{SF} หลงทาง {Blinded}

9.8

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 เวลา 17.07 น.

  6 session
  34 วิจารณ์
  17.86K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) Blind Special Part ^^

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

BLINDED SPECIAL PART

7 ปีต่อมา
"ที่รักครับบบ ผมกลับมาแล้ว"ชายร่างสูงพูดพร้อมกับเดินไปถอดรองเท้าที่ตู้เก็บรองเท้า
"กลับมาหรอโทโมะ มาช่วยแก้วหน่อยสิ"หญิงสาวร่างสูงพูด
จากนั้นโทโมะก็เดินไปหาแก้ว
เมื่อโทโมะเดินมาถึงแก้ว
"มีไรหรอ ?"โทโมะถาม
"เจ้าตัวเล็กน่ะสิ งอแงมากเลยอ่ะ นมก็ไม่กิน"แก้วพูดพลางชี้ไปยังทายาทรักของเค้าทั้ง 2 คน
ซึ้งตอนนี้มีอายุเพียง 1 ปี
จากนั้นโทโมะก็เดินไปหาทายาทตัวน้อยๆพร้อมกับอุ้มขึ้นมาด้วยความรัก
"ว่าไง ลูกอาร์ ทำไมงอแงล่ะครับ ไม่น่ารักเลย"โทโมะพูดกับเจ้าตัวเล็ก
"ปะป๊า กลับมาแล้วหรอครับ ??"เสียงหนุ่มน้อย วัย 5 ขวบพูดขึ้น
"ว่าไงลูกทีเค ไปไหนมาหะเรา ?"แก้วถาม
"ไปดูการ์ตูนมาครับ มาม๊า"อาร์พูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปกอดแก้ว
"ทีเคมาหาป๊าหน่อยลูก ป๊ามีของมาฝาก"โทโมะพูดพร้อมกับหยิบของออกมาจากกระเป๋าของตน
ในขณะที่อุ้มเจ้าตัวเล้กอยู่
เมื่อหนุ่มน้อยวัย 5 ขวบเห็นของที่อยู่ในมือโทโมะ
ก็รีบวิ่งมาหาโทโมะโดยทันที
"นี้ ทีเคผลักแม่เลยหรอ ? ไม่รักม๊าแล้วหรอ ? เป็นป๊าดีกว่าใช่มั้ย ?"แก้วพูดแบบนอยด์ๆ
"ไม่ครับ ทีเครักม๊ากับป๊าเท่ากันนะครับ"อาร์พูด
"ไม่รู้ล่ะ แม่งอนแล้ว"แก้วพูดพร้อมกับเดินไปในครัว
"ดูแม่สิ ขี้งอนเนอะทีเค"โทโมะกระซิบกับทีเค
"นี้ฉันได้ยินนะโทโมะ เดี๋ยวเถอะๆ"แก้วตะโกนบอก
"แก้วเบาๆสิ เดี๋ยวอาร์ตื่นนะ"โทโมะบอก
"ไม่รู้ไม่ชี้ แก้วออกไปข้างนอกดีกว่า"แก้วพูดพร้อมกับเดินออกจากบ้านไป
"ป๊าครับ ม๊าจะงอนเรามั้ยครับ ?"ทีเคถาม
"ไม่หรอกลูก เอางี้เรามาทำอะไรให้ม๊ากันดีกว่านะครับ"โทโมะพูดกับลูกชายของตน
"ทำอะไรครับป๊า"อาร์ถาม
"ก็......"โทโมะพูดพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย
จากนั้นทั้ง 2 พ่อลูก ก็พากันจัดตกแต่งบ้านพร้อมกับพลัดกันดูแล 'น้องอาร์'
เมื่อแก้วมาถึง ปรากฏว่าไฟในบ้านก้ดับสนิท
"โทโมะ ทีเค ทำไมไฟดับล่ะ ? อาร์อยู่ไหน ?"แก้วตะโกนถาม
แต่ปรากฏว่าไม่มีใครตอบสักคนเดียว
แก้วเดินเข้ามาในบ้านเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึง กลางบ้านก็มีใครคนนึงเอามือมาปิดตาแก้ว
พร้อมกับพาแก้วไปยังหลังบ้าน
ทันทีที่เปิดตาออก ก็พบว่า สถานที่นั้นถูกตกแต่งไปด้วย
แสงไฟต่างๆนานา มีโต๊ะยาวอยู่ 1 ตัว บนโต๊ะนั้นตรงกลางโต๊ะ
มีเชิงเทียนสีเขียวและส้มวางสลับกันอยู่
จากนั้นโทโมะก็เดินไปจุดเทียน ลูกชายวัย 5 ขวบ
ของทั้งคู่ก็ได้จูงมือ คุณแม่สุดที่รักของเค้าไปยังโต๊ะตัวนั้น
จากนั้นโทโมะก็นำอาหารมาเสิร์ฟ พร้อมกับทีเคที่อุ้มอาร์มาด้วย
"นี้มันอะไรกันเนี้ย ?"แก้วถาม
"ไม่มีอะไๆหรอก ก็แค่อยากทำให้อ่ะเนอะ ทีเค"โทโมะพูดพร้อมกันไปยักคิ้วให้ทีเค
"ทีเคกับป๊ากลัวม๊างอนเลยทำน่ะครับ"ทีเคบอก
"ม๊าไม่ได้งอนซะหน่อย ทีเค"แก้วพูดกับทีเค
"เอาน่า ไม่ได้งอนแต่อยากทำให้โอเคมั้ย ?"โทโมะพูด
แก้วพยักหน้าแทนคำตอบ
"ไหนทีเคพาน้องอาร์มาหาม๊าสิลูก"แก้วพูด
จากนั้นทีเคก็อุ้มอาร์ไปหาแก้ว
"เอาล่ะ ทีเคไปนั่งได้แล้วลุก เดี๋ยวม๊าอุ้มน้องอาร์เอง"แก้วพูด
จากนั้นทีเคก็กลับไปนั่งที่โต๊ะ
แล้วทุกคนก็เริ่มรับประทานอาหารกัน
เมื่อทุกคนทานเสร็จ โทโมะกับทีเคก็ช่วยกันเก็บของ ส่วนแก้วก็นั่งเล่นอยู่กับอาร์
จากนั้น 2 พ่อลูกก็เดินมาหาแก้ว
พร้อมกับนั่งลงข้างๆแก้ว
"ม๊ากับป๊ารักกันได้ไงครับ"ทีเคถาม
ทั้งสองคนมองหน้า พร้อมกับยิ้มออกมา
"เรื่องมันซับซ้อนน่ะลูก อย่ารู้เลย"แก้วบอก
"ใช่เลย ทีเครู้มั้ย ? ม๊าอ่ะทำร้ายจิตใจป๊ามากเลยอ่ะ ป๊าถึงกับร้องไห้เลยนะ"โทโมะพูด
"ร้องไห้เลยหรอ ? จริงดิ ?"แก้วถามด้วยความตกใจ
"ก็ใช่น่ะสิ เธอน่ะทำฉันรู้ไว้ซะ"โทโมะพูด
จากนั้นทั้ง 2 คนก็พูดถึงเรื่องอดีตและความทรงจำดีดีที่เคยมีให้กัน จนกระทั่งมีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมา

"มาม๊า"เสียงปริศนาเอ่ยขึ้น
"อุ้ย!โทโมะ ทีเคได้ยินมั้ย ?เมื่อกี้น่ะ"แก้วถาม
"ได้ยินๆ"โทโมะและทีเคพูดพร้อมกัน
"น่ารักจังเลย ไหนพูดอีกสิครับน้องอาร์ มาม๊า ปาป๊า"แก้วพูดกับอาร์
แต่อาร์กลับเงียบและไม่พูดอีก
ทุกคนต่างมองหน้ากันพร้อมกับหัวเราะออกมา

สักพักก็พากันขึ้นห้อง โดยที่ 'ทีเคอาร์' นอนด้วยกัน อีกห้อง
โทโมะแก้วนอนด้วยกันอีกห้อง
ในห้องโทโมะ - แก้ว
"ขอบคุณนะ สำหรับวันดีดีวันนี้"แก้วพูด
"ไม่เป็นไรหรอก โทโมะกับทีเคตั้งใจทำให้แก้วนะครับ"โทโมะพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดแก้วจากด้านหลัง
"ขอบคุณนะที่รักแก้ว ขอบคุณนะที่ทำให้แก้วรัก แก้วรักคนไม่ผิดจริงๆ"แก้วพูด
"โทโมะก็ขอบคุณแก้วมากนะครับ ที่ทำให้โทโมะรักและขอบคุณที่รักโทโมะนะครับ"โทโมะพูดพร้อมกับหอมแก้มผู้เป็นภรรยาอีกครั้งนึง
"นี้ถ้าเรามีลูกอีกคน จะชื่ออะไรดีล่ะ ?"โทโมะถาม
"ไม่รู้สิ ทำไมหรอ ?"แก้วพูดพร้อมกับมองหน้าโทโมะ
"ก็แบบว่า คิดเผื่อไว้เผื่อมันจะมีอีกคนเกิดขึ้นมาอะไรงี้"โทโมะพูดด้วยสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้
"พอเลย แค่ 2 คนก็เหนื่อยจะตายแล้ว"แก้วพูดพร้อมกับตีแขนโทโมะเบาๆ
"เหนื่อยเลยหรอ ? เหนื่อยอะไร ? O.o"โทโมะถามด้วยสีหน้าตกใจ
"เหนื่อยที่จะต้องเลี้ยงดูน่ะสิ คิดไรเนี้ย ?"แก้วถาม
"ก็คิดเหมือนแก้วแหละ 5555"โทโมะพูด
"คนลามก"แก้วบอก
"นั่นแน่ !! แสดงว่าแก้วคิดล่ะสิ ไม่งั้นไม่พูดหรอกนะ คนลามกน่ะ 5555"โทโมะแซว
"นี้ พอเลยไปเลย ไปนอนเลย"แก้วพูดพร้อมกับหน้าแดงๆ
"ไม่ได้หรอก ปล่อยให้นอนไม่ได้ต้องทำโทา โทษฐานมาทำให้คิดแล้วไม่รับผิดชอบ คืนนี้อย่าหวังจะได้นอน"โทโมะพูดพร้อมกับ
พาแก้วมายังเตียงและ.........................................

THE END

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา