Problem ทำไงดี... เมื่อรักครั้งนี้มีปัญหา PF
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 5
“ฟางช่วยหั่นผักแล้วกันนะ”
หันไปพูดกับคนที่ยืนมองเค้าตั้งแต่เข้ามาในครัว ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามองอะไรมองแล้วก็ยิ้ม หน้าเค้ามันน่ามองขนาดนั้นหรือไง
“ค..ค่ะๆๆ”
ตอบเสร็จก็เดินไปหั่นผักทันที โดยที่ลืมไปว่า แม้แต่หั่นผักเธอยังทำไม่เป็น หรือถ้าพูดให้ถูกคือเธอไม่เคยเข้าครัวด้วยซ้ำ
‘ไม่น่าไปตอบตกลงเป็นลูกมือเลยยัยฟาง น่าอายชมัด’
ได้แต่ต่อว่าตัวเองอยู่ในใจ แต่ก็หั่นผักต่อไปโดยไม่ปริปากพูดซักคำ
ด้านป๊อปปี้ที่ยืนมองอยู่นานได้แต่อมยิ้มไปกับท่าทางหั่นผักของเธอ ก็จะไม่ให้ยิ้มได้ยังไงดูแล้วมันทะแม่งๆชอบกล คงไม่เคยเข้าครัวเลยซินะ
คิดได้ดังนั้นเขาเลยไปยืนซ้อนหลังเธอ ใช้มือทั้งสองข้างของเขาจับมือเธอเอาไว้กลายเป็นว่าเขากำลังโอบเธอจากด้านหลัง
“พะ... พี่ป๊อปจะทำอะไรค่ะ?”
เอ่ยถามเสียงสั่นกับคนที่กำลังโอบเธอกรายๆ ก็จะไม่ให้เธอสั่นได้ยังไงเล่าแค่เห็นหน้าเธอยังพูดไม่ถูกเลย แล้วมาโอบกันแบบนี้พี่เขาจะทำให้เธอเป็นลมไปเลยใช่มั้ย?
“พี่จะสอนหั่นผัก เราไม่เคยเข้าครัวเลยใช่มั้ยถึงหั่นผักไม่เป็น”
ก้มลงไปกระซิบข้างหูคนตัวเล็กเบาๆ การกระทำแบบนี้เล่นเอาซะเธออายม้วน อยากจะมองหน้าเขาตอนนี้จริงๆเลย ชอบนักนะกับการทำให้คนอื่นอายเล่นเนี่ย
“ก็... ค่ะ ปกติพี่โมะทำให้ แต่วันนนี้พี่เขาหนีไปกับยัยแก้วแล้ว”
ทำหน้ามุ่ยทันทีที่เอ่ยถึงพี่ชาย ที่ชิ่งหนีไปกินข้าวนอกบ้านกับสาว ส่วนน้องก็ปล่อยให้อดอยู่ในบ้าน มีพี่แบบนี้มันน่านัก
“งั้นเราก็หัดไว้นะ รู้มั้ย พี่ชอบผู้หญิงเข้าครัวนะ ดูแล้วมีเสน่ห์ดี”
พูดไปก็สอนหั่นไป แต่เธอก็อดแปลกใจไม่ได้ พี่เขาชอบผู้หญิงเข้าครัว แล้วเขามาบอกเธอทำไม คิดไปคิดมาก็อดที่จะคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้ หรือเขาอยากเห็นเราเข้าครัวนะเขาถึงพูดแบบนี้
################
มาแล้วตอนที่ 5 หลังจากที่ไม่ได้อัพเมื่อวาน เพราะเขามัวแต่ติดนิยายใครบางคนแถวนี้ 55555 วันนี้เลยมาอัพให้ ถ้าสั้นไปก็ขอประทานอภัยอย่างสูงวันนี้รีบจริงๆ เม้นโหวตให้ด้วย เค้าจะได้มีกำลังจายยยยย เจอกันใหม่ตอนหน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ