บังเอิญมารักกัน

     เวลาผ่านไปสองปีแก้วกับโทโมะเองก็ยังรักกันเหมือนเดิม  แต่โทโมะยังต้องทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่น  ปีหนึ่งเขาจะบินกลับมาหาหญิงสาวสองครั้ง
     “ คิดอะไรอยู่ครับ” โทโมะกอดเอวหญิงสาวจากด้านหลัง  ก่อนจะเอาคางมาเกยไว้บนไหล่ของหญิงสาว
     “ เปล่าค่ะ” แก้วหันมาตอบชายหนุ่ม  ตอนนี้ทั้งสองออกมายืนรับลมที่ริมระเบียงของคอนโดของหญิงสาว
     “ อย่าโกหกนะแก้ว” โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเอาจมูกมาชนกับจมูกของหญิงสาว
     “ แก้วแค่คิดว่า คุณอยู่ที่นู้นจะมีสาวๆ เก็บไว้หรือเปล่า”  แก้วเอ่ยบอกออกไป
     “ ไม่เอาไม่คิดมากนะ ตั้งแต่โมะมาเจอแก้วนะ โมะก็ไม่เคยมองสาวที่ไหนเลย” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
     “ ก็มันอดคิดไม่ได้นิ สาวญี่ปุ่นมาแต่สวยๆ น่ารักทั้งนั้นเลย” แก้วบอกก่อนจะเดินหนีเข้ามาในห้อง
     “ แต่ก็ไม่มีใครสวยและน่ารักเท่าแก้วนิ” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว
     “ ไม่เชื่อ”
     “ แก้ว” ชายหนุ่มเอ่ยเรียกหญิงสาว
     “ มีอะไรเหรอ” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่ม
     “ ปีใหม่ปีนี้ผมอาจจะไม่ได้กลับมานะ” โทโมะเอ่ยบอกแล้วหอมแก้มหญิงสาว
     “ ค่ะ” แก้วเอ่ยบอกอย่างหน้าเศร้า     ผ่านไปไม่กี่วันโทโมะก็ต้องบินกลับไปทำงานที่ญี่ปุ่น  แก้วก็ทุ่มเวลาทั้งหมดให้กับงานของตัวเอง  โทโมะมาคุยกับหญิงสาวบ้างเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะโกรธ
 
 
 
         และแล้ววันปีใหม่ก็มาถึงจนได้  แก้วนั่งอยู่คนเดียวในห้องอย่างเหงาๆ ปีใหม่ปีนี้เธอไม่มีชายหนุ่มเดินเคียงข้างกาย
    ก๊อก ก๊อก ก๊อก
        “ อ้าวฟาง ป๊อบ เข้ามาก่อนสิ” แก้วเอ่ยชวนเพื่อนสาวเข้ามาในห้อง
        “ วันนี้แกจะออกไปเที่ยวกับพวกเราไหม” ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาว
        “ ไม่อ่ะ พวกแกไปเถอะ ฉันว่าจะออกไปหาอะไรกินและและเดินดูไฟแล้วก็กลับห้อง  เชิญพวกแกไปสวีทหวานเถอะ” แก้วเอ่ยบอกเพื่อนสาว
        “ ไม่ไปแน่ๆ เหรอ” ป๊อบเอ่ยถามเพื่อนสาว
        “ อืม เอาไว้ถ้าฉันเหงาจะโทรหาแล้วกันนะ” แก้วเอ่ยบอกแล้วยิ้มให้เพื่อนสาว 
        “ ตามใจแกนะ งั้นเราสองคนไปก่อน” ป๊อบปี้เอ่ยบอกเพื่อนสาวก่อนจะจับมือแฟนสาวเดินออกไป  แก้วนั่งคิดก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะออกไปเดินเล่น   แก้วนั่งลงไฟฟ้ามาลงที่สยามก่อนจะเดินมาหาอะไรทานที่สยามดิสคัฟเวอรี่
        “ รับอะไรดีค่ะ” พนักงานสาวเอ่ยสั่ง
        “ ขอข้าวชุดไก่เทริยากิกับชาเขียวค่ะ” แก้วเอ่ยสั่งอาหาร  เมนูนี้เป็นเมนูโปรดของชายหนุ่ม  วันนี้เธอจึงสั่งเมนูนี้และน้ำโปรดของชายหนุ่ม  ที่เธอไม่ชอบเอาเลย
        “ ขอให้ทานอย่างมีความสุขนะค่ะ” พนักงานสาวเอาถาดข้าวกับเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ  แก้วมองอาหารตรงหน้าก่อนจะลงมือจัดการอาหารให้หมดก่อนจะออกมาเดินเล่น
     โครมมมม
        “ ขอโทษค่ะ” แก้วเอ่ยขอโทษคนที่เธอเดินชน
        “ เดินดีๆ หน่อยสิคุณ เหม่ออยู่ได้” ชายหนุ่มเอ่ยบอก
        “ ขอโทษค่ะ” แก้วบอกโดยไม่มองหน้าชายหนุ่มแล้วเดินแยกออกไป  หญิงสาวเดินมาหยุดตรงลานหน้าห้างมีเขามางานแสดง  แก้วเดินมาหยุดดูก่อนจะนึกถึงปีใหม่ปีที่แล้วที่เขาและเธอมายืนเคาท์ดาวน์ดด้วยกัน
        “ จะโทรดีไหมนะ” แก้วเอ่ยบ่นพร้อมมองมือถือในมือ  ก่อนจะตัดสินใจโทรออก  แต่ชายหนุ่มกลับปิดเครื่อง   แก้วจึงเดินมาดูต้นคริสต์มาสและตัวตุ๊กตาที่ประดับอยู่หน้าห้างก่อนจะเอามือถือออกมาถ่ายรูปเก็บไว้
        “ ขอโทษนะครับ  รบกวนถ่ายรูปให้ผมหน่อยได้ไหมครับ” ชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยถามหญิงสาวที่ยืนก้มหน้าดูรูปในมือถือ
        “ ได้ค่ะ” แก้วเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกงก่อนจะเงยหน้ามามอง
        “ โทโมะ” แก้วเอ่ยเรียกชายหนุ่มที่ยืนส่งยิ้มมาให้ก่อนจะหันหน้าหนี
        “ แก้ว โมะขอโทษ ผมแค่อยากจะเซอร์ไพร์สแก้ว” โทโมะตามมาคว้าแขนหญิงสาวไว้
        “ ขอบคุณนะ แก้วอยากจะบอกว่ามันเซอร์ไพร์สมาก  สนุกไหมกับการที่หลอกกันแบบนี้” แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มทั้งน้ำตา
        “ โมะไม่ได้ตั้งใจ โมะขอโทษ” ชายหนุ่มดึงหญิงสาวเข้ามากอด
        “ ปล่อยแก้วเถอะ” แก้วดิ้นออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม
        “ ไม่เอา ถ้าแก้วไม่ยกโทษให้โมะก็จะกอดไว้อย่างนี้นั้นแหละ”
        “ ก็ได้” แก้วเอ่ยบอก  โทโมะคลายกอดออกเฉยๆ
        “ 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 Happy New Year 2011” เสียงประกาศดังมาจากบนเวที
         “ อุ๊บ..” เสียงนับเข้าสู่วันใหม่จบแก้วก็ถูกชายหนุ่มประกบปากทันทีก่อนจะถอนออก
         “ ขอโทษที่ทำให้เสียใจ  โมะสัญญาว่าทุกๆ ปี โมะจะอยู่ข้างแก้วตลอดไป  เราทั้งสองจะมาเดินกินข้าว ถ่ายรูป และก็ดูไปด้วยกันทุกปี” โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม
          “ ขอบคุณนะที่จะอยู่เคียงข้างกันไปตลอด” แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มก่อนจะดึงชายหนุ่มเข้ามากอด
 
 
         ~~ อัพแล้วนะ เม้น โหวตให้ด้วย ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบ ~~