{SF} หลงทาง {Blinded}

BLINDED : CHAPTER 2ผ่านไป 5 นาทีโทโมะก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ไปยังห้องเรียนของตน เป็นจังหวะเดียวกับที่แก้วเดินมากับพายุพอดี“อ้าววว!โทโมะ มานี้สิ”แก้วเรียก“มีอะไรหรอ ?”โทโมะถาม“นี้ พายุนะโทโมะ ส่วนพายุนี้โทโมะเพื่อนแก้วนะ”แก้วบอก“ยินดีที่ได้รู้จักนะโทโมะ”พายุพูดพร้อมกับยื่นมือออกไป“อ๋อ เช่นกันครับ ดูแลเพื่อนผมดีดีนะ”โทโมะพูด“แน่นอนครับ”พายุตอบรับ“งั้นแก้ว ยุไปก่อนนะ เจอกันครับ”พายุบอกแล้วเดินไปจากนั้นแก้วกับโทโมะก็เดินเข้าไปในห้องเลิกเรียน“โทโมะแก้วไปก่อนนะ เจอกันที่บ้านจ้า”แก้วบอกแล้วเดินไป“เฮ้ย!ไอ้โมะแกทำใจได้หรอว่ะ ?”ป็อปปี้ถาม“ทำใจได้อะไร ?”โทโมะถามกลับ“ก็แกอ่ะ คิดไม่ซื่อกะเพื่อนสนิทไม่ใช่หรือไง ?”ฟางตอบแทน“เฮ้ย!จะบ้าหรอ แก้วน่ะเพื่อนฉันนะ”โทโมะพูด“แหมมม!ไม่ต้องมาปิดบังหรอก พวกเราดูออกนะเว้ย!”ป็อปปี้พูด“อาการออกขนาดนั้นเลยหรอ ?”โทโมะถาม“555555 โทโมะติดกับแล้ววววว แสดงว่าชอบจริงอ่ะดิ”ฟางถาม“นี้พวกแกหลอกถามฉันหรอ ? เออ...ชอบ!จบมั้ย ?”โทโมะพูดแบบอารมณ์เสีย“เฮ้ย!ชอบแล้วทำไมไม่บอกแก้วมันอ่ะ ?”เฟย์หลังจากที่เงียบอยู่นานก็เอ่ยขึ้น“ก็แก้วไม่ชอบโทโมะนิ”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย“เดี๋ยวนะๆ แก้วบอกว่าแก้วมีแฟนแล้วช้ะ ?”เขื่อนถาม“อืม ทำไมไอ้เขื่อน ?โทโมะถาม“แฟนแก้วชื่อไรว่ะ ?”เขื่อนถามต่อ“พายุ!”โทโมะบอก“ห๊า! พายุหรอ ?”ทุกคนพูดพร้อมกัน“ใช่ ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ ?”โทโมะถาม“โหยยยย!ไม่ตกใจก็บ้าแล้ว จะบอกอะไรให้นะโทโมะ พายุน่ะ เสือผู้หญิงเลยนะ”ฟางบอก“ใช่ๆ ได้ยินสรรพนามแล้วจะอึ้ง! ทึ่ง! เสียว!”เฟย์บอก“ยังไงอ่ะ ?”โทโมะถามต่อ“เหอๆ ก็เพราะว่าพายุน่ะ เป็นพวกเพลย์บอยตัวพ่อ คาสโนว่าตัวแม่ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า”ป็อปปี้บอก“แถมอีกอย่างนะ เป็นพวก....”“พวกอะไรว่ะเขื่อน ?”โทโมะถาม“พวกฟันแล้วทิ้งอ่ะ”เฟย์ตอบ