Problem ทำไงดี... เมื่อรักครั้งนี้มีปัญหา PF
10.0
PinnyO_O
แชร์นิยายฟิคชั่น
10)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “โห่~ อะไรเนี่ยเป็นฝ่ายนัดแต่มาสายเองไม่ไหวๆ” แก้วได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอากับนิสัยไม่ตรงต่อเวลาของเหล่ารุ่นพี่ทั้งหลายแหล่ที่เป็นฝ่ายนัดเธอ แล้วกำชับซะดิบดีว่าให้มาให้ตรงเวลา แต่ตัวเองกลับทำให้พวกเธอต้องยืนรอจนเมื่อยตุ้ม เป็นแบบนี้ทุกที
“เอาน่า ก็อาจารย์ปล่อยเลทน่ะ จะบ่นก็ไปบ่นอาจารย์นู่นเลย” โทโมะพูดก่อนจะโยนขวดน้ำที่พึ่งซื้อใหม่ให้แก้ว
“เห้ย!! พี่โมะฟางก็หิวทำไมให้แต่ไอ้แก้วหล่ะ เห็นหญิงดีกว่าน้องหรอ” ฟางที่เห็นขวดน้ำของเขากำลังจะไปหยิบมาดื่ม แต่เขาดันโยนให้เพื่อนเธอซะก่อน ฟางเลยได้แต่แขวะพี่ชายหน้ามุ่ย
“อ่ะ... เรากินของพี่ก็ได้” ป๊อปปี้ที่ยืนเงียบอยู่นานเดินมายืนข้างๆก่อนจะยื่นขวดน้ำที่เขาเพิ่งซื้อใหม่ไปให้ฟาง
“แล้วพี่ป๊อปไม่ดื่มหรอค่ะ”
“พี่ดื่มแล้ว ขวดนี้พี่ให้” ป๊อปปี้พูดยิ้มก่อนที่ฟางจะรีบเอ่ยขอบคุณแล้วคว้มาดื่มอย่างดีใจทันที อดคิดไม่ได้ว่าเขาตั้งใจซื้อมาให้เราหรือเปล่านะ
“งั้นรีบไปกันเถอะค่ะ” พิมที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่นานไม่พูดไม่จาก็เอ่ยขึ้นเมื่อดูเหมือนจะไม่ได้ไปร้านไอติมอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะมัวแต่คุยกัน
“นั่นซิค่ะไปกันเถอะ” พอหวายเอ่ยจบทุกคนก็เดินไปที่ร้านไอศกรีมใกล้โรงเรียนที่พวกเขาไปทานบ่อยๆ จนพนักงานรู้จักทันที
“วันนี้รับอะไรดีค่ะเด็กๆ” พี่เจ้าของร้านสาวสวยเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นพวกเขาทั้งหกเดินเข้ามาในร้าน
“เหมือนเดิมครับ” เขื่อนพูดจบก็นั่งลงข้างเฟย์ทันที
“แล้วสองสาวเอาอะไรค่ะ” หันไปถามสองสาวหน้าใหม่ที่เธอไม่คุ้นหน้าด้วยใบหน้าเป็นมิตร
“พิมเอาสตรอเบอร์รี่ค่ะ”
“หวายเอาวนิลาค่ะ”
“ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ”
หลังจจากนั้นไม่นานไอศกรีมหน้าตาน่าทานก็ถูกยกมาเสิร์ฟบนโต๊ะ ทั้งหมดก็ลงมือทานทันที ทานไปด้วยคุยไปด้วยตามประสาวัยรุ่น อย่างเพลิดเพลิน ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ส่วนพิมกับหวายก็กลับคอนโดที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันทันที
คอนโด พิม/หวาย
“วันนี้ไปเรียนวันแรกฉันโคตรเหนื่อยเลยว่ะแก” เมื่อมาถึงห้องหวายก็บ่นทันที เพิ่งไปเรียนวันแรกมันเหนื่อยจริงๆ
“ยัยหวายฉันมีเรื่องอยากบอกแกว่ะ” พิมพูดก่อนจะเดินมานั่งลงข้างๆหวายบนโซฟาตัวยาว
“มีอะไร” หวายถามอย่างสงสัย หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องที่เธอสังหรณ์ใจหรอกนะ หวายคิดในใจก่อนจะสะบัดความคิดฟุ้งซ่านนั้นทิ้ง แล้วตั้งใจฟังเรื่องที่เพื่อนสาวของเธอจะบอก
“ฉันชอบพี่ป๊อปอ่ะ” พิมพูดสีหน้าเรีบยเฉยไม่แสดงท่างเขินอายให้เพื่อนสาวของเธอที่นั่งตาค้างกับประโยคสารภาพของเธอได้เห็นเลยสักนิด
“แล้วแกจะทำยังไง ฉันว่าแล้วว่าแกต้องชอบพี่เขา” เธอพอจะดูสายตาของเพื่อนเธออกหรอก คบกันมาตั้งแต่อนุบาล มองแค่แวบเดียวเธอก็รู้แล้วว่าเพื่อนสาวมีใจให้รุ่นพี่สุดหล่อ
“ฉันก็จะทำให้พี่เขาชอบฉันน่ะสิ”
“ฉันว่าพี่เค้ามีใจให้ฟาง เพราะฉันเห็นเค้าแอบมองฟางบ่อยๆ แล้วดูท่าฟางก็คงชอบพี่เค้าเหมือนกัน”
“แล้วยังไงหละ คนเรามันก็ต้องมีหวั่นไหวกันบ้าง แกก็น่าจะรู้ว่าถ้าฉันอยากได้อะไรฉันก็ต้องเอามาให้ได้” พิมพูดอย่างมุ่งมั่น สายตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความอิจฉาริษยาคนที่ได้หัวใจป๊อปปี้ไปครอง
“เฮ้ออออ แกจะทำอะไรก็ทำเถอะ ฉันห้ามไม่ได้อยู่แล้วหนิ แต่ฉันบอกไว้ก่อนว่าเรื่องนี้ฉันไม่ช่วยแกนะ”
หวายได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนเพราะรู้ดีห้ามไปเพื่อนหัวดื้อของเธอก็ไม่มีทางฟังเลยยได้แต่เดินเลี่ยงเข้าห้องนอนไปอย่างจนปัญญา
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
จบแล้วววววววววววววววว รู้แล้วใช่ไหม คนไหนเป็นยังไง 5555 เรื่องจะเป็นยังไงอย่าลืมติดตามกันนะ ฝากเรื่องใหม่ของเขาด้วยนะทุกคนนนนน ^O^ เจอกันตอนหน้าค่ะ
“เอาน่า ก็อาจารย์ปล่อยเลทน่ะ จะบ่นก็ไปบ่นอาจารย์นู่นเลย” โทโมะพูดก่อนจะโยนขวดน้ำที่พึ่งซื้อใหม่ให้แก้ว
“เห้ย!! พี่โมะฟางก็หิวทำไมให้แต่ไอ้แก้วหล่ะ เห็นหญิงดีกว่าน้องหรอ” ฟางที่เห็นขวดน้ำของเขากำลังจะไปหยิบมาดื่ม แต่เขาดันโยนให้เพื่อนเธอซะก่อน ฟางเลยได้แต่แขวะพี่ชายหน้ามุ่ย
“อ่ะ... เรากินของพี่ก็ได้” ป๊อปปี้ที่ยืนเงียบอยู่นานเดินมายืนข้างๆก่อนจะยื่นขวดน้ำที่เขาเพิ่งซื้อใหม่ไปให้ฟาง
“แล้วพี่ป๊อปไม่ดื่มหรอค่ะ”
“พี่ดื่มแล้ว ขวดนี้พี่ให้” ป๊อปปี้พูดยิ้มก่อนที่ฟางจะรีบเอ่ยขอบคุณแล้วคว้มาดื่มอย่างดีใจทันที อดคิดไม่ได้ว่าเขาตั้งใจซื้อมาให้เราหรือเปล่านะ
“งั้นรีบไปกันเถอะค่ะ” พิมที่ยืนมองเหตุการณ์อยู่นานไม่พูดไม่จาก็เอ่ยขึ้นเมื่อดูเหมือนจะไม่ได้ไปร้านไอติมอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะมัวแต่คุยกัน
“นั่นซิค่ะไปกันเถอะ” พอหวายเอ่ยจบทุกคนก็เดินไปที่ร้านไอศกรีมใกล้โรงเรียนที่พวกเขาไปทานบ่อยๆ จนพนักงานรู้จักทันที
“วันนี้รับอะไรดีค่ะเด็กๆ” พี่เจ้าของร้านสาวสวยเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นพวกเขาทั้งหกเดินเข้ามาในร้าน
“เหมือนเดิมครับ” เขื่อนพูดจบก็นั่งลงข้างเฟย์ทันที
“แล้วสองสาวเอาอะไรค่ะ” หันไปถามสองสาวหน้าใหม่ที่เธอไม่คุ้นหน้าด้วยใบหน้าเป็นมิตร
“พิมเอาสตรอเบอร์รี่ค่ะ”
“หวายเอาวนิลาค่ะ”
“ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ”
หลังจจากนั้นไม่นานไอศกรีมหน้าตาน่าทานก็ถูกยกมาเสิร์ฟบนโต๊ะ ทั้งหมดก็ลงมือทานทันที ทานไปด้วยคุยไปด้วยตามประสาวัยรุ่น อย่างเพลิดเพลิน ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ส่วนพิมกับหวายก็กลับคอนโดที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันทันที
คอนโด พิม/หวาย
“วันนี้ไปเรียนวันแรกฉันโคตรเหนื่อยเลยว่ะแก” เมื่อมาถึงห้องหวายก็บ่นทันที เพิ่งไปเรียนวันแรกมันเหนื่อยจริงๆ
“ยัยหวายฉันมีเรื่องอยากบอกแกว่ะ” พิมพูดก่อนจะเดินมานั่งลงข้างๆหวายบนโซฟาตัวยาว
“มีอะไร” หวายถามอย่างสงสัย หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องที่เธอสังหรณ์ใจหรอกนะ หวายคิดในใจก่อนจะสะบัดความคิดฟุ้งซ่านนั้นทิ้ง แล้วตั้งใจฟังเรื่องที่เพื่อนสาวของเธอจะบอก
“ฉันชอบพี่ป๊อปอ่ะ” พิมพูดสีหน้าเรีบยเฉยไม่แสดงท่างเขินอายให้เพื่อนสาวของเธอที่นั่งตาค้างกับประโยคสารภาพของเธอได้เห็นเลยสักนิด
“แล้วแกจะทำยังไง ฉันว่าแล้วว่าแกต้องชอบพี่เขา” เธอพอจะดูสายตาของเพื่อนเธออกหรอก คบกันมาตั้งแต่อนุบาล มองแค่แวบเดียวเธอก็รู้แล้วว่าเพื่อนสาวมีใจให้รุ่นพี่สุดหล่อ
“ฉันก็จะทำให้พี่เขาชอบฉันน่ะสิ”
“ฉันว่าพี่เค้ามีใจให้ฟาง เพราะฉันเห็นเค้าแอบมองฟางบ่อยๆ แล้วดูท่าฟางก็คงชอบพี่เค้าเหมือนกัน”
“แล้วยังไงหละ คนเรามันก็ต้องมีหวั่นไหวกันบ้าง แกก็น่าจะรู้ว่าถ้าฉันอยากได้อะไรฉันก็ต้องเอามาให้ได้” พิมพูดอย่างมุ่งมั่น สายตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความอิจฉาริษยาคนที่ได้หัวใจป๊อปปี้ไปครอง
“เฮ้ออออ แกจะทำอะไรก็ทำเถอะ ฉันห้ามไม่ได้อยู่แล้วหนิ แต่ฉันบอกไว้ก่อนว่าเรื่องนี้ฉันไม่ช่วยแกนะ”
หวายได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนเพราะรู้ดีห้ามไปเพื่อนหัวดื้อของเธอก็ไม่มีทางฟังเลยยได้แต่เดินเลี่ยงเข้าห้องนอนไปอย่างจนปัญญา
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
จบแล้วววววววววววววววว รู้แล้วใช่ไหม คนไหนเป็นยังไง 5555 เรื่องจะเป็นยังไงอย่าลืมติดตามกันนะ ฝากเรื่องใหม่ของเขาด้วยนะทุกคนนนนน ^O^ เจอกันตอนหน้าค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
