{SF}รักเธอทุกวินาที Every Minute [ภาคต่อจากหลงทาง]

Every Minute Chapter # 3
“แต่แก้วขอเวลา 1  เดือนสำหรับการเตรียมตัวหย่า”แก้วพูด
“ถ้าโทโมะตกลงก็ตามนั้น และตลอดเวลา 1 เดือนนั้น โทโมะต้องอุ้มแก้วลงมาจากเตียง ลงมาจากห้องนอน และเดินมาถึงห้องครัว ทำได้มั้ย ?”แก้วถาม
“................................”โทโมะไม่ตอบ
“ไม่ตอบงั้นแสดงว่าตกลง”แก้วพูด
และแล้วก็เริ่มวันที่ 1 ของข้อตกลง
โทโมะก็อุ้มลงมาจากห้องนอนเหมือนดังข้อตกลง
เมื่อโทโมะกลับมาบ้านแก้วก็เอาน้ำมาให้ คอยนวด ทำอาหารให้
TOMO MODE :
แก้ว ฉันไม่เข้าใจเธอทำอย่างนี้เพื่ออะไร ?
วันนี้วันที่ 5 ของข้อตกลงแล้วมันก็เช่นเคย ผมอุ้มเธอตามข้อตกลง คราวนี้มันใกล้ชิดมาก ความห่างเหินของเธอและผมที่เคยมีเมื่อหลายวันก่อน ตอนนี้มันหายไปหมดแล้ว ผมใกล้เธอมากจนได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ
“ว้าววว ป๊าอุ้มม๊าด้วย สวีตจังเลยนะฮะ”ทีเคพูด
ตกเย็นก็เหมือนเช่นเคย เธอคอยยวดให้ผม เธอทำอาหารจานโปรดให้ผมทั้งๆทีเมื่อก่อนนี้เธอทำไม่เป็นเลย นั้นก็คืออาหารญี่ปุ่น  แถมยังอร่อยมากด้วย
เมื่อวานนี้ผมไปหาเบลล์ที่คอนโดเบลล์ก็คอยถามผมแต่ว่าเมื่อไหร่ผมจะหย่า แต่ผมอยากบอกว่าตอนนี้ผมไม่อยากหย่าเลย ผมคิดไปพลางทานอาหารฝีมือแก้วไป
เช้าของวันที่ 10
ในขณะที่ผมกำลังอุ้มแก้วอยู่นั้นแก้วก็พูดว่า
“ฉันแค่อยากให้นายอยู่ข้างฉันจนถึงเวลาที่เราแก่ ฉันอยากให้นายอุ้มฉันแบบนี้จนกว่าเรา 2 คนจะแก่ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย ?”แก้วพูดพร้อมน้ำตาอีกครั้ง
ให้ตายเถอะ ผมไม่อยากเห็นน้ำตาเธอเลย
พอตกเย็นเธอก็ทำหน้าที่ภรรยาที่ดีให้ผมทุกวัน
ผมอยากบอกว่า ในระยะเวลา 10 วันนี้ผมใกล้ชิดกับเธอมากกว่าทุกๆวันที่เราแต่งงานกันมา
และแล้วก็ถึงวันที่ 31 นั้นคือวันสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน
วันนี้ผมได้อุ้มแก้วเป็นวันสุดท้ายแล้วในชีวิต
เมื่อผมทำภารกิจเสร็จสิ้นผมก็ไปหาเบลล์ที่คอนโดทันที
เพื่อ....
“เบลล์ โทโมะมีเรื่องจะบอก”ผมพูด
“อะไรหรอ ? โทโมะหย่าแล้วหรอ ?”เบลล์ถาม
“ไม่ใช่ โทโมะจะบอกว่า โทโมะจะไม่หย่าแล้ว ต่อจากนี้เราไม่ต้องเจอกันแล้ว เราเลิกกันเถอะ โทโมะรักแก้ว รักแก้วคนเดียว” ผมพูดพร้อมวิ่งออกมาจากที่ตรงนั้นเพื่อจะกลับไปหาแก้ว
ระหว่างทางกลับบ้านผมแวะร้านดอกไม้เพื่อจะซื้อดอกไม้ไปให้แก้ว
“น้องครับๆ ขอดอกลิ่ลลี่สีชมพูช่อหนึ่งครับ”ผมบอกพนักงาน
“เขียนว่าอะไรค่ะ ?”พนักกงานถามผม
“เขียนว่า โทโมะสัญญาว่าจะรักแก้วคนเดียวและโทโมะจะอุ้มแก้วและอยู่ข้างๆแก้วตลอดไปจนกว่าเราทั้ง 2 จะแก่เฒ่า”เลี่ยนมั้ยล่ะ ??? 555555
เมื่อเสร็จแล้ว โทโมะก็บึ่งรถไปหาแก้วทันที
“ป๊า ไปไหนมาฮะ โห!มีดอกไม้ด้วยให้ม๊าหรอ ?”ลูกผมพูดเองฮะ
End
“ทีเคม๊าอยู่ไหนครับ ?”โทโมะถามทีเค
“อยู่ในครัวครับ”ทีเคพูด
เมื่อโทโมะเดินมาที่ครัวก็พบว่าแก้วกำลังวุ่นอยู่กับการทำอาหาร
“แก้ว”โทโมะเรียก
“มีอะไร ?”แก้วพูด
“โทโมะขอโทษที่คิดจะหย่ากับแก้ว โทโมะไม่อยากหย่ากับแก้วนะ”โทโมะพูดพร้อมคุกเข่า
พร้อมยื่นดอกไม้ให้แก้ว
“อะไรเนี้ย ? มามุกไหนอีกล่ะ ?”แก้วถาม
“ไม่ได้มุกเนี้ยของจริง รับสิ”โทโมะพูด
“เขียนว่าอะไรเนี้ย ?”แก้วพูด
เมื่อแก้วอ่านเสร็จก็อมยิ้มพร้อมกับหน้าที่แดงระเรื่อ
“บ้า เขินนะเว้ย”แก้วพูดพร้อมตีโทโมะ
“อะไรเนี้ย ? ปกติมันไม่คืนดีง่ายขนาดนี้นะ”โทโมะถามเพราะงง
“55555555 ที่แก้วคืนดีง่ายๆเพราะแก้วไม่อยากเสียโทโมะไป และที่สำคัญไอ้เวลา 1 เดือนน่ะแก้วรู้อยู่แล้วว่าโทโมะหย่าไม่ได้หรอก”แก้วพูด
“ทำไมคิดงั้นอ่ะ”โทโมะถาม
“ก็แก้วอ่ะนะ ทำทุกทางเพื่อให้โทโมะใกล้ชิดกับแก้ว ทดแทนเวลาที่สูญเสียไปไง และที่สำคัญแก้วน่ารักขนาดนี้โทโมะจะทิ้งแก้วไปได้ไง อุส่าห์ไปเรียนทำอาหารญี่ปุ่นเลยนะ”แก้วพูด
“55555555 หลงตัวเอง แล้วจะทำยังไงถ้าโทโมะหย่าจริงๆ”โทโมะถาม
“แก้วก็จะงัดไม้ตายออกมานั่นคือ....”แก้วพูด
“อะไร ?”โทโมะถาม
“แก้วจะบอกว่า แก้วท้องลูกคนที่ 3 ของเรา”แก้วกระซิบ
“จริงอ่ะ ????”โทโมะถามอย่างตกใจ
“จริงสิ  นี้แหละไม้ตาย 55555”แก้วพูดพร้อมเดินออกไป
“โว้ เราจะมีลูกคนที่ 3 แล้วววว ทีเคหนูจะมีน้องอีกคนแล้วนะ”โทโมะตะโกน
“555555555555”ทุกคนหัวเราะพร้อมกัน
 
สรุปแล้วเรื่องนี้ก็จบแบบ Happy โว้วววววว  หวังว่าเพื่อนจะชอบกันนะ