เพลงสุดท้ายของเรา Friends

9.3

เขียนโดย Newwiiez

วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.25 น.

6 ตอน

36 วิจารณ์

12.31K อ่าน

6) อนาคต...แห่งความสำเร็จ (Special)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

2 ปีผ่านไป
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ
Fang's talk
"ป๊อป"ฉันวิ่งเข้าไปกอดเขา
หลังจากที่เลิกเป็นนักร้อง เขาก็ตั้งใจเรียนและทำงาน พยายามสอบชิงทุนของมหาวิทยาลัยเพื่อไปแลกเปลี่ยน
บางครังเขาก็ท้อแต่เขาก็บอกฉันทุกอย่าง ตอนนี้เขามองโลกในแง่ดีมากๆ เพราะความพยายามของเขาทำให้เขาสอบชิงทุนได้ ทำให้เขาได้ไปเรียนรู้การเป็นสถาปนิกของต่างประเทศ
"ไง!ป๊อป"จองเบมาทักทาย
"มาได้ไงเนี่ย"ป๊อปปี้ทำท่างง
แน่ล่ะสิก็จองเบมาก่อนเขา 3 วัน เพราะเป็นทหารครบสองปีแล้ว เลยอยากมาเยี่ยม พอจองเบมานะ เขื่อนน่ะดีใจจนร้องไห้เลยล่ะ ฉันเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง
"555"ป๊อปดูจะขำเขื่อนเอามากๆ
"หัวเราะอะไร"ดูท่าว่าเขื่อนจะแอบเคืองเขานิดๆ
"แล้วตกลงจะกลับไปเป็นนักร้องอีกไหม"โทโมะเปิดประเด็น
"ไม่ล่ะ"ป๊อปปี้ตอบ
"ตอบเหมือนจองเบเลย"ฉันพูด
ทั้งเขื่อนโทโมะเคนตะดูหน้าเศร้าๆ
Poppy's talk
"ทำไมล่ะ"เคนตะ
"เพราะพวกนายมีวงใหม่แล้ว สามารถทำความฝันของตัวเองได้โดยที่ไม่ต้องมีฉันกับจองเบน่ะสิ"ผมยิ้มให้
จองเบ คำตอบของผมคงตรงกับเขาสินะ
"แต่หวังว่าอนาคตเราจะได้ร่วมงานกันอีกนะ"ผมยิ้มให้พวกเขา
"ถ้าอยากกลับมาเมื่อไหร่บอกได้นะ"พี่หนึ่งผู้จัดการ
"ครับ"ผมกับจองเบตอบพร้อมกัน
"งั้นฟางว่าไปกินกันเถอะ ฟางหิวแล้ว"ฟางเอ่ย
"ใช่ๆ คนอื่นๆคงรอนานแล้ว"จองเบพูด
พอผมถามพวกเขาก็ไม่ยอมตอบผม
พอมาถึงร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ผมก็เห็นเพื่อนในกามิกาเซ่และอาร์เอสมาคอยต้อนรับ มีทั้ง เฟย์กับแก้วที่ผมเห็นเป็นคนแรกๆ
ผมดีใจมากที่ได้เจอทุกคนอีก รวมทั้งแฟนคลับที่แอบมองมาทางพวกผมด้วยนะ
อนาคต คือ สิ่งที่ไม่มีใครรู้
อนาคต คือ วันเวลาข้างหน้า
อนาคต คือ ผลของอดีตและปัจจุบัน
ถ้าอยากเปลี่ยนอนาคต ก็คงจะต้องเดินไปข้างหน้าในเส้นทางที่เราหวังไว้ แม้ว่าจะล้มเหลวแต่ก็ไม่ทำให้เราเสียใจที่หลัง
อนาคตของผมขอแค่มีความสุขก็พอแล้ว ตราบใดที่ยังมีชีวิตเราก็ต้องใช้ให้คุ้มค่า
--------------------------------------------------------------------------------------------
ไม่รู้ว่าตอนจบแบบนี้ทุกคนจะพอใจไหม แต่ก็พยายามเต็มที่แล้ว อยากให้ติดตามเรื่องต่อไป
อาจมีข้อผิดพลาดก็ต้องขอโทษด้วย....
Newwiiez

ตอน 5

สารบัญ