนเหตุการณ์กลับไปเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน
ณ หน้าห้องน้ำ
โอ๊ย ! สายแล้ว ทำไงดี โดนม๊าด่าแน่เลย
ตึกๆๆ โครม !!
“โอ๊ย ! ” ใครเนี่ย เดินไม่ดูทางเลย คนยิ่งรีบๆอยู่
“นี่ คุณเป็นไรมากมั้ย ลุกเองได้รึเปล่า ให้ผมช่วยมั้ย” ยังมีหน้ามาถามอีก ชนแล้วก็ไม่ขอโทษ
“ไม่เป็นไรย่ะ แค่นี้ฉันลุกเองได้ นายอย่ายุ่ง” ฉันว่า พร้อมปัดมือนายนี่ออก
“อ้าว ผมจะช่วยก็ไม่ให้ช่วย คุณนี่ยังไง”
“นายอย่ามาโทษฉันนะ นายเป็นคนเดินชนฉันนายผิด นายต้องขอโทษฉัน เดี๋ยวนี้!”
“ไม่อ่ะ ผมว่าผมไม่ผิดนะ คุณแหละผิด แล้วจะลุกมั้ยนั่น นั่งอยู่ตั้งนาน ติดใจพื้นโรงแรมหรือไงคุณ ฮ่าฮ่า คุณนี่หน้าตาสวยใช้ได้นะ แต่เสียดาย ดูเพี้ยนไปหน่อย ผมไปล่ะนะ ผมรีบ รีบๆลุกล่ะ ผมอายแทน ฮ่าฮ่า”
“กรี๊ดดดดด!!!!! นาย!!! ฝากไว้ก่อนนะ เจอกันอีกเมือไหร่ นายเจอดีแน่ อ๊ายยยย มองอะไรนักหนา ไม่เคยเห็นคนรึไง ฮะ!!”
……………
กลับมาปัจจุบัน
“นาย!!!!”
“อ้าว นี่รู้จักกันแล้วเหรอ”
“ไม่ค่ะ/ครับ!!!”
“แล้วหนูแก้วตกใจทำไมลูก”
“อ๋อ! ไม่มีอะไรค่ะ แค่แก้วรู้สึกคุ้นๆหน้า” ตอแหลได้ใจมากฉัน
“คุ้นๆ? เหมือนใครเหรอจ๊ะ”
“เธอจะบอกว่า ฉันหน้าเหมือนดาราใช่มั้ยล่ะ ฮ่าฮ่า ของมันแน่อยู่แล้ว” อีตานี่ กวนไม่เลิก ได้เวลาแก้แค้นละ
“เหมือน…เหมือน อ๋อ! ใช่แล้วเหมือนจัส…”
“จัสติน บีเบอร์ ฝาแฝดฉันน่ะเหรอ นั่นไงว่าแล้ว คนชมฉันไม่รู้ตั้งกี่คนต่อกี่คน”
“จัสติน ‘สุนัข’ ขี้เรื้อนข้างบ้านน่ะค่ะ”
“นี่!! เธอ…”
“เอ้า เด็กๆ หยุดๆๆ หยุดได้แล้ว เลิกทะเลาะกันนะจ๊ะ วันนี้ที่พวกม๊านัดพวกเรามาก็เพราะว่ามีเรื่องจะคุยด้วย เรื่องที่จะคุยก็คือ......”
“ม๊าอยากให้พวกลูกแต่งงานกันจ้ะ”
“ฮะ!! แต่งงาน!!!” นี่ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่มั้ย
“ใช่จ้ะ ม๊าเห็นว่าพวกเราก็โตๆกันแล้ว สมควรที่จะแต่งงานได้แล้ว จะได้ดูแลกันและกัน”
“แต่แก้วเพิ่งจะ23 เองนะคะม๊า มันจะไม่เร็วไปหน่อยหรอคะ นายโทโมะ นายก็ช่วยค้านอะไรบ้างสิ”
“ผมเห็นด้วยกับคุณแม่นะครับ แต่งงานไปก็ดี จะได้ช่วยกันทำงาน มีเงินใช้ มีลู…”
“นี่นายโทโมะ!! นายจะแกล้งฉันใช่มั้ย”
“แก้ว อย่าก้าวร้าวลูก เห็นมั้ยว่าคุณป้าก็อยู่”
“ไม่เป็นไรจ้ะ ป้าไม่ถือ เรื่องแต่งไม่แต่ง ไปคิดดูก่อนก็ได้นะ ถ้ายังไม่พร้อม ก็ยังไม่ต้องก็ได้จ้ะ งั้นเราก็กลับกันเถอะ”
“ค่ะ ขอบคุณคุณป้ามากนะคะที่เข้าใจแก้ว แก้วลานะคะ สวัสดีค่ะ”
ณ คฤหาสห์ตระกูลศิริมงคลสกุล
“สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง คุณหนู”
“คุณผู้ชายล่ะ?”
“อยู่ในห้องรับแขกค่ะ”
“ม๊าคะ แก้วขึ้นไปข้างบนก่อนนะคะ”
“คุณหนูจะให้ป้าเอาอาหารขึ้นไปให้ข้างบนมั้ยคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะป้า เดี่ยวแก้วจะทานพร้อมปาป๊าหม่าม๊าเลย”
โอ๊ยยยยย ปวดหัว อยากตายชะมัด ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย ไม่เข้าใจเลย เพิ่งเรียนจบ แล้วก็ต้องแต่งงานเนี่ยนะ คนที่ไม่เคยรู้จักด้วย ถ้าถามว่าโทโมะหน้าตาเลวร้ายมาก
เลยเหรอ ฉันขอตอบเลยว่าไม่ หน้าตานายนั่นดีถึงขั้นดีมากด้วยซ้ำ จนเหรอ ก็ไม่นะ รวยมากซะอีก ‘ไทยานนท์’ ตระกูลใหญ่เจ้าของกิจการส่งออกเหล้าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ฐานะก็พอๆกับครอบครัวฉัน ‘ศิริมงคลสกุล’ ตระกูลเก่าแก่ เจ้าของกิจการออกแบบและผลิตจิวเวลรี่ที่ดังที่สุดในประเทศไทย นั่นแหละ แต่ติดที่นิสัยกวน กวนมากถึงมากที่สุด กัดกันได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
โทรไปปรึกษายัยเฟย์ดีกว่ายัยนี่น่าจะช่วยได้
ตู้ด…ตู้ดๆ
(ฮัลโหล ยัยแก้ว แกมีไร)
“เฟย์จ๋า ฉันมีเรื่องให้แกช่วยน่ะ”
(เออๆ มีไรว่ามา ถ้าช่วยได้ก็จะช่วย)
“คืองี้นะ บลา บลาๆๆๆ”
(อ๋อ เรื่องนี้นี่เอง ว่าแต่จะให้ช่วยไงล่ะ)
“ก็…แกช่วยไปสืบประวัติของ นายโทโมะ ‘วิศวะ ไทยานนท์’ ให้หน่อยสิเอาให้ละเอียดเลยนะ แต๊งค์มาก”
(โอเค พรุ่งนี้ เจอกันที่เดิม เวลาเดิมนะ)
ทางด้านโทโมะ
(Hi! แกมีไรวะโมะ)
“เขื่อน ฉันมีเรื่องให้แกช่วยสืบให้หน่อยว่ะ”
(เรื่องไรวะ ว่ามาเลย เขื่อนคนนี้จัดการให้)
“แต๊งค์มากว่ะ ฉันจะให้แกช่วยไปหาข้อมูลของ แก้ว ‘จริญญา ศิริมงคลสกุล’ แบบละเอียดๆเลยนะเว้ย”
(แก้ว…แก้ว คุ้นๆว่ะชื่อนี้ นามสกุลนี้ ใช่แก้วลูกสาวบริษัทจิวเวลรี่เปล่าวะ )
“เออ นั่นแหละใช่เลย แกรู้จักด้วยหรอวะ”
(แกไปอยู่หลืบไหนมาวะโมะ เค้ารู้จักกันทั้งประเทศ ถ้าถามผู้ชายทุกคน ไม่มีใครไม่รู้จักหรอกน้องแก้วผู้หญิงเพอร์เฟ็ค สวย รวย เก่ง หุ่นนี้อย่างกับนางแบบ ขาเรียวขาวสวยเนียน ไร้รอยใดๆทั้งสิ้น ผิวก็เนียน นุ่ม ขาวมาก อย่างกับไม่เคยโดนแดด)
“เออ ช่วยสืบให้หน่อย”
(ได้ๆ พรุ่งนี้เจอกันที่เดิมเวลาเดิม)
ณ ห้างสรรพสินค้าพารากอน
ทางด้านแก้ว
“กว่าจะมาได้นะยะ ไม่มาซะพรุ่งนี้เลยล่ะ”
“แกอย่าบ่นมากน่า ก็รถมันติด ไหนล่ะที่ให้สืบให้”
“ชื่อ นายวิศวะ ไทยานนท์ ลูกชายคนเดียวของเจ้าของกิจการส่งออกเหล้าที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย อายุ 25 ปี นิสัย จิตใจดี ร่าเริง ติดแต่จะกวนไปนิด เจ้าชู้มาก แต่ถ้าได้รักใครแล้วรักจริง มีผู้หญิงมาเกี่ยวข้องไม่ต่ำกว่าร้อยคน ทุกสัญชาติ ทำอาหารเก่งโดยเฉพาะอาหารญี่ปุ่น บลาๆๆ”
“โห แก เริ่ดว่ะ ขอบคุณมาก ฉันว่าฉันตัดสินใจแล้วแต่งก็แต่ง ฉันจะเอาให้หายเจ้าชู้เลย ดูถูกเพศม๊าดีนัก เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นเรอะ ฟันมาแล้วไม่ต่ำกว่าร้อยคน เฮอะ!”
“ใจเย็นๆแก ไปช็อปแก้เซ็งมั้ย”
“ก็ดี วันนี้ CHANEL คอลเลคชั่นใหม่ออกด้วย ต้องยลโฉมหน่อยละ เฟย์แกไปช่วยเลือกหน่อยดิ”
“เออดีเหมือนกัน ฉันก็อยากได้โค้ช BLUEBERRY คอลเลคชั่นล่าสุดเหมือนกัน”
“วันนี้ไม่มีไรทำอยู่ที่นี่ทั้งวันนี่แหละ”
“ฮ่าฮ่า แกคิดเหมือนฉันเลย”
ทางด้านโทโมะ
“ในที่สุดแกก็มาได้ซะที”
“เออ ก็มาแล้วนี่ไง ไหนล่ะข้อมูล”
“ชื่อ นางสาวจริญญา ศิริมงคลสกุล ลูกสาวคนเดียวของเจ้าของกิจการออกแบบและผลิตจิวเวลรี่ที่ดังที่สุดในประเทศไทย อายุ 23 ปี นิสัย ไม่ยอมคน ร้ายมาร้ายกลับ ดีมาดีตอบ เกลียดคนเจ้าชู้ รักใครแล้วรักจริง รักสวยรักงาม รักการแต่งตัว ทำอาหารและงานบ้านไม่เป็น คุณหนูมาก แต่เรื่องธุรกิจต่างๆคล่องสุดๆ เวลาว่างมักเล่นเปียโน ช็อปปิ้ง ดูหนัง และเข้าสปา บลาๆๆๆ”
“โห ชีวิต ถ้าจะสบายมากนะเนี่ยบทจะไร้สาระก็เล่นเอาซะหลุดโลกเลย”
“ว่าแต่ แกจะเอาข้อมูลนี้ไปทำไมวะ”
“คือว่า…บลาๆๆ”
“อ๋อ แล้วแกจะแต่งป้ะ”
“แต่ง ว่าจะแกล้งเล่นซะหน่อย ใช้ชีวิตได้หน้าหมั่นไส้มากเล่นเปียโน ช็อปปิ้ง ดูหนัง และเข้าสปา อันหลังนี่ยังกับนางงามเข้าเป็นว่าเล่น ”
“กรรม”
“ยังไงก็ขอบใจมากว่ะ”
ณ โรงแรม Wonderful International Hotel
“ในที่สุด วันนี้ก็มาถึง ว่าไงจ๊ะเด็กๆตัดสินใจกันได้รึยังเอ่ย”
“ว่าไงจ๊ะ โทโมะ จะแต่งกับน้องเค้ารึเปล่า”
“ผมน่ะ จะแต่งก็ได้ครับ ไม่มีปัญหาแต่ขึ้นอยู่ที่ว่า แก้วเค้าจะยอมรึปล่า”
“ว่าไงจ๊ะ หนูแก้ว แต่งมั้ย พี่เค้ายอมแล้วนะ”
“แก้วยังไงก็ได้ค่ะ ถ้าหม่าม๊าให้แก้วแต่งแก้วก็แต่ง” นี่หรือตัวฉัน จะเนียนไปไหนหนอ
“คุณน้องอยากให้หนูแก้วแต่งกับตาโมะรึเปล่าคะ”
“คุณพี่ก็น่าจะรู้อยู่แล้วนะคะ ไม่น่าถามน้องเลย มีหรือจะไม่ให้แต่ง หาผู้ชายดีๆอย่างโทโมะลูกชายคุณพี่ให้ยัยแก้วคงจะยาก”
“ดีเลยค่ะคุณน้อง พี่ไปดูฤกษ์แล้วดีที่สุด เร็วที่สุดก็ประมาณเดือนหน้า หมั้นเช้า แต่งเย็น โอเคมั้ยคะคุณน้อง”
“โฮะโฮะ ดีมากเลยค่ะคุณพี่ ระหว่างนี้ก็ให้เด็กๆเค้าทำความรู้จักกันก่อนที่จะถึงวันงานดีกว่าเนอะ”
“เดี๋ยวพี่ให้ตาโมะพาหนูแก้วไปลองชุด เลือกการ์ด เลือกของชำร่วยอาทิตย์หน้านะคะ ส่วนพวกเราก็จัดหาสถานที่ออกแบบรูปแบบงาน เตรียมนับเชิญแขกดีมั้ยคะคุณน้อง”
“ดีค่ะคุณพี่ งั้นเดี๋ยวน้องขอตัวไปทำธุระกับยัยแก้วก่อนนะคะ ลาล่ะค่ะ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
