เพลงสุดท้ายของเรา Friends
9.3
Newwiiez
แชร์นิยายฟิคชั่น
1) ต้นเหตุของความผูกผัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอ่านบทนำก่อนนะ
ที่ RS
"นั้นยังไม่สำคัญเท่าไหร่ ตอนนี้สัญญาของพวกเธอกำลังจะหมดลงจะต่อสัญญาเลยไหม"คนฝึกถาม
"ครับ"เคนตะกับโทโมะตอบตกลง
"คือผมขอคิดดูก่อนได้ไหมครับ"เขื่อนบอก
"ผมก็เห็นด้วยครับ"ป๊อปปี้บอก
"งั้นก็ได้"พี่หนึ่งบอก
"ถ้าได้คำตอบยังไงก็มาบอกพี่แล้วกัน เราอาจจะประชุมกันอีกทีนะ"ครูฝึกบอกก่อนเดินออกไป
"ผมมาแล้วครับ แฮกๆ"จองเบวิ่งเข้ามาอย่างเหนื่อยๆ เพราะรู้ตัวว่าสายแล้ว
"วันนี้มาสายนะ"พี่หนึ่งบอก
"ขอโทษครับ"จงเบพูด
"พวกเราไปอัดเสียงกันเถอะ"เขื่อนบอกอย่างร่าเริงทำให้ทุกคนลืมความเครียดไปหมด
หลังจากที่ทุกคนอัดเสียงเพื่อที่จะทำเพลงเสร็จก็แยก้ายกันกลับบ้านไป
ณ บ้านป๊อปปี้
ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านของเขา
"ป๊อปปี้ เป็นอะไรรึเปล่าลูก"เสียงนี้คือแม่ของเขานั้นเอง
"ไม่มีอะไรหรอครับแม่"ป๊อปปี้ตอบ
"งั้นก็ไปพักผ่อนซะนะเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนิ"แม่ป๊อปบอก
ป๊อปปี้ก้าวเดินเข้ามาในห้องนอนของเขา
~เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ ใช่เธอ คนเดียวที่ฉันมั่นใจ เธอคือคนพิเศษไม่ต้องการพิสูจน์
ได้แต่หยุดใจเอาไว้~โทรศัพท์เขาดังขึ้น
เขาหยิบมันขึ้นมาดูก็รู้ว่าคนที่โทรมาคือ "ฟาง" แฟนสาวของเขานั้นเอง
"ฮัลโหล ป๊อปโทรหาฟางทำไมหรอ"ปลายสายบอก เนื่องจากตนเองไม่ได้รับโทรศัพท์ที่แฟนหนุ่มโทรมาจึงโทรกลับ
"ไม่มีอะไรหรอก ตอนนี้ป๊อปอยากพักหน่ะ ไว้จะโทรหาที่หลังนะ"เขาบอกเธออย่างสุภาพ
"จร้า พักผ่อนเยอะๆนะ อย่าฝืนมาก เดี๋ยวร่างกายจะแย่เอา"เธอบอกอย่างเป็นห่วง
"ครับ"เขาวางสาย
"เฮ้ออ"เขาถอนหายใจอย่างกังวล โดยที่ไม่รู้ว่าแม่ของเขาอยู่หน้าห้อง
"จะทำยังไงดี ถ้าต่อสัญญาก็จะไม่ได้ไปเรียนต่อ"ป๊อปปี้ระบายออกมากจากใจ
ก่อนที่เขาจะมาเป็นK-OTICเขาก็ปฏิเสธทุนที่เขาได้รับ แต่วันนี้เขาอยากจะไปเรียนต่อที่เมืองนอกเพื่อที่จะได้ทำความฝันของเขาให้เป็นจริง
"ถ้าไม่ได้ร้องเพลงอีกแล้ว แฟนคลับก็จะเสียใจมากหน่ะสิ"ป๊อปปี้พูดออกมา
--------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนต่อไปชื่อว่า"ความสัมพันธ์ที่ไม่อาจลบเลือน"
ที่ RS
"นั้นยังไม่สำคัญเท่าไหร่ ตอนนี้สัญญาของพวกเธอกำลังจะหมดลงจะต่อสัญญาเลยไหม"คนฝึกถาม
"ครับ"เคนตะกับโทโมะตอบตกลง
"คือผมขอคิดดูก่อนได้ไหมครับ"เขื่อนบอก
"ผมก็เห็นด้วยครับ"ป๊อปปี้บอก
"งั้นก็ได้"พี่หนึ่งบอก
"ถ้าได้คำตอบยังไงก็มาบอกพี่แล้วกัน เราอาจจะประชุมกันอีกทีนะ"ครูฝึกบอกก่อนเดินออกไป
"ผมมาแล้วครับ แฮกๆ"จองเบวิ่งเข้ามาอย่างเหนื่อยๆ เพราะรู้ตัวว่าสายแล้ว
"วันนี้มาสายนะ"พี่หนึ่งบอก
"ขอโทษครับ"จงเบพูด
"พวกเราไปอัดเสียงกันเถอะ"เขื่อนบอกอย่างร่าเริงทำให้ทุกคนลืมความเครียดไปหมด
หลังจากที่ทุกคนอัดเสียงเพื่อที่จะทำเพลงเสร็จก็แยก้ายกันกลับบ้านไป
ณ บ้านป๊อปปี้
ป๊อปปี้เดินเข้ามาในบ้านของเขา
"ป๊อปปี้ เป็นอะไรรึเปล่าลูก"เสียงนี้คือแม่ของเขานั้นเอง
"ไม่มีอะไรหรอครับแม่"ป๊อปปี้ตอบ
"งั้นก็ไปพักผ่อนซะนะเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนิ"แม่ป๊อปบอก
ป๊อปปี้ก้าวเดินเข้ามาในห้องนอนของเขา
~เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ ใช่เธอ คนเดียวที่ฉันมั่นใจ เธอคือคนพิเศษไม่ต้องการพิสูจน์
ได้แต่หยุดใจเอาไว้~โทรศัพท์เขาดังขึ้น
เขาหยิบมันขึ้นมาดูก็รู้ว่าคนที่โทรมาคือ "ฟาง" แฟนสาวของเขานั้นเอง
"ฮัลโหล ป๊อปโทรหาฟางทำไมหรอ"ปลายสายบอก เนื่องจากตนเองไม่ได้รับโทรศัพท์ที่แฟนหนุ่มโทรมาจึงโทรกลับ
"ไม่มีอะไรหรอก ตอนนี้ป๊อปอยากพักหน่ะ ไว้จะโทรหาที่หลังนะ"เขาบอกเธออย่างสุภาพ
"จร้า พักผ่อนเยอะๆนะ อย่าฝืนมาก เดี๋ยวร่างกายจะแย่เอา"เธอบอกอย่างเป็นห่วง
"ครับ"เขาวางสาย
"เฮ้ออ"เขาถอนหายใจอย่างกังวล โดยที่ไม่รู้ว่าแม่ของเขาอยู่หน้าห้อง
"จะทำยังไงดี ถ้าต่อสัญญาก็จะไม่ได้ไปเรียนต่อ"ป๊อปปี้ระบายออกมากจากใจ
ก่อนที่เขาจะมาเป็นK-OTICเขาก็ปฏิเสธทุนที่เขาได้รับ แต่วันนี้เขาอยากจะไปเรียนต่อที่เมืองนอกเพื่อที่จะได้ทำความฝันของเขาให้เป็นจริง
"ถ้าไม่ได้ร้องเพลงอีกแล้ว แฟนคลับก็จะเสียใจมากหน่ะสิ"ป๊อปปี้พูดออกมา
--------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนต่อไปชื่อว่า"ความสัมพันธ์ที่ไม่อาจลบเลือน"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
