Please love me รักฉันได้ไหม?
เขียนโดย 
Fakfaeng_love_TK
วันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 14.05 น.
แก้ไขเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2556 14.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ# เช้าแล้วววจ้าาาาาา! ~~~~
"อืมมม~..................เฮ้ย!"ตกใจเมื่อตื่นมาก็พบกับผู้ชายใจร้ายที่ทำร้ายเธอเมื่อ 3 ปีก่อน
"อะ อ้าว ตื่นแล้วหรอ? หิวมั้ย?"สงสัยเธอจะร้องเสียงดังเกินไปจนทำให้เขาตื่น
"ออกไปนะ! อย่าเข้ามาใกล้ฉัน ออกไป!!"ลุกออกจากเตียง แล้ววิ่งไปที่ประตูหวังจะออกไป แต่คนร่างสูงมือไวกว่า คว้าร่างบางเข้ามากอด
"แก้ว ใจเย็นๆ"
"ออกไป! คนใจร้าย ออกไป!....ฮึกๆ ฮือออออ อะ ออกไป"ในเมื่อไม่สามารถทำอะไรได้ ก็ยืนอยู่อย่างนั้นเฉยๆ ระบายอารมณ์ออกมาอย่างไม่อาย
"แก้ว........โมะขอโทษ ให้โอกาสผู้ชายเลวๆคนนี้ได้ไหม"
"โอกาสหรอ? ฮึก........พูดง่ายไปไหม! สิ่งที่คุณทำกับฉัน มันมากเกินกว่าจะให้อภัย!"
"แก้ว......"เขาพูดไม่ออก....ก็จริงของเธอ มันไม่ควรให้อภัยเลย..
"หึ! ฉะ ฉันพูดถูกใช่ไหมล่ะ เพราะฉะนั้น ฮึก..คุณอย่ามายุ่งกับฉับจะดีกว่านะ"
"ไม่! ผมจะไม่ปล่อยคุณไปไหนอีกแล้ว"เขาว่าพร้อมกับกอดแน่ขึ้นราวกับว่าเธอจะหายไปอีก
"แฮะๆ! ปะ ปล่อย หะ หายใจไม่ออก!"เมื่อรู้ว่าทำรุนแรงกับเธอไปก็รีบคลายตัวก่อนที่เธอจะโกรธเขามากไปกว่านี้
"อะ เอ่อ โมะขอโทษ"
"........................"
"ให้โอกาสโมะสักครั้งได้ไหม"
"......................."
"โมะสัญญาว่าจะไม่เจ้าชู้ จะรักแต่แก้วคนเดียว"
"...........พิสูตรให้เห็นสิ"
"ว่าไงนะ?"
"นายต้องพิสูตรให้ฉันเห็น ให้ฉันเชื่อ ว่านายสามารถทำได้อย่างที่พูด..............แล้วค่อยว่ากันอีกที"เธอใช้โอกาสที่เขาดีใจ ดิ้นออกจากอ้อมกอดเขาแล้วรีบเดินลงมาด้านล่าง พอเขาได้สติก็รีบลงตาม
"ไง ดีกันยัง?"เมื่อลงมาก็เจอกับคู่รักนรก(อ๊ายยย! ยัยไรเตอร์ บังอาจมาว่าฉันกับป๊อปหรอก ระหว่างศพไม่สวยนะย่ะ! - -+) เอ้ย! ไม่ใช่ๆ คู่รักสุดหวานป๊อปกับฟางนั้นเอง พอเธอเห็นทั้งสองก็ทำหน้าโกรธ แหม! ก็เมื่อคืนเล่นทิ้งกันเลยนิ -^-
"ไม่! - - / เกือบแล้ว ^^"
"ยังไงกันแน่ว่ะ - -^ "
"ฉันแค่ให้โอกาสพิสูตรตัวเอง ไม่ใช่ยอมคืนดี"
"อื้ม! ดีมากยัยแก้ว"
"ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลยฟาง เมื่อคืนแกปล่อยให้ฉันนอนที่นี้ได้ยังไง!"เพื่อนสาวหน้าจ๋อยลงไปทันที
"อะไรอ่ะ! ฉันอุตสาห์หวังดีให้แกปรับความเข้าใจกับโทโมะนะ -3-"
"พอเลยๆ เรามากินข้าวกันดีกว่านะ ฉันกับฟางตื่นไปซื้อมาให้ตั้งแต่เช้าเลยนะ"พูดห้ามศึกก่อน ไม่งั้นคงจะไม่จบง่ายๆ
"ชิ!"เวลาอาหารเช้าผ่านไปอย่างรวดเร็ว โทโมะที่ดูจะดีใจเกินเหตุเพียงแค่เธอให้โอกาส เค้าคิดแค่ว่า เค้าต้องทำให้เธอเห็นว่าเค้ารักเธอมากแค่ไหน ต้องทำให้เธอเชื่อให้ได้ว่าเค้าจะมีเพียงเธอคนเดียว
---------------------------------------------------------------------------------------
กะว่าจะอัพยาวกว่านี้ แต่พอดีมีธุระต้องออกไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
