Problem ทำไงดี... เมื่อรักครั้งนี้มีปัญหา PF

10.0

เขียนโดย PinnyO_O

วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.13 น.

  13 chapter
  163 วิจารณ์
  23.01K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 6

          หลังจากสอนหั่นผักกันจนเข้าใจ ก็ปล่อยให้เธอทำเอง ส่วนเขาก็มาทำในส่วนของตัวเอง ต่างคนต่างทำไม่มีใครพูดอะไร ออกมา ส่วนฟางก็แอบมองพี่เขาเป็นระยะ คนอะไรดูมุมไหนก็หล่อ คิดยิ้มๆก่อนจะก้มหน้าก้มตาหั่นผักต่อไป

 

          “โอ๊ย!”

 

          “ฟางเป็นอะไร!”

 

          ทันทีที่ได้ยินเสียงร้องของเธอ ก็รีบปรี่เข้ามาหาทันที

 

          “ฟางโดนมีดบาดอ่ะ แต่ไม่เป็นไรหรอค่ะ นิดเดียวเอง”

 

          พูดจบก็รีบชักมืออกมาจากการเกาะกุมของเขาทันที ถ้าอยู่แบบนี้นานๆ มีหวังเธอได้หน้าแดงให้เขาสงสัยเล่น แน่ๆ

 

         “ไม่เป็นไรได้ยังไง เลือดไหลขนาดนี้ มาพี่พาไปทำแผล”

 

          ไม่สนอาการปฏิเสธของเธอ ฉวยเอาข้อมือเล็กมากุมไว้แบบเดิม แล้วจัดการลากไปที่ห้องรับแขกทันที เมื่อลากเธอมาถึงห้องรับแขก ก็จับให้เธอนั่งบนโซฟาตัวกว้าง แล้วรีบวิ่งไปเอากล่องพยาบาล

 

         

          “โอ๊ยยยยยย พี่ป๊อป เบาๆหน่อยสิ จะฆ่าฟางเลยหรือไง”

 

          ร้องออกมาทันที ที่เขาเอาทิงเจอร์ ราดลงมาบนแผลของเธอแบบไม่สนใจสีหน้าของเธอสักนิดว่าเจ็บหรือเปล่า

 

          “ขอโทษทีพี่ไม่ได้ตั้งใจ”

 

          พูดจบก็ค่อยเช็ดแผลให้อย่างเบามือ ส่วนฟางก็มองหน้าเขาจนเพลิน ลืมความเจ็บไปโดยปริยาย พอทำแผลให้เสร็จเสร็จก็หยิบพลาสเตอร์ มาแปะที่นิ้วให้เธอเสร็จสรรพ

 

          “ฟางพี่ทำแผลเสร็จแล้วนะ เดี๊ยวพี่ไปทำข้าวพัดให้กิน เรารออยู่ที่นี่แหละ”

 

          พูดจบก็ทำท่าจะลุกขึ้น แต่คนที่เขาให้นั่งรอที่โซฟางกลับลุกตามขึ้นมาซะงั้น

 

          “ให้ฟางไปช่วยด้วยซิค่ะ”

 

          “ไม่ต้องหรอน่า เราเป็นแผลอยู่ เดี๋ยวพี่ทำให้เอง”

 

          “แต่ฟางอยากทำอ่ะ”

 

          พูดออกมาอย่างดื้อดึง ที่เธอเกิดอาการอยากเข้าครัวขึ้นมา เพราะพี่เขานั่นแหละที่บอกว่าชอบผู้หญิงเข้าครัว ต่อไปนี้เธอจะเข้าครัวทุกวันเลย คอยดูแล้วกัน

 

          “เอาน่าวันนี้ยังไม่ต้องทำหรอก พี่สัญญาว่าวันหลังพี่จะสอนนะ”

 

          พูดจบก็จัดการจับเธอนั่งลงบนโซฟา

 

          “จจริงนะค่ะ”

 

          “ครับ”

 

          “ok ค่ะ”

 

 

 

          หลังจากทานอาหารกันเสร็จก็นั่งดูทีวีสักพัก โทโมะก็พาแก้วกลับเข้าบ้าน แล้วก็ไปนั่งทำรายงานกันจนค่ำ ป๊อปปี้ก็ขอตัวกลับบ้าน ส่วนแก้วบอกว่าจะนอนกับฟาง เพราะพรุ่งนี้จะได้ไปโรงเรียนพร้อมกัน เธอมานอนที่บ้านนี้บ่อยๆ เลยมีเสื้อผ้าของเธอไม่ว่าจะเป็นชุดนักเรียน หรือชุดลำลองอยู่ในตู้เสื้อผ้าของฟาง เลยไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องเสื้อผ้า

 

 ♫

­จบแล้วฮ่ะ หลังจากที่ห่างหายมานานวันนี้ก็มาอัพให้แล้ว อ่านแล้วเม้นให้ด้วยนะ

รักคนอ่านทุกๆคนนะฮะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา